Bloggang.com : ป้าโซ : อีกครั้งหนึ่ง..ที่จิ๋วได้ล้มยักษ์

อีกครั้งหนึ่ง..ที่จิ๋วได้ล้มยักษ์

สืบเนื่องจากบล็อกก่อนเรื่องลาออกจากงานของป้าโซ ได้รับกำลังใจมากมายจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทั้งในและนอกบล็อกแก๊ง ทำให้ป้าโซมีแรงเล่นบท "โซต้องสู้"

ต่อไปขอขอบพระคุณในน้ำใจของทุกท่านค่ะ

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นอีกวันที่เจ้าตัวเล็กไปแข่งยูโดที่อำเภอโอคะวะ อำเภอบ้านใกล้เรือนเคียง.. การแข่งขันวันนี้มีทั้งแบบทีมและแบบเดี่ยวซึ่งเจ้าตัวเล็กเขาลงแข่งทั้งสองอย่าง

ประเภททีมวันนี้มี 6 คน เริ่มจากป.1 จนถึงป.6 ซึ่งเจ้าตัวเล็กก็เป็นพี่ป.6 คุมน้องๆลงแข่ง และก็เช่นเคยที่ทีมมีเครดิตจากปีก่อนๆ ได้รับการยกเว้นไม่ต้องลงแข่งในรอบแรก มารอแข่งกับผู้ที่จะชนะในการแข่งรอบแรก ซึ่งการแข่งขันรอบนี้ทีมเจ้าตัวเล็กก็ชนะผ่านเข้าไปแข่งในรอบต่อไป โดยผลการแข่งขันหกคน -->> ชนะ แพ้ ชนะ ชนะ ชนะ ชนะ

พอมาแข่งครั้งที่สองนี่ ต้องเจอกับทีมที่เก่งที่เคยฟาดฟันกันมานาน โดยเฉพาะป. 6 คนนี้ เจ้าตัวเล็กไม่เคยเอาชนะได้เลย แพ้มาตลอดเริ่มจากรูปร่างที่น้ำหนักคู่ต่อสู้มากกว่าเจ้าตัวเล็กเท่าตัว ทั้งสูงทั้งใหญ่ ทางทีมเราก็เตรียมใจไว้ละว่าทีมเราคงไม่ผ่านรอบนี้ไปได้ ดูจากฝีมือแล้วน่าจะเอาชนะเขาได้แค่คนหรือสองคนเท่านั้น

และแล้วก็มาถึงเวลาแข่งขัน ป้าโซนั่งดูเงียบๆเพราะทำใจไว้แล้วว่าคงผ่านรอบนี้ไปไม่ได้ ผลการแข่งขันที่เด็กๆรุ่นน้องทำไว้คือ .. แพ้ แพ้ เสมอ ชนะ ชนะ .. เอาละสิ ความกดดันมาตกหนักที่เจ้าตัวเล็กเพราะเป็นพี่เบิ้มคนสุดท้าย

เหอๆ ก็บอกแล้วว่าแพ้แต่รู้ว่าคู่ต่อสู้เป็นใครแล้ว นอนแพ้มาตลอดหกปีที่เล่นยูโดมานี่ แพ้ประเภทใน 30 วินาทีแรกด้วยซ้ำ

ป้าโซบอกบรรดาแม่ๆทั้งหลายไว้เลยว่า ขอโทษนะคะ.. เด็กคู่ต่อสู้นี่เก่งมาก ทีมเราแพ้แน่นอนค่ะ

คู่ต่อสู้เจ้าตัวเล็กรอบนี้ คือคนซ้ายมือสุดค่ะ เจ้าตัวเล็กเป็นคนถัดไป

"ฮะจิเมะ!!" (เริ่มได้) เสียงกรรมการตะโกนลั่นสนาม "ฮะมะคุง กัมบะเระ!!" "เท็ตจัง ไฟ้โตะ!!" .. เสียงบรรดาแม่ๆตะโกนเชียร์ ป้าโซนั่งเงียบๆลุ้นอยู่อย่างเดียวว่าเจ้าตัวเล็กมันจะยื้อเวลาแพ้ได้นานแค่ไหน

เห็นหมุนไปรอบตัวคู่ต่อสู้ไม่ยอมอยู่กับที่พยายามเอื้อมมือไปจับปกเสื้อคู่ต่อสู้ที่สูงกว่าช่วงหัว ไอ้ที่ผ่านๆมาถึงแม้จะพยายามเข้าท่าจะทุ่ม จะทำเขาล้มมากครั้งแค่ไหน แต่ก็เหมือนกับเจ้าตัวเล็กมันวิ่งชนรถถัง ปั้ก.. เฉย ปั้ก.. เฉย..

ผ่านไปสามสิบวินาทีแรก เว้ยยย.. คราวนี้อยู่ได้นาน

"อย่าเข้าท่านานเกินไปลูก ทำไม่ได้ให้เด้งตัวออกมาตั้งหลักใหม่ แม่บอกแล้วว่าอย่าไปงัดสู้แรงกับเขาตรงๆ เรามันไม้ซีก!! " .. ป้าโซบอกลูกอยู่ในใจ แต่แล้ว .. ตึงงง!! เสียงล้มฟาดเบาะพร้อมกับเสียงเฮลั่นสนาม เจ้าตัวเล็กอยู่ในท่าล้มคว่ำทับคู่ต่อสู้ที่ล้มหงายหลังไปกับพื้น เป็นการเข้าท่าโอะอุจิ กะริ.. กรรมการซึ่งเป็นครูฝึกของเจ้าตัวเล็กนั่นแหละ ยกมือตวัดขึ้นสูงเหมือนกับจะตัดสินว่าอิปป้ง!! แต่แล้วก็ลดมือลงวาดไปข้างตัวพร้อมกับตัดสินว่า "วะซะอะริ" ซึ่งเป็นคะแนนที่ต่ำกว่าอิปป้ง อันว่าอิปป้งนี่คือคะแนนสูงสุดในการแข่งขันที่สามารถตัดสินให้เป็นผู้ชนะและจบการแข่งขันได้ ซึ่งพอจบการแข่งขัน ครูฝึกมากระซิบบอกเจ้าตัวเล็กว่าจริงๆแล้วเป็นอิปป้ง แต่เพราะครูฝึกเป็นกรรมการเอง เลยต้องให้แค่วะซะอะริ ประมาณให้เกียรติอีกฝ่าย..

แล้วเจ้าตัวเล็กก็ลุกขึ้นมาอย่างงงๆ พอเห็นกรรมการตัดสินวะซะอะริซึ่งยังไม่สามารถจบการแข่งขันอย่างเด็ดขาดได้ เจ้าตัวเล็กก็ตะกายไปกดทับคู่ต่อสู้ซึ่งยังนอนงงแบบ .. "เกิดไรขึ้นวะ? ไอ้จิ๋วนี่มันแพ้เรามาตลอดนี่หว่า" .. กรุณานึกสภาพตัวคนน้ำหนัก 37 กก. ทับคนน้ำหนักประมาณ 60+ กก. ซึ่งกลมไปทั้งตัว

(ป้าโซชอบเด็กคนนี้นะ หน้าตาแกน่ารักยิ่งโกนหัวเตียนๆ เหมือนอิ๊กคิวซังเลย นิสัยก็สุภาพดูได้จากการเล่นที่ไม่รุนแรง รู้ว่าน้ำหนักตัวเองมากเกินคู่ต่อสู้ทุกคน เวลาทำคู่ต่อสู้ล้ม แกจะกลิ้งตัวเองให้พ้นคู่ต่อสู้เพื่อไม่ให้คู่ต่อสู้บาดเจ็บ..) เสียงเชียร์ลั่นสนามเป็นธรรมดาของคนดูที่จะเชียร์คนตัวเล็กกว่าอยู่แล้ว .. เจ้าตัวเล็กกดได้ไม่นานนักก็ถูกรถถังพลิกตัวกลับมาทับแทน แต่เจ้าตัวเล็กก็หนีรอดออกมาได้..

ทีนี้แหละ ป้าโซแทบตะโกนบอกลูก "หนี!! ลูก หนีๆๆ อย่าให้เค้าจับได้"

เจ้าตัวเล็กมันเหมือนรู้ทาง ไม่ยอมอยู่นิ่งให้เค้าจับ แต่จะไล่จับเค้าแล้วเข้าท่าทันทีที่มีโอกาส ทำให้คู่ต่อสู้ไม่ถนัดที่จะเข้าท่าเราได้ สองสามครั้งที่คู่ต่อสู้ฉวยโอกาสที่ล้มลงทั้งสองคน จับขาเจ้าตัวเล็กยกให้ตัวหงายเพื่อใช้น้ำหนักกดทับ แต่เจ้าตัวเล็กมันก็ดิ้นๆหลุดของมันไปได้ทุกครั้ง ในที่สุดก็หมดเวลาพร้อมกับเสียงเฮ.. สองนาทีที่เหมือนสองชม.ในความรู้สึกแม่

เป็นการเอาชนะครั้งแรกในเวลาหกปีที่เล่นยูโดมา จะว่าด้วยโชค หรือ ด้วยความพร้อมของร่างกายจิตใจของเจ้าตัวเล็กในวันนี้ หรือความไม่พร้อมของน้องรถถังนั่นก็ตาม แต่ก็เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่เจ้าตัวเล็กสามารถทำได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่คาดว่าจะทำได้ ถามเจ้าตัวเค้าว่ารู้สึกยังไง เค้าก็บอกเฉยๆ มันก็ต้องมีสักครั้งนึงน่ะแม่.. โอกาสน่ะ..

การที่เจ้าตัวเล็กชนะครั้งนี้เลยทำให้ทีมสามารถผ่านเข้าไปแข่งขันรอบต่อไปได้ แต่แล้วการแข่งขันประเภททีมก็หยุดอยู่แค่รอบแปดทีมสุดท้าย ไม่สามารถไต่ไปให้ถึงที่สามได้..

หลังจากนั้นก็เป็นการแข่งแบบเดี่ยวตามระดับชั้นปี ระหว่างนั่งรอการจับคู่แข่งนักกีฬาตัวจิ๋วของเราบอก.. " แม่.. ไม่รู้ว่าคู่ต่อสู้เป็นใครนี่ คินโจ(กังวล)นะแม่.." แม่มันก็ปลอบใจไปตามเรื่องว่าไม่เป็นไร มั่นใจในตัวเถอะเจ้า.. ทั้งๆที่ก็แอบกังวลไม่ได้เพราะคู่ต่อสู้ครึ่งต่อครึ่งตัวใหญ่โตกันเหลือเกิน

เจ้าตัวเล็กได้เครดิตผ่านรอบแรกโดยไม่ต้องแข่ง รอบสองมาเจอคู่ต่อสู้ที่ตัวใหญ่กว่าไม่มากนัก คนนี้ไม่ห่วงเท่าไหร่เพราะเคยแข่งกันมาก่อนและเราชนะเขาได้ตลอด ก็ชนะเขาผ่านเข้าไปแข่งรอบสาม สี่ ซึ่งโชคดีได้คู่ต่อสู้ขนาดตัวพอๆกัน เจ้าตัวเล็กชนะผ่านเข้าไปจนเข้าไปถึงรอบรองชนะเลิศ .. มาถึงนี่ได้ไงเนี่ย วันนี้ฟลุ้คสุดๆ กร๊ากกก..

โชคดีอีกที่การแข่งคราวนี้พวกตัวใหญ่ๆ ไปแข่งกันเองตัดกันออกไปก่อนอีกสายนึง จนกระทั่งถึงรอบรองชนะเลิศเหลือเจ้าตัวเล็กนี่แหละที่ตัวเล็กสุดและรอดสันดอนเข้าไปแข่งในรอบงวดๆกับเค้าคนเดียว

คู่ต่อสู้รอบรองชนะเลิศคือคนที่สามจากด้านซ้ายมือ รูปเดียวกับข้างบนแหละนะคะเอามาแปะให้ดูง่ายๆ จะได้ไม่ต้องเลื่อนขึ้นเลื่อนลง

สำหรับรอบรองชนะเลิศนี่ ดูคู่ต่อสู้แล้วเจ้าตัวเล็กต้องแพ้แน่นอน พ่อมันสั่งไว้ว่าไม่ต้องพยายามต่อสู้ให้ถึงที่สุดจนตัวได้รับบาดเจ็บหรอกนะ เพราะการเล่นกีฬาชนิดนี้นั้นค่อนข้างอันตรายถ้าขนาดตัว ขนาดน้ำหนักของคู่ต่อสู้ต่างกันมาก ฝ่ายที่ตัวเล็กกว่าก็มีโอกาสเพลี่ยงพล้ำได้รับบาดเจ็บจากการแข่งขันได้ง่าย โดยเฉพาะเจอคู่ต่อสู้ที่เราไม่เคยประมือมาก่อน หรือไม่เคยรู้ทางกันมาก่อน จะเดาทางกันไม่ถูก สำหรับคู่ต่อสู้คนนี้เคยประมือกันมาหนนึงแล้วสมัยที่เค้าเพิ่งเริ่มเล่นยูโดใหม่ๆที่ยังเล่นไม่ค่อยเป็นเมื่อสองปีที่แล้ว ซึ่งเจ้าตัวเล็กสามารถเอาชนะมาได้ตามคลิปที่ป้าโซเคยเอามาแปะให้ดูในยูตุ๊บ แต่ตอนนี้เขามีประสบการณ์มากขึ้น ได้รับการฝึกมากขึ้น ประกอบกับขนาดร่างกายที่เป็นต่อคู่ต่อสู้ ทำให้เขาได้เป็นนักกีฬาตัวแทนของจังหวัดคนนึง

ลูกเราๆก็อยากให้ชนะน่ะแหละ แต่การให้ได้มาซึ่งชัยชนะ เราก็ต้องดูความเหมาะสมหลายๆเรื่องประกอบกันไปด้วย อีกเหตุผลหนึ่งที่พ่อสั่งแบบนั้นก็คือ หลังจากดูการแข่งขันของเด็กคนนี้กับคู่ต่อสู้ก่อนหน้าที่จะแข่งกับเจ้าตัวเล็กแล้ว เห็นได้ว่าวันนี้แกเล่นแบบฟาดฟันไม่ออมแรงแม้คู่ต่อสู้จะตัวเล็กกว่ามาก ไม่ระวังว่าน้ำหนักของตัวเองอาจทำให้คู่ต่อสู้บาดเจ็บได้ และคู่ต่อสู้ก่อนหน้าเจ้าตัวเล็กนี่ก็ถูกเค้าล้มทับทั้งตัว

ถ้าเจ้าตัวเล็กมันดึงดันที่จะสู้กับเขาให้ได้ ก็เสี่ยงที่จะบาดเจ็บ เราไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น ให้พวกเก่งๆเค้าจัดการกันเองเหอะ

ถ้าเป็นเด็กที่มีประสบการณ์เล่นยูโดมานานอย่างคู่แข่งรถถังคนแรกของเจ้าตัวเล็ก เขาจะรู้ตัวเองว่าควรจะเซฟคู่ต่อสู้ยังไง เช่นเมื่อทุ่มเขาได้ตัวเองก็จะกลิ้งข้ามตัวคู่ต่อสู้ไป เพื่อไม่ให้น้ำหนักอันมากมายของตัวทำคู่ต่อสู้บาดเจ็บ ไหล่หลุด กระดูกร้าว .. เคยมีเด็กชั้นเดียวกับเจ้าตัวเล็กนี่แหละ สูง 180 น้ำหนักปาเข้าไป 108 กก. แข่งยูโดแล้วพลาดทำคู่ต่อสู้ถึงกับไหล่หลุด ต้องเรียกรถพยาบาลมารับกันเลยทีเดียว แข่งๆอยู่ อ้าว.. ใครฟระแบกใส่เปลไปซะแล้ว ไหน? ใคร? คู่ต่อสู้เป็นใครก็ชะแง้มองกัน อ้อ.. เด็กคนนั้นนั่นเอง ป้าโซละภาวนาอย่าให้ต้องมาแข่งเจอกับเด็กคนนี้เลย กลัวมั่กๆ เคยเจอกันอยู่สองหนมั้ง ครูฝึกสั่งเลยว่าแพ้ก็ไม่เป็นไร เซฟตัวเองไว้ก่อนอย่าให้บาดเจ็บ ไอ้เจ้าตัวเล็กมันเลยถือโอกาสเชื่อครูรีบทำตัวอ่อนให้เค้าทุ่มง่ายๆจะได้จบๆไป

และการแข่งขันประเภทบุคคลในวันนี้ก็จบลงด้วยที่หนึ่งไล่มาจากด้านขวามือสุด เด็กคนนี้เก่งเป็นที่หนึ่งของประเทศในการแข่งขันทั่วประเทศระดับชั้นป.6 ค่ะ และเจ้าตัวเล็กก็เคยเสมอกับเขามาแล้ว วันนั้นเด็กคนนี้คงมีสภาพร่างกายหรือจิตใจไม่พร้อมกระมัง เลยปล่อยให้เจ้าตัวเล็กตีเสมอได้ อ่ะน่ะ.. สักวันหนึ่งเด็กคนนี้ติดทีมชาติ เจ้าตัวเล็กมันก็พูดได้ละว่า.. " เฮ้ย.. ไอ้หมอนี่เคยเสมอกันมาแล้วเฟ้ย.."

ที่สองก็คือเด็กคนที่สาม ที่ชนะเจ้าตัวเล็ก ส่วนที่สามมีสองคนคือเจ้าตัวเล็กกับคนซ้ายสุด..น้องรถถัง เห็นไหมว่าน้องรถถังก็เจ๋งพอตัวจนเข้ามาได้ในรอบนี้

แข่งคราวนี้หยิบกล้องไปด้วยก็จริง แต่สนามแข่งคับแคบเบียดเสียดเหลือเกิน ลำบากถ้าจะถ่ายคลิปป้าโซเลยทิ้งกล้องไว้แล้วเดินตัวเปล่าไปดูลูก มาคว้ากล้องถ่ายรูปอีกทีก็ตอนรับใบประกาศนั่นแหละค่ะ เลยได้มาเท่านี้ ขออภัยด้วยที่รูปซ้ำไปซ้ำมา..

Create Date : 12 ตุลาคม 2553

Last Update : 12 ตุลาคม 2553 0:10:11 น.

29 comments

Counter : 776 Pageviews.

โห.... นอนดึกมากป้าโซจ๋า

เจิมก่อนเจิมๆๆๆๆ เดี๋ยวมาอ่านนะ อิ อิ

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:0:21:38 น.

กรี้ดดดดด.... รุ่นพี่จิอากิของโนดาเมะเก่งเจงๆ จุ๊บๆๆๆๆให้รางวัล ฮ๊า ฮ๊า

เค้าได้กำลังใจจากแม่ไงคะ เห็นป่ะว่าน้องทำให้แม่แล้ว อยากให้แม่ดีใจภูมิใจ แม่จะได้ลืมเรื่องห่วยๆของเจ้านายนางนั้นไปซะ

อ่านเรื่องบาดเจ็บของกีฬาชนิดนี้แล้วน่ากลัวนะป้าโซ ดีแล้วที่เตือนน้องไว้ว่าไม่ต้องฟาดฟันเพื่่อชิงชัยชนะอย่างเดียว บาดเจ็บมาทีมันไม่คุ้มเนอะ

ป้าโซโอเคแล้วนะ ช่วงนี้คงได้เห็นป้าโซอัพบล๊อกใช่ม๊า

โอยะสุมินะไซค่า

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:0:35:43 น.

^
^
ตกคำว่า "บ่อยๆ" ตรงป้าโซอัพบล๊อกอ่ะค่ะ

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:0:37:29 น.

รู้สึกปลาบปลื้มชื่นใจไปกับป้าโซด้วยจริงๆจ้ะป้า ด้วยทั้งสองเรื่องเลยเรื่องแรกก็ที่ได้รับกำลังท่วมท้นจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆไงป้า ทำให้ป้าผ่านพ้นช่วงคืนและวันอันโหดร้ายไปได้อย่างไวและไม่ยี่หระ (ไอ้เจ้าตามันช่างเพ้อเจ้อและเว่อร์ซะจริง..ป้าโซคิด)

และเรื่องสองคือความเก่งกล้าสามารถของเจ้าตัวเล็กของป้าโซไง กีฬานี้ต้องมีไหวพริบ มีพละกำลัง มีความพากเพียร และมีจิตใจอันเข้มแข็ง(ไม่ใช่เห็นคู่ต่อสู้ตัวอย่างยักษ์แล้วใจฝ่อหรือเป็นลมล้มพับตั้งแต่แรกเห็น

) เนาะป้าเนาะ เก่งอ่ะ ยอดเยี่ยมมาก และทำได้ดีทีเดียว(หรือหลายทีก็ตาม

) แล้วป้าโซก็เล่าซะจนเหมือนกับพาไปเกาะขอบสนามดูกับป้าโซเลยอ่ะ หนุกดี

โดย: ตุ๊กตา (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:1:11:40 น.

อ่านสนุกครับ มีความสุขทุกวันนะครับ

โดย: หน่อย - ตั้ม (tumauto

) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:8:04:25 น.

น่าฝึกตัวเล็กไว้เป็นบอดี้การ์ดนะป้านะ..

คราวหน้าถ้าเจอหัวหน้างานกวนส้นมืออีก ส่งตัวเล็กไปทุบซะให้เข็ด

บ้านเราไม่เห็นเอาจิงเอาจังกับกีฬาแบบนี้เรยเนอะ ได้แต่บังคับเด็กไปกวดวิชาเรียนพิเศษ

แล้วตัวโตไม่เล่นยูโดมั่งเหรอป้า?

โดย: พี่หมี (Bkkbear

) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:8:58:37 น.

แฮะๆ แม่บอกไปแล้ว แต่พ่อเงียบ..............ความหมายก็คือ เคยบอกไปแล้วว่าไม่ให้ไป ถ้าจะไปก็หมดคำพูด

...แต่ก็คุยกับเก่งปกตินะคะป้าโซ เพราะฉะนั้นก็น่าจะโอกว่าคราวที่แล้วค่ะ

โดย: เก่ง (keng_toshi

) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:9:16:09 น.

5555555555+

ชอบตอนบอกลูกให้หนีอ่ะป้าโซ 5555+

อรุณสวัสดิ์นะครับ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:9:27:57 น.

สงสัยเค้าฮึดสู้ตอนป้าโซบอกให้วิ่งหนีน่ะแหละ ดูถูกกันชัด ๆ เลย ของอย่างนี้อยู่ที่ฝีมือ ไม่ใช่ใครตัวใหญ่ หรือ เล็กจ้า (อันนี้คิดแทนหลานชายนะคะ) แต่ก็ขอแสดงความยินดีกับชัยชนะของหลานชายนะคะ และภูมิใจแทนป้าโซด้วยจริง ๆ ค่ะ นี่ก็ลุ้นให้น้องขิมเค้ามีลูก จะได้เที่ยวไปภุมิใจกับลูกของขิมอีกคน

ขอบคุณที่เป็นเป็นห่วงนะคะ แต่ตู่ไม่เป็นไหรหรอกป้าโซ เพราะเค้าชนอีกฝั่งหนึ่ง และเป็นช่วงประตูหลัง แต่ที่เค้าขับรถหนีเพราะเค้าเห็นว่าเราไม่เป็นอะไรน่ะแหละ เค้าก็ลงมาดู แล้วพูดภาษาแขก เสร็จแล้วก็ปิดประตู ขับรถออกไปเลย

แล้วป้าโซกำลังคิดจะสมัครงานใหม่หรือเปล่าคะ หรือว่าเป็นแม่บ้านดูแลครอบครัว ทำไข่พะโล้อยู่กับบ้าน

ธุรกิจของตู่ ก็ถือเป็นงานอดิเรกน่ะค่ะ ทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้หรอก เพราะเราไม่ได้อยู่เป็นที่เป็นทาง บังเอิญว่าชอบใส่มุกแบบว่าเกรดดี ๆ หน่อย แล้วมีคนมาเห็นเข้า เค้าก็เลยฝากซื้อมั่ง แล้วก็เริ่มฝากซื้อบ่อย ๆ เราก็เลยทำการค้าซะเลย ถ้าป้าโซรู้จักเจ้าของฟาร์มมุก แนะนำด้วยนะจ๊ะ แต่ที่ติดต่อกับเค้าอยู่ เค้าก็ใจดีมากเลยค่ะ เลยเป็นเพื่อนกันมานานเลยเหมือนกัน

เดี๋ยวจะไปหาอะไรรองท้องซะหน่อย หิวแล้ว

เอาไว้คุยกันใหม่นะป้าโซ รักษาสุขภาพด้วยล่ะ

โดย: Candlelight Blues

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:11:18:13 น.

โห ได้หลุดเข้ามาในโลกอันกว้างใหญ่ของป้าโซ
ทำให้รู้ได้ว่า ทำไมป้าโซถึงไม่อยู่ที่ทำงานเดิมอ่ะ อิอิ

ว่าแต่ว่าเรื่องของป้าโซเนี่ยสนุกดีนะ
จะมาอ่านบ่อย ๆ ครับ

อืมฟุกุโอกะ

อืม อืม อืมส์

โดย: xv IP: 202.183.235.3 วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:12:55:41 น.

ขำป้าโซ "หนี!! ลูก หนีๆๆ อย่าให้เค้าจับได้" ถ้าลูกวิ่งออกนอกสนามจะทำยังไงเนี่ย..อิอิ แซว

เล่นยูโดนี่เขาไม่มีกำหนดน้ำหนักเหมือนเล่นมวยหรอ อย่างนี้ใครน้ำหนักเยอะกว่าก็ดูท่าจะได้เปรียบ (ยกเว้นคู่นี้นะ 37-60+)
-----------------------------
ป้าโซ ใช่ค่ะเมียคนไทย อยู่ที่บ้านไม่ค่อยได้เจอคนไทย แต่ถ้าเดินทางจะได้เจอประจำเลย

..เรื่องปล่อยทุกข์ ยังโดนคุณสามีแกแซวประจำ อิอิไม่ได้หรอก โอกาสจะได้ไปหายาก อย่างนี้ต้องฝากของที่ระทึกไว้หน่อย

โดย: kamaron

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:15:26:14 น.

โห คู่แข่งแต่ละคน เบ้งๆ ทั้งนั้น
คุณลูกป้าโซนี่เก่งสุดยอดจริงๆ (เหมือนแม่ !!!!)
ทั้งหมดที่ได้รับรางวัล ตัวเล็กสุดเลยมั้งน่ะ

คิดเหมือนคุณ kamaron เลยอ่ะ
ทำไมเขาไม่เปรียบน้ำหนักเหมือนมวย
อย่างนี้เอาเปรียบกันชัดๆ เนอะ

ปล. ขอให้มีความสุขกับการขัดส้วมนะคะ 55555 บ้าพลังจริงๆ

โดย: รุ่นป้าหน้าใส

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:21:00:09 น.

หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ...

ไม่น่าเชื่อนะว่าเจ้าตัวเล็กเนี่ย...ล้มยักษ์ได้
แสดงว่ามีพรสวรรค์ ผมสงสัยแต่ว่าการแข่งขันยูโด
ไม่มีการจัดเป็นรุ่นตามขนาดเหมือนมวยเหรอครับ

เจ้าหลานชายคนนี้เห็นเล่นเปียโนด้วย
รู้สึกว่าจะเอาทั้งบุ๋นทั้งบู๊เลยนะ
ต้องระวังมือระวังนิ้วด้วยดิ
นักเปียโนเค้าต้องทะนุถนอมนิ้วนักม่ายช่ายเหรอป้า

โดย: Dingtech

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:22:40:10 น.

แวะมาเยี่ยมตอนดึก จากนนทบุรี

ตอนนี้ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่างค่ะ.....

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:22:41:32 น.

ตื่นเช้าไปไม่มีใครให้คุยด้วยครับ 5555+

อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ
วันนี้ตื่นแต่เช้าเลยนะครับ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:7:16:54 น.

มอร์นิ่งครับป้าโซ
ผมเข้ามาเมื่อวาน อ่านจบเรื่องวันนี้เองอิอิ
อืมเจ้าตัวเล็กของป้า เก่งจริงที่ล้มเจ้าจัมโบ้ได้
พูดถึงยูโด ซาหมัยนู้น ผมเคยดูซันชิโร ยูโดสายดำ
ที่ออกอากาศที่ช่องฉี่บางขุนพรหม อุ้ยหรือช่องเจ็ดหว่า
นานจนจำไม่ได้แล้ว ติดหนึบเลย
ขอบคุณป้าโซที่ชี้แนะครับ

โดย: smack

วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:7:18:22 น.

คงโทรหาแม่อ่ะคะปิาโซ เพราะว่า พ่ออ่ะเคยบอกแล้วว่าถ้าไปไม่ต้องโทรหา ไม่ต้องซื้อของมาฝาก

แต่ซื้อเสื้อใส่เล่นกอลฟ์มาให้คราวที่แล้ว ก็ใส่นะคะ ฮิฮิ

โดย: เก่ง (keng_toshi

) วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:7:39:00 น.

อรุณสวัสด์จ้าป้าโซ วันนี้ตื่นเช้าหน่อย ดูแลสามีก่อนเค้าไปทำงานค่างประเทศ น้องขิม กับ ป้าโซ ทำให้ตู่หัวเราะได้ทุกวันเลย

จริง ๆ ตู่ก็ว่าป้าโซน่าจะหยุดพักซักเดือน สองเดือนนะคะ เพราะทำงานมาตั้งหลายปีแล้ว แล้วงานใหม่ที่ป้าโซสมัครเอาไว้เค้าให้ทำอะไรคะ หวังว่าคงจะสบายดกว่าที่เดิมนะ และขออวยพรล่วงหน้า อย่าได้เจอคนโรคจิตอีกเลยคะ แต่เรื่องของคนโรคจิตที่ทำงานน่ะ มันมีทุกที่แหละป้าโซ ตู่ก็ทำงานมาหลายที่เหมือนกัน แต่ละที่ก็เจอแบบแตกต่างกันไป ป้าโซก็ต้องเตรียมตั้งหลักเอาไว้หน่อยก็แล้วนะคะ

ตกลงได้ทำไข่พะโล้ หรือเปล่า ถ้าทำ เดี๋ยววันนี้มาทานด้วยกันนะ ตู่ทำใส่ตู้เย็นเอาไว้ แต่ยังไม่ได้ทานเลย เพราะของกินเยอะแยะเหลือเกิน และต้องหาโอกาสทานคนเดียวตอนฝรั่งไม่อยู่บ้านน่ะค่ะ เพราะเค้าไม่ชอบกลิ่น

ป้าโซขอให้มีความสุข พักผ่อนอยู่กับบ้านนะจ๊ะ

โดย: Candlelight Blues

วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:10:33:48 น.

ขอบคุณค่าป้าโซ

โดย: เก่ง (keng_toshi

) วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:13:31:57 น.

ส่งใจไปซ้อม
ฝากใจไปแข่ง
ชีพจรเต้นแรง
เชียร์คนเก่ง ลูกครึ่งไทย
อิ อิ อิ
ป้ากิ๋มแปลงเพลงอัสนี วสันต์ซะ
เชียร์ ไอ้ตัวเล็ก
แวะมาอ่านแล้วจะไปเยี่ยมน้องพลเค้าซะหน่อย
ป้าน่ะร้องไห้ประจำแหละ
เรื่องหมาแมวตายจาก
ไม่รู้ว่าถึงตาเรา มันจะร้องไห้ให้เราไหมนะ
มีเคล็ดลับ คือถ้าน้องหมาแมวตายปุ๊บ เราต้องไว้ทุกข์ซัก 7 วันพอ อย่าเกินนั้น หาใหม่มาเลี้ยงปั๊บ
หายโศกเศร้าไปได้

โดย: kim_tiger

วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:14:58:23 น.

เจ้าตัวเล็กป้าเก่งจังเลย ได้ที่สามแนะ แถมสำนวนการเขียนบล็อของป้าเนี่ย พลเพิ่งมาสังเกตหรือยังไงไม่รู้นะ แต่พลว่าป้าโซเขียนได้ละเอียดมากเลยนะ อ่านแล้วนึกภาพตามได้ เหมือนเป็นผู้บรรยายเลยแนะ ขนาดพลเปิดมาไม่มีรูปให้ดูนะ ยังนึกภาพตามได้เลย

ขอบคุณป้าโซหลาย ๆ สำหรับความเข้าใจเรื่องมะกอก ตอนนี้อะไร ๆ ก็ขำไม่ออกเลยป้า ไปเรียนก็ไม่อยากไป นัดกินส้มตำกับพี่คนไทยเมื่อตอนกลางวัน ยังโทรไปยกเลิกเค้าเลย กลัวไปแล้วเค้าจะกร่อยเพราะเรา กินไปก็คงไม่อร่อยอะ หิวนะ แต่ไม่ยักกะอยากกินอะไร

ยิ่งอ่านที่ป้าว่าพลทำอภินิหารต่าง ๆ นานากับเธอแล้วยิ่งเสียใจ คิดถึงมะกอกจังเลยป้า

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:15:06:33 น.

มาแสดงความยินดีกะป้าโซคนงามช้า คงไม่ว่ากันเน้อป้า จริงอย่างคุณพลข้างบนว่า ป้าเขียนได้ละเอียดมาก บรรยายได้เห็นภาพ เหมือนกับเข้าไปอยู่ในการแข่งขันด้วย ไม่เฉพาะแต่บล็อกนี้หรอก บล็อกอื่นๆก็เหมือนกัน

ป้าทำพะโล้หรือยัง จะได้ขอแบ่งซักถ้วยจ้ะ

ขิมทำไม่อร่อยอ่ะ ไม่รู้เป็นอะไร อย่างอื่นก็พอถูๆไถๆได้นะ หากเป็นแถวบ้านที่เมืองไทย อาหารที่พอกินได้ เค้าก็จะพูดพว่า ดีกว่าไม้ตีปาก อ๊ากกก รับไม่ได้อย่างแรง

จริงๆน๊าเนี่ย

ไมค์ชอบบอกว่า "I am not a fan of it" เวลากับข้าวไม่เข้าท่าเข้าทาง

มิน่า ไปบ้านพี่ตู่มาก่อนนี่เอง ถึงได้รู้ เห็นคุยเรื่องสปริงโรลกะเรื่องปวดหัวเป็นเรื่องเป็นราว อิอิ

ปอลอ แงะตู้เย็นแล้วได้อะไรออกมาบ้างป้าโซ

โดย: aArMel

วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:19:00:21 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ
ยอดเยี่ยมมากๆค่ะ ปลื้ม..ปลื้ม..บรรยายไม่ถูกเลยค่ะ ยูโดต้อง..ร่างกาย..จิตใจ..ไหวพริบ และเหนืออื่นใด..กำลังใจจากครอบครัว ลูกแม่โซหญิงไทยใจสู้เยี่ยมจริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะที่ทำให้มีความสุขมากในการอ่านบล้อกนี้ ปลื้ม..รักษาสุขภาพนะคะ

โดย: แม่ปู IP: 118.172.250.84 วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:8:51:28 น.

ดูไซด์แล้ว อืม มันอยู่ที่ใจ(แม่)จริงๆ

โดย: j a r n i k

วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:12:23:12 น.

โอ้โห..ลุ้นระทึกสุดๆเลยยยย
เก่งมากๆ..บรรดาแม่ยกเชียร์กันแทบใจขาดเลย
อิๆๆๆ...ภาพปลากรอบคราวหน้าขอโฟกัสหน้าสุดหล่อนะตัวเอ๊งงงง

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:12:56:23 น.

แวะมาสวัสดีตอนบ่ายๆที่ฝนตกหนักมากครับ

โดย: หน่อย - ตั้ม (tumauto

) วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:14:40:57 น.

ป้าๆ ดูหนังบ้าๆ ที่ว่าแล้วนึกถึงตัวเล็กจิงๆ ว่าจะต้องผจญกะอีพวกนักเลงโตในโรงเรียนเหมือนในหนังหรือปะ

เห็นป้าเล่าในบล็อกท่านพี่ดิ่ง แสดงว่าความรุนแรงในโรงเรียนมันก็มีจิงสิ บ้านเราถึงจะบ้าบอยังไงก็รู้สึกว่าไม่เท่าไอ้ยุ่นนะป้า

ชอบอิกคิวซังตัวยักษ์นั่นนะ เสียท่าตัวเล็กได้ไงหว่า 555

โดย: พี่หมี (Bkkbear

) วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:17:10:58 น.

ตื้ดดดดด

ถูกต้องนะครับป้าโซ ^^

สวัสดียามเย็นครับ

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:17:40:00 น.

ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดค่ะ

ตัวเล็กแต่เก่งจังเลยค่ะ
สุดยอดๆๆๆๆ

น้องรถถังก็น่ารักจัง ดูจากที่เขียนแล้ว
น้องเค้าอ่อนโยนอย่างบอกไม่ถูก

รูปรับรางวัลนี่ ตัวเล็กสุด แต่มารับรางวัลร่วมกับคนตัวใหญ่ๆ
ดูน่าปลื้มใจมากมาย

สู้ต่อไปนะค้า เย่

โดย: pikzy

วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:7:35:10 น.