ไอ้หนุ่มดอยเต่า
บันทึก ณ วันอาทิตย์ ที่ 17 มกราคม 2553 อีก 4 วัน น้องพิมพ์ก็อายุครบ 1 ขวบ 5 เดือนแล้วนะคะในขณะที่แม่กำลังนั่งเขียนบันทึกนี้อยู่ น้องพิมพ์กำลังหลับกลางวันค่ะ หลับได้ 1 ชั่วโมงกว่าๆ แล้วล่ะ แม่กะว่าลูกน่าจะนอนสัก 3 ชั่วโมงเหมือนวันก่อนๆ แต่ผิดคาด... แม่เขียนบันทึกได้ไม่กี่บันทัด หนูพิมพ์ก็ตื่น.... หนูเดินมาหาแม่พร้อมรอยยิ้ม แล้วพูดว่า "พิ้ว เตอร์" "พิ้ว เตอร์" ยิ้ม ดีใจสุดๆเลยที่เห็นแม่เปิดคอมพิวเตอร์ หนูเห็นคอมพิวเตอร์หรือแม้แต่เห็นกระเป๋า notebook ทีไร ต้องร้องให้เปิดให้เล่นทุกทีแม่ละกลุ้ม!!! จะใช้คอมฯสักที ต้องหลบๆซ่อนๆจะให้ลูกเล่นคอมพิวเตอร์มากไป ก็กลัวจะติดคอมพิวเตอร์ เฮ้อ...ทางเดียวที่ทำให้ลูกลืมคอมพิวเตอร์ได้คือ ต้องพาออกไปเดินเล่นข้างนอกซึ่งตอนนี้ พี่เลี้ยงคนสวยของหนู ก็พาหนูไปเดินเล่นอยู่ค่ะ แม่ก็เลยได้นั่งเขียนบันทึกต่อ...มาเข้าเรื่องที่แม่จะบันทึกดีกว่า ชุดสาวเหนือนี้แหละเป็นเหตุ... หนูใส่ชุดนี้ แล้วก็วิ่งเล่นสนุกสนาน อยู่ที่สนามเด็กเล่นใกล้ๆ ก็มีเจ้าหน้าที่ดูแลอาคารกลุ่มนึงนั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อน หนูก็วิ่งเล่น ผ่านโต๊ะนั้นหลายรอบ เจ้าหน้าที่ก็เลยแซวว่า "ไอ้หนุ่มดอยเต่า วิ่งเล่นไม่หยุดเลยนะ"แม่ถึงกับหัวเราะก๊ากๆๆๆๆๆ ที่น้ากับยายเล่าให้ฟังนี่หรือไอ้หนุ่มดอยเต่า ผมยาว ผูกจุกซะขนาดนี้ ยังมีคนคิดว่าหนูเป็นเด็กผู้ชายอีกหรือนี่ โฮะๆๆๆๆเครียดๆๆๆ ปล่อยไอ้หนุ่มดอยเต่าไปกินหญ้าแก้เครียดดีกว่าหรือแม่ต้องแต่งตัวให้หนูแบบหวานๆ ชุดกระโปรงสีชมพูและหมวกชมพูแบบนี้น้อ..ชุดหวานๆ พร้อมยิ้มหวานๆวันนี้ขอจบบันทึกดื้อๆ แค่นี้ก่อนนะคะ มีภาระต้องพา ไอ้หนุ่มดอยเต่าไปเดินเล่นค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
