Bloggang.com : ป้าโซ : แข่งยูโดที่ Nobeoka กับบรรยากาศของเรียวคัง

แข่งยูโดที่ Nobeoka กับบรรยากาศของเรียวคัง

ความเดิมจากตอนที่แล้ว.. (คล้ายนิยายหลายตอนจบเลยแฮะ) ตอนไหนไม่รุ เล่าไว้หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ อ้าว..แล้วจะเท้าความหาพระแสงอะไร?

เข้าเรื่องเลยค่ะ วันนี้คนเขียนออกอาการเบลอเล็กๆเพราะนอนน้อย..

แข่งยูโดคราวนี้ไปทึ่ Nobeoka อำเภอหนึ่งในจังหวัด Miyazaki ที่ๆจะไปนี่ไม่มีทางด่วนตัดผ่าน ใช้เส้นทางธรรมดาวกวนตามภูเขาเรื่อยไป เวลาในการเดินทางทั้งสิ้นโดยประมาณ 5 ชม. นิดๆ

สนามแข่งเปิดพิธีเวลา 8.30 น. มันลำบากถ้าจะต้องออกเดินทางตีสามเพื่อมาให้ทันการแข่งขัน เพราะฉะนั้นในทุกปีที่มาแข่งที่นี่จึงต้องค้างคืนกันหนึ่งคืน โดยวันแรกของการเดินทางเป็นไปอย่างสบายๆ แวะไปเรื่อย พักระหว่างการเดินทางกันค่อนข้างบ่อย บางปีก็เหมารถบัสไป แต่บางปีก็เอารถส่วนตัวไปกันเอง รวมๆกันนั่งๆไปด้วยกันแล้วแชร์ค่าใช้จ่ายกัน ซึ่งอย่างหลังถูกกว่ามากมาย

นัดกันล้อหมุนตอน 10.00 น.เช้าวันเสาร์ เก้าโมงกระเป๋ายังไม่ได้จัด หุหุ ชะล่าใจดีไหม? เพราะความที่เคยไปมาหลายครั้งเรื่องจัดกระเป๋าแค่นี้ขี้ปะติ๋ว ซักผ้าทิ้งไว้ซะตู้นึงก่อนยังทัน ฮะฮ้า.. ท้ายสุดวิ่งเป็นหมาหอบแดด เอ๊ะ.. หมาถูกน้ำร้อนลวกจะเหมาะกว่า

แต่ก็ทันน่า.. เช็คโน่นเช็คนี่ว่าลืมอะไรบ้างไหม เหมือนกับจะไม่ลืม พอขึ้นรถ อ้าว..หวีกับที่คาดผมตอนล้างหน้าแต่งหน้าของแม่มัน!! ไม่เป็นไร เอานิ้วกางๆเสยๆเข้าไปก็ใช้ได้ ที่คาดผมไม่ใช่ปัญหาใหญ่ วิ่งขึ้นรถที่คุณชายใหญ่เธอไปจัดการเซ็ตKanabi (GPS) ไม่ลืมตะโกนบอกปู่ .. "ตากผ้าให้ด้วยนะค้า"

ทริปนี้มีผู้โดยสารร่วมสองคนแม่ลูกฟิลิปปินส์เช่นเคย เจ้าตัวเล็กโดดไปนั่งๆนอนๆอยู่หลังสุดคนเดียว ให้สองแม่ลูกยึดพื้นที่ตอนกลางของรถ

แวะจอดเข้าห้องน้ำห้องท่า ซื้อของขบเคี้ยว น้ำท่าดื่มระหว่างทางเป็นครั้งแรกหลังออกเดินทางมาได้ประมาณชม.กว่าๆ ชักรูปเป็นหลักฐาน

จากนั้นก็ตะลุยกันต่อไป เสียงไอ้ตัวเล็กร้องถามมาจากหลังรถ "แม่..ข้าวล่ะ?" อ้อ..หิวเป็นเรอะ? คิดว่าวันๆจะกินแต่เกมกับการ์ตูน

ประมาณเกือบเที่ยงก็ถึงจุดพักรถที่ Melon Dome ในเขตจังหวัด Kumamoto ที่นี่นอกจากจะเป็นที่ขายของที่ระลึก ของกินเล่นกระจุกกระจิก ผัก ผลไม้ ต่างๆแล้ว ยังมีห้องพักทานข้าวสำหรับผู้สัญจรไปมาที่เอาอาหารมาทานกลางวันอีกด้วย

เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปที่นี่มาเพราะมัววิ่งวุ่นเก็บโน่นเช็ดนี่.. ภายในห้องจะเปิดโล่ง มีโต๊ะยาวทำจากไม้ซุงวางไว้ห้าหกตัวเก้าอี้พร้อม มีน้ำเปล่าน้ำชากดดื่มฟรี อ่างล้างมือพร้อมสบู่ ตู้กดน้ำอัตโนมัติ ถังขยะที่แยกแยะ รวมไปถึงผ้าเช็ดโต๊ะที่วางพับเรียบร้อยไว้บนโต๊ะ สำหรับผู้ใช้บริการสถานที่อิ่มแล้วก็ทำความสะอาดกันเอง ป้าโซชอบแบบเนี้ย ดูเป็นกันเอง ง่ายๆ ที่สำคัญ ฟรี!!! ตรงเนี้ย .. ชอบที่ซู้ดดดดด

พอมาถึงห้องนี่ก็แจกจ่ายปิ่นโตที่ทางผู้ประสานงานในทีมปีนี้ซื้อเตรียมมา แจกกันคนละกล่องๆ พร้อมน้ำชาคนละขวด อาหารกลางวันๆนี้เป็นเนื้อเบอร์เกอร์ชิ้นโตราดซอสโปะบนสปาเก็ตตี้ลวก กุ้งชุบผงขนมปังทอดตัวนึง สลัดกะหล่ำปลีฝอยๆราดน้ำสลัด และผักดองหยิบนิ้ว(ไม่ถึงมือเพราะจิ๊ดเดียว)นึง ข้าวเปล่า.. แค่นี้ก็เอร็ดอร่อยอิ่มสุขใจ กินเสร็จต่างคนก็จัดการกับกล่องข้าวเปล่าของตัวเองวางซ้อนๆกัน สุดท้ายแล้วพวกแม่ๆก็เก็บทำอีกรอบ เช็ดโต๊ะอาหารให้สะอาดเหมือนก่อนที่เราจะมานั่งกิน..

ขาสั้นไปเรื่อยกับทริปขาไป แวะทั้งหมดน่าจะสี่ห้าครั้งได้ ยูตะ..เด็กลูกครึ่งฟิลิปปินส์ชั้นป.สองหุ่นป.สี่ นั่งจ้องคะนะบิ ดูตัวเลขระยะทางที่ลดลงเรื่อยๆ และเวลาที่ควรจะถึงเป้าหมายที่เครื่องจะคำนวณให้อัตโนมัติตามระยะห่างของที่หมายกับสถานที่ๆเราอยู่ ณ เวลานั้น แกนั่งขานไปตลอดทาง .. อีกเท่านั้นกิโล อีกเท่านี้ชม. .. ยังไม่ถึงอีกเหรอเนี่ย? ด้วยความที่แกเป็นเด็กที่ไม่เคยทนนั่งรถได้ไกลๆแม้แต่จะไปซื้อกับข้าว บ่นปวดหัว เหนื่อย อึดอัด ร้อนหัว .. มีอยู่ครั้งนึงที่หยุดพัก แกงัวเงียตื่นมาพร้อมกับชวนว่า "ไปอ้วกกันเหอะ"

เด็กน้อ..เด็ก.. แต่ก็ได้แต่พูดไปงั้นตามความรู้สึกที่แกคิดว่าแกจะต้องเมารถไงคะ เอาเข้าจริงก็วิ่งไปซื้อไอติมกินมันทุกครั้งที่รถจอด วันไปนี่กินไอติมสี่ห้าอันทีเดียว ดูหุ่นเอาละกัน

ระหว่างทางเจอ "Yubaba" ด้วยยย กรี๊ดดด.. ใครรู้จักมั่ง? แม่มดจากเรื่อง Sen to Chihiro no kamikakushi หรือ Spirit Aways นั่นเอง.. ไอ้ตัวเล็กชอบนักชอบหนา ดูแค่ไม่กี่สิบรอบหรอกค่ะ ท่องจำบทพูดบางตอนได้เป๊ะๆเท่านั้นเอง

ในที่สุดก็ถึงเมื่อเวลา 16.20 น. ก่อนจะไปยังที่พักก็แวะไปที่สนามแข่งก่อน เพื่อดูตารางการแข่งและไล่นักกีฬาทั้งหลายไปซ้อมยืดเส้นยืดสายกันสักหน่อย พอถึงที่ครูฝึกก็ไปลงทะเบียนว่ามาแล้ว แล้วก็รับของชำร่วย ซึ่งของชำร่วยปีนี้หรูแฮะ .. ปกติจะรับแค่ปากกา ผ้าขนหนูเช็ดผมอะไรเทือกนี้ แต่ที่นี่ .. ไก่บ้านย่างค่ะ

จังหวัดมิยะซะกิ จะขึ้นชื่อเรื่องไก่บ้าน ทำเป็นของฝากขายเป็นแพ็คๆกันเลยทีเดียว แพ็คนึงใช่ว่าจะถูกๆ 100 g นี่ตก 5-6 ร้อยเยน แต่ที่เค้าแจกมานี่ .. 200 g ดูเหมือนแม่มันจะงกของฝาก แต่ทุกคนก็ตาโตกันทั้งนั้นใช่แต่ป้าโซ เพราะรู้ราคาที่ขายๆกันอยู่ ว้าว..แม็ทช์นี้คุ้มวุ้ย ผลแข่งเป็นไงช่างมัน

ระหว่างที่เด็กๆลงซ้อมกัน พ่อแม่ก็พากันไปหาซื้อเครื่องดื่มกับแกล้มที่จัสโก้ ผลพลอยได้ของการมาค้างแรมคือการสังสรรค์กลายๆของผู้ใหญ่ ทริปนี้ผู้ใหญ่ไปกันทั้งหมด 13 คน เด็ก 17 นับรวมพี่ๆม.ต้นที่ไปสมทบกันที่พักด้วย

ซื้อของเสร็จสรรพก็กลับไปรับเด็กเพื่อกลับที่พัก ถึงที่พักประมาณหกโมงเย็น เป็นอองเซ็นที่มีที่ค้างคืนให้ด้วยอย่างที่เรียกว่าเรียวคัง

ห้องโถงส่วนกลาง จะมีทีนั่งพักผ่อน ทีวีจอใหญ่ เก้าอี้นวดตัวนวดเท้าแบบหยอดเหรียญ โซนสูบบุหรี่ โซนขายของกระจุกกระจิก

ทางเดินไปห้องพัก ที่ต้องผ่านห้องอาบน้ำรวมแยกหญิงชาย สีแดงที่เห็นโพ้นๆคือหญิง สีน้ำเงินตรงนี้คือชาย ด้านหน้าดูเรียบร้อยดีเนอะ แต่พอโผล่เข้าไป แม่เจ้าโวยยย แก้ผ้าเดินกันว่อน

ภายในห้องน้ำหญิง มีอ่างล้างมือ กระจกบานใหญ่ ห้องสุขาทั้งแบบนั่งยองและชักโครก

ตู้กดน้ำดื่ม กาแฟร้อนเย็น ไอติม บุหรี่ มีพร้อม

ที่พักที่นี่มีทั้งห้องเล็กและห้องใหญ่ที่เปิดโล่งทะลุถึงกันเป็นพื้นโล่งๆปูด้วยเสื่อตะตะมิ เวลาจะนอนก็เอาที่นอนมาปูเรียงๆกันไป เด็กผู้ชายทั้งหมดยกเว้นยูตะคุงที่ยังต้องให้แม่กก

จะนอนรวมกันในห้องนี้ มีครูฝึกนอนคุมอยู่คนนึง ไว้คอยกำราบให้พวกลิงนอนกันไวๆ ที่เห็นระเกะระกะนั่นน่ะ ฝีมือพวกเค้ากันทั้งนั้นแหละค่ะ ใครใคร่นอนใกล้ใครก็จับจองกันเอาเอง

ส่วนผู้ใหญ่ก็นอนแยกกันหญิงสองห้อง ชายสองห้อง แต่ห้องชายนี่เป็นแบบทะลุถึงกันได้ เลยกลายเป็นห้องสำหรับนั่งดื่มพูดคุยกัน ภายในห้องก็จะเหมือนๆกัน คือเข้าไปก็จะเป็นอ่างล้างหน้าแปรงฟัน ราวเล็กๆสำหรับพาดผ้าเช็ดผม ตู้เก็บที่นอน ผ้าห่ม

มีเตียงสองชั้นวางอยู่สองตัว ถัดไปเป็นที่เอนกประสงค์ ใช้นั่งดูทีวี เอกเขนกก่อนนอนจริง มีนางแบบติดมาด้วย คนซ้ายน่ะมือวางอันดับหนึ่งของทีมแบบรวมชั้นประถมทั้งหมดค่ะ อยู่ชั้นป.4 น้อยครั้งที่เธอจะแพ้ด้วยความได้เปรียบทั้งรูปร่าง และฝีมือก็พัฒนามาเรื่อยๆเพราะครูฝึกคนนึงเป็นพ่อ

แยกย้ายเข้าห้องใครห้องมัน ป้าโซนอนรวมกับอีกสองแม่ และอีกสามลูกสาว สองสาวเล็กๆนอนด้วยกันชั้นบนเพราะหนิดหนมกันมาก อีกสาวหนึ่งนอนชั้นบนเตียงเหนือหัวป้าโซ ชั้นล่างอีกเตียงแม่เด็กนอน และแม่เด็กอีกคนปูที่นอนๆกับพื้น

นัดหมายเวลาทานข้าว 18.30 น. ใครใคร่ไปอาบน้ำก่อนก็ไป แต่เด็กส่วนใหญ่จะอาบหลังทานข้าวเพราะเวลาเล่นน้ำกันในนั้นจะเล่นได้นานกว่า เด็กโตก็จะดูแลเด็กเล็กกว่าไม่ให้ทำเลอะเทอะสกปรก ดูความปลอดภัยในห้องอาบน้ำที่แม่ๆ มิสามารถเข้าไปในห้องอาบน้ำชายได้

เมื่อถึงเวลานัดหมาย ทุกคนเข้าประจำที่ๆทางเรียวคังจัดถาดอาหารไว้ให้เป็นที่ๆ นั่งพร้อมกันทุกคนแล้ว พี่ม.ต้นก็กล่าวนำทานข้าว.. ทุกคนเอามือพนม เอ้า.. อิตะดะคิมัสสสสส.. ทานข้าวนะคร้าบบบ..

เมนูอาหารเย็น หมูชุบผงหนมปังทอดหรือทงคัตสึ ไก่ชุบแป้งทอด มันฝรั่งทอด สลัดผัก ส้ม ผักดอง เต้าหู้เย็น ซุปใส ข้าวเปล่า สำหรับข้าวนี่เติมได้ตลอด เห็นแค่นั้นน่ะ อิ่มแปร้เลยนะคะ เพราะเขาใส่ข้าวในชามให้เยอะ โอยยย.. พุงจะแตก

พออิ่ม ทุกคนก็พนมมือกล่าวตามธรรมเนียม .. โกะจิโซะซะมะเดชิตะ ..

แล้วต่างคนก็ยกถาดอาหารตัวเองไปที่ช่องวางถาดอาหารที่ทานแล้วให้กับป้าพนักงานในครัว แม่ๆก็ช่วยกันเช็ดโต๊ะทำความสะอาด ออกแนวช่วยเหลือตัวเองไม่ใช่แนวคุณนาย

แล้วก็แยกย้ายตามอัธยาศัย ป้าโซไปนั่งดื่มกับเขาก่อนจะไปอาบน้ำตอนสามทุ่ม ห้องอาบน้ำจะปิดตอน 22.00 น.

เข้านอนตอนห้าทุ่มกว่าๆ เร็วผิดวิสัยจากที่เคยนอนที่บ้าน

เวลามานอนยังงี้กับคนอื่นนี่ ป้าโซจะหลับๆตื่นๆทั้งคืน นอนไม่ได้เต็มตาเพราะห่วงกลัวว่าจะตื่นสาย แถมตกดึกคืนนั้น สาวน้อยที่ขึ้นไปนอนกอดกันสองคนนั่น คนนึงก็ดิ้นพราดๆ ถีบเอาอีกคนจนตื่นลุกมานั่งมองเพื่อน ก่อนจะล้มตัวลงไปหลับใหม่ แล้วก็ตื่นมาอีก เป็นงี้อยู่สามสี่หน ป้าโซเลยกวักมือเรียกให้ปีนลงมานอนกับป้าโซ สาวน้อยก็ค่อยๆปีนจากชั้นสองลงมาเองนะคะนั่น แต่พอเช้าขึ้นมาตื่นแล้วทำหน้างงๆ ว่าทำไมตัวเองมานอนอยู่ตรงนี้

ตั้งเวลาให้มือถือปลุก 6.00 น. จากนั้นก็เดินไปเรียกสมุนทั้งหลายให้ลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟันเปลี่ยนเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อย พับเก็บที่หลับที่นอนเข้าที่ ข้าวของส่วนตัวลงกระเป๋าพร้อมเดินทาง.. เวลาอาหารเช้าเริ่มตอน 7.00 น.

อาหารเช้านี่ออกแนวคล้ายกันเกือบทุกที่ มีปลาซาบะย่าง ไส้กรอก ไข่ดิบ นัตโตะ สาหร่ายแผ่น ผักดอง มิโสะซุป และข้าวสวยหนึ่งถ้วย แรกๆป้าโซกินนัตโตะไม่ได้ อยู่ๆไปก็หัดกินมันเข้าไปเพื่อสุขภาพ

คนๆนัตโตะ ตอกไข่ดิบใส่ ราดโชยุกับมัสตาร์ดคนๆแล้วราดลงบนข้าว ก็กินได้แม้จะไม่ชอบนักก็ตาม กินได้ๆ..

วิวข้างนอกหน้าต่างในห้องอาหารยามเช้า

มีเวลาจัดการกับอาหารเช้าไม่นานก็ขนข้าวของออกจากที่พัก ตบเท้าขึ้นรถ 7.30 ถึงสนามแข่งแปดโมงนิดๆ แม็ทช์นี้ส่งแข่งเหมือนคราวที่แล้ว ชั้นป.1-2 ป.3-4 ป. 5-6 และระดับมัธยมต้น ชั้นเล็กสุดตกรอบแรก ถัดมาชนะผ่านเข้าไปได้สามครั้ง รุ่นเจ้าตัวเล็กชนะผ่านเข้าไปได้ครั้งเดียวแล้วก็แพ้ตกรอบ พี่ๆมัธยมชนะสองครั้งผ่านเข้าไปแพ้ในรอบที่สาม ระหว่างแข่งไปก็ดมกลิ่นไก่บ้านย่างที่เขามาย่างขายด้านนอกไป ควันงี้ฟุ้งฮ้อมม.. หอม.. จนต้องออกไปซื้อมาสองกล่องกลับบ้าน

บรรยากาศสนามแข่ง แม็ทช์นี้เป็นแม็ทช์ใหญ่ ดูความเป็นทางการในการตัดสินโดยใช้กรรมการสามคนเต็มอัตราแบบมาตรฐาน

เมื่อแพ้กันทั้งทีมแล้วก็มานั่งพักทานข้าวกลางวัน เดินทางออกจากสนามแข่ง 14.00 น. ขากลับนี่ตะลุยขับมาตลอด แวะอยู่สองครั้ง ถึงบ้านตอน 19.30 น.นิดๆ อาหารเย็นก็ไก่ที่ซื้อมานั่นแหละ เหนื่อยเกินกว่าจะทำกับข้าวละ ก่อนถึงบ้านก็แวะไปซื้อกับข้าวสำเร็จมากินอีกสองสามอย่าง

ทริปนี้เน้นที่การเดินทางและที่พัก เรื่องยูโดเป็นเรื่องรอง ได้ไก่เป็นของชำร่วยจากเจ้าภาพกลับมาแค่นี้ก็พอใจแระ

ปิดท้ายด้วยรูปนี้.. ซึ่งเป็นประกาศตั้งอยู่หน้าเรียวคังที่ไปพัก ให้ทายกันค่ะว่าคือประกาศว่าไร แล้วจะมาเฉลย อิอิ..

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

มาเฉลยรูปข้างบนค่ะ..

จากป้าย หะแรกป้าโซก็เดาไม่ออก ต้องหันไปถามผู้รู้ภาษาตัวเล็ก ซึ่งคำตอบที่ได้คือ ห้ามพวกสักตามร่างกายเข้าค่ะ..

Create Date : 02 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 4 พฤศจิกายน 2553 23:34:31 น.

61 comments

Counter : 2203 Pageviews.

ไปไกลน่าดูเลยนะนี่ ตั้ง 5 ชั่วโมง อึดจริงๆ แต่เห็นวิวเค้าแล้ว น่าอิจฉาคนญี่ปุ่น ต้นไม้เขียวชอุ่ม ข้างทางก็ยังมีตุ๊กตุ่นตุ๊กตา (ยัยแม่มด) น่ารักๆ ด้วย

ไ่ก่บ้านย่าง นั่นมันไม่น่าใช่ของชำร่วยแว้ว

โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:58:49 น.

ประกาศสุดท้ายนั่น น่าจะเป็นป้ายห้ามทะเลาะกันฮับ อย่าชกต่อยกันในสถานที่นี้นะจะบอกให้ หรือว่า ห้ามมาซ้อมแข่งยูโดกันนอกสนาม ประะมาณนั้น

โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:13:39 น.

อะฮ้า ป้าโซมีเรื่องแข่งยูโดสนุกๆมาให้อ่านอีกแย๊ว ว ว ถูกใจตุ๊กตานักแลป้าโซจ๋า

แต่เดี๋ยวจะเข้ามาอ่านอีกรอบนึงนะป้า เจ้าตัวแสบมันบอกหิวข้าวแล้วอ่ะป้า พอดีตุ๊กตามัวแต่อัพบล็อกผีน้อยจนลืมหาข้าวให้เขากิน น่าฉงฉาน

โดย: ไอ้เจ้าตา (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:15:43 น.

หรือว่า คนป่วยเป็นโรคติดต่อห้ามเข้า โรคปอดอะไรอย่างเน้

โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:16:42 น.

ห้ามกระเทยเข้า

โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:21:24 น.

ไม่ได้มาแข่งยูโด แต่มาเที่ยวด้วยนะคะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:00:54 น.

น่าสนุกนะป้า
ถ่ายภาพก็สวยด้วย
น่ากินมากรูปทงคัตสึ

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ IP: 111.84.44.93 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:04:12 น.

แงๆๆๆ ป้าโซ นำ้ท่วมรุนแรงที่สุดในรอบร้อยปีค่ะ ไฟดับ netล่ม
นำ้สูง2-3 เมตร เกิดมาเพิ่งเคยเห็นค่ะ ทั้งเมืองจมนำ้ไปแล้ว
ที่บ้านแม่เหลืออีก3ขั้นบันไดถึงชั้น2 แล้วค่ะ กำลังติดต่อเรือไปช่วย เพราะไม่มียาประจำตัว ไม่มีอาหาร เตรียมไว้แต่นำ้มาแรงมากพัดไปหมดเลย เหลือแค่ขอบๆเมืองที่เปิ้ลอยู่ใกล้ๆสนามบินซึ่งสูงมาก เลยรอดมาได้ค่ะ

โดย: apple.007 IP: 111.84.52.30 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:43:57 น.

ขอแซวหน่อย...คุณชายน้อยมาถี่จังเนาะป้า ถ้าเก็บค่าต๋งคงได้เต็มกระเป๋า

แวะมาอ่านอีกรอบจ้ะป้าโซจ๋า แต่ โอ๊ะ อ้าว ไม่มีเสียงพากษ์ข้างสนามของป้าโซให้ฟังดอกรึนี่ ตั้งใจมาลุ้นเต็มที่นะเนี่ยป้า

แต่อ่ะ อ่ะ ไม่เป็นไรๆ ได้เที่ยวได้ชมสถานที่เจริญหูเจริญตากับป้าแล้วก็พอ ป้าโซเล่าสนุกมากเลย ยิ่งอ่านยิ่งแน่ใจนะเนี่ยว่าป้าโซงกเหมือนไอ้ตาเลย รึอาจจะมากฝ่ากันนิ้นึง ๕๕๕

สถานที่เขาสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบเรียบร้อยที่สุดเลยอ่ะป้า เห็นแล้วชื่นชมจริงๆ

สนามแข่งยูโดใหญ่จังเนอะป้า แข่งพร้อมกันทีละหลายคู่ใช่ป่ะป้า

โดย: ไอ้เจ้าตาของป้าโซ (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:04:01 น.

ตอบคำถามก่อนนะคะ: ห้ามคนไม่อาบน้ำเข้า (ขี้เต่าเหม็น)

อยากไปด้วยอะ แก้แค้นเค้าใช้มะตัวเอง
ไม่ได้อยากไปเชียร์หรอก เบื่อเด็ก (เป็นครูภาษาไรฟะ)
อยากไปร่วมวงกินข้าวอย่างเดียวเท่านั้นแหละ

ลุงป้าโซ โชว์ตัวแว้ว พ่อแม่ สุดยอด เด็กๆ ก็มีน้ำใจนักกีฬาใจกล้าหาญ ไปแข่งไม่หวังเหรียญ ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน เอาใจช่วยนะคะ

ป้ากิ๋มอาการหน้าเป็นห่วง เกิดอาการ อัลไซเมอร์ จำชื่อนักเรียนไม่ได้ แย่แล้ว เรียกแต่หนู หนู จำชื่อมะได้ จำได้แต่ตัวเด็ดๆ ที่มันดื้อเข้าไส้น่ะค่ะ

ขอเวลาไปท่องจำชื่อนักเรียนก่อนนะคะ

โดย: kim_tiger

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:22:27 น.

ป้าเขียนได้ สนุก ชวนติดตาม ผมอ่านและดู สองครั้ง

ในภาพมีป้าอยู่ด้วยหรือเปล่าครับ

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:53:26 น.

หวัดดีครับคุณน้องป้าโซ...

ตามมาเชียร์หลานแข่งยูโดครับ
ขำประโยคนี้ครับ.....
"อ้อ..หิวเป็นเรอะ? คิดว่าวันๆจะกินแต่เกมกับการ์ตูน"
จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยพูด
อืมม์ เด็กที่ไหนก็เหมือนกันเนาะ หึ หึ หึ

ชอบรูปปั้นเด็กน้อย 2 คน ที่หลานชายกับลุงของป้ายืนถ่ายรูปด้วย
เค้ามีตัวหนังสือบรรยายว่าไรครับ

เห็นห้องอาบน้ำในเรียวคังแล้วนึกถึงตอนผมไปอาบน้ำรวมครั้งแรก
กระมิดกระเมี้ยนซะขวยเขิลล
แต่พอสำเร็จไปหนนึงก็ชินชาหน้าหนาสบายแฮ
แช่น้ำร้อนเลือดลมซู่ซ่าดีนักแล ใช่มะป้า 555

ที่สนามแข่งใหญ่โตโอฬารเอาการแฮะ
แสดงว่าขนาดเด็กประถมยังส่งเสริมกันขนาดนี้
แถมยังมีไก่บ้านย่างยอดโอถ็อปประจำเมืองมาแจกกองเชียร์ด้วย
ป้าโซบรรยายซะกลิ่นหอมฟุ้งคลุ้งบล๊อกเรย

เห็นป้ายหน้าเรียวคังแล้ว เขียนบอกว่า...
ยากูซ่าห้ามเข้า เพราะจ่ายค่าคุ้มครองแระเฟ้ย ชั่ยปะ?

โดย: Dingtech

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:58:15 น.

แวะมาให้กำลังใจ แฟน (ลูกสาวเก่งในอนาคต)

โห เป็นการแข่งขันที่ใหญ่มากเลยนะคะ น่าสนุกเนอะ เหมือนเข้าค่ายเลยอ่ะ

โดย: keng_toshi

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:41:34 น.

มาราตรีสวัสิ์
ป้า

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ IP: 223.207.136.36 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:56:53 น.

แพ้ แต่ได้เที่ยว ก็ยังถือว่าคุ้มน่ะป้าโซ คราวหน้าเอาใหม่นะคะ

ช่วงนี้มีแต่เรื่องสลดหดหู่เรื่องน้ำท่วมน่ะแหละ ที่บ้านไม่เป็นไรค่ะ แต่ไม่รู้จะถึงคราววันไหน เพราะรอบ ๆ เขาไปกันหมดแล้ว บ้านญาติบางคนก็ไม่เคยเกิดขึ้นเลยในชีวิต ก็เพิ่งเกิดมาปีนี้แหละ เริ่มส่อสัญญาณไม่ดีแปลก ๆ ที่ทำงานเก่าก็เขียนมาเล่าแต่เรื่องน้ำท่วม ส่งวิดีโอมาให้ดูกัน วันนี้ก็ดูของภาคใต้ไป เดี๋ยวจะบอกให้แม่โอนเงินไปช่วยเค้าซักหน่อย รู้ว่านี่คงช่วยอะไรได้ไม่มาก แต่ก็ทำเท่าที่เราทำได้ตอนนี้

ป้าโซก็ทำงานบ้านไปก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวจะแวะมาหาใหม่จ้า

โดย: Candlelight Blues

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:44:53 น.

อยากไปบ้างงงงงงงงงงงงง 555+

แอบชอบที่บอกว่า วันๆนึกว่าจะกินเกมกับการ์ตูน 55555+
ตอนเด็กๆผมโดนว่าอย่างนี้ประจำ 5555+

สวัสดียามบ่ายนะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:55:09 น.

ทั้งป้าย ทั้งไก่ ไม่เห็นอะไรสักอย่าง

เฮ่อ มันช่างน่าน้อยใจวาสนาตัวเองแท้ ๆ

ขำที่ว่าเมื่อแพ้ทั้งทีมแล้วอะ ฟังดู โถ ๆ ไม่รู้จะสงสาร หรือว่าขำดีอะ คนบรรยายนี่ เลือกใช้คำได้น่าอมยิ้มแท้ ๆ

ไม่ได้ดูภาพ ไม่ได้ไปด้วยก็พอนึกภาพออกนะ บอกอีกทีละกัน ว่าป้านี่เขียนได้ละเอียดดีแท้ ๆ อ่านแล้วจินตนาการออกเลยอะ แต่ไก่ย่าง กับ อาหารเช้า อาหารเย็นอะไรนั่นนะ นึกไม่ออกเจง ๆ อยากดู๊อยากดูอะตัวเอง

ป้า ๆ ที่อาบน้ำรวมนะ ลองถามลูกชายสิ ว่ามีบางคนใส่กางเกงในกันบ้างไหม ถ้ามีคนที่ใส่ เอ่อ พลจะผิดหวังอย่างแรง

มีโอกาสไปญี่ปุ่นเมื่อไร พลจะรีบไปลองอาบน้ำที่อาบน้ำรวมอย่างที่ป้าบอกนี่แหละ แต่ถ้าแก้กันไม่หมด ไม่ไปเด๊ดขาดเลยป้า

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:42:07 น.

น่าไปเที่ยวจังนะครับ

ต้นไม้แถวนั้น น่ารักดี

อากาศน่าจะชวนให้มีสุขภาพจิตดีเอามากๆเลย

ฮี่ๆ

โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:27:23 น.

ป้ายห้ามอะไรดีนะ..เดายากจัง
แถมมี wheelchair อยู่ข้างในด้วย
เหมือนเป็นตัวช่วยเฉลยกลายๆ
ยังเดาไม่ออกเลยค่ะ
ห้ามใสรถ wheelchair ด้วยตัวเองหรืออย่างไร???

อาหารถาดเขาน่าทานจังนะคะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:30:57 น.

ป้าโซขา อ่านและดูรูปประกอบก็เข้าใจถึงความเหนื่อยของแม่ๆ และบรรยากาศการใช้ชีวิตครอบครัวนักกีฬาชีพจรลงเท้าของที่นั่นนะคะ เห็นสถานที่การแข่งขันดูซีเรียสเป็นทางการมากเลย แข่งมาตกรอบหมดแต่ โน บิค ดีล เนาะ ขอได้ไก่ย่างของที่ระลึกกลับมาก็คุ้มสุดคุ้ม 5 ชม เดินทางแล้ว กร๊ากก..
สรุปไม่แน่ใจว่าน้องๆแพ้เพราะกลิ่นไก่ย่างข้างนอก มันก่อกวนสมาธิการทุ่มรึป่าวน๊า ฮ่าๆๆ แซวๆ

ปล.เห็นใบไม้ร่วงเต็มป่าทั้งป่าก็นึกถึงตอนกวาดแถวบ้านค่า พอดีไม่ใครใครบ้าถือคราดเข้าไปซักคนเลยไม่กล้าเสนอ อิอิ แค่เท่าที่ทำที่บ้านก็ขี้เกียจจะแย่แย้ววว สมัยนี้ พ.ศ.นี้พ่อบ้านเอาง่ายใช้เครื่องตัดหญ้าดูดเข้าถุงเอาทิ้งแล้วค่ะ 55+

ปล.2 เดินทางอีกสองอาทิตย์ค่ะ ไปแค่สามอาทิตย์พ่อบ้านลางานได้เท่านั้น คงเหนื่อยและเครียดน่าดูทั้งเรื่องเด็ก เรื่องแพลนเดินทาง ฯลฯ

โดย: anigia

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:15:03 น.

อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:38:42 น.

หวัดดีจ้าป้าโซ ตามไปเที่ยวด้วยคนป้าโซมีความสามารถในการเขียนเล่าเรื่องได้น่าติดตามจริงๆ

ว่าแต่ว่าจะให้รอถึง พ.ศ ไหนจ๊ะ

โดย: แม่สามข้าว (sinaporn

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:59:00 น.

มาแว้วค่าป้าโซ net ใช้ได้แร้ววว
เพิ่งจะเห็นค่ะว่าจิ้มกดกะโทรศัพท์เนี่ยผิดตรึมเลย อิ อิ
วันนี้ไปทำความสะอาดที่ทำงานกะบ้านแม่มาค่ะตอนนี้ระทวยไปหมดแย้ววว ป้าโซช่วยเหยียบเอวให้หน่อยจิ

โดย: apple.007

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:45:00 น.

จุ๊ๆๆๆป้าโซจ๋า อย่าบอกครายนะ เวลาเห็นชื่อเม้นท์ของใครบางคนที่อยู่บนๆกว่าเปิ้ลน่ะค่ะ มันปวดจายเจงๆๆๆๆ แฮ่ะ ๆๆ

โดย: apple.007

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:50:40 น.

โอ๊ะ ป้าโซอัพบล้อกเมื่อไหร่เนี่ยยยยย ขิมมัวหายหัวไปหามาถึงได้แวะมาหาป้าจนป่านนี้

ป้า รู้สึกร่วมกะบรรยกาศการแข่งขันดีแท้เนี่ย เนอะๆ ทั้งๆที่ตอนเรียนชั้นประถมไม่เคยได้เข้าแข่งขันกีฬาอะไรกะเค้าหรอก นอกจากเป่าหนังยาง จนแม่จะต้มให้กินแทนข้าว
เห็นหน้าหนุ่มน้อยชูสองนิ้้วแล้ว ป้าโซอย่าลืมกำกับให้ยิ้มแบบเหี้ยมๆด้วยนะ ถึงจะสมบทบาท

ที่นี่ฝนตกเกือบทุกวันเลยป้า หาบรรยากาศแบบฟอลไม่ค่อยได้เลย แต่ก็ตะบี้ตะบันถ่ายรูปมาให้รกกล้อง เมื่อคืนทำกับข้าวตอนสองทุ่มครึ่ง เพราะไมค์กลับมาถึงบ้านตอนสามทุ่มครึ่ง ขิมก็เลยตาลีตาเหลือกรีบทำ กำลังดูดราม่าช่องไลฟ์ไทม์พอดี เพื่อนๆผู้ชายขิมบอกว่า เกลียดช่องนี้มากเพราะนักแสดงผู้ชายไม่มีคนไหนแสดงเป็นคนดีเลย ว่าไปนั่น

คิดถึงป้าเน้อ

โดย: aArMel

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:46:03 น.

ก็ชื่อนั้นงั้ยป้าโซก็ ว๊ายยยไม่อยากเอ่ยถึง มันป๊วดปวดจายเจงเจง
ที่ทำงานเสียหาย100เปอเซ็นค่ะ ไม่มีอะไรใช้ได้อีกเลยเพราะว่าท่วมถึงโต๊ะทำงาน คอมฯทุกเครื่องเจ๊งหมด เอกสารไม่ต้องพูดถึง โคลนเต็มพื้นไปหมด แต่ก็ยังขำนะคะตอนช่วยกันกวาดน้ำโคลน มีลูกค้าเดินมาถามว่า วันนี้เปิดมั้ยคะ อิ อิ อยากตอบมากเลยว่า ช่วยแหกตาดูหน่อยได้ได้ได้มั้ยอ่าาา แต่ก็พูดม่ายด้าย เก็บกดอ่ะค่ะ
ที่บ้านแม่ก็เช่นกันค่ะ เหลือแต่ตัวบ้าน ทีวี 3 เครื่องเป็นตู้เลี้ยงปลาไปเลย แต่ก็ดีใจที่ท่านปลอดภัย และก็สุขภาพจิตดียังยิ้มได้ บอกว่า ไม่เป็นไร ซื้อใหม่ได้ เปิ้ลเลยสบายใจค่ะ (บ้านนี้เศร้าไม่นานค่ะ คิด++++++เข้าไว้ลูกกกก)

โดย: apple.007

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:38:34 น.

ป้าโซง่ะ....แบบนี้เค้าเรียกตอกย้ำตัวเองค่ะ จะได้จำว่ามันเจ็บนะ คราวหลังอย่าได้ไปสปาร์คกะครายง่ายง่ายนะยะเธอ อิ อิ แบบว่า เจ็บตัวไม่ได้ช้านขอเจ็บจายก็ยังดี ตอนนี้หายเศร้าแล้วค่ะ แค่เจ็บๆคันๆ นิดดดดโหน่ยยยย...
ตอนนี้กำลังบูรณะที่ทำงานอยู่ค่ะ รอ head office ลงมาติดตั้งระบบ และเปลียนเฟอร์นิเจอร์ใหม่ หลังจากนั้นคงต้องรอให้ป้าโซมาเหยียบเอวให้หน่อย น๊าๆๆๆๆ

โดย: apple.007

วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:35:45 น.

ป้าโซจ๋า ๆ ๆ หนูมาแล้ว....ไม่รู้จะทำไรเลยถูบ้านจนเงาไปหมดแล้วเนี่ย ฮือ ๆ ๆ

ดีใจจัง ๆ ๆ ที่ได้มายืนบนแผ่นดินเดียวกับป้าโซแย้ว ๆ ๆ เย้ ๆ ๆ จุ๊บ ๆ ๆ

โดย: ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ

วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:25:19 น.

แฮ่ก..แฮ่ก..แฮ่ก..กลับเกือบไม่ทัน..ป้าโซขาอยากเห็นเจ้าถั่วเน่าชัดๆจังเลยค่ะ..ได้ยินชื่อเสียงมานานแล้ว..จากรุ่นพี่น้องจั๊ม..โดนยัดเยียดให้กิน..อ๊วกตามๆกัน..แล้วเหตุผลอะไรหรือคะที่ห้ามผู้มีรอยสักเข้า..รึเหมือน..ยากูซ่า..

โดย: แม่ปู IP: 180.180.109.43 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:03:15 น.

Pa So,

This is Look Moo na ja. Just got back from Thailand and find out no. 1 that my new computer no Thai Font yet (Kumnan broke the computer by accepted the virus from the web that he went to visit :(. No. 2 I could not sign in to my blog as it has no Thai font. Hate to comment in English, it's no fun.

Every time that my flight transit in Narita, I always think about you (so..sweet :) Will take time again to up date my blog. Many story to tell.

Miss u na..joob..joob.

โดย: Look Moo IP: 68.191.159.22 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:20:17 น.

ว๊าววพี่ลูกหมูเค้าเล่นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษไปทุกบ้านเยย
ก๊อกๆๆเจ้าของบ้านอยู่มั้ยเอ่ย มาชวนไปดู office ที่สวยงามของเปิ้ลกัลลลล มามะมามะ

โดย: apple.007

วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:11:35 น.

กราบงาม ๆ ที่หว่างใจป้าโซที่รักของน้อง น้องได้รับรูปภาพครบถ้วน สำเนาถูกต้องแล้วจ้า

เสาร์อาทิตย์นี้ มีแผนไปไหนทำไรบ้างอะป้า

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:03:46 น.

morning ja pa so kon keng...i i
ไปล้างบ้านต่อแระ เด๋วค่ำๆกลับมาเล่นกะป้าโซต่อ บายยยย

โดย: apple.007

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:09:16 น.

โหย..กว่าจะฝ่าสารพันเม้งมาถึงตรงนี้ได้...

ป้านี่ช่างสังเกตสังกาสารพัดนะจร๊า จดมันทุกอย่างเรยปะ 555 เล่าได้ละเอียดละออ แถมด้วยรูปละเอียดยิบยับ

คุณพี่ไปไหนถือกล้องกระเตงๆ ไม่เคยกดรูปอะไรพวกนี้เร้ยย กลับมามีคนถาม ตอบไม่ถูกซ้ากเรื่อง..เหอๆๆ

สงสัยต้องทำตัวแบบป้ามั่งแระ ช่างจดช่างจำช่าง..เม้าซี่สสส์

โดย: พี่หมี (Bkkbear

) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:08:01 น.

แหม๊..งวดนี้ป้าโซผู้แสนน่ารักแวะไปชมบล็อกตุ๊กตาแต่หัววันเลยนะ ดี่ใจดีใจ

ตอนแรกก็กะจะมาเคาะประตูป้าอ่ะแหละ แต่มาไม่ทันเพราะต้องไปร่วมพิธีที่โบสถ์น่ะจ้ะป้า(เพื่อนพม่าเชื้อสายฉิ่นซึ่งสนิทกันดี เขาเชิญครอบครัวตุ๊กตาไปร่วมพิธีรับศีลอะไรซักอย่างนี่แหละ ตุ๊กตาทำเค้กให้เขาก้อนนึงด้วยล่ะป้า แต่เค้กหน้าตาไม่ค่อยสวยอีกตามเคย เลยไม่ถ่ายรูปมาอวด แต่รสชาติดีนะป้า หมดเกลี้ยงเลยล่ะ

คนทำไม่ทันได้หม่ำเลยอ่ะ ทำโม้ไปงั้นแหละอันที่จริงแขกเขามาเยอะจริงตะหาก มันเลยหมด

)

ตุ๊กตาก็แวะมาทักทายและขอบคุณคุณป้าที่แวะไปที่บล็อก แค่นี้แหละเด้อ ไว้คุยกันใหม่น๊าป้าน๊า

โดย: ตุ๊กตาจ้ะ (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:23:03 น.

ป้าอยากไปดูคอนเสิร์ตวันไฮซ้อไฮซิ้มจิงปะ..เด๋วจะจองวันเสด็จให้เรย เหอๆๆ แหม เศรษฐีนีจากยี่ปุ่งมาทั้งที บริจาคช่วยน้ำท่วมกระหน่ำไปเรย เผื่อได้สายสะพายขันน้ำพานรอง

นี่ๆๆ ลืมถามไป..ที่เค้าห้ามคนสักยันต์เข้าไปอะ ที่นั่นเขาทำพิธีอะไรไว้เหรอ

หรือกัวเฮี้ยนลุกขึ้นมาอาละวาดเหมือนสวดพานยักษ์

โดย: พี่หมี (Bkkbear

) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:28:50 น.

เหม่..ป้าโซก็นะ ก็ตุ๊กตาไม่รู้จะเรียกพิธีอะไรดีอ่ะสิป้า ประมาณว่าเด็กเกิดมาแล้วทำพิธีรับขวัญในโบสถ์ คล้ายธรรมเนียมคริสต์ที่นอร์เวย์เค้าทำเพื่อตั้งชื่อเด็กกัน แต่มันไม่ใช่อ่ะจ่ะแค่คล้ายๆ ไม่รู้จะเรียกว่าไรดี พ่อเจ้าสตีเว่นว่างั้น

พระที่เป็นคนดำเนินพิธีการก็พูดเป็นภาษาพม่า จื่อพื้อก่อน้ออ่ะป้อก่อร้อ อีหรู้หล่านา เบล๋ยจู่ลู้หว๋า บลาๆๆๆ

รวมทั้งร้องเพลงอ้อนวอนพระเจ้าก็ร้องเป็นภาษาพม่าอ่ะป้าโซ ฝรั่ง(ประมาณเจ็ดแปดคนเห็นจะได้ รวมพ่อเจ้าสตีเว่น)ก็ได้แต่นั่งฟังตาแป๋วแหวว แต่ก็ไพเราะดีอ่ะแหละ

โดย: ไอ้เจ้าตาของป้าโซ (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:41:32 น.

ทักทายค่ะป้าโซ

สบายดีไม๊คะ แล้วจะแวะเข้ามาเยี่ยมเยียนอีกค่ะ คุณฝรั่งที่บ้านจะออกไปข้างนอก

โดย: ดาเลียร์

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:37:25 น.

ป้าโซครับ แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร

แม๊!!!!!! หาก ป้าโซ ไม่แวะเข้าไปที่บล็อกผม ผมจะต้องอด มาอ่าน เรื่องดีมากๆอีกเรื่องของป้าโซ

อ่านเพลิน และรับรู้ถึงรายละเอียดทุกอย่างตามที่ป้าโซเขียนไว้

โรงยิม ของเขาใหญ่นะครับ อาหารก็น่ากิน เสียดายไม่เห็นรูปไก่ย่าง ไม่รู้จะย่างแนวไหน

ป้าโซ เขียนเล่าได้ละเอียดดีมากครับ

ชอบรูปน้องเจ้าตัวเล็กครับ น่ารักครับ

โดย: yyswim

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:43:01 น.

เอ๋อ อ่านข้างบนว่า ลุงของป้าถ่ายรูปกะน้องเจ้าตัวเล็ก

เสียดายครับ ผมเข้ามาช้า เลยอดดูรูปนั้น

แล้ว พล อ้อนขออะไรจากป้าโซครับ?

โดย: yyswim

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:52:45 น.

อู๊ย ภาษาพม่า จำง่ายจะตายป้าโซจ๋า นี่เอามาให้ฟังหอมปากหอมคอพอ อิๆ

นั่นแน่..พักนี้ขี้เกียจล่ะซี้ป้าเรา ถึงไม่ยอมอัพเรื่องหนุกๆให้ไอ้ตาอ่านอีก ทำเป็นกลบเกลื่อนด้วยการโต้ตอบไปมา ชะช๊าป้าเรา

โดย: ไอ้เจ้าตาของป้าโซ (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:06:20 น.

สวาทดีจ้าป้าโซ ว้าวผมไม่ได้มาหาป้าหลายวัน
ป้าเสนอเรื่องราวยาวบรื้ดไว้ ฮา..ผมจะรีบไปโบสถ์
ไว้ค่อยมาติดตามเด้อครับ มาเอมหางแหย่น้ำไว้ก่อน
555 พูดเหมือนตะเข้ซะง้านเรา อิอิ
ป้าโซอยู่ญี่ปุ่นเมืองหนาว มีไขมันไว้บ้าง น่าจะดีต่อสุขภาพนะครับ

โดย: smack

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:11:40 น.

หวัดดียามเช้าวันอาทิตย์คุณน้องป้าโซ...

แอบดีจายที่เดาตอบปัญหาป้าได้เฉี่ยวๆ
อยากถามต่ออะว่า...คนสักตามตัวเขาไม่เรียกร้องสิทธิ์เหรอ
แบบว่า ถูกเลือกปฏิบัติงัย
ผมว่าถ้าติดป้ายแบบนี้ที่เมืองไทย/เมืองฝาหรั่ง เรื่องถึงกรรมการสิทธิมนุษยชนแหง็มๆ

แปลกด้วยว่าคนนิฮงที่สักลายเนี่ยเป็นพวก'ซ่าทรงอิทธิพล แล้วทะมายยังยอมให้เขาทำแบบนี้ได้

โดย: Dingtech

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:39:21 น.

สวัสดียามเช้านะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:05:08 น.

สวัสดีค่ะ เจนนะคะ มัมมี๊ของคุณทริสตันค่ะ

พอดีเจนลืมพาสของเจนอ่ะค่ะ ก็เลยต้องใช้ล็อคอินอันนี้มาแทน

ตอนนี้เจนอยู่บ้านที่พิษณุโลกแล้วค่ะ

ถ้ายังไงขอเชิญทุกๆท่านแวะไปทักทายเจนได้ในบล็อคของ มิสเตอร์อินเครดิเบิ้ล นี่ได้เลยนะคะ

3 เดือนที่ไทยนี้ เจนคงใช้ล็อคอินนี้ อัพเดทบล็อคแหล่ะค่ะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

โดย: Mr_Incredible

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:55:25 น.

ป้าโซที่น่ารักจ๋า รออ่านเรื่องหนุกอยู่น๊าป้าน๊า อัพแล้วต้องไปเรียกไอ้ตาก่อนเลยนะป้า

วันนี้ทางตุ๊กตาหิมะตกล่ะป้า อากาศติดลบมาหลายเช้าแล้วล่ะ กลางวันอุณหภูมิขยับแต่ก็เย็นเจี๊ยบถึงหัวใจ

โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:05:38 น.

แวะมาจุ๊บ ๆ กู๊ดไนท์ค่ะ ป้าโซสบายดีหรือเปล่าคะ ได้งานยัง

โดย: Candlelight Blues

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:38:44 น.

ป้าโซ ๆ ๆ หนูแอบเอาบูตะกิมจิป้าโซไปทำแล้วน๊า...ไม่มีเม็งซึยุแต่อร่อยเหมือนกัล ๆ ๆ อับบล๊อคแล้วด้วยแหละ...ฮี๊กับ ๆ ไปดูผลงานหน่อยนะค๊า...เซ็นเซ....

โดย: ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:46:16 น.

สวาทดีจ้าป้าโซที่ร้าก
ป้าโซหนักต้าวไหร่อะครับ
ถึงคิดจะลดน้ำหนักกับเขาบ้าง
ถ้าไม่เกิน60-70โล ก็ไม่น่าไปลดมันเด้อครับ อิอิ
ผู้หญิงถ้ารูปร่างผอมแห้งนี่ ผมว่าไม่นุ่มและไม่นิ่มอย่างแรง
เวลาโอบกอด คงเหมือนกอดท่อนไม้แข็ง ๆ เหอ ๆ
หรือว่า ผมเป็นคนชอบประเภทบ๊ะจ่างอล่างฉ่างอยู่คนเดียวก็ไม่รู้ ฮา......

โดย: smack

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:43:12 น.

สวาทดีอีกครั้งจ้าป้าโซ
อยากให้ป้าโซฟังเพลงในบล็อคผมที่ลิงค์ข้างล่างน่ะ
ผมอยากจะถามว่า ทำนองเพลงนี้ น่าจะมีเพลงญี่ปุ่นด้วยนะ
ป้าลองฟังดูเด้อครับ
----------------------------------------------------
Click

โดย: smack

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:24:06 น.

555 ลิงค์มังซี้แง๋แก๋ ฮ่วย....

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=smack&group=25&month=08-11-2010&gblog=84

โดย: smack

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:28:21 น.

สวัสดียามเที่ยงนะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:49:59 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคน
ขอบอกว่า นัตโตะ เป็นอะไรที่คนไทย ไม่ถูกโฉลกมากๆเลยนะคะ ป้าอิ๋วก็เคยลองครั้งหนึง ซึ่งเคยได้ยินกิติศัพย์และทำใจไว้ก่อนแล้วค่ะ ก็คิดว่าทานได้นะคะ หลายครั้งคงชอบไปเอง อิอิ แหม๋ก็เหมือนปลาร้าบ้านเรานะแหละค่ะ ชนชาติอื่นมาดมตรงปากไห ก็คงผงะเหมือนกันแหละค่ะ

โดย: Sai Eeuu

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:26:30 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ
รายงานผลยูโดฮ่องกงคร่าวๆก่อนนะคะ น้องจั๊มได้เหรียญทองแดง รุ่น 60 กก.อายุไม่เกิน20 ปีค่ะ กลับมาแล้วเมื่อคืนนี้ พรุ่งนี้เช้าเราไปแข่งที่ปทุมธานีคัดเลือกระดับภาคไป3วันค่ะ แล้วจะกลับมารายงานผลนะคะ

โดย: แม่ปู IP: 118.172.245.110 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:35:06 น.

ก๊อกๆๆๆๆ
กรอบหมดแย้วววค่าาป้าโซคนเก่งของเปิ้ล

โดย: apple.007

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:48:02 น.

กระดูกค่ะป้าโซ
ยกของเดินหาของ ซะจนกระดูกกระเดี้ยวกรอบไปหมดแย้ววว ตามประสาคนเคยนั่งแอ็คท่าเท่ๆ อยู่กับที่มานาน ป้าโซช่วยยืดขาออกจากหน้าจอมาเหยียบเอวให้หน่อยน๊า

โดย: apple.007

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:17:30 น.

อะจ๊ากกกก......
ป้าโซคนเก่งของเปิ้ลจายดีเจงเจง กร๊ากๆๆๆๆ

โดย: apple.007

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:38:17 น.

ฟิ้ววววววววววววววววววว

สวัสดียามบ่ายนะครับป้าโซ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:53:19 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ

ตอนนี้คงใส่เสื้อกันหนาวหนาเตอะ แก้มแดงเป็นลูกพีชกันแล้วใช่ไหมคะ ที่บาห์เรนเริ่มนิด ๆ ค่ะ ยังไม่ค่อยมากเท่าไหร่ แต่ก็เริ่มแพคชุดบาง ๆ เข้าตู้บ้างแล้ว แล้วก็ขนเครื่องกันหนาวออกมาแทน

เรื่องงานของป้าโซน่ะ ไม่แน่ใจที่ญี่ปุ่นนี่เค้าจะเหมือนบ้านเราหรือเปล่านะคะ คือช่วงปลายปีนี่ใคร ๆ เขาก็เกาะบริษัทเอาแน่นเชียว รอให้เขาจ่ายโบนัสให้เรียบร้อยตอนต้นปีก่อน แล้วค่อยสบัดก้นใส่ไปหางานที่อื่นใหม่ ถึงตอนนี้ป้าโซก็เข้าสวมรอยได้เลย เริ่มงานใหม่ ตอนปีใหม่น่าจะเป็นฤกษ์งามยามดีนะคะ

วันนี้จะเข้ามาบอกว่าที่หายหัวไป ก็แอบไปซุ่มทำไอ้เวปไซด์นี่อยู่น่ะค่ะ //hanadamapearl.tarad.com

จริง ๆ ก็มีเสียงคัดค้านมากกว่าสนับสนุนค่ะ ว่าจะทำไปทำไมกัน แต่เราก็มีเหตุผลของเราเองน่ะค่ะ ก็ตอนที่ไปอเมริกาทริปที่แล้ว เกิดอาการเครียดอย่างรุนแรงจนถึงเป็นโรคซึมเศร้าไปเลย ปรึกษานักจิตวิทยา เขาบอกว่าเราว่างมากเกินไป จนมีความคิดฟุ้งซ่านไปหลายอย่าง ห่วงโน่น ห่วงนี่ อีกอย่างเราอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีข้อจำกัดมากมาย ทำให้เกิดอาการเครียดอย่างรุนแรง แต่ถ้าได้ทำอะไรขึ้นมาเพื่อฆ่าเวลา ก็จะทำให้ดีขึ้นน่ะค่ะ

และอีกเหตุผลหนึ่ง จากที่ได้เดินทางไปโน่นมานี่หลายแห่ง สิ่งที่เราได้พบเห็นก็คือ ในโลกนี้ยังมีเพื่อนร่วมโลก ไม่ว่าจะคน หรือ สัตว์ที่ต้องการความช่วยเหลืออีกมากมาย อีกอย่างก็เริ่มมีคนเข้ามาขอความช่วยเหลือหลายราย ซึ่งเราไม่ได้มีเงินมากพอที่จะช่วยทำให้เขามีชีวิตดีขึ้นไปกว่าเดิมได้ บางทีก็เก็บมาเศร้าจนจิตตกไปเลย ตอนนี้ก็เลยมีความคิดว่า ถ้าเราธุรกิจอะไรขึ้นมาซักอย่าง ถ้าสำเร็จ เราก็คงจะมีโอกาสได้ช่วยเหลือพวกเขาได้มากกว่าบริจาคเพียงเล็กน้อยแล้วก็เดินจากมานะคะ แต่ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะทำได้มากน้อยแค่ไหน แต่ก็จะอยากจะลองดูน่ะค่ะ ถ้ายังไงขอกำลังใจจากป้าโซด้วยนะจ๊ะ

ที่บ้านก็ชอบมีคนแอบเอาหมามาทิ้งไว้เหลือเกิน นี่ก็ตัวที่สี่แล้ว ในรอบปีที่ผ่านมา ถ้ามีเงินพอ ก็คงจะซื้อที่ดินเพิ่มเพื่อเสี้ยงหมาที่เขาเอามาปล่อยให้น่ะค่ะ แต่รับเลี้ยงเพิ่มได้แค่ตัวเดียว นอกนั้นก็หาบ้านให้ได้หมด

โดย: Candlelight Blues

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:06:12 น.

ป้าโซจ๋า หนูมาตามป้าจ้ะ ว่างเมื่อไหร่รีบแวะไปนะ ปอเปี๊ยะทอดรออยู่ ช้าอาจหมด

โดย: ตุ๊กตา (เกลือหนึ่งกำน้อย

) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2553 เวลา:2:21:12 น.

ป้าโซ หวัดดีจ้า

กิจกรรมแบบนี้เหมาะกับป้าโซเนอะ ป้าเดซี่ว่าป้าเดซี่เป็นผู้หญิงแมน ๆ หน่อยไง เหมาะแล้วหละที่มีแต่ลูกชายอิอิ

ท่าทางจะสนุกมากมาย ทริปนี้มีแต่หนุ่ม ๆ เนอะ

เห็นอาหารแล้วก็นึกหิวขึ้นมาทันที นึกถึงอาหารที่เคยไปลิ้มลองที่ญี่ปุ่น เค้าเลือกใช้แต่ของคุณภาพดี ๆ อ่ะ ราคาก็อ่ะนะ ดีตามไปด้วย กร๊ากกส์

รูปนั้น...แหม ทายว่า ห้ามคนมีกลิ่นเต่าเข้า ผิดซะนี่ กร๊ากกส์

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:19:47 น.