|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
13 สิงหาคม 2549 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"ลูกสาวของแม่" ทำให้แม่ได้ up blog ในวันแม่อย่างมีความสุข
วันนี้ลูกสาวส่งข้อความให้บอกว่า "ขอให้แม่หน่องมีความสุขมาก ๆ รักแม่หน่องมาก จาก น้องอุ้ม" ทั้งที่นอนคลอเคลียกันทั้งวัน เพิ่งจะแยกกันตอนที่น้องอุ้มไปเรียนเปียโน บางครั้งคำว่า "รัก" ไม่ต้องออกมาจากปาก แต่เราสามารถรับรู้ได้จากการกระทำ
จะมาซาบซึ้งอะไรกันเนี่ย แม่หน่องเอ๊ย ห่างหายจากการเขียนบล็อคก็นานพอสมควร มีเรื่องเล่าให้ฟังมากมาย แต่พอเริ่มที่จะเขียนจริง ๆ ก็มีแต่หน้าลูกสาวผุดขึ้นมาตลอดเวลา
ถ้างั้นวันนี้จะเล่าเรื่องการเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของลูกสาวก็แล้วกัน ใครจะคิดว่าในชีวิตหนึ่งคนอย่างแม่หน่องจะต้องมานั่งเฝ้าลูกวันละอย่างต่ำ 2 ชั่วโมงทุกวัน เพื่อให้ลูกซ้อมว่ายน้ำ ยังไม่พอว่ายน้ำเสร็จต้องอาบน้ำและทานข้าวเย็นให้เรียบร้อย รวม ๆ แล้วประมาณ 3 ชั่วโมงต่อวัน ทุกวันยกเว้นวันอาทิตย์ อะไรคือสิ่งตอบแทนที่พ่อแม่จะได้รับจากการเสียสละเยี่ยงนี้? หลายคนอาจตั้งคำถามในใจ สำหรับตัวเองและพ่อโก้แล้วตอบได้เลยว่าสิ่งที่ตอบแทนนั้นคุ้มค่า เพราะว่าช่วงเวลาเย็น 6 โมงเย็น - 2 ทุ่ม จะเป็นช่วงที่เด็กมีเวลาว่างมาก ๆ จนถึงมากที่สุด และมีเวลาที่จะทำอะไรก็ได้ไม่ว่าดีหรือเลวร้าย แต่เมื่อช่วงเวลานี้ได้ถูกจัดสรรมาให้กีฬา สิ่งที่ได้รับเพิ่มเติมมาคือเรื่องมิตรภาพ การรู้จักแพ้ชนะ การเอาชนะใจตนเอง ทุกอย่างที่กล่าวมาไม่ใช่แค่ลูกที่ได้ แต่พ่อแม่ที่ไปนั่งเฝ้าลูกก็ได้มาเช่นกัน
เออ!!!!ออกแนวเครียด เล่าเรื่องยายอุ้มให้ฟังดีกว่า ตอนนี้อุ้มอายุ 11ปี กับ 2 เดือนกว่า ๆ ร่างกายสูงขึ้นมาก ก่อนเข้ามาซ้อมว่ายน้ำสูง 138ซม. น้ำหนัก 35กก. เริ่มว่ายน้ำเดือนธันวาคมปีที่แล้ว ตอนนี้น้องอุ้มสูงประมาณ 149ซม. น้ำหนัก 36 กก. ดำขึ้น(แต่ยังเนียนเหมือนเดิม) หน้าตาหล่อนไม่อวบอูมเหมือนเดิม มันกลับกลายเป็นเรียวเล็ก ขายาวแขนยาว ก้นงอน เดินตูดบิดเหมือนเดิม สถิติการว่ายน้ำก็ดีวันดีคืน(สำหรับพ่อแม่)ซึ่งเป็นผลมาจากการตั้งใจซ้อม ในช่วงที่ไม่ได้มาอัพบล็อค ได้ไปแข่งขันสอง Match คือ ศรีสะเกษ และขอนแก่น ผลการแข่งขันน้องอุ้มไม่ได้เหรียญในการว่ายน้ำเดี่ยว แต่เวลาในแต่ละครั้งลดลงอย่างเป็นที่น่าพอใจ
พ่อโก้ย้ำกับน้องอุ้มเสมอว่าให้น้องอุ้มแข่งกับตัวเอง เอาชนะตัวเองให้ได้ในทุกครั้งของการแข่งขัน
พูดถึงแต่เรื่องการแข่งขัน มันเครียด มีเรื่องอื่น ๆ คุยให้ฟังด้วย เมื่อลูกสาวเริ่มก้าวขาเข้าสู่การเป็นวัยรุ่น สิ่งที่คุณจะต้องปวดหัวคือ ลูกของเราจะต่อต้านในแทบทุกคำสั่ง ดื้อเงียบ เชื่อเพื่อนมาก และอีกสารพัด ซึ่งดิชั้นเจอมาหมดแล้ว ใช้มาสารพัดวิธี แต่ตอนนี้รู้แล้วว่าทำยังไงถึงจะเข้าไปนั่งใจของลูกได้เหมือนที่เพื่อนของลูกทำได้
นั่นก็คือเราต้องทำตัวเป็นเพื่อนของลูก ไม่พอต้องเป็นเพื่อนของเพื่อนลูกด้วย มันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร เพียงแค่รับฟังเรื่องที่ลูกเล่าให้ฟังไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบแล้วต้องรับฟังอย่างไม่ให้เค้าจับได้ว่าเราคิดอะไรอยู่ มีส่วนร่วมในสิ่งที่เค้าคุย คือไม่ต่อต้าน ไม่เบรค ไม่ห้าม ถ้าเป็นเรื่องไม่ดี เราสอนทีหลังได้ แต่ขั้นแรกต้องฟังก่อน
วันนึงลูกสาวขอคุยกับแม่บอกว่ามีอะไรเล่าให้ฟัง แล้วเค้าก็เล่าเรื่องเพื่อนล้อ พี่ล้อ เรื่องผู้ชายมาชอบ อะไรทำนองนี้ เราได้ยินแล้วใจเต้นตุ้บ ๆ ๆ ๆ (โมโหน่ะ อะไรกันนักหนาตัวแค่นี้) เค้าบอกว่าไม่อยากไปสระว่ายน้ำแล้ว อายคน เราก็ตอบเค้าว่า ถ้าหนูเจอปัญหาอย่างนี้แล้วหนูต้องหนี หนูคงต้องหนีไปตลอดชีวิต เพราะหนูไม่ใช่คนขี้ริ้ว มันเป็นเรื่องธรรมดาที่คนน่ารักจะต้องมีคนมาชอบ มาพึงใจ ถามว่ายากมั้ยกับการที่จะตอบคำถามนี้ของลูกสาวโดยไม่มีอารมณ์โกธรหรือโมโห ตอบได้เลยว่ามันยาก แต่เราต้องทำ เพราะถ้าเราขืนด่าหรือโวยวาย ลูกจะไม่เล่าอะไรให้เราฟังอีกเลย แต่คนที่เค้าจะไปเล่าให้ฟังคือเพื่อน แล้วเพื่อนจะแนะนำลูกเราไปในทางไหน เราไม่สามารถรู้ได้ เพราะฉะนั้นจงทำใจและรับฟัง ทุกเรื่องจากลูก
หยุด!!!!!!เรื่องเครียดอีกครั้งมาดูรูปกันดีกว่า ปีนี้ไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหน มีแต่พาลูกไปแข่งว่ายน้ำ เพราะฉะนั้นภาพส่วนใหญ่เป็นภาพจากการไปแข่งว่ายน้ำของลูกสาว
รูปที่นำมาประกอบในบล็อควันนี้ เป็นภาพจากการแข่งขันที่ศรีสะเกษวันที่25-26 มิถุนายน และ แข่งที่ขอนแก่น วันที่ 5-6 สิงหาคม 2549
Create Date : 13 สิงหาคม 2549 |
Last Update : 13 ตุลาคม 2549 11:18:20 น. |
|
2 comments
|
Counter : 553 Pageviews. |
|
|
|
โดย: หนุ่มร้อยปี (หนุ่มร้อยปี ) วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:10:22:30 น. |
|
|
|
โดย: กามมะ IP: 125.26.185.112 วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:32:37 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|