|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ใจหาย......
วันนี้ทำงานวันสุดท้าย.....
จริง ๆ ก็ไม่ได้ทำงานหรอก..เรียกว่าไปเก็บของจากที่ทำงานดีกว่า
วันนี้ไม่มีคนมาทำงานเลย ทุกคนไปงาน Technical forum กันหมด
ทั้งชั้นมีเราคนเดียวมั๊ง (กะแม่บ้าน )
เก็บของเสร็จ โต๋เต๋เล่นเน็ตอยู่พักนึง..แล้วก็เลยตัดสินใจกลับบ้าน
รู้สึกได้เลยอ่ะ ว่าบรรยากาศมันเงียบไปหมด
มันเงียบกว่าทุกวัน...
แล้วมันก็เศร้าเล็ก ๆ....
นึกถึงวันแรกที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ ตอนนั้นเศร้ามากกกก
เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง คิดอยู่ตลอดเวลาว่าทำไมต้องเป็นเรา ที่โชคร้ายต้องมาอยู่ที่นี่
อยู่ไปอยู่มาปีกว่า ผ่านวันที่ทุกข์มาก็มาก ผิดหวัง เสียใจ แอบร้องไห้มาก็บ่อย
แต่วันนี้พอมานึก ๆ ดู ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันก็มีเรื่องดี ๆ อยู่....
จากที่เรียนจบมา ก็ยกโขยงมาทำงานที่เดียวกัน แผนกเดียวกันหมด
ไม่ค่อยรู้จักใครคนอื่น ๆ เลย
พอมาอยู่ที่นี่ ก็เหมือนเปิดโลกให้เรารู้จักคนมากขึ้น แล้วบางคนที่เราเคยคิดว่าไม่ชอบเค้า...จริง ๆ แล้วเราก็แค่ไม่เคยรู้จักเค้าแค่นั้นเอง
มารู้จัก มาพูดคุย จริง ๆ แล้วที่นี่ก็ไม่ได้เหงาอย่างที่คิด
เรียนจบกลับมา ก็คงไม่ได้มาอยู่ที่นี่อีก เพราะว่าแผนกนี้เค้าจะย้ายกลับไปรวมกะบริษัทใหญ่แล้ว
คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศที่อยู่ในซอยลึก เดินเข้ามาแทบจะไม่ถึง คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศที่ฝนตกทีไร น้ำท่วมใหญ่ทุกที คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศเล็ก ๆ มีคนอยู่ไม่กี่สิบคน..แต่บางทีก็อบอุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ คงไม่มีแล้ว..ออฟฟิศที่เคยมากิน เล่น นอน ตอนรอ log
คงไม่มีอีกแล้ว...
ขอบคุณทุกคนนะคะ (คงไม่มีใครมาอ่านหรอกนะเนี่ย ) สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
เราถือว่าการมาอยู่ที่นี่เป็นก้าวนึงของชีวิตเลยแหละ
ก้าวนึงที่นึกว่าต้องผ่านไปให้ได้ตอนเข้ามาใหม่ ๆ และก็ก้าวนึงที่ผ่านไปได้แล้วตอนนี้
เคยคิดว่าวันนึงถ้าไปพ้นจากที่นี่จะดีใจมาก ๆ ๆ ๆ
ไม่เคยคิดซักครั้งว่าจะเสียน้ำตา....แบบวันนี้
ถ้าไม่รักที่นี่ซักนิด ก็คงไม่ร้องไห้หรอก ใช่ม้า......
ขอนอกเรื่องกระชากอารมณ์หน่อย...วันนี้เจ้านายโทรมาบอกว่า ที่ไปพรีเซ้นต์มาเมื่อวาน (บ่นไปใน blog เก่า)....ได้รางวัลด้วยยยย
ชื่อรางวัล...teamwork ยอดเยี่ยม...
เอ๊ะมันคืออะไร...แล้ว เอ๊ะ คนพรีเซ้นต์มีส่วนอะไรในรางวัลนี้บ้างน้ออออ...
Create Date : 24 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 24 สิงหาคม 2550 23:03:54 น. |
|
3 comments
|
Counter : 532 Pageviews. |
|
|
|
โดย: พี่ปอ (O_Sole_mio ) วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:23:28:13 น. |
|
|
|
โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) วันที่: 10 กันยายน 2550 เวลา:14:16:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ไอ้เรื่องตอนอยู่ด่า เช้า ด่าเย็น พอจะจากไปแล้วใจหาย นี่พี่ก็เป็นนะ แล้วก็ควจะเป็นอีกตอนจากด๋อยแลนด์นี่แหละ โอ้แล้วจะซบอกใครร้องไห้ดีเนี่ย อิอิ
ปล. ปากพี่นี่เสียมากๆ ค่ะน้อง แต่บังเอิญ คุณชายเธออ่อนไหวมากๆ อยู่แล้วด้วย เลยปายกันใหญ่ นี่พี่ก็ให้เวลาเธอหน่อย ขืนไปไหนมาไหนกะเธออีก พี่ห้ามปากตัวเองไม่ได้ เธอจะขากใจตายเอา