Bloggang.com : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" : [อันเนื่องจาก I am Legend] คิดเล่นๆว่า ... คุณจะทำอะไร หากประเทศไทย เหลือ คุณเพียงคนเดียว

[อันเนื่องจาก I am Legend] คิดเล่นๆว่า ... คุณจะทำอะไร หากประเทศไทย เหลือ คุณเพียงคนเดียว

"เบื่อเสียจริง ชีวิตไม่ได้ดั่งใจ

เบื่อจะตาย เจ้านายด่าทั้งวัน

เซ็งจริงจัง แฟนขี้บ่น เอาแต่ใจ"

... คำบ่นข้างต้นกำลังจะหมดไป เพราะ คุณจะไม่มีใครมาจู้จี้กวนใจ คุณจะทำอะไรก็ได้อย่างที่อยากจะทำ

หากวันนี้ เกิดเหตุการณ์เดียวกับหนัง I am Legend นั่นคือ

...วันหนึ่ง มีไวรัสร้ายแรงเปลี่ยนแปลงคนธรรมดาให้กลายเป็นซอมบี้มีชีวิตออกหากินตอนกลางคืน

คุณมี ภูมิคุ้มกัน จึงรอดชีวิตเพียงคนเดียว

ประชากรส่วนใหญ่ไม่ตายไป ก็ติดเชื้อ

ประเทศไทยไม่เหลือใคร นอกจาก คุณ

... ตื่นมาแต่ละวันก็จะเจอแต่ ประเทศร้าง ไกลออกไปจะมีคนเหลืออีกมั้ยก็ไม่ทราบได้ ยังดีมีน้ำใช้ยังมีไฟฟ้าให้ กลางคืนพวกซอมบี้ก็จะออกมาหาเหยื่อ

คุณจะใช้ชีวิตอย่างไร จะทำอะไรในแต่ละวัน ?

จะทำตัวเป็นพระเอ๊กพระเอกด้วยการค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อทำการรักษาคนติดเชื่อ

หรือ

ฆ่าตัวตายดีกว่าตั้งแต่ตื่นมาเจอความจริง , พลีกายให้ซอมบี้ไปจะได้มีเพื่อน

หรือ

เช่าหนังมาดูวันละเรื่อง , หยิบเพลงมาฟังวันละแผ่น ,เล่นเกมส์มันๆวันละเกม

หรือ

ลองเดินทางไปเรื่อยๆออกนอกประเทศเผื่อเจอคนรอด

หรือ

ลองทำอะไรแผลงๆ เช่น ลองแก้ผ้าเดินเข้าสยามพาราก้อน ลองตีลังกาหน้าวงเวียนใหญ่ ลองเอาสีไปเขียนผนังกำแพงบ้าน

หรือ

ฯลฯ

Blog อ้างอิง

I Am Legend , ในวันที่มืดมน ขอมนุษย์ทุกคนจงอย่าสูญสิ้นความหวัง จงอย่าหมดสิ้นศรัทธา

หมายเหตุ : ใกล้สิ้นปีแล้วครับ เหมือนๆทุกปีตามประเพณีของ Blog นี้ ที่จะเชิญชวนเพื่อนผู้อ่านมาเลือก

10 ตัวละครประทับใจจากหนังปีที่ผ่านมา

10 ฉากประทับใจจากหนังปีที่ผ่านมา

5 หนังไม่ชอบ / 10 หนังชอบ แห่งปี

เลือกไว้ในใจจดไว้ในมือ แล้วสิ้นปี มาคุยกันครับ

ขอบคุณครับ สำหรับทุกๆเสียงโหวตที่มอบให้กับ Blog นี้

แจ้งข่าวจาก จขบ. : องศาที่ 361เลื่อนเป็น อีกสองสัปดาห์แน่นอนแล้วว่า รอเจอ องศาที่ 361 พ็อกเก็ตบุ้คเล่มที่ 2 ของ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ที่จะนำ หนัง มาเป็น สะพาน ให้ผู้อ่านเข้าใจตัวเองและพบมุมเล็กๆที่จะทำให้มีความสุขในชีวิตมากขึ้นกว่าเดิม ที่ร้านหนังสือใกล้บ้านท่านนะค้าบ

ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คที่ไม่ใช่ หนังสือวิจารณ์หนัง แต่เป็นการหยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม

เพื่อนๆที่หาซื้อตามร้านไม่ได้ เข้าไปสั่งได้จากเว็บของสนพ.เลยจ้าที่ //www.bynatureonline.com/store/bookstore.php

ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง

ขอคิดค่าบริการต่อการอ่าน 1 หน้าในอัตราเพียง

ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป

Create Date : 18 ธันวาคม 2550

Last Update : 18 ธันวาคม 2550 0:55:03 น.

9 comments

Counter : 1106 Pageviews.

แวะมา Say Be Happy!!!!! นะครับ

แค่คิดก็ขนหัวลุกแล้วครับ หาว่าต้องอยู่คนเดียวจริงๆ

สามารถคลิกที่ภาพเพื่อเข้า Blog มิสเตอร์ฮองได้ครับ

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:1:33:09 น.

ออกเดินทางไปเรื่อยๆ
หาวิธีเป็นพันธมิตรกับซอมบี้

โดย: เพลงฝนต้นลมหนาว

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:8:20:29 น.

ไม่อยากคิดเลยอ่ะ
มันคงนรกชัดๆ เลยอ่ะ

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:9:08:20 น.

โดย: ตาอ้วนชวนคุย

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:10:14:57 น.

+ โฮะๆ ถ้าตื่นขึ้นมาแล้วเจอกุงเต้บร้าง ... เหมือนที่นายคิลเลี่ยน เมอร์ฟีย์เจอลอนดอนร้างใน 28 Days อ่ะเหรอครับ?
... อย่างแรกเลยก็คงเดินชมเมืองแบบหลอนๆ
... ถัดมาก็คงรีบหาสาเหตุว่าทำไมมันถึงได้ร้าง (ควรทำก่อนตะวันตกดิน

) ... ถ้าเจอแล้วว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ ก็ลองหาอะไรทำ ที่เวลาปกติไม่อาจทำได้ หรือทำได้ไม่ถนัดนัก ... อย่างเช่น ปีนเสากระโดงสะพานแขวน-ขึงทั้งหลายชมวิว, หอบข้าว(กล่อง)ไปดินเนอร์ & ชมวิวบนยอดตึกสูงๆ, เดินเล่นในอุโมงค์รถใต้ดิน ฯลฯ ... แล้วพอพระอาทิตย์ใกล้ตก ก็หาที่ซุกหัวนอนแบบไม่ให้ซอมบี้เจอ

... พอทำทุกอย่างจนหนำใจ ก็เอาหนังสือที่เคยเก็บสะสมไว้มาอ่านไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดกอง (คงใช้เวลาเป็นปีๆ) ... แล้วพออ่านทุกอย่างจนหมด คราวนี้ก็คงหาที่จาริกเร่ร่อนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอผู้คน หรือจนกว่าจะเฉาตายกันไปข้างนึงอ่า

+ กร๊ากกกก ... ผมนี่เขียนซะจริงจัง ยังกับว่าจะเจอสถานการณ์จริงๆ เข้าเลยเนาะเนี่ย เหอๆๆ

โดย: บลูยอชท์

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:10:58:50 น.

แวะมากดโหวตให้ครับ
ขอบคุณที่นำสาระดีๆการวิเคราะห์ มุมมองที่หลากลายในการดูภาพยนตร์ ที่เขียนมาให้พวกเราได้อ่านได้ศึกษา ชื่นชมซึมซับกันครับ

โดย: ตี๋น้อย (Zantha

) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:13:59:02 น.

คำตอบของผม คือ ผมจะพยายามเดินหน้าใช้ชีวิตต่อไปน่ะครับ จะพยายามหาคนรอด และหาทางช่วยคนที่ติดเชื่อ ตราบใดที่ยังมีแรงและอาหารเหลืออยู่น่ะ

เช่นเดียวกัน ถ้าโลกล่มสลายดังในการ์ตุนเรื่องต้องรอด (วิบูลย์กิจ) ผมก้ตอบแบบเดี่ยวกันว่าจะพยายามใช้ชีวิตให้รอด ออกหาคนที่รอด จนกว่าแรงกายจะหมดครับ

ป.ล ขอเชิญชวนไปเยี่ยม Blog ของผมด้วยน่ะครับ

โดย: แชมป์คุง

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:20:12:00 น.

อืม
เราเป็นคนอ่อนไหว+อ่อนแอมากอ่ะค่ะ
คิดว่าถ้ามีเหตุการณ์นั้นจริงๆ คงตายเป็นคนแรก หรือยอมตายดีกว่า ที่จะเห็นคนในครอบครัว คนรัก ตายไปต่อหน้าต่อตา มันคงทุกข์ทนแสนสาหัสยิ่งกว่าตายอีก แอบเห็นแก่ตัวเนอะ - -

แต่ถ้าจับพลัดจับผลูรอดมาคนเดียวจริงๆ
เราคงต้องตั้งสติหลายวัน หลายสัปดาห์เลย แต่คิดว่าสุดท้ายถึงจะมีอะไรให้ทำมากมาย อะไรแผลงๆไม่น่าเบื่อแค่ไหน มันก็ไร้ความหมายถ้าต้องอยู่คนเดียว แค่คิดก็ท้อแล้วค่ะ ไม่สู้ชีวิตเลยเนาะ แหะๆ

บางทีคิดว่าตัวเองต้องไปหาจิตแพทย์บ้าง เนื่องจาก so fragile แล้วเป็นภาระให้คนอื่นอีกต่างหาก

โดย: Halle' IP: 124.157.200.176 วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:3:38:47 น.

อยู่คนเดียวแค่คิดก็หยองแล้วอ่ะ
ไม่เอาไม่พูด

โดย: sunshine (klint77

) วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:16:04:54 น.