Bloggang.com : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" : ดูแล้วแอบเล่าก่อน : ทำไมผมถึงชอบ "Final Score" และ "ดอกไม้ทองคำ"

ดูแล้วแอบเล่าก่อน : ทำไมผมถึงชอบ "Final Score" และ "ดอกไม้ทองคำ"

ผมชอบ Final Score 365 วัน – ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์

(หมายเหตุ : รีวิว Final Score 365 วัน – ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์ เขียนเสร็จแล้วครับแต่ขอติดไว้ก่อน เนื่องจากบทความนี้จะเอาไปลงในคอลัมน์ Life on screen ของ แม็กกาซีน Cream ที่จะออกต้นเดือนมีนาคม จึงยังไม่สามารถเอามาลงก่อนหนังสือออกได้ แต่ แหะๆ อย่าไปบอกใคร แอบคัดลอกดัดแปลงมานิดหน่อยพอเป็นพิธี )

... ความฉลาดแยบยลของหนังเรื่องนี้ที่ผมชื่นชม คือ ไอเดียเริ่มต้นบวกการโปรโมทของ GTH ที่สามารถทำให้ สารคดี สิ่งที่เป็นเหมือนยานอนหลับขนานหนึ่งหรือยาขมของคนดูส่วนใหญ่ มีกระแสความน่าสนใจของคนดูอยากเข้าไปพิสูจน์ในโรงหนัง เพราะแน่นอนว่า คนดูส่วนใหญ่นั้นล้วนผ่านประสบการณ์ชีวิตที่หนังนำเสนอ

ผมชอบที่หนังสามารถนำเสนอ ประสบการณ์และการก้าวผ่านวิกฤติช่วงหนึ่งที่วัยรุ่นทุกคนต้องเจอ โดยการสอบเอ็นทรานซ์เป็นเหมือนแค่สัญลักษณ์หนึ่งของวิกฤติที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่ทำให้ ตัวละครในหนังได้ก้าวผ่านช่วงวัยจากเด็กเข้าไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่

นั่นคือ ตัวละครบางคนได้เรียนรู้การต้องเลือกต้องตัดสินใจ บางคนต้องเรียนรู้การรับมือกับปัญหาหลายๆอย่างที่ถาโถมเข้ามา บางคนต้องฟันฝ่าและต่อสู้กับน้ำตาความผิดหวัง และ บางคนต้องเดินหน้าเผชิญกับเสียงหัวเราะราวกับว่าความฝันของเขาเป็นแค่ “ความฝันโง่ๆ” เหมือนชื่อหนังสือคุณวินทร์ เลียววาริณ

บางคนที่ว่าข้างต้น มันก็คือส่วนหนึ่งในอดีต ของเราทุกคน

...จะอย่างไรหนังก็ทำให้เห็นว่า สิ่งที่พวกเขา “ได้” ไม่ใช่การสอบ ผ่าน หรือ ไม่ผ่าน แต่คือประสบการณ์ที่จะทำให้พวกเขาเติบโต เราอาจเติบโตกับยุคสมัยที่ให้ความสำคัญกับการได้ หรือ ไม่ได้ ,ไปถึง หรือ ไปไม่ถึง มากเกินไป

ทั้งที่จริง ความสำคัญในชีวิตไม่ได้มีแค่นั้น แต่มันอยู่ที่ว่า เราผ่านวิฤติผ่านปัญหานั้นอย่างไรและเราเรียนรู้อะไรจากมัน นั่นคือ การ”ได้”มากไปกว่าผลสำเร็จ เพราะชีวิตไม่ได้ตัดสิน Final score จาก ผลคะแนนสอบเอ็นทรานซ์เพียงอย่างเดียว

... ไม่ว่าจะมีสคริปต์หรือไม่มี หนังก็สร้างความบันเทิงควบคู่ไปกับความเป็นจริงได้อย่างพอดิบพอดี หากจะมีน่าเสียดายก็ตรงที่ หนังให้ความสำคัญกับแง่มุมชีวิตของเปอร์ตัวละครหลักมากไปนิด ทั้งที่บางตอนก็ไม่มีประเด็นอะไรให้เล่นแล้ว ในขณะที่ตัวละครอื่นๆนั้น มีมุมที่ดูจะยังเหลือแง่มุมน่าสนใจมากกว่าหากเลือกที่จะเล่นเลือกที่จะเจาะ ยังคิดอยู่ว่า หนังจะน่าสนใจมากขึ้นเพียงใด ถ้าเลือกกลุ่มตัวแทนของเด็กวัยรุ่นในหนังมีความแตกต่างมากกว่านี้ เพราะทั้งสี่คนมีความเหมือนกันมากไปนิดทั้งบุคลิกนิสัยและเศรษฐานะ

ต้องชมทีมงานที่เก็บเกี่ยวช่วงเวลาหนึ่งปีและนำมาลำดับตัดต่อได้ลงตัวราบรื่น แม้อาจจะมีสะดุดติดขัดไปบ้าง แต่เป็นแค่จุดเล็กๆที่ไม่มีความหมายอะไร และ ต้องชมที่เป็นหนังสารคดีเรื่องแรกที่ทำให้ผมไม่งีบหลับระหว่างทาง

ผมชอบ Curse of the Golden Flower

... กับเสียงวิจารณ์จากฝรั่งมังค่ามาไม่ดีนัก และ เพื่อนๆหลายคนที่ไปดูมาบอกว่า ผิดหวัง ทำให้ผมยั้งๆความคาดหวังกับหนังเรื่องนี้ไว้บ้างทั้งที่ การมีโจวเหวินฟะ กับ กงลี่ มาคู่กันในหนังคือ สุดยอดของสองนักแสดงในฝันที่ผมอยากเห็น ยิ่งหนังตัวอย่างที่ขับเน้นความอลังการงานสร้างของจางอี้โหมว ยิ่งทำให้ผมอยากพิสูจน์ตัวหนังจริงๆว่า มันจะมีอะไรมากไปกว่า “นม” และ “ทอง” บ้างหรือไม่ เพราะเป็นสองสิ่งที่เด่นที่สุดที่เทรลเลอร์นำเสนอให้ดู

แล้วผมก็พบว่า ถึงฉากและเครื่องแต่งกายจะเลื่อมทองเหลื่อมรุ้งอลังการเว่อร์ไป ถึงหนังจะซับซ้อนซ่อนปมมากเกินไป ถึงมันจะหดหู่ดำมืดมากไป ถึงบางอย่างจะดันจนล้นไป

แต่ผมก็ชอบหนังของจางอี้โหมวเรื่องนี้มาก (อาจไม่เท่า Hero หรือ The Road home แต่แน่นอนว่า มากกว่า บ้านมีดบิน ) กับ เรื่องราวที่พูดถึง "สถาบันครอบครัว" อันเน่าหนอนฟอนเฟะ ที่ยิ่งดูยิ่งอึดอัด ยิ่งดูยิ่งหนักอึ้ง จนอยากจะออกจากโรงทั้งที่หนังยังไม่จบ แต่มันก็ชวนติดตามว่าจางอี้โหมว จะทำแผลของครอบครัวนี้ให้เละได้ถึงขนาดไหน และ บทสรุปจะคลี่คลายอย่างไร

นักแสดงในหนังล้วนเขี้ยวลากดิน ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ เจ โชว์ ขวัญใจใครหลายคนต้องอาศัยความเท่เอาตัวรอดไปเพราะหลายฉากแทบถูกการแสดงของ กงลี่ หรือ โจวเหวินฟะ ฆ่าตายกลางจอ

คำสาปดอกไม้ทองคำเรื่องนี้ อาจทำให้ใครต่อใครผิดหวัง หากคิดว่าจะพบฉากแอคชั่นตื่นตาตื่นใจ จะพบปรัชญายิ่งใหญ่แบบ Hero หรือพบฉากวาบหวามวาบหวิวเมื่อพิจารณาจากโปสเตอร์และหนังตัวอย่างที่เน้น ดูม ดูม เสียเหลือเกิน เพราะนี่เป็นหนังที่พูดถึงแค่ เรื่องราวภายในครอบครัวหนึ่งเท่านั้นเอง ครอบครัวที่อาศัยในพระราชวังหลังใหญ่โต ดอกเบญจมาศบานสะพรั่งพื้นดิน มีทองคำหล่อล้อมทั่วตัว ซึ่งก็ไม่อาจบดบังหรือชดเชย ความดำมืดในจิตใจที่มีทั้งความเกลียดชัง ความริษยา ความแค้น ความทะเยอทะยาน ที่กัดกร่อนครอบครัวให้ผุพังเกินกว่าจะเยียวยา

สุดท้ายแล้ว สีทองในหนังเรื่องนี้ก็มีคุณค่าแค่ผงธุลีดิน

(แล้วมาคุยกันต่อ ใน Blog ดูแล้วมาคุยกัน นะครับ กำลังเขียนถึงหนังเรื่องนี้อย่างขะมักเขม้นเมามันส์

)

ขอฝาก"หนังสือรัก"ไว้กับผู้อ่านด้วยเน้อ กับ พ็อกเก็ตบุ้คเล่มแรก ที่หยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม

(วางขายตามร้านหนังสือทั่วไปแว้ว)
เดือนแห่งความรัก มอบ"หนังสือรัก"แด่คนที่คุณรัก ฮิ้ววว

ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง

ขอคิดค่าบริการต่อการอ่าน 1 หน้าในอัตราเพียง

ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2550

Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2550 2:11:15 น.

22 comments

Counter : 969 Pageviews.

มาทักทาย นะค่ะ แต่ตอนนี้ ข'เจ้า มึนตึบ กับการเรียน ค่ะ อ่านอะไร ก็ไม่เข้ากะบาล เลย อิอิอิ

รักษาสุขภาพนะค่ะ

แล้วเดียวตอนเย็นจะกลับมาอ่านนะค่ะ

โดย: NuiErnik

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:02:59 น.

แวะมาทักทายคะ

น่าสนใจนะคะ เรื่องนี้

อ่านยังไม่จบหรอกคะ ติดเอาไว้ก่อน คริๆๆ

เดี๋ยวจะมาเอาให้จบ

เพราะไปก่อนนะคะ วันนี้รีบๆนะคะ

โดย: แสงไร้เงา

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:12:09 น.

ตั้งใจไปดูเต็มที่ เพราะ....เจย์

แวะมาหนนี้ถือว่ามารับคำแนะนำล่วงหน้าละกันนะคะ
ดูแล้วจะกลับมาอ่านวิจารณ์อีกทีค่ะ

โดย: kenmania IP: 203.155.167.103 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:29:27 น.

ดู Golden Flower เรียบร้อยแล้วครับ อย่างที่ จขบ. บอกเลยครับ หนังหนักอึ้งมากๆ ชวนหดหู่ และรู้สึกแย่ๆ กับกับตัวละครอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

แต่ก็ยังดีนะครับ ที่มีฉากที่อลังการ และการแต่งกายของตัวละคร ที่เข้ามาช่วยผ่อนคลายความหนักอึ้งของคนดูได้พอสมควร และที่ดูแล้วรู้สึกดีที่สุดคือ กงลี่ ล้นมั่กๆ อืมมมม หนักอกหนักจายจริงๆ เลย

โดย: เข็มขัดสั้น

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:55:18 น.

แค่อ่านก็ระริกระรี้อยากจะวิ่งไปเคาะประตูเมเจอร์ซะตอนนี้เลย

อยากดูเพ่เจย์ อะไรจะโดนข่มขนาดนั้นเลยหรอ มะย๊อมมมม

ไนซ์เดย์นะคะ

โดย: หนูคิสเซอร์วิส (KissAhoLicGal

) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:10:03 น.

หมีพอลกะแบมบูมาทักทายตอนสายค่ะ..อยากไปดูFinal Score 365 วัน – ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์
มั่กๆค่ะ

โดย: Bamboocrossing

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:38:08 น.

สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมค่ะ

ทานข้าวหรือยังค่ะ

สบายดี นะค่ะ

(@^_^@)

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE

) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:09:58 น.

อิๆ เมื่อวานคงเป็นวัน 'ทำการบ้าน' ของคอหนังหลายๆ คนเลยนะครับ (ก็เล่นเข้ากันทีละ 4-5 เรื่องแบบนี้) ... สำหรับผมหลบกระแสหนังใหญ่ไปดู Rough มาแว้วครับ (2 เรื่องที่คุณ จขบ. ว่าไว้ ก็ว่าจะดู แต่คงเป็นสัปดาห์หน้า รอกลับจากเที่ยวเมืองกาญจน์ก่อน) ...

โดย: บลูยอชท์ IP: 202.69.140.233 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:11:48 น.

ขอแปะไว้ก่อน save link ไว้อีกตะหาก พอดีจะต้องเดินทาง อ่านไม่ทันครับ แล้วก็อย่างดู final score ด้วย ...แหม..นักวิจารณ์มืออาชีพมาพูดคุยให้ฟังไม่อยากจะพลาดครับ

โดย: T_Ang

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:02:17 น.

เจย์ โจว นี่เหมือน เท่ง เทิดเถิงเลยนะคับ ดูใน โปสเตอร์หน้าโรง นึกว่า เท่ง

โดย: augusta47 (augusta47

) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:10:00 น.

อย่างที่บอกไว้หน้าแรกล่ะครับ ว่าผมไม่ค่อยพอใจกับ Curse of the Golden Flower เท่าไหร่นัก (ในขณะที่ Final Score ก็เห็นเหมือนพี่ว่าเน้นเปอร์มากไปหน่อย)

คือว่าประเด็นเรื่องครอบครัวฆ่ากันเองนี่ผมว่าไม่แย่นะ ออกจะชอบมากด้วยซ้ำที่หนังเล่นกับครอบครัวอันเละเทะของรอยัลแฟมมิลี่ แต่ว่าจุดที่มันลงตรงตอนหักมุมเกือบๆท้ายเรื่องนี่ผมดูแล้วถึงกะขำขื่น (พร้อมกับคนอื่นในโรงสกาล่าหลายสิบคนที่พร้อมใจกันขำ) เพราะมันเหมือนกับหาที่ลงให้หนังไม่ได้แล้ว - -*

การแสดงผมว่าก่งลี่ดูดีสุดครับ เพราะทั้งเหมาะกับบทและเล่นดีมากๆ
เจย์โชว ก็ไม่ได้เล่นแย่
ส่วนโจวเหวินฟะนี่เล่นดีมาก แต่ผมว่าราศีไม่เหมาะกะการเป็นฮ่องเต้เลยให้ตายเถอะ - -*
(ส่วนองค์รัชทายาทกับองค์ชายเล็กนี่ปล่อยเค้าไปเถอะ แค่รอดชีวิตออกมาจากหนังได้ก็บุญแล้ว)

โดย: nanoguy IP: 161.200.255.162 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:47:30 น.

ยังไม่ได้ดูซะกะเรื่องเลย

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:02:06 น.

สองเรื่องนี้ คงต้องไปดูแน่นอนคับ
แต่จะดูที่โรงฉาย หรือ ซื้อแผ่นวีซีดี(ภายหลัง)
ก็ยังไม่รู้เลยคับผม

โดย: wanwitcha

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:05:29 น.

อิอิ เข้ามาอ่านยังงงๆ
เอ...เรื่องนี้เป็นยังไงหว่า...
ขนาดชื่อเรื่องยังไม่รู้จักเลยอ่ะ (เฉยจริงๆเลยค่ะ)
แต่เป็นคนไม่ชอบดูหนังเครียดๆ (เอ..แล้วเรื่องนี้เครียดป่าวหว่า)

สุขสันต์วันสุข(ศุกร์)แห่งชาติจ้า........

โดย: fonrin

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:08:59 น.

ปกติเป็นแฟนหนัง โจวเหวินฟะค่ะ
แต่ช่วงนี้ ... ไม่ค่อยได้เฉียดโรงหนังเลย

ได้แต่หวังว่า จะไม่พลาดนะคะ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:24:37 น.

บางคนก็บอกว่าบทเปอร์น้อยไปนิด ก็อยู่ที่คนที่ชอบนะครับ

โดย: ปลายเทียน

วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:42:55 น.

โดย: zzy IP: 222.46.18.34 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:11:21 น.

เป็นนักเขียนเหรอ เก่งจังเลย

โดย: ต่อตระกูล

วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:19:59 น.

ดูทั้ง 2 เรื่องแล้วเช่นกันค่ะ

เป็นหนังดีทั้ง 2 เรื่อง

ไฟนัล สกอร์ ก็ได้อารมณ์ร่วมแบบเด็ก gen-Y

เคิรส์ ออฟ เดอะ โกลเด้น ฟลาวเวอร์ นี่จางอี้โหมว กะฟาดฟันให้เห็นว่าครอบครัวที่มีปัญหาครอบครัวหนึ่งจะเน่าเฟะกันได้ถึงเพียงนี้

อ้อ เพลงเอ็นเครดิต ที่เจย์โจว ร้องนั้น เพราะจังค่ะ

แล้วก็ เพิ่งอ่านหนังสือของคุณจบนะคะ

อุดหนุนทางอ้อม จากน้องร่วมวิชาชีพน่ะ อิๆ

โดย: tistoo

วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:24:20 น.

แล้วเมื่อไรจะมาอัพดูแล้วมาคุยกันอ่ะคะ
รู้สึกว่าเราคิดตรงกันหลายเรื่อง..โดยเฉพาะเรื่องสถาบันครอบครัว

เพิ่งอัพเรื่องนี้ไปเหมือนกันค่ะ อยากคุยแล้ว

โดย: ชิดชิด (ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย

) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:23:47 น.

เรื่องเจย์ โชว์ คล้ายเท่งเนี่ย
น้องชายเราก็บอกว่าอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ

สำหรับเรา เราประทับใจบทนี้มากมาย
ชอบองค์ชายรองสุดๆๆๆ
ดูหนังจบแล้ว ยังคิดถึงอยู่เลยค่ะ

โดย: Mr.Bear's dream

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:11:25 น.

อยากดู Final Score ค่ะ แต่คนที่จะไปดูด้วยเค้าไม่อยากดูอ่ะ..เลยต้องรอดูแผ่นที่บ้าน....เศร้า

โดย: สะลึมสะลือ (สะลึมสะลือ

) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:52:00 น.