ภาพยนตร์ Spotlight

กำกับ Tom McCarthy

นักแสดงนำ Mark Ruffalo, Michael Keaton, Rachel McAdams

Spotlight คือหนังที่สร้างมาจากเรื่องจริง ในปี 2001 ทีมนักข่าวที่ชื่อว่า “สปอร์ตไลท์”  ทำการสืบเสาะข้อมูลเพื่อเปิดโปงบาทหลวงผู้กระทำการล่วงละเมิดทางเพศกับเด็กๆที่มาเข้าโบสถ์ พวกเขาทำงานหนักเพื่อเจาะข่าวลงลึกไปเรื่อยๆจนกระทั่งความจริงค่อยๆปรากฏซึ่งมันทำให้พวกเขาตกใจที่พบว่ามีบาทหลวงถึง 6% ในเมืองที่พวกเขาอยู่ที่มีพฤติกรรมล่อลวงเด็กที่พ่อแม่ส่งไปโบสถ์ด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจให้บาทหลวงเป็นที่พึ่งจนเด็กหลายคนเติบโตมาด้วยสภาพจิตใจที่บอบช้ำและบางคนก็ถึงกับฆ่าตัวตายไปเลย!

วิธีการเล่าเรื่องของหนังค่อนข้างราบเรียบ แต่ทุกครั้งที่ทีมสปอร์ตไลท์ได้รับการเปิดเผยข้อมูลที่น่าตกใจในแต่ละข้อมูลคนดูจะรู้สึกตื่นเต้นตามไปด้วยอย่างกับว่าเป็นส่วนหนึ่งในทีมอย่างไงอย่างงั้น ข้อมูลหลายอย่างซับซ้อนแต่บทหนังก็นำเสนอได้เป็นขั้นเป็นตอนทำให้ดูไม่ยาก หนังเรื่องนี้ไม่มีฉากแอคชั่น ไม่มีฉากโรแมนติก ไม่มีฉากฟูมฟาย ไม่มีอะไรที่หนังทำเงินมี แต่มีสิ่งหนึ่งที่เรียกว่า “เสน่ห์” ในการเล่าเรื่อง คือการทำให้อารมณ์คนดูค่อยๆพีคขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่ต้นไปจนจบ การเฝ้าติดตามดูทีมสปอร์ตไลท์ขุดคุ้ยข่าวมันซึมเข้าไปในหัวใจจนตอนท้ายเรื่องอาจถึงกับน้ำตาคลอออกมาได้โดยไม่รู้ตัว

เนื่องจากบทหนังออกแนว พูดๆๆทำให้บทบาทสำคัญตกไปอยู่ที่นักแสดง และไม่ใช่แค่นักแสดงคนเดียว แต่ต้องเป็นทั้งทีมเพราะถ้าจะให้ใครคนใดคนหนึ่งโดดเด่นกว่าอีกคนมันก็จะดูไม่กลมกล่อม นักแสดงทุกคนจึงต้องปล่อยของออกมาแบบพอเหมาะพอดีเพราะนี่ไม่ใช่หนัง one man show แต่เป็นหนังที่ต้องทำงานกันเป็นทีมเหมือนกับที่สปอร์ตไลท์ทำงานชิ้นนี้กันเป็นทีมนั่นเอง ผู้กำกับชิงรางวัลออสการ์ Tom McCarthy ควบคุมโทนหนังได้ดีมากและสร้างความกลมกลืนให้กับตัวละครทุกตัวแบบไร้ที่ติ Mark Ruffalo เหมาะสมแล้วที่ได้เข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาสมทบชาย Rachel McAdams ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ได้เข้าชิงในสาขาสมทบหญิงซึ่งเธอก็ทำได้ดีทีเดียว แต่คนที่คิดว่าควรจะได้เข้าชิงรางวัลที่สุดแต่กลับไม่ได้ก็คือ Michael Keaton ซึ่งรับบทหัวหน้าทีมสปอร์ตไลท์ Keaton ทำให้ตัวละครของเขามีอำนาจแต่ก็นอบน้อม ตรงประเด็นแต่ก็แอบเจ้าเล่ห์ เล่นดีจริงๆ ทั้งนี้นักแสดงสมทบคนอื่นๆก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้หนังเรื่องนี้มี “เสน่ห์”

หนังเรื่องนี้บทดีควรค่าแก่รางวัลออสการ์สาขาบทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม บทดีในที่นี้ไม่ใช่บทที่พูดถึงประเด็นที่ดี แต่บทเรื่องนี้สร้างแรงบันดาลใจให้คนดูคิดหรือรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงหรือลงมือทำอะไรสักอย่างในประเด็นที่หนังพูดถึง และสปอร์ตไลท์ก็สร้างแรงบันดาลใจให้คนดูได้ในหลายๆประเด็น

- ประเด็นของศาสนากับความศรัทธา ดูแล้วทำให้คิดต่อได้ว่า ศาสนาคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่มีทางเสื่อม คนบางคนต่างหากที่เสื่อมแล้วใช้ศาสนาบังหน้า แต่เราจะให้คนพวกนี้มาทำให้เราเสื่อมศรัทธากับศาสนาอย่างงั้นหรือ?

- ประเด็นเรื่องการเพิกเฉยกับสิ่งผิดโดยคิดว่ามันก็แค่ปลาเน่าไม่กี่ตัวอย่าเอาตัวเข้าไปยุ่งเลยดีกว่า อยู่เฉยๆดีกว่าไม่ใช่เรื่องของเรา จนบางทีก็ลืมไปว่า “ความรับผิดชอบต่อสังคมอยู่ตรงไหน?”

- และประเด็นที่ถูกใจเราที่สุดก็คงหนีไม่พ้นเรื่องการเสนอข่าวของสื่อ ทุกวันนี้มีข่าวใหม่ๆออกมาแทบจะทุกชั่วโมงแต่มีกี่ข่าวที่รู้ลึกรู้จริงก่อนปล่อยออกมาอย่างที่ทีมสปอร์ตไลท์ทำ บางข่าวอ่านไปแล้วแต่อีกสองชั่วโมงถัดมาก็มีข่าวมาบอกว่าไอ้ที่อ่านไปน่ะมันข่าวมั่ว จนตอนนี้ไม่รู้จะเชื่อข่าวไหนแล้ว จรรยาบรรณของนักข่าวแบบทีมสปอร์ตไลท์ยังมีอยู่ในนักข่าวสมัยนี้ไหม ยังเป็นเรื่องที่ต้องคลางแคลงกันต่อไป

แม้ Spotlight จะได้คะแนนความชื่นชมจากทั้งนักวิจารณ์และคนดูอย่างท่วมท้น แต่แน่นอนว่าต้องมีคนที่คิดต่าง คนดูบางคนบอกว่าหนังน่าเบื่อและถามว่า “สนุกตรงไหน?” ก็ขอตอบในฐานะที่เราคิดว่ามันสนุก หนังเรื่องนี้สนุกสำหรับเราตรงที่เราอยากเป็นนักเขียน (นักข่าว)  ซึ่งคนที่เป็นนักเขียนจะรู้ดีว่าการที่จะเขียนอะไรออกมาได้นั้นมันต้องผ่านการหาข้อมูลมาอย่างโชคโชนเสียก่อน ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลที่ได้จากประสบการณ์ตรงหรือจากการค้นคว้าหาจากแหล่งข่าวต่างๆ ข้อมูลต้องแน่นจึงลงมือเขียนได้ ความสนุกของการเขียนจึงเริ่มตั้งแต่การหาข้อมูลแล้ว และนี่คือเหตุผลว่าทำไมเราถึงรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้สนุก เพราะมันคือเรื่องราวของการหาข้อมูล การพบข้อมูล และการพิจารณาว่าจะนำเสนอข้อมูลนั้นอย่างไร

ดั่งที่แบทแมนของโนแลนได้กล่าวไว้ว่า ฮีโร่ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่มีพลังเหนือธรรมชาติ หรือมีความสามารถพิเศษกว่ามนุษย์ธรรมดา เพียงแต่ขอให้เขามีจิตใจที่อยากช่วยเหลือผู้อื่น และพยายามช่วยอย่างสุดความสามารถ เขาก็คือ "ฮีโร่" แล้ว

ให้คะแนน 5/5