กาลครั้งหนึ้ง ซึ่งครึ้มฟ้าฝน เราเป็นคนมีจิตใจ ซึ่งจุดหมาย เดินออกไปมองดู รอบๆกาย อย่าเสียดายสิ่งผันผ่าน แล จากจร

<<
ตุลาคม 2549
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
30 ตุลาคม 2549
 

+++ เพราะอะไรนะหรือ คิดถึงไงจ๊ะ +++

เคยมีสักนาทีในชีวิตของคุณไหม ที่ทุกอย่างรอบๆตัวเหมือนจะหยุดนิ่ง

ผมยังจำวันแรกที่ได้เจอกับเธอได้ดี วันนั้นเธออาจจะมองผมเป็น แค่แมลงน่ารักตัวหนึ่ง หรือ อสูร ที่ไม่น่าไว้วางใจ แต่ไม่เป็นไร เพราะผมไม่แคร์อยู่แล้ว เธอ ดุจเหมือนโอเอซิส กลางทะเลทรายสำหรับผม

ผมเป็นคนประเภท ไม่ค่อยจำอะไรได้ดีนัก หากไม่ใช่เรื่องที่ตัวเองสนใจมากๆ บางครั้งขับรถยังเลยบ้าน วันเกิดตัวเองก็ลืม ซึ่งมันแปลก ที่ผมจำรอยยิ้มแรกของเธอได้ ทั้งๆที่มันก็อาจจะเป็นแค่รอยยิ้มมารยาท ความขวยเขิน คืบคลานเข้ามาเคาะประตู และผลุบผลันเข้ามาสิงสู่แบบไม่ได้ร่อนการ์ดไปเชื้อเชิญ

แน่นอน วันนั้นผมประหม่า เธอเป็นคน ยิ้มสวย ยิ้มเก่ง ผมแพ้รอยยิ้ม และน้ำตา ไม่ว่าของสิ่งใดสิ่งหนึ่งมาต่อหน้า ความต้านทานผมก็จะลดลงต่ำ ผมไม่กล้ามองเธอตรงๆ ต้องคอยแอบๆลอบมอง เหงื่อที่มือออก มือเริ่มดูเหมือนจะมีมากเกินไป ทั้งๆที่เกิดมาก็มีมือแค่สองข้างนั่นแหละ

ลองมองหา ข้อดีในตัวผมเองแล้ว ถ้าไม่นับหน้าตาที่เดชะบุญเกิดมาหน้าตาดีมาก ถึงดีมากๆแบบนี้แล้ว สิ่งดีในตัวของผมก็คือ .. คือ .. อืมมมม.. ผมก็นึกไม่ออก แต่ช่างมันเถอะ ผมไม่ได้สนใจลายละเอียดปลีกย่อยมากนัก รู้แต่ว่าความสุขของผม คือ คนรอบข้างผม และคนที่ผมรัก มีความสุข มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะก็พอแล้ว นั่นแหละความสุขของผม อะไรจะดีไปกว่าการได้อยู่ในดงหนามแห่งเสียงหัวเราะ ให้มันทิ่มแทงในลักยิ้มและแววตาของกันและกัน

ใจผมเต้น ยิ่งกว่าเสียงรัวกลอง ของวง ดรีม เธียร์เตอร์ เมื่อได้นั่งใกล้กับเธอ ผมควบคุมสติได้น้อยลง อาการตื่นเต้นเหมือนได้แกะกล่องของขวัญในเช้าวันปีใหม่ เมื่อสมัยเด็ก หวนกลับมาอีกครั้ง หรือว่า เธอจะเป็นซานตาครอส ของผม ภาพวาดของโมเน่ ลอยเด่นขึ้นมาในห้วงคำนึง ว่าแต่ทำไมต้องเป็นภาพของโมเน่ ก็ไม่รู้เหมือนกัน นั่นสิผมก็งง
แต่ก็ไม่เป็นไร เมื่อคุณโดนแรงดึงดูดแห่งหัวใจ ที่เรียกว่า รัก ผลักให้ตกหลุม เหตุผล ก็ไม่สำคัญอีกต่อไป เพราะอย่างนี้นี่เอง ภูมิปัญญาชาวบ้านจึงกล่าวเป็น อภิมหาปรัชญาประดับโลกาไว้ว่า ความรักทำให้คนตาบอด...

เวลาที่เรามีความสุขมักผ่านไปเร็ว และ ติดตรึงเสมอ ผมก็คงไม่อาจหนีเล้น ทฤษฎีนี้ได้ แม้แต่ เพลโต้ มหาปราชญ์ชาวกรีกก็ยังพยักหน้าหงึกๆ พลางตบเข่าพร้อมซดกระแช่น้ำแดงเห็นด้วย ผมก็ว่ามันอาจจะฟังดูบ้า หากจะกล่าวว่า ผมปลื้มเธอมากๆ ในขณะที่ห้วงจิต ตกอยู่ในภาพฝันอันน่าหลงไหล ใยเลยจะกล่าวบ้าๆเช่นนั้นไม่ได้ โอเค ผมปลื้มเธอมากๆ อยากพูดคุยด้วย แต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็คนมันพูดไม่ค่อยเก่ง ยิ่งกว่า พี่กวาง เอบี นอร์ม่อ

เสียงเพลง How Deep iS Your love ของวงดนตรีพี่น้อง tHe BeeGeE ดังกังวารก้องในหูผมวนไปวนมา ก็มันจะไม่ดังกังวารก้องในหัวผมได้ไง ก็ผมยัดหูฟังซาวอเบา ฟังแต่เพลงนี้มาเป็นรอบที่10 แล้วมั้งหลังจากแยกจากช่วงเวลาที่ดีมากๆครั้งหนึ่งในชีวิต เสียงเพลงงแกล้มการนั่งมองรถติดบนรถ ยูโรปรับอากาศช่างโรแมนติกราคาถูกจริงๆ แอร์เย็นๆ ที่นั่งริมหน้าต่างดีๆ ฝนตกๆ รถติดระงมแต่คนบนรถเมล์ไม่แน่น สวรรค์ดีๆนี่เอง บอกแล้วเรื่องดีๆหาง้ายเพียงแต่คุณลองมองดูมุมกลับ

ผมทอดอารมณ์อาลัยอาวรณ์ จนเกือบๆสุกได้ที่ ก็ต้องตื่นจากภวังเพราะถ่านเครื่องเล่นซีดีดั้นเจ้ากรรมหมดแรงเสียดื้อๆ แต่ไม่เป็นไร ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ผมเลยครวญเพลงออกมาเบาๆเอง ก็ไม่ทราบว่าครวญเพลินไปหน่อยหรือเปล่า ระดับเสียงอาจจะเพิ่มเองโดยไม่รูตัว ทำให้น้องนิสิต นั่งเบาะตรงข้ามหันมายิ้มๆ เพราะท่าทางการลีดกีตาร์อากาศ ของผมปนะกอบบทเพลงมั้ง จึงดึงความสนใจของสาวน้อยผู้นั้นได้ หรือว่าน้องจะไม่เคยเจอของแปลก เพราะดูจากโรงเรียนที่น้องเรียน ก็ไม่น่าจะมีสภาพแวดล้อมแปลกๆแย่ๆ แบบผมสักเท่าไหร่ คงเหมือน นางฟ้าเจอควาย อะไรๆ ก็ดูน่าตื่นเต้นไปหมดอย่างไรก็อย่างนั้น

สรุปว่า วันนั้นผมได้เพื่อนเพิ่มอีก 1 คนบนรถเมล์ ผมถือคติ ชาวอินคาโบราณว่า สร้างเพื่อนสร้างพลัง อาจฟังดูคล้ายๆสโลแกนนมเปรี้ยว แต่ผมขอยืนยันว่ามาจากเผ่าอินคา แน่นอน สวนสัตว์อาจจะกักขังสัตว์ได้ แต่มิอาจกักขัง ความรักจากสัตว์สู่ ธรรมชาติได้ แล้วเราจะไปตัดป่าไม้กันทำไม .... นั่นสิ เราไปตัดป่าไม้กันทำไม ผม คิดถึง เธอ..

จบ ไม่บริบูรณ์


Create Date : 30 ตุลาคม 2549
Last Update : 30 ตุลาคม 2549 3:01:25 น. 7 comments
Counter : 474 Pageviews.  
 
 
 
 
แวะมาเยี่ยมปี้จิ๊ปจ้ะ เพราะคิดถึงไงจ๊ะ
 
 

โดย: ปลากัด (LonelySeason ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:12:12 น.  

 
 
 
อัพใหม่ได้แล้ว นานจัด
 
 

โดย: น้องอ่าง (นู๋แก่แต่นู๋สวย ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:54:02 น.  

 
 
 
แวะมาอ่านจ้า..... ว่าแต่นานแล้วจริงๆอ่ะ
 
 

โดย: dent'ta (dent'ta ) วันที่: 29 มกราคม 2550 เวลา:14:52:27 น.  

 
 
 
โหยังไม่เปลี่ยนเรื่องอีก เก่ามากๆๆ อิอิ
 
 

โดย: นู๋แก่แต่นู๋สวย วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:20:32 น.  

 
 
 
คิดถึงสาวคนนั้นมากๆๆๆๆๆเลยใช่มั้ย......................
 
 

โดย: Nephtune วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:22:05:52 น.  

 
 
 
สวัสดีค่ะ

ถึงเรื่องจะเก่าและนานแล้ว แต่เราก็เพิ่งเข้ามา
อ่าน อ่านแล้วก็อมยิ้มได้ค่ะ

555+ ในตอนสุดท้ายน่ะ โยงไปเกี่ยวกัน
จนได้เนอะ

นั่นสิ เราไปตัดป่าไม้กันทำไม ผมคิดถึงเธอ!!!
 
 

โดย: Kimi o ai X eru วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:23:53:09 น.  

 
 
 
อ่านแล้วคิดถึงเขา...ตอนเจอกันครั้งแรกเหมือนโลกหยุดหมุน...

 
 

โดย: จิ้งจอกสาวฝึกหัด วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:11:03:27 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

Dr.Jackass.
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สนุกนิยม กับรส ขมๆ ในตัวเราเอง...

ความรัก ที่หน่วงจิต เพราะไม่คิดจะปลดปล่อย... I am bad doctor. 5555

[Add Dr.Jackass.'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com