นิราศปิล๊อก#1



จากถิ่นฐานเมืองกรุงสู่ขุนเขา
มีเพียงเงาเมฆครึ้มทุกแห่งหน
ลมพัดพลิ้วลิ่วลู่ให้พึงยล
นี่หรือมนต์เมืองกาญจน์ขับขานใจ

ทางยาวไกลรายล้อมพร้อมทิวเขา
กับความเหงาจับจิตคิดหวั่นไหว
ทางคงยังคดเคี้ยวลดเลี้ยวไป
สู่พงไพรเหมืองสมศักดิ์หาป้าเกล็น

ไปสัมผัสตำนานแห่งความรัก
ที่ทุกคนประจักษ์และมองเห็น
ถึงฟ้าคั่นถึงหนทางแสนลำเค็ญ
ยังไม่เป็นอุปสรรคระหว่างใจ

จากหญิงสาวพราวเพริศเลิศวิลักษณ์
หากใจภักดิ์ตามรักไม่หวั่นไหว
ระยะทางออสเตรเลียถึงเมืองไทย
ไม่ทำให้ครั่นคร้ามและหวั่นกลัว

นี่คงเป็นรักแท้ที่ใฝ่หา
ใช่ได้มาหรือหาง่ายเห็นไปทั่ว
รักแท้จริงมิทำให้เมามัว
แต่เป็นตัวชี้ทางสว่างกมล

จากตัวเหมืองขึ้นโฟร์วีลสู่ริมผา
ฟ้างามตาเย็นฉ่ำด้วยสายฝน
หินน้อยใหญ่ทอดรายทางเวียนวน
เหมือนผจญกลวิบากกระชากใจ

ในที่สุดตัวรถก็หยุดจอด
ทุกคนกอดไม้ไผ่ปล้องต้องสั่นไหว
เดินอีกห้าร้อยเมตรเหมือนมิไกล
หากทำไมกลับรู้สึกไร้ปลายทาง

ฮึ๊บเอ้าฮึ๊บค้ำไผ่เร็วเดี๋ยวจะลื่น
อากาศชื้นคล้ายคล้ายตอนรุ่งสาง
ปาดหยาดฝนจากดวงหน้านัยน์ตาฟาง
มิอาจวางไม้ลงสักนาที

คลานดึบดึบกระดึ๊บกระดึ๊บไปเรื่อยเรื่อย
ฝนเอื่อยเอื่อยชาเฉื่อยเริ่มตกเต็มที่
เปียกมะลอกมอมมะแลกแย่เต็มที
แถมยังมีทากน้อยคอยรอเรา

กว่าจะถึงผาแปสะท้านทรวง
ดั่งโดนลวงล่อหลอกจากขุนเขา
หัวสั่นคลอนตุปัดตุเป๋คล้ายคนเมา
ก่อนจะเข้ายังวิมานม่านธารา

ละอองขาวพราวกระเซ็นเย็นชื่นจิต
หยุดความคิดทิ้งทุกข์สุขหรรษา
สูดกลิ่นไอบริสุทธิ์ของพนา
ก่อนอำลาผาแปมิแปรใจ

ครั้นตกค่ำบาร์บีคิวตั้งคอยท่า
ละลานตาหมูไก่กุ้งชวนหลงใหล
แทะเพลินเพลินนั่นปลาทอดมาแล้วไง
ทับทิมไล้เกล็ดวาวกรุ่นกรอบคำ

ทั้งหมูป่าผัดเผ็ดอันเลื่องชื่อ
อีกซุปคือต้มหน่อไม้รสคมขำ
กินเท่าไหร่ก็ต้องร้องขออีกคำ
จนอิ่มหนำสำราญเบิกบานใจ

มีบางคนขอต่อเค้กอีกนิด
ช่างสะกิดยวนยั่วน้ำลายไหล
แต่กระเพาะเต็มปริต้องห้ามใจ
โอ้สวรรค์รำไรบนแดนดิน

สายฝนยังตกกระหนำมิยอมหยุด
ยากสิ้นสุดบนแดนถิ่นแร่สิน
ราวกับเป็นวัฏจักรชั่วอาจิณ
ได้ยลยินธรรมชาติเกินรำพัน

จวบรุ่งสางสายฝนยังพรำพรำอยู่
นั่งคุดคู้ดูจับเจ่าแต่สุขสันต์
ด้วยช้อกฯ เค้กหอมนุ่มรสหวานมัน
ตามมาทันด้วยข้าวต้มกลมกล่อมใจ

เคียงกระเทียมเจียวเหลืองเป็นเครื่องหน้า
โรยงามตาพร้อมผักชีปรุงซุปใส
เนื้อหมูนุ่มชุ่มลิ้นกินขาดใจ
ต่อด้วยไส้กรอกทอดยอดเยี่ยมจริง

หลังทานเสร็จระเห็จไปถ่ายรูปต่อ
เห็นมีท่อพลังน้ำร้องหวิงหวิง
ฉับพลันกดชัตเตอร์มือระวิง
จนพี่นาต้องวิ่งมาเตือนกัน

ถึงคราวจากอำลาแล้วสิหนอ
ทุกคนรอขึ้นรถสุดโศกสันต์
ถึงร้างไกลแต่ไม่ขอลืมกัน
ยังนับวันกลับมาอีกคราเอย


กลอนโดย ไกลนั้น




Create Date : 05 สิงหาคม 2552
Last Update : 6 สิงหาคม 2552 11:50:39 น.
Counter : 641 Pageviews.

23 comments
  
อ่านแล้ว...อยากไปบ้านป้าเกล็นบ้างจัง
โดย: อยากเป็นไกด์ ใครช่วยที วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:13:50:36 น.
  
คุณ อยากเป็นไกด์ ใครช่วยที
เค้กของคุณป้าอร่อยเนอะ มื้อแรกไกลนั้นซัดช็อกเค้กไปสองชิ้น กับเนยสดอีกครึ่งชิ้น แล้วก็แอบไปจิ้มๆ แครอท เค้กกล้วย เค้กกาแฟ

มื้อสอง ก็ซัดช้อกเค้กอีกชิ้น ตามด้วยเค้กเนยสด และเค้กกาแฟ

มื้อที่สาม ขอช้อกเค้กอีกชิ้นเหอะ อร่อยจริงๆ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:17:55:11 น.
  
พี่โณไปเที่ยวไหนมาเนี่ย อยากไปมั่ง
ปาวสอบเสร็จแล้ว ดีใจมั่กมาก
อิ๊งยากมากมาย ยากจนปาวเกลียดไปแล้วอ่ะ 555
สู้กันต่อไป
อ้อ
เมื่อไรพี่โณจะออกหนังสืออีกคะบอกปาวด้วยน้า จะติดตามค่า
โดย: น้องปาว IP: 113.53.150.198 วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:20:39:57 น.
  
น้องปาว
เหมือนกันเลย พี่เกลียดภาษาอังกฤษมากๆ แต่ก็ต้องผจญกับมันอยู่เนี่ย ฮือๆๆ

อ้อ ปลายปีนี้พี่จะมีหนังสือใหม่ค่ะ แวะไปดูหน้าปกได้นะคะ ที่สนพ.นี้ //www.aksornsartbooks.com/ ชื่อเรื่องว่า Believe...ปลายฝันนั้นคือเธอ ค่ะ อยู่ตรงสไลด์หนังสือใหม่เลย
โดย: ไกลนั้น วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:16:31:57 น.
  
ศุกร์ไหน เดี๋ยวว่ากันอีกทีเนอะ ... ช่วงนี้คิวรัดตัวง่ะ ... ศุกร์สิ้นเดือนป่ะล่ะ อิอิ
โดย: :D keigo :D วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:23:48:11 น.
  
ศุกร์ที่ 28 เหรอพี่กบ ดีๆ ตังค์ออกพอดี
โดย: ไกลนั้น วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:10:30:30 น.
  
สวัสดีค่ะพี่โณ

ตอนนี้คะแนนครุออกแล้วค่ะ ส้มได้ 63 เต็มร้อย สำหรับส้มถือว่าตัวเองพอใจแล้วค่ะ(แต่แม่คงไม่ - -'') เพราะว่าตอนไปสอบนั้นไม่ได้อ่านหนังสือไปเลยค่ะ เอาที่เรียนตอนปิดเทอมไปสอบล้วนๆ ตอนนั้นคือไม่รู้ว่าครุทั่วไปมันสอบอะไรมั่ง ส้มเลยท่องศัพท์นิดๆหน่อยๆ แล้วกะว่ามันคงออกแบบข้อสอบครูทั่วไป ที่ไหนได้ออกแต่สังคมกะภาษาไทย ดีที่เรียนวิชาพวกนี้จบไปตั้งแต่ปิดเทอมแล้ว วันไปสอบก็เอะใจ มีคนยกมินิไทยบุ๊คของอ.ปิงอ่าน ส้มก็ไม่รู้อะไร อยู่ในกระเป๋านักเรียนแท้ๆ

อืม...ส้มถือว่าคราวนี้ไปลองข้อสอบสังคม-ไทย(ฉบับไม่ได้อ่านหนังสือ)ค่ะ

ไปเรียนต่อแล้ว บายค่ะ
โดย: โทรโพสเฟียร์ - ส้ม IP: 192.9.200.130, 124.122.240.147 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:14:26:43 น.
  
น้องส้ม
อาจารย์ปิงท่านก็ยังขายดีนะ จำได้ว่าวิชาภาษาไทย พี่อ่านของสนพ.ผีเสื้อนะคะ ตอนนั้นไปเดินบูธสนพ.นี้ แล้วเจอหนังสือภาษาไทยยกเซ็ท พี่เลยเหมามาหมดเลย ก็นั่งอ่านทั้งหมดอ่ะ ค่อนข้างดีค่ะ คืออ่านแค่เที่ยวเดียว สอบออกมาได้ 65 เต็มร้อย พี่ก็เลยไม่ต้องไปเสียเงินสอบอีก เพราะผ่านแล้ว วิศวะเอาแค่ 30 คะแนนเอง

เผื่อน้องส้มสนใจ เขาก็เขียนดีอ่ะค่ะ สรุปได้โอเคดีนะ

โดย: ไกลนั้น วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:18:24:22 น.
  
ไม่รู้ตอนนี้อาจารย์ลิลลี่ยังสอนภาษาไทยอยู่รึเปล่า สมัยที่พี่สอบเอนเขาดังมากเลยนะ แต่พี่ไม่ได้เรียนค่ะ ก็อย่างที่บอก อ่านเอาเอง ไม่ได้เน้นวิชาพวกนี้มากด้วย
โดย: ไกลนั้น วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:18:25:13 น.
  
พี่โณจ๋า...ปลายปีนี้ Believe จะออกหรอจ๊ะ?? ยินดีล่วงหน้าน้า ^^

จอยก็ไม่รู้ทำไมไวรัสมันรักโน้ตบุ๊คจอยจัง แต่จอยโคตรเกลียดมันเลย เมื่อไรมันจะออกไปซักทีก็ไม่รู้

พี่โณจ๋า...จอยถามอะไรหน่อยสิ อย่าเพิ่งเบื่อคำถามจอยน้า

CPU Usage มันแกว่งสุดๆ เลยอ่ะพี่โณ แล้วเป็นแบบนี้มันจะเป็นอะไรมากมั้ยจ๊ะ?? แล้วมันเกิดจากอะไรหรอ?? แล้วพอจะมีวิธีแก้มั้ยจ๊ะ??

คือจอยจนปัญญาจริงๆ ไม่รู้จะทำยังไงดีอ่า

ขอบคุณพี่โณนะคะที่ช่วยจอยตลอดๆๆๆ

คิดถึงพี่โณน้า ^____^
โดย: GoOsHa!R IP: 202.44.135.39 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:21:00:00 น.
  
โครงงานที่เบลล์เอาเรื่องของพี่โณอ่ะ

ตกลงว่า ไม่ได้ใช้แล้วนะ

เพราะเขียนโครงเรื่องไปอาจารย์อีกคน เค้าไม่ให้อ่ะ

เค้าต้องการงานที่เบลล์คิดถึงมาเองง่ะ

ยังไงก้อขอบคุณพี่โณอีกครั้งนะค่ะที่ส่งเรื่องมาให้
โดย: เบลล์ IP: 124.121.248.131 วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:18:02:52 น.
  
น้องจอย
Mem Usage รึเปล่าคะ ถ้าแกว่งนี่ยังไงอ่ะ คือขึ้นๆ ลงๆ เหรอ ถ้าเป็นแบบนั้นอาจจะเพราะเปิดโปรแกรมบางตัว แล้วมันกำลังทำงานรึเปล่า เอางี้ ลองปิดโปรแกรมทุกตัว แล้วดูว่ามันยังแกว่งอีกรึเปล่า ถ้าหากแกว่าง ก็ต้องมาหาแล้วล่ะว่าตัวที่แกว่งๆ พุ่งปี๊ด ตัวนั้นคืออะไร


น้องเบลล์
อึม อาจารย์คงอยากให้น้องเบลล์กับทีมลองคิดเองมากกว่าค่ะ เพราะสมัยเรียน พี่ก็มีเหมือนกัน โครงงานเขียนการ์ตูนแทรกความรู้ทางชีวะ พี่ก็คิดพล็อตเรื่องเอง ร่างโครงเรื่องไว้ เพื่อนพี่อีกคนวาดภาพประกอบ วาดเสร็จก็เอามาลงสีค่ะ ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรอก แต่พี่รู้สึกว่านิทานเรื่องนั้นมันส์มากเลยนะ ยังจำได้เลย ชื่อเรื่อง ปิ๊กมี่น้อยคอยรัก เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนตัวเล็กๆ ชนเผ่าปิ๊กมี่ที่หลงไปอยู่กับพวกบรรดาหนูๆ ทั้งหลาย ความที่เขาแปลกแยกจากคนอื่นทำให้พวกหนูต่างรังเกียจ และปิ๊กมี่เองก็เศร้าใจ จนกระทั่งวันนึงปิ๊กมี่ก็ได้รู้ว่า ตัวเองไม่ใช่พวกเดียวกับหนู เพราะสรีระร่างกายต่างกัน เขาหนีจากกลุ่มหนูเพื่อไปแสวงหาความรัก ที่ๆ เขาจะพบกับคนที่รักเขาจริงๆ ตัวปิ๊กมี่น้อยก็ฝ่าฟันอุปสรรคหลายอย่างมาก จนกระทั่งได้เจอกับบรรดาชาวปิ๊กมี่ด้วยกัน
สุดท้าย เผ่าปิ๊กมี่เลยยกให้เขาเป็นประธานาธิปดี ฮา แต่งแบบเอาใจตัวเองมาก แต่พี่ก็ชอบนิทานเรื่องนี้มากเลยนะ

อึม เชื่อไหม พี่ก็คิดว่าอาจารย์ไม่น่าจะให้น้องเบลล์เอาเรื่องของพี่ไปใช้หรอกค่ะ เพราะมันจะกลายเป็นกดกลุ่มอื่นไป ยังไงเรื่องนั้นมันก็มีดีกรีที่พี่เขียน อาจารย์อาจจะคิดว่าเป็นปัญหานะ ก็อยากให้คราวหลังน้องเบลล์ลองถามอาจารย์ หรือขอคำปรึกษาให้ชัดเจนก่อนดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลาจ้ะ ^^
โดย: ไกลนั้น วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:1:26:08 น.
  
จิงๆแล้ว เบลล์ถามอาจารย์ที่เป็นที่ปรึกษาของเบลล์เค้าโค แต่อาจารย์ที่เป็นหัวหน้าระดับเค้าเปนคนเช็กอีกทีเค้าไม่ให้ ก้อเลยต้องหาเรื่องใหม่กัน ตอนนี้ก้อเลยทำเรื่องสำนวนไทยและอังกริดกัน ทำออกมาแบบเปนการ์ตูกัน
โดย: เบลล์ IP: 124.122.120.192 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:12:06:43 น.
  
น้องเบลล์
อ่ะจ้ะ สู้ๆ น้าน้องเบลล์
โดย: ไกลนั้น วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:16:19:43 น.
  
555 แสดงว่าน้องโณจะเลี้ยงพี่ใช่ป่าว แหมมม ยินดี๊ยินดีจ้า
โดย: พี่กบเอง IP: 58.9.7.116 วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:4:19:05 น.
  
พี่กบ
อ่านะ แต่สารภาพบาปอ่ะพี่กบ เดือนนี้หมดตัวแล้วค่ะ กินบ่อยมากมาย ตั้งแต่คินราเม็ง(ตรงชั้นบนของ R เบอร์เกอร์) แล้วก็เมื่อวานค่ะ ไปสะโล่ไจแอนท์มา เกือบตายคาร้าน อ้อ ไจแอนท์คล้ายๆ คิงคองค่ะพี่กบ แต่โณรู้สึกว่าบรรยากาศแย่มาก เนื่องจากควันเยอะสุดๆ แล้วของหวานก็ห่วย หากปรับปรุงสองเรื่องนี้ได้ จะกลายเป็นร้านที่อร่อยเคียงคู่กับคิงคองได้เลย

แถมนั่งปิ้งกินอยู่ดีๆ มีใครไม่รู้เกิดวันนั้น ทางร้านก็ปิดไฟมืดทั้งร้าน ไอ้เราก็งงๆ ค่ะ แล้วก็มีเสียงร้องวันเกิดๆ จากนั้นก็นั่งในความมืดท่ามกลางเสียงโห่ (ไม่รู้ว่าโห่ไล่หรือโห่อะไรนะคะ) นั่งแบบนี้ราวๆสองนาทีไฟก็เปิดตามปกติ

ตอนแรกคิดว่าจะจบสิ้นกันแล้ว เราก็ยินดีกับเจ้าของวันเกิดนะคะ แต่ผ่านไปสิบห้านาที เอาใหม่เฟ้ย ปิดไฟอีก แล้วก็มีเอาจานสลัดน้ำแดงปักเทียนไปมอบให้ จากนั้นก็ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ทั้งร้าน ลูกค้าโต๊ะอื่นก็มองแบบงงๆ

อึม เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะพี่กบ หากจะหาว่าโณแย่มากหรืออะไรก็แล้วแต่เลยอ่ะ แต่กรณีนี้โณว่าเกินไปแฮะ ปิดไฟมืดสองรอบ พวกลูกค้าคนอื่นที่ไม่ได้เป็นคนเกิดวันนี้ และไม่ได้รู้จักเขาก็รู้สึกเซ็งๆ นะคะ เหมือนกับรบกวนพวกเรา โอเค หากทำแค่รอบเดียวก็ไม่เท่าไหร่หรอก เราก็ดีใจที่ทางร้านมีโปรโมชั่นดีๆ แบบนี้ แต่บังเอิญมันเบียดบังคนอื่นที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วยนี่สิคะ

เจอเข้าไปก็รู้สึกขำๆ อ่ะค่ะ และที่ฮากว่านั้นคือ ขอเติมน้ำใส่แก้ว ตัวแก้วรูปทรงคล้ายแก้วเบียร์อ่ะค่ะ แต่พอกลับมาอีกที อ้าว แก้วทำไมมันทรงตรงธรรมดาล่ะ ไม่เหมือนกับทรงแก้วใบก่อนเลย งึม

ถามความประทับใจ โณว่ารสชาติไม่มีปัญหา บริการก็โอเคนะคะ เร็วทันใจ ไม่มีการมุบมิบรับออเดอร์แล้วหายไปนาน หรือไม่มีการมามั่วนิ่มเบิ้ลสองสามอย่างให้เรา และหากอันไหนเราทานไม่หมด โดยที่ยังไม่แตะต้องของในจาน จะส่งคืนไปเขาก็ไม่ว่าด้วยค่ะ

สำหรับคิงคอง บรรยากาศดี ไม่มีควันค่ะ แซลมอนก็เนื้อแน่นสุดๆ พูดแล้วเริ่มเกิดกิเลสต่อ แต่ไว้เดือนหน้าละกันนะพี่กบ เดือนนี้หมดตัวแย้วอ่ะ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:13:45:03 น.
  
น้องโณ จะมีงานเขียนเล่มใหม่เหรอเนี่ย ยิินดีด้วยครับ
โดย: ธารดาว IP: 119.31.49.68 วันที่: 14 สิงหาคม 2552 เวลา:12:53:52 น.
  
พี่ธารดาว

ยังไม่รู้เลยค่ะว่าปลายปีนี้จะออกทันรึเปล่า แต่เห็นหน้าปกแล้วล่ะพี่มานะ เรื่องนี้เซ็นไปเมื่อปีที่แล้ว แต่จะได้วางแผงจริงคงปลายปีนี้ถึงต้นปีหน้าอ่ะค่ะ

นักเขียน นอกจากต้องเขียนเป็นแล้ว ยังต้องรอเก่งด้วยนะคะ ไม่เป็นไร ระหว่างรอก็เขียนต่อไป อ้อ โณยังไม่ได้เริ่มเรื่องผีเลยพี่มานะ คิดจะลองเขียนให้พี่อ่านดู ก็กลัวขึ้นสมอง ชาตินี้คงเขียนไม่ได้แล้วมั้ง เรื่องเชงเม้งนั้นก็ไม่ได้ส่งให้พี่อีก เพราะอ่านไปอ่านมา เหมือนจะไม่น่ากลัวแฮะ ผีอากงที่ตามมาสอนหลาน ฮา

ไม่รู้พี่มานะหายไข้ดีรึยัง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เอ...เป็นไข้หวัด2009 รึเปล่าน้อ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 14 สิงหาคม 2552 เวลา:18:15:00 น.
  
555 ขี้เกียจล็อกอินอีกละเรา - -"

อ่าาา ... พี่ก็ไม่รู้สึกดีอ่ะ ทำไมชั้นไปกินข้าวแล้วร้านจะต้องปิด ๆ เปิด ๆ ไฟเพื่อเบิร์ธเดย์คนอื่นตั้งสองรอบงี้ มันน่าจะปิดเป็นโซน ๆ ได้อ่ะเนอะ ไม่ใช่ว่าปิดซะทั้งร้านเรย -"-

ส่วนเรื่องคิงคองน้านนน ยังไงก็ได้จ้ะ จริง ๆ หาไรหร่อย ๆ ถูก ๆ นั่งหม่ำกันเฉย ๆ ก้ได้นะ ไม่ได้ซีเรียสว่าเป็นคิงคองอ่าจ้ะ เอามั้ยล่ะ นัดเจอกันๆๆๆ

แล้วน้องโณทำงานอยู่แถวไหนเอ่ย บอกชื่อบ.มาพี่ก็ไม่คุ้นอ้ะ - -"
โดย: พี่กบเอง IP: 10.156.0.188, 203.151.17.97 วันที่: 14 สิงหาคม 2552 เวลา:20:51:30 น.
  
พี่กบ

เอาๆ พี่กบ ไว้โณจะโทรไปคอนเฟิร์มพี่กบเอง อยากนัดเจอพี่กบเหมือนกัน

โณทำงานแยกตรงเพลินจิตค่ะ แบบว่าอยู่ติดสถานีรถไฟฟ้าเพลินจิตเลยอ่ะ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 16 สิงหาคม 2552 เวลา:13:35:37 น.
  
อิ...อิ
แอบมาเฉยๆ
ไม่มีไรมาคุยหรอก

เดี๋ยวเพลิน....หาข้อมูลทำงาน แวบทุกทีเลยเรา
โดย: ปลายแปรง วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:10:53:33 น.
  
พี่ปลายแปรง
ดีใจจัง พี่ติ๋มแวะมาถึงที่นี่เลย ^^
โดย: ไกลนั้น วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:17:13:08 น.
  
โหวววววว แถวนั้นเวลาพี่เข้าประชุมในเมืองก็อยู่ระแวกนั้นตลอดนะ

รู้งี้โทรชวนกินข้าวเที่ยงด้วยกันโลดแว้ว อิอิ

ไว้วันไหนพี่เข้าเมืองอีกจะโทรชวนนะจ๊ะ
โดย: :D keigo :D วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:21:54:24 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไกลนั้น
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]



สวัสดีค่ะ ไกลนั้น คือ นามปากกาที่ใช้ในการเขียนนิยายที่ถนนนักเขียนในเวบพันทิพย์ดอทคอมค่ะ หลายๆคนอาจจะเคยได้อ่านงานเขียนของไกลนั้นมาบ้างแล้ว ในนามปากกาว่า อโณทัย



ไกลนั้นขอฝากผลงานเขียนที่ได้ตีพิมพ์ในปัจจุบัน ตรงด้านล่างด้วยนะคะ ^^ อ่านแล้วคิดเห็นยังไง บอกได้เลยนะคะ


เรื่องสั้น


ต้องหนีเท่านั้น

ความฝันที่หายไป

การกลับมาของอากง

หมอดุ

ความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย


รอวันนั้น


สะเตง...อรุณฉายที่ปลายใจ






เรื่องยาว



Believe...สุดปลายฝันนั้นคือเธอ




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 1




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 2




เพียงความคิดถึง



ทางกลางใจ เล่ม1




ทางกลางใจ เล่ม2
สิงหาคม 2552

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
5 สิงหาคม 2552