ภาพยนตร์ กุมภาพันธ์

กำกับ ยุทธเลิศ สิปปภาค

นักแสดงนำ ชาคริต แย้มนาม โสภิตนภา ทัพพะรังสี

“คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะตา สร้างฉันและเธอให้มา ให้ได้พบเจอกัน...” (เพลงกุมภาพันธ์ เนื้อร้องโดย สีฟ้า) คนเราต่อให้อยู่ไกลกันสุดสายตา  ต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่ถ้าพรหมลิขิตให้ได้มารักกัน ยังไงๆ โชคชะตาก็จะพามาพบเจอกันจนได้

แก้วตา (เจี๊ยบ โสภิตนภา) พบว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานนัก เธอจึงเดินทางไปนิวยอร์คเพื่อขอโทษเพื่อนก่อนจากกันตลอดกาล แต่เมื่อเดินทางไปถึงก็เกิดอุบัติเหตุที่ทำให้เธอสูญเสียความทรงจำโดยที่ยังไม่ได้เจอเพื่อน เธอได้รับการช่วยเหลือและดูแลจากชายแปลกหน้าชื่อ จี (ชาคริต) จีตั้งชื่อใหม่ให้เธอว่า ไอ ในโลกของไออดีตไม่สำคัญขอแค่ปัจจุบันมีจีเพียงคนเดียวก็พอแล้ว สำหรับจี ไอคือสาวความจำเสื่อมที่ไปไหนก็หลงทาง ความสงสารตกตะกอนจนก่อเกิดเป็นความรัก แต่โลกของไอและจีมันต้องสิ้นสุดลงในเดือนกุมภาพันธ์...

หนังบางเรื่องตอนดูก็สนุก จบแล้วก็ยังเอาไปประทับใจต่อ หนังบางเรื่องตอนดูสนุก แต่พอจบแล้วก็แล้วกัน และหนังบางเรื่องเช่นเรื่องนี้ ตอนดูก็เฉยๆแต่พอหนังจบ อารมณ์หนังมันดันวนเวียนอยู่ในหัวไปอีกหลายวัน พูดง่ายๆว่าหนังจบอารมณ์ไม่จบนั่นเอง คงเป็นเพราะความรักความผูกพันระหว่าง 2 ตัวละครเอกมันค่อยๆซึมเข้าไปในหัวใจคนดูจนแม้หนังจบไปแล้วก็ยังอดระลึกถึงพวกเขาไม่ได้ ในส่วนของการแสดงถือว่าทำได้ดีสำหรับผลงานเรื่องแรกในชีวิตของ เจี๊ยบ โสภิตนภา และโชคดีที่ได้ยอดฝีมืออย่างชาคริตมาช่วยโอบอุ้มไว้ตลอดทั้งเรื่องทำให้เล่นออกมาดูเข้าขากันน่ารักดี

สังเกตว่าหนังของผู้กำกับ ต้อม ยุทธเลิศ มักจะปูพื้นมาทั้งเรื่องแบบเนิบๆเรื่อยๆเอื่อยๆ แล้วค่อยขมวดปมตอนท้ายเพื่อที่จะบอกว่าที่ให้นั่งดูมาชั่วโมงกว่าก็เพราะจะบอกประโยคสำคัญของหนังในตอนจบ ซึ่งประโยคสำคัญที่ผู้กำกับต้องการบอกนี่แหละที่ทำให้ไอ้ที่ปูมาทั้งเรื่องแบบเหมือนจะไร้จุดหมายมันมีความหมายขึ้นมาทันที ถือเป็นเอกลักษณ์ในการทำหนังที่มีเสน่ห์มาก ถ้าใครชอบหนังที่นำเสนอแบบนี้ เรื่องนี้มีลายเซ็นของผู้กำกับยุทธเลิศชัดเจนกับประโยคคำถามที่ตลบอบอวลอยู่ในหนังตลอดทั้งเรื่องว่า “Do you believe in destiny?” แล้วคุณล่ะ เชื่อในพรหมลิขิตไหม?

ให้คะแนน 4/5