Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
My Boring Life
My Fascinating Books
My Series Addiction
My Adventuring Experience
My Delicious Meal
My (not so) Secret Journal
My Life in Another Part of the World
<<
สิงหาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 สิงหาคม 2550
ใจหาย......
All Blogs
ฝึกงาน!!!!! - The Sublet
ฝึกงาน!!!!! - The Concerns
ฝึกงาน!!!!! - The Troubles
ฝึกงาน!!!!! - The Interview
ฝึกงาน!!!!! - The Beginning
กลับมายืนที่เดิม
เรื่องน่าเบื่อวันนี้...
ดราม่าาาาาาา
คุณสมบัติของการเรียน PhD
ผู้หญิง...อะไร
10 ปีผ่านไป...
Fight for it!
ระบบความคิดบกพร่อง?
I am changing, I'll be better than I am :)
All I have to do...
ใช้ชีวิตให้มีความสุข...ในเวลาที่เธอมี...
ความคิดไม่มีเสียง....
Birthday Resolution
ชั้นมาทำอะไรที่นี่
ของเล่นใหม่
โดนตำรวจจับ T_T
Back to school
Merry Christmas!!!
ผ่านแล้ว :)
พรุ่งนี้สอบ T_T
~ Fall Foliage ~
I shall return!!
== With every downturn, comes an upturn. ==
มวยไทย...มรดกไทย...มรดกโลก ^^"
เปิดเทอม.....สอบตก
ลองของ
ลุ้น ๆ ๆ ๆ ๆ
ชะตาขาดซะแล้ว
1 อาทิตย์ผ่านไป
หายใจไม่ออก
"Something About Me"
ได้เวลาอวดของเล่นใหม่ ><
End of the dead week!!
หงุดหงิด...งุ่นง่าน
การเดินทางอันแสนพิเศษ
นินทากาเล
จักรยานน้อย ๆ
It's raining!!!!
เรื่องตลก
อื่น ๆ อีกมากมาย
ร้อง..อยากจะร้องไห้
ป้อแป้ T_T
จัดระเบียบชีวิต
เกือบตก!!
ชั้นเป็นฆาตกร T_T
เดียวดายกลางสายลม (และแสงแดด)
It's Hard to Say Goodbye!!
..ทำไม..
ในที่สุดดดดดดดด
หม่นหมองประคองอารมณ์
เขียนเรื่องเรียนมั่งดีกว่า (ชื่อ blog สิ้นคิดได้อีก 555)
ไม่เศร้า
มารผจญ (โชคร้ายที่สุด) T_T
..วันหยุดที่เหมือนมิใช่วันหยุด..
ตื่นเต้น ตกใจ ตื่นเต้น ตกใจ
วันสุข วันสบาย
My to do list!!
อัพ blog เนื่องในโอกาสฉลองครบ 1 เดือน ^^
สิ่งที่กลัวที่สุด
My little experiment: การทดลองน้อย ๆ ของฉัน ^^
ลำบาก...ตรากตรำ
ห้องน้อยกลอยใจ ^^
วันที่บริโภคมะเขือเทศมากสุดในชีวิต
วันสีตุ่น ๆ T_T
California, here I come!!!
ใจหาย......
งอแงจิง ๆ เลย T_T
ชั้นก็คือนางมารร้ายดี ๆ นี่เอง
Why do I have to cry ???
...เค้าเปิดไฟสะพานแขวนด้วยแหละ...
ตายกันไปข้างนึงงง
เตรียมตัวไปเรียนต่อ..วู้ ๆ ๆ
...อยากอัพบล็อค...
เครียด ๆ ๆ ๆ ๆ
อยากกกก......
blog คืนชีพ
Interview with Stanford
และแล้ว ชั้นก็ค้นพบ...
ครั้งแรก...ในห้องผ่าตัด
วันแห่งความ.....
Blog ควบ (เสาร์-อาทิตย์)
วันพฤหัสที่แสนสบสัน
วันพุธสิ้นหวัง
วันอังคารกับการเลื่อนขั้น
Today in the past
อังคารสยอง
วันเสาร์แสนเศร้า
วันศุกร์แห่งชาติ
เมื่อพี่เราถูกขู่ฆ่าในโรงหนัง
blog นี้ขอบ่น
...tag...
Blog น้อย ๆ Up นาน ๆ (ที)
โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า
Christmas Spirit
Another bad day
ตรวจสุขภาพประจำปี
Update!!! ชีวิต ประจำวันที่ 25 พ.ย. 2549
Update!! ชีวิต ประจำวันที่ 2 พ.ย. 2549
ในวันที่หวยออก T_T
ใจหาย......
วันนี้ทำงานวันสุดท้าย.....
จริง ๆ ก็ไม่ได้ทำงานหรอก..เรียกว่าไปเก็บของจากที่ทำงานดีกว่า
วันนี้ไม่มีคนมาทำงานเลย ทุกคนไปงาน Technical forum กันหมด
ทั้งชั้นมีเราคนเดียวมั๊ง (กะแม่บ้าน
)
เก็บของเสร็จ โต๋เต๋เล่นเน็ตอยู่พักนึง..แล้วก็เลยตัดสินใจกลับบ้าน
รู้สึกได้เลยอ่ะ ว่าบรรยากาศมันเงียบไปหมด
มันเงียบกว่าทุกวัน...
แล้วมันก็เศร้าเล็ก ๆ....
นึกถึงวันแรกที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ ตอนนั้นเศร้ามากกกก
เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง คิดอยู่ตลอดเวลาว่าทำไมต้องเป็นเรา ที่โชคร้ายต้องมาอยู่ที่นี่
อยู่ไปอยู่มาปีกว่า ผ่านวันที่ทุกข์มาก็มาก ผิดหวัง เสียใจ แอบร้องไห้มาก็บ่อย
แต่วันนี้พอมานึก ๆ ดู ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันก็มีเรื่องดี ๆ อยู่....
จากที่เรียนจบมา ก็ยกโขยงมาทำงานที่เดียวกัน แผนกเดียวกันหมด
ไม่ค่อยรู้จักใครคนอื่น ๆ เลย
พอมาอยู่ที่นี่ ก็เหมือนเปิดโลกให้เรารู้จักคนมากขึ้น แล้วบางคนที่เราเคยคิดว่าไม่ชอบเค้า...จริง ๆ แล้วเราก็แค่ไม่เคยรู้จักเค้าแค่นั้นเอง
มารู้จัก มาพูดคุย จริง ๆ แล้วที่นี่ก็ไม่ได้เหงาอย่างที่คิด
เรียนจบกลับมา ก็คงไม่ได้มาอยู่ที่นี่อีก เพราะว่าแผนกนี้เค้าจะย้ายกลับไปรวมกะบริษัทใหญ่แล้ว
คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศที่อยู่ในซอยลึก เดินเข้ามาแทบจะไม่ถึง
คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศที่ฝนตกทีไร น้ำท่วมใหญ่ทุกที
คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศเล็ก ๆ มีคนอยู่ไม่กี่สิบคน..แต่บางทีก็อบอุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ
คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศที่เคยมากิน เล่น นอน ตอนรอ log
คงไม่มีอีกแล้ว...
ขอบคุณทุกคนนะคะ (คงไม่มีใครมาอ่านหรอกนะเนี่ย
) สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
เราถือว่าการมาอยู่ที่นี่เป็นก้าวนึงของชีวิตเลยแหละ
ก้าวนึงที่นึกว่าต้องผ่านไปให้ได้ตอนเข้ามาใหม่ ๆ และก็ก้าวนึงที่ผ่านไปได้แล้วตอนนี้
เคยคิดว่าวันนึงถ้าไปพ้นจากที่นี่จะดีใจมาก ๆ ๆ ๆ
ไม่เคยคิดซักครั้งว่าจะเสียน้ำตา....แบบวันนี้
ถ้าไม่รักที่นี่ซักนิด ก็คงไม่ร้องไห้หรอก ใช่ม้า......
ขอนอกเรื่องกระชากอารมณ์หน่อย...วันนี้เจ้านายโทรมาบอกว่า ที่ไปพรีเซ้นต์มาเมื่อวาน (บ่นไปใน blog เก่า)....ได้รางวัลด้วยยยย
ชื่อรางวัล...teamwork ยอดเยี่ยม...
เอ๊ะมันคืออะไร...แล้ว เอ๊ะ คนพรีเซ้นต์มีส่วนอะไรในรางวัลนี้บ้างน้ออออ...
Create Date : 24 สิงหาคม 2550
3 comments
Last Update : 24 สิงหาคม 2550 23:03:54 น.
Counter : 539 Pageviews.
Share
Tweet
อู้ น้องแพร เก่งมากจ๊ะ นี่ขนาดงอแง งอแง ยังได้รางวัล อย่างนี้ไม่ต้องห่วงเลย เวลาไปเรียน
ไอ้เรื่องตอนอยู่ด่า เช้า ด่าเย็น พอจะจากไปแล้วใจหาย นี่พี่ก็เป็นนะ แล้วก็ควจะเป็นอีกตอนจากด๋อยแลนด์นี่แหละ โอ้แล้วจะซบอกใครร้องไห้ดีเนี่ย อิอิ
ปล. ปากพี่นี่เสียมากๆ ค่ะน้อง แต่บังเอิญ คุณชายเธออ่อนไหวมากๆ อยู่แล้วด้วย เลยปายกันใหญ่ นี่พี่ก็ให้เวลาเธอหน่อย ขืนไปไหนมาไหนกะเธออีก พี่ห้ามปากตัวเองไม่ได้ เธอจะขากใจตายเอา
โดย: พี่ปอ (
O_Sole_mio
) 24 สิงหาคม 2550 23:28:13 น.
สู้ ๆ นะคะ...
อย่างน้อยก็เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่ดีในชีวิตนะคะพี่
เป็นความทรงจำที่ดี ๆ ด้วย
โดย:
ArmSLavesArxZ
27 สิงหาคม 2550 19:59:10 น.
เก็บไว้เป็นส่วนนึงของความทรงจำนะคะ
เทคแคร์ค่ะ
โดย: ดวงตะวัน (
Doungtawan
) 10 กันยายน 2550 14:16:16 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Conglomerate
Location :
Stanford, CA United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Doungtawan
O_Sole_mio
nanida
P_Poy
Webmaster - BlogGang
[Add Conglomerate's blog to your web]
Links
www.amretasgraphics.com/
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ไอ้เรื่องตอนอยู่ด่า เช้า ด่าเย็น พอจะจากไปแล้วใจหาย นี่พี่ก็เป็นนะ แล้วก็ควจะเป็นอีกตอนจากด๋อยแลนด์นี่แหละ โอ้แล้วจะซบอกใครร้องไห้ดีเนี่ย อิอิ
ปล. ปากพี่นี่เสียมากๆ ค่ะน้อง แต่บังเอิญ คุณชายเธออ่อนไหวมากๆ อยู่แล้วด้วย เลยปายกันใหญ่ นี่พี่ก็ให้เวลาเธอหน่อย ขืนไปไหนมาไหนกะเธออีก พี่ห้ามปากตัวเองไม่ได้ เธอจะขากใจตายเอา