เข้าใจเลย เพราะมีเพื่อนที่เีรียนด้วยกัน นั่งวีลแชร์ เป็นคนนอร์เวย์ เค้าเข้มแข็งและแข็งแรงกว่าเราหลายร้อยเท่า แถมอยู่คนเดียวอีกต่างหาก เก่งมากๆเลย

มองดูเขาแล้วก็นั่งคิดถึงตัวเรา...

อืม. . .กำลังคิดว่า ฉันเข้มแข็ง ได้สักครึ่งของเขาไหม

เราเห็นคนพิการที่ไม่ย่อท้อต่อชะตาชีวิตแล้วนับถือความสามารถและพลังใจของเค้ามากๆ เลยค่ะ

ภูมิ

คำถามคือ

เราจะซื้อตุ้มหู
เพราะตุ้มหู



หรือจะซื้อตุ้มหู
เพราะเขา

เป็นเราก็เข้มแข็งได้ไม่เท่าเขาละมั๊ง

ละได้ตุ้มหูติดมือมามั้ยคะ

เคยเจอเขานั่งวีลแชร์
ขายยาดมอ่ะค่า
ตอนนั้นก็ซื้อ
ทั้งที่มีในกระเป๋าอยู่สามอันแล้ว

มี นักศึกษาคนนึง ตอนนี้เรียนปีสอง ขาขาดไปด้วยโรคหรืออุบัติเหตุไม่แน่ใจ แต่กำลังใจเขาดีมาก ยังมาเรียนตามปกติ ทำตัวตามปกติ (แต่ต้องใช้ไม้เท้าและที่ตึกคณะก็ไม่มีลิฟ ขึ้นบันไดสามสี่ชั้น)... ชื่นชมในความแข็งแกร่งของเขา.. แต่ก็อดสงสารไม่ได้

แบบนี้ ควรจะเรียกว่าเค้ายืนด้วยลำแข้งตัวเองได้ไหม?

ไม่มีขา แต่มีใจ ยังไงก็สู้ แต่ถ้ามีขา แต่ไม่มีใจ ยังไงก็ไม่มีทางสู้ ได้ข้อคิดอีกแล้ว

ชื่นชมในความเข้มแข็งของพวกเค้าเหมือนกันค่ะ

เคยเห็นหลายคนเลย..รวมทั้งนักกีฬาวีลแชร์ด้วยค่ะ ทึ่งจริงๆ

ก็ไปชมเขาสิ มอบโล่ให้เขาด้วยนะ ไปเดินตะวันนา ยังช่างสังเกตุไรที่... เออ ชายขายตุ้มหู มันอดทนขายตุ้มหู เพื่อจะได้เจอผู้หญิงมาซื้อไง
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พูดแล้วน้ำลายสอ อยากซื้อเสื้อผ้าเลย

หวัดดีวันแม่นะคะ...

รอนานแล้ว

ยังไม่อัพเหรอ

เยี่ยม

เยียน

ป๋มเคยไปเดินที่ตลาดเสื้อผ้าเหมือนกันแล้วเจอ ผู้ชายสองคนนั่งอยู่ที่ "วีลแชร์" เขาทั้งสองทำพวงกุญแจรูปปลาขาย อันละ 10 บาท เท่านั้นเองกั๊บ พอป๋มเห็นก็หยุด แล้วเดินเข้าไปซื้อทันทีเลย ไม่ได้เป็นคนดีนะกั๊บ แต่พวงกุญแจนะมันสวย ราคาก็ถูก แถมคนสองคนนี้ก็มีความพยายามหาอะไรทำเพื่อเลี้ยงตัวเอง ไม่ไปนั่งแบมือขอเงินใคร ป๋มนับถือสุด ๆ กั๊บ อิ ๆๆ

สุขสันติ์วันแม่ย้อนหลังกั๊บ

คนที่เข้มเเข็ง ช่างเป็นคนที่น่านับถือจริงๆๆๆ