ใครรักใครมันเป็นเรื่องของกรรมแต่อดีตชาติค่ะ ปัจจุบันเมื่อเกิดมีความรักกิเลสจะเป็นตัวก่อให้เกิดทุกข์ การแก้ปัญหาต้องรู้สองอย่างค่ะ หนึ่ง...รู้ว่าเรามีกิเลสอะไร สอง...รู้ว่าความจริงคืออะไร เงื่อนไขของทั้งสองข้อคือใจที่ไม่มีอคติ แล้วเมื่อนั้นใจเราจะเปิดออกทำให้สามารถพิจารณาหาเหตุของปัญหาได้ ปัญหาเมื่อถูกแก้จากเหตุย่อมแก้ได้แน่นอน ไม่ใช่เฉพาะกับความรักนะคะแต่ใช้หลักการนี้กับทุกสิ่งค่ะ

แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ

สวัสดีค่ะคุณผัสสะ
ขอโทษทีค่ะ มาช้าไปหน่อย แต่ก็มาน๊า

ไปงมหาเพลงอยู่ค่ะ เพิ่งจะทำได้
ได้รับความช่วยเหลื่อจากหลายๆท่านเลยหล่ะ
นุ่มเก่งป่ะ.....

อืม...สรุปว่าในแนวความคิดคุณผัสสะความรักเป็นแบบนี้ นี้เอง
ดีค่ะ แต่สำหรับนุ่มยังคิดเหมือนเดิม ช่วงเวลาแห่งความสุขมันสั้น
เคยตลกกับคำพูดของเพื่อนในบล๊อก เขาบอกว่า
รู้มั๊ย ทำมั๊ยเดือนกุมภาถึงสั้นที่สุด
ก็เพราะเป็นเดือนแห่งความรัก
ความรัก ยาวๆมีที่ไหนกันละ มันมีแต่รักในช่วงระยะสั้นๆ
ขำๆค่ะ ไม่คิดมาก

ก็จิงอ่ะนะ ความรักคงเหมือนนมพลาสเจอร์ไรซ์ มีวันหมดอายุได้เหมือนกานเนอะ อิอิ...

มาอ่านค่ะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณผัสสะ

วันศุกร์แล้ว เสาร์อาทิตย์นี้รู้สึกมั๊ยค่ะ ว่ามันพิเศษ

พี่ต้นพรุ่งนี้วันพระนะคะ อย่าลืมไปใส่บาตรด้วยล่ะ