อ่านข่าวสวนสยามก็ทำให้ผมนึกขึ้นมาได้ว่า

ผมไม่ได้ไปสวนสยามมานานมากแล้ว



สมัยก่อนที่จะมีดรีมเวิลด์ มีสวนสนุกอยู่สองแห่งที่ผมเคยไป นั่นคือ แดนเนรมิต และ สวนสยาม

ก่อนหน้านั้นไปอีก ถ้าผมจำไม่ผิดที่บ้านก็เคยพาผมไปเที่ยว แฮปปี้แลนด์

ผมไม่ใช่เด็กที่ชอบไปเที่ยวสวนสนุกเท่าไหร่นัก เพราะมักจะเวียนหัวกับเหล่าเครื่องเล่นที่กลับหัวกลับหางอย่างรถไฟเหาะตีลังกา(แถมพ่อยังเคยขู่เวลาไปเที่ยวว่า ระวังจะตกจากรถไฟ ทำให้ไม่กล้าเล่นตั้งแต่เล็ก) รวมไปถึง เครื่องเล่นที่หมุนไปหมุนมาอย่างม้าหมุนหรือถ้วยที่นั่งได้

แต่เวลาไปเห็นคนอื่นเล่น ก็อดไม่ได้ที่จะลองเรือไวกิ้งกับเฮอริเคน จนเดินลงมาแทบหาทางกลับไม่เจอ พอลองไปครั้งก็ไม่ได้อยากเล่นต่อแต่อย่างใด ดังนั้นเครื่องเล่นโปรดในสวนสนุกคือ บ้านผีสิง กับ ล่องแก่ง

บ้านผีสิง บ้านเรานั้นไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่ เพราะเข้าไปครั้งเดียวก็จับไต๋ได้กับเสียงดังๆและหุ่นจำลอง (บ้านผีสิงที่ทำเอาขวัญผวาตอนเล็กๆคือบ้านผีสิงในห้างเดอะมอลล์ เพราะตอนจะออกจู่ๆก็มีสายยางอัดลมพ่นใส่เท้าให้ตกใจแบบไม่ตั้งตัว)

เวลาพูดถึงบ้านผีสิงทีไร แทนที่ จะมี หนังดีๆเกี่ยวกับสวนสนุกผุดขึ้นมาในหัว ไม่รู้เป็นไง ความทรงจำเกี่ยวกับหนังสวนสนุกที่โผล่ขึ้นมาดันเป็น The Park สวนสนุกผี หนังที่เลวร้ายเกินกว่าจะคาดคิดว่าเป็นผลงานเดียวกันจาก ผู้กำกับ Infernal affairs

ส่วน ล่องแก่ง นั้นสนุกตรงที่เหมือนกับหนังที่ค่อยๆบิวต์อารมณ์มาจนถึง จุดสูงสุด แล้วก็พุ่งลงมาที่พื้นเหมือนจุดไคลแมกซ์ในหนัง ช่วงเวลานั้นมันให้ความรู้สึก ซู้ดดดด แล้วก็เปียกปอนเย็นตัว น่าเศร้า ที่ไม่กี่วันก่อนเราต้องมาพบข่าวที่อารมณ์ของผู้เล่นล่องแก่ง เป็นไปในทางตรงกันข้าม เมื่อ ล่องแก่ง นำมาซึ่งความเศร้าและการสูญเสียของครอบครัวหนึ่ง

เคยคิดอยู่เรื่อยๆว่า เครื่องเล่นเก่าๆที่เห็นๆอยู่นั้น มันปลอดภัยมากน้อยแค่ไหน เพราะ เครื่องเล่นในสวนสนุกเหล่านี้ ความจริง ควรจะมีการตรวจเช็คมากกว่าอุปกรณ์ใดๆมากกว่าสถานที่ใดๆ

เพราะ เครื่องเล่นเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็น เรือไวกิ้ง รถไฟเหาะตีลังกา เฮอริเคน ฯลฯ ที่ทำให้เราร้องกรี๊ดกร๊าด โดยพื้นฐานการออกแบบมันขึ้นมา ก็เหมือนกับการพาผู้เล่นท้าทายความตาย จุดประสงค์คือทำให้ผู้เล่นรู้สึกเฉียดตายมากที่สุด หวาดเสียวมากที่สุด

ดังนั้นเครื่องเล่นเหล่านั้นเป็นเสมือน รถทัวร์ที่ขับพาผู้โดยสารผ่านโลกแห่งความตายโดยขับอย่างปลอดภัย แต่ ถ้า ความปลอดภัยลดลงเมื่อไหร่ รถทัวร์ก็พร้อมจะพาผู้โดยสารออกตรงประตูที่ชื่อ ความตาย ได้เร็วเป็นพิเศษ

ความผิดพลาดในเครื่องเล่นของสวนสนุกยังทำให้ผมนึกถึง หนึ่งในหนังสือที่ผมรักมากที่สุด โดยคนเขียน Tuesday with morrie ที่ชื่อว่า 5 people you meet in heaven



เป็นเรื่องราวของ เจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุงสูงวัยในสวนสนุกแห่งหนึ่งที่ทำงานมาช้านาน แล้ววันหนึ่งขณะทำงานตามปกติ เกิดความผิดปกติของเครื่องเล่น เขารีบไปยังที่เกิดเหตุ ก่อนที่เครื่องเล่นนั้นจะถล่มล้มทับเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่ง เขาก็ปราดเข้าไปช่วยเหลือเธอ แล้ว ทุกอย่างก็ดับวูบลง

เขาลืมตามาอีกทีก็พบว่า ตัวเองนั้น ตายไปเสียแล้ว

เขาเกิดคำถามที่ค้างคาใจว่า ตกลง เขาช่วยเด็กผู้หญิงคนนั้นได้หรือไม่

เขาจะมีโอกาสพบ คน 5 คนบนสวรรค์ ก่อนที่เขาจะได้เดินทางต่อไป

เขาเฝ้าถามทั้ง 5 คนถึง ชีวิตของเด็กคนนั้น แต่ คำตอบที่เขาได้กลับเป็นเรื่องราว ชีวิตของเขา ที่ตัวเขาเองไม่เคยรู้มาก่อน เรื่องราวที่เขาเคยเข้าใจผิด เคยผิดหวัง เคยเสียใจ เขาจะได้เห็นอีกมุมหนึ่งที่ยามมีชีวิตไม่อาจมองเห็น ได้เห็นความเชื่อมโยงของ ชีวิตแต่ละชีวิตที่เกี่ยวข้องกัน

และทำให้ผมในฐานะคนอ่าน ได้อะไรดีๆกลับไปทั้งความรู้สึกและการมองโลก

สุดท้ายนี้ก็ขอไว้อาลัยให้ผู้ที่เสียชีวิตไปสู่สุคติ ขอให้คนที่เหลืออยู่ปรับตัวใช้ชีวิตตามปกติให้เร็วที่สุด และ ขอให้สวนสยามสามารถสร้างความปลอดภัย ความเชื่อมั่น ให้กับผู้คนได้อีกครั้ง

ป.ล.มีหนังสืออีกเล่มที่ออกตาม 5 people you meet in heaven ในแนวล้อเลียน ตั้งชื่ออย่างฮาว่า 5 people you meet in hell รออยู่ว่าจะมีใครแปลมาให้คอหนังสือบ้านเราได้อ่านหรือไม่


หมายเหตุ : 5 people you meet in heaven เป็น หนึ่งในไม่กี่เรื่อง ที่เขียนลงใน องศาที่ 361 แต่เขียนไปได้ซักพักก็ตัดสินใจถอดออก เพราะไม่สามารถเข้ากับคอนเซ็ปท์รวมๆในเล่ม ตั้งใจว่า ถ้ามีโอกาสจะเขียนถึงเต็มๆอีกครั้งอย่างแน่นอน เพราะเป็นหนึ่งในหนังสือที่รักเป็นอย่างยิ่ง

แจ้งข่าวจาก จขบ. : องศาที่ 361 ออกไม่ทันงานมหกรรมหนังสือฯนะครับ คงจะเลื่อนไปเป็นช่วงกลางๆเดือนพฤศจิกาฯ อย่าเพิ่งกระเป๋าแบนจากงานกันไปก่อนเน้อ เหลือซักร้อยกว่าๆรอเจอ องศาที่ 361 ที่ร้านหนังสือใกล้บ้านท่านนะค้าบ

ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คที่ไม่ใช่ หนังสือวิจารณ์หนัง แต่เป็นการหยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม

ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง