BlogGang.com : : ผัสสะ : เรื่องของเธอ...ตอนต่อ 2

เรื่องของเธอ...ตอนต่อ 2

ผมและน้องน่ารัก มาถึงมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน กทม.

ก็เริ่มเดินตามหาเจ้าวายร้าย ใช้เวลาประมาณ เกือบ 3 ชั่วโมง จึงพบ ผมกับน้องน่ารักเดินเข้าไปหา ส่วนเจ้าวายร้ายกำลังนั่งกินเหล้าพร้อมกับเพื่อนๆ ในร้านเหล้าแห่งหนึ่งใกล้ๆ มหาวิทยาลัย

เจ้าวายร้ายหันหน้ามาเจอกับน้องน่ารัก ถึงกับตกใจ แล้วตะโกนออกมาว่า

“พาแฟนใหม่มาเหรอ ก็ดีนะจะได้ให้มันรับเป็นพ่อเด็กไปเลย 555”

“นพ ทำไมพูดแบบนี้หละ พี่เขาไม่ได้เป็นอะไรกับ มิ้นนะ” คงเดาออกแล้วใช่ไหมครับว่า เจ้าวายร้ายชื่ออะไร แล้วน้องน่ารักชื่ออะไร

ผมบอกกับ นพว่า ผมอยากจะคุยด้วย แต่ตอนนั้นบอกตามตรงว่าคิดไว้อยู่แล้วว่าคงคุยกันไม่รู้เรื่อง เพราะ นพมันกำลังเมาพอประมาณเลย

“นพ จะทำอย่างไรกับเด็กที่กำลังจะเกิดมา” ผมถาม

“พี่ อยากได้พี่ก็เอาไปสิ ผมยกให้ทั้งเมีย ทั้งลูก ผมไม่เอาแล้ว”

“ทำไมพูดแบบนี้หละ ทำไมก่อนทำถึงไม่คิด แล้วถ้า นพไม่รัก มิ้น แล้วไปทำกับเธอทำไม”

“ก็แค่สนุกๆ พี่จะไปคิดอะไรมาก ผมไม่ได้บังคับนี่ มิ้น มาชอบผมเอง ผมก็แค่สนองให้ก็เท่านั้นเอง”

ดูมันพูด ผมอยากจะกระโดดเตะซะเหลือเกิน แต่ถ้าทำไปแบบนั้น มันก็คงไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมา แต่อาจจะเลวร้ายลงไปกว่านี้ก็ได้

“พี่ว่าเรื่องก่อนหน้านี้พี่ไม่อยากรับฟัง พี่แค่อยากถามว่า นพ จะรับผิดชอบสิ่งที่กระทำลงไปแล้วอย่างไร”

“ผมจะออกเงินค่าเอาเด็กออกเอง แล้วก็เลิกกัน พอใจยัง”

“ทำไมถึงคิดจะเอาเด็กออก ไม่กลัวบาปกรรมเหรอไง แล้วเด็กที่ว่านี่ก็ลูกของ นพเองนะ”

“บาปกรรมมีที่ไหนกันพี่ มันงมงาย ผมจะเอาเด็กไว้ได้ยังไง ผมยังเรียนอยู่เลยแล้ว มิ้นก็ยังเรียนอยู่ แล้วพี่เป็นอะไรกับมิ้นหละ ถึงมายุ่งวุ่นวายด้วย”

ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี

“พี่เป็นใครไม่สำคัญ เอาเป็นว่าพี่ไม่ได้คิดร้ายกับ เราทั้งสองคนแล้วกัน พี่แค่อยากจะช่วยเหลือในสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้นเอง ยังไงพี่ก็ไม่ยอมให้เอาเด็กออก พี่จะบอกเรื่องนี้กับ พ่อ แม่ นพ”

“พี่อย่าบอกนะไม่งั้นผมตายแน่เลย”

“ทีตอนนี้กลัวตาย แล้วเวลาเอาเด็กออก ไม่คิดบ้างเหรอว่าเด็กเขา ก็กลัวตายไม่ต่างกับเราหรอก เอาเป็นว่าพี่ขอร้องหละ อย่าเอาเด็กออกเลย นพไม่ต้องเห็นแก่พี่หรอกแต่ให้เห็นแก่เด็ก กว่าเขาจะเกิดมาเป็นคนได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะ แต่เราไปทำลายชีวิตเขา เหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ”

“ทำไมพี่ต้องมาเป็นทุกข์ร้อนแทนเด็กด้วย เด็กนั่นก็ลูกผมๆ ยังไม่เห็นเดือดร้อนเลย”

เออ...ก็นั่นอะสิ เพราะทุกวันนี้ คลีนิกเถื่อนที่รับทำแท้งก็เกลื่อนบ้านเกลื่อนเมือง ลูกค้าที่เข้าไปใช้บริการก็ เหมือนเดินเข้าร้าน 7 eleven เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มาแล้วก็มาใช้บริการใหม่ได้ แค่มีเงิน

“ก็เพราะว่าทุกคนคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ และทำจนมันเป็นเรื่องปรกติไปแล้ว จนกลายเป็นความมักง่ายและเคยชิน เรื่องแบบนี้มันจึงกลายเป็นทางออกสำหรับ ผู้คนที่ไร้ความรับผิดชอบ หลงระเริงกับ กิเลส ตัณหา แบบไม่ลืมหูลืมตา มัวเมาไปวันๆ สังคมมันถึงได้เน่าเข้าไปทุกวัน ทำไมไม่เคยโทษตัวเองกันบ้างเลย ถ้ามีสติสักนิด ไม่กระทำในสิ่งที่ไม่ควร หรืออย่างเลวน้อยที่สุดก็ควรหาทางป้องกันบ้าง”

“พี่พูดยังกับว่าพี่จะไปเปลี่ยนคนในสังคมได้อย่างนั้นแหละ มันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ไม่ใช่ผมเพิ่งมาทำเป็นคนแรกซะที่ไหนหละ”

“แต่ นพ ก็เป็นคนแรกที่เปลี่ยนแปลงได้นี่ ในเมื่อเรารู้ว่ามันไม่ดีแล้วเราจะต้องทำตามด้วยเหรอ เอาเป็นว่าพี่จะต้องให้ผู้ใหญ่ทั้ง สองฝ่ายรับรู้เรื่องทั้งหมด”

“พี่ก็ลองดูแล้วกันผมว่าถ้าพี่ไปพูดกับที่บ้านผม เขาก็ต้องให้ผมเอาเด็กออกอยู่ดีนั่นแหละ”

“ก็ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วพ่อ แม่ เราอยู่ที่ไหนหละ”

“อีก 3 วัน พ่อแม่ผมก็จะมา กรุงเทพ ไว้วันที่ท่านมาแล้วพี่ค่อยมาคุยแล้วกันนะ แล้วผมจะโทรนัดพี่อีกที”

“ได้ แต่ฟังคำพี่ไว้นะว่า อย่าเอาเด็กออกเด็ดขาดไม่งั้นเราจะมาเสียใจทีหลัง”

หลังจากคุยกันพอประมาณผมก็เดินมาหา มิ้น เธอก็เอาแต่นั่งร้องไห้ ไม่ยอมคุยกับใครทั้งนั้น ผมพาเธอกลับบ้าน

ในใจก็คิดว่าจะคุยกับที่บ้านเธอยังไงดีน้อ เพราะผมก็ไม่ได้สนิทอะไรกับเธอมาก ที่บ้านเธอเป็นยังไงก็ไม่รู้

เมื่อมาถึงที่บ้านเธอ ผมเข้าไปในบ้าน เธออยู่กับแม่เธอ และน้องชายอีก 1 คน ส่วนพ่อเธอแยกออกไปมีภรรยาใหม่ เมื่อแม่ของเธอเห็นหน้าผมก็บอกบุญไม่รับแล้วครับ คงคิดว่าผมจะต้องมาหลอกอะไรลูกสาวแน่ๆเลย

“สวัสดีครับคุณแม่ ผมเป็นเพื่อนของ มิ้นครับ บ้านผมอยู่แถวนี้เองครับ”

“เป็นแฟนกับมิ้นเหรอ” คำแรกที่คุณแม่พูดกับผม

“ไม่ใช่ครับ พอดีเคยเจอกันในซอยครับ”

“แล้วเรียน หรือ ทำงานหละ”

“ทำงานครับ”

“เงินดีไหม”

“ก็พออยู่ได้ครับ” ไม่มีอะไรจะถามแล้วหรือไงน้อ

ผมไม่รู้จะเริ่มพูดอย่างไรดี กลัวคุณแม่จะเป็นลมไปซะก่อน ในใจก็คิดว่าเราจะมายุ่งเรื่องคนอื่นทำไมน้อ...

Create Date : 16 กันยายน 2550

Last Update : 16 กันยายน 2550 15:35:48 น.

1 comments

Counter : 488 Pageviews.

มาติดตาม ...

ถ้าสังคมไทยเป็นเหมือนเมื่อก่อนคงดี

ผู้หญิงรักนวลสงวนตัว ... ปัญหาทุกอย่างคงไม่เกิดขึ้น

โดย: ทิวาจรดราตรี

วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:17:22:46 น.