บทแรก..เกริ่นนำความเป็นมา

เคยได้ยินเพลงนี้กันไหมคะ? ที่ชื่อกลุ่มบล็อกอันนี้ ป้าโซเคยได้ยินมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่ทราบป่านนี้เขายังเปิดหลังข่าวตามวิทยุอยู่หรือเปล่า?..

กระทู้นี้เป็นกระทู้เกี่ยวกับเรื่องกีฬาโดยเฉพาะค่ะ ไอ้ครั้นจะไปรวมกับกลุ่มเรื่องเล่าชาวศิวิไลซ์ มันก็คงจะหลายตอนเพราะป้าโซอัดอั้นมาหลายก็อก กว่าจะเล่าหมดอยาก

กีฬาสำหรับกลุ่มนี้ก็คงไม่พ้นยูโด.. ที่เด็กๆเล่นอยู่ค่ะ..

เด็กๆที่บ้าน เริ่มจากเจ้าคนโตเริ่มเล่นยูโดก็เพราะความเห็นชี้นำชี้แนะของพ่อเขาค่ะ ป้าโซไม่รู้เรื่องกับเขาหรอกค่ะ แต่พ่อเขาบอกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของเด็กญี่ปุ่นจะต้องเข้าร่วมกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งในโรงเรียน มันเป็นเรื่องที่เขาถือปฏิบัติกันมานาน ไม่ถึงกับจะ "ต้อง" ทำนะคะ อาจเป็นกีฬาประเภทต่างๆ หรือร้องเพลง หรือชงชาแบบแม่บ้านแม่เรือน หรือถ่ายรูป.. แต่จะเน้นหนักกันที่กีฬามากกว่า

เรื่องกีฬานี่ มีส่วนดีสำหรับเด็กในเรื่องการพัฒนาการทางร่างกายและจิตใจ ซึ่งที่นี่เขาจะเน้นเรื่องนี้กันมากค่ะ ซ้อมกัน แข่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ผลพลอยได้อีกอย่างคือช่วยให้เด็กๆมีกิจกรรมทำฆ่าเวลา ไม่หมกมุ่นในสิ่งที่ไม่ดี และช่วยให้พ่อแม่ที่ต้องทำงานเบาใจได้ว่าลูกมีกิจกรรมทำ..

ทำไมถึงต้องเป็นยูโด??.. ก็เพราะไม่ต้องลงทุนอะไรมาก มีแค่ชุดฝึกแล้วก็เนื้อตัวของเราเท่านั้นแหละค่ะ.. และจริงๆแล้วจุดประสงค์ของพ่อเขาก็คือต้องการให้ลูกมีวิชาไว้ติดตัวโดยเฉพาะการป้องกันตัวเองจากการถูกกลั่นแกล้ง เป็นที่ขึ้นชื่ออย่างที่รู้กันทั่วไปถึงกิตติศัพท์การกลั่นแกล้งเพื่อนในโรงเรียน หรือที่ภาษาญี่ปุ่นเรียก "อิจิเมะ" มีแทบทุกโรงเรียนค่ะ มากบ้างน้อยบ้างต่างกันไป โดยเฉพาะการเป็นลูกครึ่งที่ออกจะแตกต่างจากคนอื่นไปบ้าง.. การได้เรียนยูโดก็เป็นความมั่นใจอย่างหนึ่งต่อสังคมในโรงเรียน ถึงแม้จะไม่ได้ถึงกับขนาดเอาวิชาที่เรียนรู้นี่ไปทุ่มใส่ชาวบ้านเขา แต่การที่เพื่อนๆได้รับรู้ว่าเราเข้าคลับยูโด เป็นยูโดนี่ก็ช่วยทำให้ไม่มีคนมาตอแยกับเราแล้วละค่ะ..

เรื่องอิจิเมะนี่ ขอยกไปเล่าในกลุ่มเกี่ยวกับโรงเรียนก็แล้วกันนะคะ.. นั่นก็ต้องตั้งกลุ่มใหม่แยกออกไป เพราะมากมายหลายหลากเรื่องตามการพล่ามของป้าโซ

เจ้าคนโตของป้าโซเข้าร่วมกิจกรรมยูโดตั้งแต่ชั้นป.สองเทอมที่สามเมื่อสมัยยังอยู่เมืองไทยค่ะ ตอนเข้าไปใหม่ๆนั้นเงอะงะมาก ด้วยความที่แม่มันไม่รู้อะไรสักอย่าง ภาษาญี่ปุ่นก็งูๆปลาๆ ด้วยความที่.. นี่เมืองไทยย่ะ ฉันอยู่บ้านฉัน ภาษาบ้านฉันต้องเป็นใหญ่ ยิ่งสังคมญี่ปุ่นด้วยเรอะ?? เหอะ!! ไม่ค่อยได้สนใจอะไรกับเขาหรอกค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองแต่งงานอยู่กินกับคนญี่ปุ่นได้ยังไง ตอนที่จะเข้าไปร่วมกิจกรรมนี้ มีการไปดูเขาเล่นก่อนด้วยนะคะ ให้ลูกได้เห็น ได้ตัดสินใจร่วมด้วยว่าพอจะไปได้ไหมกับกิจกรรมชนิดนี้ (ถึงแม้ 90% พ่อกับแม่จะทั้งผลักทั้งดันทั้งถีบก็ตาม น่า.. ให้โอกาสลูก 10% ก็ถือว่าให้โอกาสนิ ฮี่ๆๆ.. ) บังเอิญเจ้าคนโตเป็นเด็กว่าไรว่าตามกัน คล้ายๆเป็นเด็กไม่มีหัวคิด อ้าว!! ลูกๆๆ ก็จะเอาอะไรกับเด็กป.สองล่ะคะ??..

ตอนป้าโซพาเข้าไปดูนั่น หลังจากที่เขาเลิกเรียนแล้ว กิจกรรมนี้จัดภายในโรงเรียนค่ะ อยู่ในโรงยิมชั้นสอง ซึ่งเป็นห้องกว้างๆโล่งๆเอนกประสงค์ เด็กๆต้องช่วยกันขนเบาะตะตะมิมาปูกันเอง โดยมีบรรดาแม่ที่จัดเวรดูแลมาคอยควบคุมกำกับความเรียบร้อยอีกทีหนึ่ง

ตอนป้าโซพาเจ้าตัวโตไปดูนั้น แม่ญี่ปุ่นที่เป็นกรรมการดูแลประจำปีก็ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี โชคดีที่เขาพอจะพูดภาษาไทยแบบงูๆปลาๆได้เหมือนกัน ต่างก็เลยส่งทั้งงูทั้งปลาทั้งเลื้อยทั้งว่ายน้ำดำน้ำเข้าหากันพัลวัน จนเหนื่อยทั้งคู่กว่าจะสรุปได้ว่ายังไม่ได้มาเข้าร่วมกิจกรรมนะ มาดูเฉยๆก่อน ..

ไปนั่งดูเด็กๆตีลังกาม้วนหน้าม้วนหลัง กลิ้งตัวตบเบาะพั่บๆ อยู่พักนึง เห็นพวกพี่ๆตัวโตๆเขาเล่นกันแข็งขัน .. เป็นไง?? น่าสนุกไหมลูก ? พอได้มั้ย ? เจ้าลูกก็ทำหน้าเฉยเมย .. ยังไงก็ได้แม่ (คล้ายๆจะปลง) สรุปหลังจากที่ไปดูมาแล้วก็หอบเอกสารมากรอกสมัครเข้ากลุ่มเป็นเรื่องเป็นราว โดยกฏของที่นี่เขาจะรับเด็กตั้งแต่ป.สองขี้นไป ถ้าป.หนึ่งจะมาเล่นต้องมีผู้ปกครองมานั่งอยู่ด้วย เผื่อเกิดกรณีบาดเจ็บหรือเด็กงอแง

นี่ค่ะ.. นักยูโดจิ๋วสมัยโบราณโน้นนน..




ดูหน้าตาสิคะ.. ว่าอยากเล่นแค่ไหน?

โปรดติดตามตอนต่อไปเวลาป้าโซขยันอัพค่ะ ธุจ้า..


Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2552 17:07:10 น. 4 comments
Counter : 701 Pageviews.

 
หน้าตาเต็มใจม้ากกกก เพิ่งเคยเห็นรูปเจ้าตัวโตตอนตัวเล็ก น่ารักดีเนาะ อิอิ


โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:29:50 น.  

 
จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ
นายแบบขมวดคิ้วเล็กน้อย(อิอิ)


โดย: อยู่อิบารากิค่าาาา IP: 118.0.252.211 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:46:55 น.  

 
555555.......
หน้าตาแทนคำพูดได้เป็นล้านจริงๆ

"ต่างก็เลยส่งทั้งงูทั้งปลาทั้งเลื้อยทั้งว่ายน้ำดำน้ำเข้าหากันพัลวัน" กร๊ากกกก.....ชอบป้าโซใช้คำพวกนี้จัง คิดได้ไงเนี่ย

ตอบเรื่องของพัชบ้าง
ป้าโซคิดเหมือนพัชเลย ว่าสาเหตุที่เขามึนตึง อาจเป็นเพราะมีพี่เปิ้ลคอยติดสอยห้อยตามกัน ทำไงได้ คนไทยอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ก็ต้องเกาะกลุ่มกันเป็นธรรมดาเนอะ แต่ไม่หรอกค่ะ อยู่ต่อหน้าคนอื่นเขาแกล้งเก๊กหลอกชาวบ้านไปงั้นหล่ะค่ะ ทำไงได้ หน้าที่มันบีบบังคับ


โดย: Koneko-chan (GutChy ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:56:10 น.  

 
โดนแม่บังคับถ่ายใช่มั๊ยล่า


โดย: มารน้อยไร้สังกัด วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:2:29:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ป้าโซ
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]




สวัสดีค่ะ ..

ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น

เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
New Comments
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
 
19 กุมภาพันธ์ 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ป้าโซ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.