เกาหลี...ดีตรงไหน? : การตัดสินใจ

เรา : เออนี่! เดี๋ยวเจ้รับปริญญาแล้วไปเที่ยวเกาหลีกันป่าว?
เพื่อน : ก็ไปดิ! ว่าแต่เดือนไหนดี เอาที่มันมีหิมะตกน่ะเจ้
เรา : งั้นก็ต้องช่วงปีใหม่ถึงเดือนมีนาเป็นไง?
เพื่อน : อืมม์...เดือนมกราดีป่าว ฉลองปีใหม่เสร็จ รับโบนัสด้วย จะได้มีตังค์!
เรา : ดี! ตกลงตามนั้น!
เพื่อน : เฮ้ย! เจ้! ง่าย ๆ งี้เลยเหรอ จริงจังป่ะ?
เรา : อ้าว! ก็เออเด่ะ! นี่เลย ๆ (หยิบปฏิทินมาดู) เอาเป็นว่าไปวันที่ 13-20 เป็นไง อยู่โน่น 7 วันเต็ม เห็นด้วยป่าว?
เพื่อน : ดูปฏิทินว่าติดงานมั้ยแล้วหันมาทำหน้าซีเรียส....ได้! ตกลงตามนี้!

=_=' มันน่ากลัวมากอ่ะเพื่อน ๆ การตัดสินใจที่ดูเหมือนกับเราตัดสินใจซื้อลูกชิ้นสักไม้สองไม้เมื่อหิว! แต่นี่เรากำลังตัดสินใจไปต่างประเทศกันน่ะ! ใช่แล้วค่าเรากับเพื่อนกำลังจะเดินทางไปเที่ยวประเทศที่มีหิมะกัน!

แล้วเพราะอะไร? ทำไมต้องไปเกาหลีด้วย?
อะ...แอ่ม! มันก็ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่เราเป็นแฟนซีรีส์ละครเกาหลีน่ะสิ! แต่ที่จริง ๆ แล้วมันเป็นเพียงฟันเฟืองนึงที่ทำให้เราตัดสินใจเลือกที่จะไปเที่ยวเกาหลีก็เท่านั้น เพราะที่จริงสิ่งสำคัญสุดก็คือเราอยากไปเห็นหิมะ! ต่างหากเล่า!

ใช่! หลายคนทำหน้างงใส่เรา คิ้วขมวดและเต็มไปด้วยคำถามมากมายในสายตาคู่นั้น แล้วเอ่ยถามฉันกับเพื่อนว่า
เจ้านายสุดที่รัก : 'ที่จะไปเกาหลีเพราะอยากเห็นหิมะเหรอ?'
แล้วเขาก็ต้องผิดหวังมากเมื่อเราตอบว่า
เรากะเพื่อน : 'ใช่ค่า!'
เจ้านายสุดที่รัก : 'จะไปทำไม มันหนาวจะตายหน้าหนาวน่ะ จะทนไหวเหรอ?' ทำหน้าแบบประมาณว่า..มรึงอยู่เมืองร้อนมาทั้งชีวิต แล้วมรึงจะทนหนาวขนาดติดลบได้เรอะ ขนาดกรูอยู่นั่นมาตั้งแต่เกิดกรูยังเกลียดหน้าหนาวเล้ย! แล้วก็ทำหน้าขยาด ๆ ใส่เรากะเพื่อน ก่อนจะถอนใจเหมือนยอมแพ้พวกมันทั้งสองคน (เรากะเพื่อนไง)
เจ้านายสุดที่รัก : 'ได้! ไอจะให้ยูลาพักร้อนน่ะ ไปเที่ยวให้สนุก แต่อย่าลืมเอาเสื้อกันหนาวไปเยอะๆ เพราะมันจะทรมานมากสำหรับคนอยู่เมื่องร้อนอย่างยูสองคน'
อนุญาติเราแต่ก็ยังไม่ยอมเหน็บให้ ตกลงเป็นห่วงกรูสองคนหรือไม่อยากให้ลาฟร่ะ! แต่ไม่เป็นไรหรอก เราไม่ถือซะอย่าง ให้ลาก็กล่าวขอบคุณดิ!
เรากะเพื่อน : ขอบคุณค่า!

เมื่อเสร็จภารกิจด่านสำคัญ สองสาว(สวยประหาร) ก็เริ่มลงมือใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุด! นั่นก็คือหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ทสะครับจะอะไรซะอีก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ที่สำคัญ ฟรี! ครับเพื่อน ฟรี! (มันจะภูมิใจอะไรหนักหนา..มันน่ากลัวจริง ๆ ครับ)

กูเกิ้ลเป็นที่รักของเราสองสาว(สวยประหาร) ตลอดเวลาเตรียมข้อมูล ถ้าเปรียบกูเกิ้ลเป็นผู้ชาย ถึงแม้จะน่าตาธรรมดาแต่ก็คงเป็นคนที่มีเสน่ห์และน่าค้นหามาก! เพราะไม่ว่าใคร เพศไหน อายุเท่าไร การงานเป็นยังไง เค้าก็ยังเป็นบุคคลเดียวที่ทุกคนนึกถึง และพึ่งพาเขาตลอดเวลา เหมือนฉันกับเพื่อนเลยอ่ะ อยากบอกคุณว่าฉันรักคุณ 'กูเกิ้ล' จุ๊ฟ ๆ

สืบหาข้อมูลทุกอย่าง และถึงแม้เราจะยกใจให้คุณกูเกิ้ลก็ตามที แต่เราก็ไม่ได้ลืมคุณพันทิปหรอกน่ะ เพราะเราสามารถพูดคุยสอบถาม ปรึกษาหารือเรื่องต่าง ๆได้จากเพื่อน ๆ ในบูลเพลนเน็ตได้เสมอ และเป็นข้อมูลที่สามารถทำให้เราเอาไปใช้ในการวางแผนการเดินทางในครั้งนี้!

สงสัยแล้วใช่มั้ยล่า! มันแน่อยู่แล้ว...ที่เพื่อน ๆ จะมีคำถามว่า
'แล้วมันจะหาข้อมูลไปทำไมหว่า?' นั่นไงสุดท้ายก็สงสัยจนเกิดคำถาม แต่ไม่เป็นไรหรอก เพราะเราน่ะอยากบอกใจจะขาดอยู่แว้ว.....ก็เพราะว่าเรากับเพื่อนได้ตัดสินใจกันไว้แล้วว่า! เราสองสาว(สวยประหาร) จะไปเกาหลีโดยการ 'Backpack' หรือ แบกเป้เที่ยวไม่ซื้อทัวร์! ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ด้วยประการละฉะนี้แหละค่า เรากับเพื่อนถึงได้มีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังกับประสบการณ์ที่ฉันถือเป็นสุดยอดแห่งความทรงจำ มันจะไม่มีทางลืมช่วงเวลาที่ทั้งสนุก ตื่นเต้น เสี่ยงอันตราย หรือแม้แต่ความประทับใจที่มันไม่ได้หากันง่าย ๆ ถ้าเราไม่ลองก้าวเดินออกไปจากเกราะกำบังที่เรามักจะห่อหุ้มตัวเองไว้จากภัยอันตรายที่ไม่รู้เมื่อไรจะมาถึงเรา อาจจะเกิด หรือ ไม่เกิดก็ได้ ใครจะรู้? เพราะถ้าอย่างนั้นเค้าคงไม่เรียกมันว่า 'อุบัติเหตุ' หรอกจริงมั้ย? (ทำหน้าจริงจังอ่ะ ช่วยเห็นด้วยหน่อยดิ)

ว่าแล้วเรากับเพื่อนก็ทำการหาข้อมูล จากทุก ๆ แหล่งข้อมูล เริ่มจากการหาข้อมูลจากประเทศเขาก่อน เราก็เลยไปติดต่อที่ศูนย์ท่องเที่ยวเกาหลี แต่มันก็น่าผิดหวังนิดหน่อยแหละ เพราะเรากับเพื่อนคาดหวังไว้เยอะ (มันเป็นสัจธรรมจริงครับว่า ถ้าหวังมากก็จะผิดหวังเจ็บปวดมาก) ว่าจะได้ข้อมูลดี ๆ มาใช้ในการวางแผนเที่ยว แต่เปล่าเลยอ่ะ! เจ้าหน้าที่ไม่ได้ช่วยอะไรเราได้เลย จะดีหน่อยก็ที่ช่วยให้เรารู้จักสงบสติอารมณ์ที่กำลังจะระเบิดนี่แหละ! ก็แม่เจ้าประคุณ...ให้คำแนะนำเราได้อย่างเดียวอ่ะ ว่า..'ข้อมูลทั้งหมดอยู่ในหนังสือ ไปอ่านเอาเอง!'

โอ้ว...พระเจ้าช่วยกล้วยบวชชีสิครับ! สองสาว(สวยประหาร) ก็ได้แต่นับหนึ่งถึงสิบ หันมองหน้ากัน แล้วเราก็พยักหน้าตัดสินใจ! เอาว่ะ! เป็นไงก็เป็นกัน! ว่าแล้วเราก็ควักแบ็งค์ร้อยมาหนึ่งใบแล้วก็ยื่นให้เจ้าที่สาว คุณเธอทอนเรามาเจ็ดสิบห้าบาท แล้วบอกให้เราไปหยิบหนังสือข้อมูลท่องเที่ยวที่วางอยู่เองหนึ่งเล่ม โดยไม่พูดจากับเราอีก แม้แต่คำว่าขอบคุณค่ะ! นี่เรายิ้มแบบนี้แหละ แล้วก็บอกเค้าไปว่า 'ขอบคุณมาก...ที่อุตส่าห์แนะนำเรา' (เสียงกัดฟันดังกรอดดดด) แล้วเรากับเพื่อนก็ออกจากที่นั่นโดยเร็ว! เพราะขืนอยู่ต่อมีหวังระเบิดลงแน่ ๆ

เรา : นี่ถ้าไม่อยากไปจริง ๆ จะไม่ง้อมันหรอก
เพื่อน : นั่นดิ!
ถอนใจพร้อมกัน คอมเม้นท์มันไปเรื่อย แล้วก็กลับขึ้นออฟฟิศเพื่อหาข้อมูลต่อ! ก็จะทำอะไรได้ล่ะ!...คนมันตัดสินใจไปแล้วนี่นะ! ไม่มีทางหรอกที่ฉันจะเปลี่ยนใจ! หรือท้อกะอีแค่เรื่องไร้สาระแค่นี้ ฮ่า ฮ่า อ่า

Create Date : 25 สิงหาคม 2551		4 comments
Last Update : 25 สิงหาคม 2551 11:58:11 น.
Counter : 380 Pageviews.
Share Tweet