ภาพยนตร์ คิดถึงวิทยา

กำกับ นิธิวัฒน์ ธราธร

นักแสดงนำ สุกฤษฎิ์ วิเศษแก้ว เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์ ศุกลวัฒน์ คณารศ

“เป็นครู มันไม่ใช่แค่สอนหนังสือ” คิดถึงวิทยาคือหนังที่สะท้อนจิตวิญญาณของความเป็นครูที่ทำให้คนดูมีรอยยิ้ม คราบน้ำตา และความประทับใจ

ครูสอง (บี้ สุกฤษฎิ์) ถูกส่งไปสอนที่โรงเรียนบนเรือนแพซึ่งอยู่บ้านนอกห่างไกลจากความเจริญทั้งปวง มันเป็นโรงเรียนที่สร้างขึ้นเพื่อให้ลูกๆชาวประมงที่อาศัยอยู่บนเรือแพได้มีโอกาสเรียนหนังสือ ครูสองต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานที่และนักเรียนโดยมีไดอารี่ของครูแอน (พลอย เฌอมาลย์) ที่เป็นทั้งเพื่อนและผู้นำทางและไดอารี่เล่มนี้เองที่ทำให้ครูสองค่อยๆผูกพันกับครูแอนผ่านตัวหนังสือ หนึ่งปีผ่านไปครูแอนได้กลับมาสอนที่เรือนแพอีกครั้งและพบว่าไดอารี่ที่ตนลืมทิ้งไว้ถูกเขียนต่อเติมไปด้วยความคิดอารมณ์ความรู้สึกมากมายจากครูสอง ครูแอนจึงได้รู้จักครูสองผ่านตัวหนังสือโดยมีไดอารี่เล่มเดิมนี้เองเป็นสื่อกลาง แล้วความผูกพันก็ค่อยๆก่อตัวขึ้นในหัวใจครูแอน นี่เป็นที่มาของคำว่า “คิดถึงวิทยา”

หนังนำเสนอมุมมองการเรียนการสอนแบบไม่ยึดติดกับตำรา การเรียนที่ให้ประสบการณ์จริงแก่นักเรียนเท่าที่สภาพแวดล้อมจะเอื้ออำนวยเพื่อให้เกิดความเข้าใจและสนุกสนานไปพร้อมๆกัน แต่ก็ยังมีอีกมุมที่ยึดติดกับความคิดที่ว่าการเรียนรู้ให้เร็วที่สุดสำคัญกว่าเพราะโลกใบนี้เต็มไปด้วยการแข่งขัน หนังไม่ได้บอกว่าแบบไหนถูกหรือผิด แต่คนดูก็สามารถเอามาคิดต่อได้เยอะทีเดียว นอกจากเรื่องรูปแบบการสอนแล้ว หนังยังเน้นถึงคุณค่าของความเป็นครูได้อย่างลึกซึ้ง จะมีครูสักกี่คนที่คิดว่านักเรียนไม่ผิดหรอกที่ทำข้อสอบไม่ได้ ครูเองต่างหากที่ห่วยและครูก็ไม่นิ่งดูดายที่จะไปศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเพื่อมาสอนนักเรียนของตัวเองให้เก่งขึ้นให้ได้ หนังเหมือนจะพูดในประเด็นที่เครียดแต่กลับนำเสนอออกมาได้น่ารัก ตลก และ อบอุ่น สมควรแล้วที่ได้รางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม

หนังเรื่องนี้ทำให้รักการท่องเที่ยวในเมืองไทยมากขึ้น เพราะแม้ฉากหลังจะเป็นที่ๆถูกเรียกว่าบ้านนอกแต่ก็สามารถสรรหามุมกล้อง จัดแสงและเงาของภาพออกมาได้สวยงามทุกฉาก อีกทั้งดนตรีประกอบก็ถูกปล่อยออกมาถูกที่ถูกจังหวะเสมอช่วยบิ๊วให้คนดูรู้สึกตามตัวละครได้ดีมาก และที่อดพูดถึงไม่ได้ก็คือการแสดงของพลอยและบี้ สองคนนี้มีฉากเจอกันไม่มากแต่การที่ได้ดูทั้งคู่รู้จักกันผ่านตัวหนังสือมันทำให้เกิดความอบอุ่นในใจได้อย่างน่าอัศจรรย์ แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่าเคมีเข้ากัน สำหรับเวียร์แม้จะมาในบทรับเชิญแต่ก็มีโอกาสได้แสดงฝีมืออยู่บ้าง ที่ต้องจับตาที่สุดคือการถ่ายทำแบบ long take ซึ่งเคยพูดถึงเทคนิคนี้ไปแล้วตอนรีวิว Gravity แม้เรื่องนี้จะเป็น long take แค่สองนาทีกว่าๆแต่ก็ทำให้เห็นความสามารถทางการแสดงของพลอยที่เล่นไล่ระดับอารมณ์ได้ยอดเยี่ยม ปรบมือให้

ครูเป็นอาชีพที่ต้องพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ อีกทั้งยังต้องมีจิตสำนึกเป็นเลิศเพื่อจะได้เป็นตัวอย่างที่ดีแก่นักเรียน แต่ทำไมในประเทศไทย อาชีพครูถึงได้เงินเดือนน้อยจัง?

ให้คะแนน 5/5