บันทึกความทรงจำ ขำขำ ฮาฮา แบบบ้านน๊อก บ้านนอก

ใครว่าเราบ้านนอก ไม่จริ๊ง ไม่จริง เราไม่ใช่คนบ้านนอก เราเป็นคนตจว. ต่างหาก ฮ่าๆๆๆๆ
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้ (คุ้นๆแฮะ...)

บุญนำพาวาสนาส่งน้องพิมพ์พิมพ์ให้เกิดมาเป็นลูกสาวคนตจว. อย่างแม่
ช่วงชีวิตหนึ่งของน้องพิมพ์พิมพ์เลยถูก Export จากเมืองกรุง ไปใช้ชีวิตที่แดนไกล (ไกลความเจริญ)

ช่วงอายุ แรกเกิด-3 เดือน หลังจากคลอดลูกในโรงพยาบาลเอกชนในกทม.
ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล น้องพิมพ์ได้รับการดูแลแบบคุณนู๊ คุณหนู ไฮโซสุดๆ
พอแม่พาลูกกลับไปพักฟื้นหลังคลอดที่ตจว. น้องพิมพ์ก็ลอกคราบ
ปรับสีผิวและหน้าตาให้เข้ากับสภาพแวดล้อม จนแม่แทบจำไม่ได้



น้องพิมพ์ เป็นขวัญใจของคุณตาคุณยาย พี่ป้าน้าอา
และถูกห้อมล้อมด้วยสนมเอกสนมรองที่ต่างมาช่วยดูแล พัดวีอยู่ไม่ห่าง...

แนะนำเหล่านางสนม
พี่น้ำค้าง (สนมเอกคนที่1) - รักน้องมากมาย ถึงขนาดเคยขอเอาน้องไปเลี้ยงเองที่บ้าน
พี่ค้าง : ป้าอิ๊บ ป้าอิ๊บ หนูขอน้องไปเลี้ยงได้มั๊ย?
แม่: แล้วน้ำค้างจะมีนมที่ไหนให้น้องกินล่ะ?
พี่ค้าง : ก็ไม่ต้องให้น้องกินนม น้องจะได้ตัวเล็กเท่านี้ตลอดไป
แป่ว!!! จะสตาฟน้องให้ตัวเล็กเท่าเดิมซะงั้น
พี่โรส (สนมเอกคนที่2) - มาช่วยป้อนข้าวป้อนน้ำ และมีเพลงใหม่ๆมาขับกล่อมพิมพ์พิมพ์เสมอๆ
นั่งรถไฟ จะไปโคราช ตดดังป๊าด ถึงราชบุรี
ตดอีกที ถึงบริษัท บริษัทป๊าบๆ เป๋อๆ
ขอเสนอ น้องพิมพ์ ปู๊ดๆ

ปล. ศึกชิงสนมเอก ยังไม่จบสิ้น แม่ไม่อาจจะยกตำแหน่งสนมเอกให้ใครคนใดคนนึงได้ เลยให้ครองตำแหน่งนี้ร่วมกัน สองคนซะเลย



พี่น้ำแข็ง (สนมรอง) - รักน้องนะ แต่สนมรองค่อนข้างซุ่มซ่าม เกือบล้มทับน้องหลายทีแล้ว
พี่อ้อ (นางป่วน) - พูดคุยและหัวเราะเสียงดัง มาเล่นทีไร ทำให้น้องตื่นนอนทุกที ไม่รู้รักน้องอิท่าไหน เผลอไม่ได้ จ้องจะกัดหัวโล้นน้องทุกทีเลย


กรรมการกิตติมศักดิ์
พี่ค้างกับพี่อ้อ เรียนชั้นอนุบาลทั้งคู่ วันนึงพี่ค้างถูกพี่อ้อแกล้ง จนร้องห่มร้องไห้วิ่งกลับบ้าน ก่อนที่โรงเรียนจะเลิก
พอมาถึงบ้าน ก็วิ่งรี่มาหาน้องพิมพ์ ฟ้องน้องพิมพ์ทั้งน้ำตาว่า "น้องพิมพ์ น้องพิมพ์ จัดการอ้ายอ้อให้พี่ด้วยนะ มานแกล้งพี่ ฮือๆๆๆๆ"
อ้าว!! น้องพิมพ์รีบไปจัดการให้พี่เค้าโดยด่วนเลยนะ ฮ่าๆๆๆๆ

ถึงวันที่พี่ค้างเอาคืนบ้าง พี่อ้อวิ่งหนีอุตลุต ก่อนที่จะมาหลบอยู่ข้างหลังน้องพิมพ์ ปากก็ร้องว่า "น้องพิมพ์ ช่วยพี่ด้วย ช่วยพี่ด้วย"
เดือดร้อนน้องพิมพ์อีกแล้วหรือนี่ ดีนะที่พี่ค้างไม่กล้าขว้างข้าวของเข้ามา เพราะกลัวจะโดนน้อง ไม่งั้นน้องพิมพ์รับไปเต็มๆเลย


น้องพิมพ์ Vs. มวยเด็ดเจ็ดสี
ด้วยความที่น้องพิมพ์เป็นเด็กจ้ำม่ำ ตัวใหญ่ คอไม่แข็งซักกะที เลยเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมา
น้องพิมพ์นอนท่าคว่ำอยู่บนเบาะ รอบข้างถูกห้อมล้อมด้วยกองเชียร์ พ่อ แม่ ยายๆ นางสนมทั้งหมด
ส่วนคุณตานั่งดูมวยเด็ดเจ็ดสีอยู่ไม่ห่างมากนัก
น้องพิมพ์พยายามชันคอ ท่ามกลางเสียงเชียร์ "น้องพิมพ์ สู้ๆ น้องพิมพ์ สู้ๆ" มีเสียงเฮ เป็นระยะๆที่น้องพิมพ์ชันคอได้

สักพักสนมรองก็ตะโกนเรียกคุณตา "ตา ตา เชียร์น้องพิมพ์ก็มันส์เหมือนกันนะตา"
คุณตารีบวิ่งมาดูหลานรักหัดชันคอ แล้วก็บอกว่า "มันส์กว่ามวยเด็ดเจ็ดสีของตาอีกนะ" ฮ่าๆๆๆๆๆ


ต่อให้รักมากแค่ไหน ก็ต้องมีข้อยกเว้น
พี่น้ำค้าง สนมเอกคนที่ 1 รักน้องพิมพ์เป็นที่สุด ทนุถนอมน้องมาก มานั่งเฝ้า นอนเฝ้ากันเลยทีเดียว
ใครว่าน้องพิมพ์ไม่น่ารัก มีเคือง... สำหรับพี่ค้างแล้ว น้องพิมพ์น่ารักที่สุดในโลกเลย

ช่วงเวลาหัดทานอาหารเสริมนานาชนิดของพิมพ์พิมพ์ น้องพิมพ์มักจะได้ทานซุปหมูและข้าวต้มใส่ผักต่างๆ
สนมเอก สนมรองมักจะมาทานข้าวต้มเป็นเพื่อนน้องเป็นประจำ
วันนึงในขณะที่น้องพิมพ์กำลังหม่ำๆ พอเอาเข้าก็ต้องเอาออกทันที
เสียงดัง ปู๊ด ป๊าด และกลิ่นตลบอบอวล ทำเอาพี่น้ำค้างทำหน้าแหยๆ... วางจานข้าวทันที
พลางไปกระซิบบอกพี่น้ำแข็งว่า "พี่แข็ง หนูกินไม่ลงแล้วล่ะ" แล้วก็วิ่งปรู๊ด หายไปในพริบตา
ปล่อยให้น้องพิมพ์มองตามตาปริบๆ "ไหนว่ารักหนูล่ะค่ะ พี่ค้างจ๋า...."

ถ้าพี่น้ำค้าง เห็นรูปและคลิปที่พี่ค้างให้น้องขี่คอตอนที่น้องตัวเล็กๆ
แล้วที่ก้นน้องมีฟักทองสีเหลืองติดที่ผ้าอ้อมละก้อ พี่ค้างจะทำใจได้มั๊ยน้อ??
ปล. แม่เพิ่งเห็นฟักทองเหลืองอร่ามที่ก้นน้องพิมพ์ ก็ตอนที่มานั่งดูคลิปย้อนหลังนี่แหละ


และช่วงอายุ 7 - 11 เดือน ระยะเวลา 4 เดือนเต็ม ที่แม่-ลูกต้องอยู่ห่างไกลกัน
น้องพิมพ์ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีจากคุณตาคุณยาย

ข้าศึกบุก
น้องพิมพ์อยู่ตจว. อยู่แบบธรรมชาติ ไม่ค่อยได้ใส่โป๊ะโกะ
เย็นวันหนึ่ง น้องพิมพ์ฉี่ คุณยายก็ถอดกางเกงให้
น้องพิมพ์ยืนให้คุณยายถอดกางเกงให้แต่โดยดี และก็ก้มลงมองฉี่ของตัวเอง
คุณยายถาม "น้องพิมพ์ก้มมองอะไรล่ะลูก?"
น้องพิมพ์ตอบ "ฮึ...ฮฮฮ..."
สักพักก็มีเสียงสัญญาณเตือนภัยดัง ปุด ปุด 2 ที
คุณยายรีบเอามือไปจับจะอุ้มให้ไปนั่งกระโถน
แต่พอสิ้นเสียงสัญญานเตือนภัย ข้าศึกก็บุกทันที เต็มฝ่ามือคุณยายเลย 555....

คุณตาพาเที่ยวสวนสัตว์ทุกวัน
วิถีชีวิตในช่วงที่น้องพิมพ์กำลังจดจำ คุณตามักอุ้มพาเที่ยวชมสวนสัตว์ส่วนตั๊ว ส่วนตัว เป็นประจำ
มีสัตว์นานาชนิด หมู หมา แมว เป็ด ไก่ วัว ควาย ไม่เว้นแม้แต่จิ้งจกที่วิ่งตามฝาผนัง

พอน้องพิมพ์ถูก Import เข้ากรุง น้องพิมพ์คงยังคิดถึงสวนสัตว์ที่บ้านคุณตา
พอเห็นรถยนต์วิ่งขวักไขว่ เยอะแยะไปหมด
น้องพิมพ์ก็ชี้รถ แล้วบอกว่า "มอ มอ.." โถ...วัวเมืองกรุง หน้าตาอย่างนี้นี่เอง

โปรยข้าวสารเรียกไก่
ทุกเช้าและเย็น ภารกิจประจำวันของน้องพิมพ์คือ เอาข้าวสารไปให้ไก่
พอโปรยข้าวสารปุ๊บ ไก่จะวิ่งกรูมาจิกข้าวสารกันยกใหญ่
น้องพิมพ์จะชอบมาก มองไก่ไป ยิ้มไป โปรยข้าวสารไป อย่างมีความสุข
พอมาอยู่กรุงเทพ น้องพิมพ์เห็นถังข้าวสารไม่ได้ ต้องไปเปิดถังแล้วเอาข้าวสารโปรยไปทั่วห้อง
แล้วแม่ไก่ ลูกไก่ที่ไหนจะมาจิกข้าวสารที่น้องพิมพ์โปรยล่ะลูกเอ๊ย
เราไม่มีไก่เหมือนที่บ้านคุณตาคุณยายนะ

จิ้งจก
ค่ำๆ น้องพิมพ์ร้องไห้ไม่มีสาเหตุ
พอบอกว่า เดี๋ยวแม่พาไปดูจิ้งจก น้องพิมพ์ทำหน้าตาตื่นเต้นและหยุดร้องทันที
แม่อุ้มพาไปหาจิ้งจก หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ...
วันนึงแม่ไปเดินตลาด ที่ร้านขายของเล่น มีจิ้งจก มีตุ๊กแกขายด้วยแฮะ
แม่หยิบจิ้งจกขึ้นมาดู คิดจะซื้อไปฝากลูก
เห้ย... จะบ้าหรือเรา จะซื้อจิ้งจกไปฝากลูกนี่นะ สร้างสรรค์ตรงไหนเนี่ย
ลืมๆ จิ้งจกไปซะเถอะนะลูกนะ


พฤติกรรมชอบค้นหาตัวเลข
คุณยายชอบซื้อตัวเลข แล้วก็มานั่งเปิดวิทยุลุ้นๆ (ถูกกินเป็นประจำ)
คุณยายมักเอาตัวเลขมาไว้ใต้หมอน ฝันดี ฝันร้ายก็ตีเป็นตัวเลขหมด
น้องพิมพ์เลยมีพฤติกรรมชอบค้นหาตัวเลขใต้หมอน ตื่นนอนขึ้นมาจะรื้อดูใต้หมอน เพื่อหาเศษกระดาษ
พอหาเจอก็จะดีใจ ตบมือแปะๆ
มีอยู่ครั้งนึง น้องพิมพ์ก็ริอาจทำตัวเป็นเจ้าแม่ใบ้ตัวเลข แต่เล็กแต่น้อย
พอเจอตัวเลขใต้หมอน ก็เอามายื่นให้คุณน้า แล้วพูดว่า "บอย บอย"
คุณยายตีเป็นตัวเลขเสร็จสรรพว่า "สาม-สาม"
พากันทุ่มทุนซื้อตามกันยกใหญ่
พอตัวเลขออกมา ไม่มีเลขสามสักกะตัว
น้องพิมพ์ต้องชดใช้ความเสียหายด้วยการ ขายหอม(แก้ม) จนแก้มช้ำเลยทีเดียว

สรุปว่า "บอย บอย" ในภาษาท้องถิ่น นอกจากจะแปลว่า "สาม-สาม" แล้ว ยังแปลว่า "ควาย-ควาย"
ใครเชื่อพิมพ์พิมพ์ก็สมควรเป็น "บอย-บอย" แหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

ปล. งวดถัดมา เลขท้ายดันออก สาม-สาม Wow!!!
ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่เจ้าแม่พิมพ์พิมพ์นะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

Create Date : 01 กันยายน 2552		12 comments
Last Update : 6 กันยายน 2552 14:01:59 น.
Counter : 2919 Pageviews.
Share Tweet