แข่งยูโดที่ Tanushimaru ..ครั้งนี้ไอ้เสือไม่ถอย!!
ก่อนหน้าจะป่วยพักบล็อก อัพบล็อกนี้คาไว้ มาต่อๆกันให้จบซะที.. ยาวอีกละ อัพเรื่องแข่งยูโดทีไรยาวทู้กที..@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ วันอาทิตย์ที่ 28 พ.ย. เป็นแม็ทช์ประวัติศาสตร์อีกหนึ่งแม็ทช์ที่สนุกสนานมากมาย แน่น้อน.. เพราะชนะ ทะนุชิมะรุ.. เป็นเมืองในอำเภอคุรุเม่ การจัดการแข่งขันในวันนี้ มีหนังสือพิมพ์นิชินิปปงเป็นสปอนเซอร์ เป็นแม็ทช์เล็กๆดูจากทีมที่ส่งเข้าแข่งแล้ว มิซูม่าน่าจะมีภาษีเข้าถึงรอบชิงได้.. กุนซือป้าโซรู้สึกอย่างนั้น การแข่งขันในวันนี้มีทั้งประเภทเดี่ยวและประเภททีม ซึ่งแน่นอนที่ส่วนมากถ้าลงเล่นแบบทีมแล้วจะถูกตัดสิทธิ์ไม่ได้ลงแข่งประเภทเดี่ยว ประเภททีมมีทั้งหมดแปดทีม แบ่งเป็นสองสายๆละสี่ทีม จับแข่งเวียนกันครบทั้งสี่ทีมในแต่ละสายโดยเก็บคะแนน ทีมที่ชนะมากที่สุด คะแนนเยอะที่สุดสองทีมแรกในแต่ละสายก็จะได้เข้ามาแข่งในรอบทัวร์นาเม้นท์ เพื่อไต่เข้ารอบชิง.. ซึ่งในรอบทัวร์นาเม้นท์นี่ก็มีอยู่สี่ทีมนั่นแหละ ทีมในสายที่แข่งนี่มีสี่ทีมรวมมิซูม่าไปด้วย ดูแล้วมีเก่งอยู่ทีมนึงซึ่งเป็นหนึ่งในทีมหลักของอำเภอคุรุเม่ ต้องแข่งขันทั้งหมดสามครั้งเพื่อเก็บคะแนนให้ผ่านไปเข้ารอบทัวร์นาเม้นท์รอบเก็บคะแนน ครั้งแรก -- เจอคู่ต่อสู้ขนาดไล่เลี่ยกัน เคยแข่งกันมาแล้วและเสมอกัน ครั้งนี้ก็เสมอ อีก แต่ -->>ทีมชนะ ครั้งที่สอง -- เจอสาวตัวบักเอ้ก คนนี้ไม่เคยประมือกันมาก่อน ทำเค้าล้มด้วยท่ายูโค แล้วกดด้วยท่าอุไซโกะมิ ชนะ ไปในที่สุด --> ทีมชนะ ครั้งที่สาม -- เจอคู่ปรับเก่า..มะซะกิคุงที่แพ้เขาตลอด .. แน่นอน.. ตัวใหญ่ตึ้บเช่นเคย คนนี้เคยทำเสมอมาได้แค่ครั้งหรือสองครั้งนี่แหละ มาวันนี้ตอนเริ่มการแข่งขัน คู่ต่อสู้ปรี่เข้ามาแบบกะทุบ กะจบการแข่งขันให้เร็วที่สุดเพราะรู้ๆฝีมือกันอยู่ จะช้าอยู่ไยให้เหนื่อยมากกว่านี้.. ผ่านไปเกือบครึ่งเวลา ไอ้ตัวเล็กพลาดปิดแขนเก็บตัวไม่ดีตอนลงไปคลุกกันกับพื้น เจอคู่ต่อสู้ใช้พลังงัดตัวหงายแล้วกดทับ ถูกจับเวลาไป 14 วินาที แต่ก็ดิ้นๆๆๆจนพลิกตัวหลุดออกมาได้ แต่ .. เดี๋ยวๆๆก่อน ทำไมคนจับเวลาเซ็ตเวลาที่ถูกกดไว้ที่ 20 วิ.? นั่นคือถ้าถูกจับกดอีกครั้งด้วยเวลา 20 วิ. นี่ จะแพ้อิปป้งเลยทันที แต่ 14 วิ. ที่เราถูกจับกดนี่ ไม่มีผลอะไรกับคะแนนเพราะถือว่ายังไม่ครบเวลาตามกฏ เสียเปรียบไปละ .. เอา.. เลยตามเลย กำลังแข่งติดพัน ดูต่อ.. และแล้วเจ้าตัวเล็กก็พลาดอีก คราวนี้ถูกจับกดแบบดิ้นไม่หลุด เป็นอันแพ้ไป และผลจากที่เจ้าตัวเล็กแพ้ นี่เอง เลยทำให้ทีมแพ้ เพราะเป็นตัวตัดสินตัวสุดท้ายเนื่องจากคะแนนผลัดกันแพ้ชนะ เสมอ เท่ากันมาตลอด --> ทีมแพ้ .. ขอโต้ดนะกั๊บพวกน้องๆ แข่งคราวนี้ไม่ได้ถ่ายรูปตอนแข่งเลย เพราะแม่ขี้เกียจถือกล้อง.. ถือเคล็ดด้วยว่าถ้าถ่ายทีไรมักจะแพ้ กร๊ากกก.. รูปข้างล่างนี่เป็นแม็ทช์ที่แล้วหลังสร่างไข้หมาดๆลงแข่ง ให้ดูไซส์คู่ต่อสู้แต่ละครั้งของเจ้าตัวเล็กว่าเป็นอย่างนี้แทบทุกครั้ง.. จากการแข่งขันแบบสะสมคะแนน ชนะสอง แพ้หนึ่ง ทำให้ได้เข้าสู่รอบทัวร์นาเม้นท์ต่อไป..รอบทัวร์นาเม้นท์.. รอบนี้เข้ามาอยู่สี่ทีม จับสลากเพื่อหาคู่แข่งขันสองคู่ ในสองคู่นี้ใครแพ้ก็ตกรอบไปเป็นที่สามทั้งสองทีม ส่วนทีมชนะอีกสองทีมก็ไปชิงชนะเลิศกันต่อไปรอบรองชนะเลิศ คู่ต่อสู้ทีมนี้ไม่ได้ประมือกันมาก่อนในวันนี้ ตอนแรกคิดว่าทีมนี้จะหมูละ น่าจะผ่านเข้ารอบชิงได้ใสๆ แต่ผลการแข่งขันออกมาอย่างนี้.. ป.1 -- แพ้ ป.2 -- แพ้ ป.3 -- เสมอ ป.4 -- เสมอ ป.5 -- ชนะ จ๊ากกก.. หมายถึงว่า ป.6 คือไอ้ตัวเล็กที่เล่นเป็นคนสุดท้ายนี่ต้องชนะลูกเดียว !! ไม่มีสิทธิ์เสมอ หรือ แพ้ ไม่งั้นทีมตกรอบ เอาละหวา.. คู่ต่อสู้ก็ตัวใหญ่กว่า ทำไงดี?.. ลุย!! ไอ้ตัวเล็กเดินหน้าเข้าลุย.. เบี่ยงไปเรื่อยๆพอมีจังหวะจับปกเสื้อได้ก็เข้าท่าทันที .. เหวี่ยงแรกไม่ได้ผลเพราะคู่ต่อสู้ตัวหนักกว่า ไอ้ตัวเล็กย้ำเข้าท่าอยู่เรื่อย จนในที่สุดก็ทำคู่ต่อสู้ล้มลงได้คะแนนยูโคมาแล้วหนึ่งคะแนน เวลายังเหลืออยู่และการตัดสินยังไม่สิ้นสุด ไอ้ตัวเล็กจึงกดคู่ต่อสู้ไว้หลังจากทำเค้าล้มลง .. กรุณานึกสภาพคนกดที่เล็กกว่า กดๆไปคู่ต่อสู้ก็ดันจนคนกดตัวลอย.. จะหลุดจากท่าอยู่หลายหน ต้องเกร็งขาเกร็งแขนยึดไว้ให้มั่นรอจนเวลาครบ 25 วินาที(ที่ยาวนานในความรู้สึกของคนเป็นแม่) จึงชนะอิปป้งไป.. คู่ต่อสู้รอบนี้คือคนแรกแถวขวามือสุด ป.6 -- ชนะ รวมคะแนนทั้งทีม คือเสมอ.. ต้องตัดสินกันด้วยการแข่งขันอีกคู่หนึ่งเป็นคู่สุดท้ายที่จะชี้เป็นชี้ตาย โดยแต่ละทีมต้องส่งตัวแทนมาแข่งกันอีกรอบ .. โดยปกติทางทีมมักจะส่งเด็กโตที่สุดในทีมคือป.6 เป็นตัวแทนคนสุดท้ายออกไปแข่งอีกครั้งหนึ่ง แต่ทีมมิซูม่านี่ เด็กป.6 คือไอ้ตัวเล็กเนี่ย ตัวมันยังตัวเล็กกว่าเด็กป.5 เล้ยยย เป็นอันรู้กันว่าถ้ามีกรณีเช่นนี้ ทางทีมจะส่งเด็กป.5 ลงแทนเพราะตัวโตกว่า และได้นั่งพักมาหนึ่งยก และแล้วทะคะยะ.. เด็กป.5 ก็ชนะ สามารถพาทีมเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ.. ขอบคุณครับทะคะยะคุง..รอบชิงชนะเลิศ อีกแล้ว .. ได้เจอกับทีมที่เจ้าตัวเล็กแพ้มาในการแข่งครั้งที่สามนั่น .. เป็นคู่ปรับคนเดิม..มะซะกิคุงที่ไล่ทุบกันมา คราวนี้โค้ชพ่อวางแผนการให้รับมือใหม่.. เนื่องจากคู่ต่อสู้คนนี้ถนัดซ้ายและเราถนัดขวา ทำให้ลำบากที่เราจะยื่นมือขวาไปจับปกเสื้อเค้า เพราะมือซ้ายเค้าจะยันเราไว้และตัวเค้าโตกว่าเราทำให้เราเอื้อมไปไม่ถึงปกเสื้อด้านขวาเค้า และถ้าเค้าจับเราถนัดๆได้เมื่อไหร่ เค้าเข้าท่าเราแน่!! โค้ชพ่อจึงสั่งให้ไอ้จิ๋วตัดการถูกจับทุกครั้งที่คู่ต่อสู้จับปกเสื้อเรา ด้วยการยกแขนขวาตัดเข้าวงในปาดมือเค้าออกไปจากเรา ทำให้เค้าจับเราไม่ได้และเราก็หาโอกาสเข้าท่าเอาตามแต่จังหวะ ส่วนแม่มัน ประมาณซาดิสต์.. "เท็ตซึ.. ทำให้มะซะกิคุงน้ำตาเล็ดให้แม่ดูซักครั้งดิ๊ " ไอ้ตัวเล็กบอก "ที่ไหนจะได้ล่ะแม่ ตัวใหญ่อย่างนั้น!! ) .. เพราะแม็ทช์ก่อนหน้านี้ มะซะกิ.. คู่ต่อสู้ที่เราเคยแพ้ตะกี้ แข่งกับเด็กที่เราเคยเสมอมารอบก่อน มะซะกิก็ทำได้แค่เสมอกับเด็กคนนั้น ไม่สามารถชนะได้ ป้าโซเลยชี้ให้ดูว่า เห็นไหม..เด็กคนนั้นก็ตัวเท่าเรายังสามารถตีเสมอกับมะซะกิได้เลย ฝ่ายครูฝึกตัวจริงก็เรียกสมาชิกมายืนชุมนุมกัน ให้ความหวังว่าถ้าผ่านรอบนี้ไปได้นั่นคือชนะเลิศ อยากชนะกันอ๊ะป่าวตัวเองงง แล้วบอกเจ้าตัวเล็กซึ่งเป็นจุดอ่อนสุดท้ายของทีมเนื่องจากเป็นคนสุดท้ายว่าคู่ต่อสู้ที่เราแพ้มาน่ะ ถึงแม้เค้าจะเป็นนักกีฬาติดอันดับของจังหวัดแต่ก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรมากนัก เขาได้เปรียบจากขนาดและน้ำหนักของเค้า แต่ถ้าเทียบกับการเข้าท่าก็ไม่ได้เหนืออะไรกว่าเรา เพราะงั้น.. สู้เว้ยยยย!!! ผลการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ.. ป.1 -- แพ้ ป.2 -- แพ้ ป.3 -- แพ้ กรี๊ดดดด.. สามคนแรก ปาเข้าไปครึ่งนึงแพ้เค้าหมด ทางเข้าสู่เส้นชัยแคบเข้ามาเหลือติ๊ดเดียว นั่นคือสามคนที่เหลือต้องชนะ กระงืดดดด.. จะเป็นไปได้มั้ยนี่? ป.4 -- ชนะ.. แบบหวุดหวิด .. เว้ยยย.. มีลุ้นเว้ยยย.. ถึงแม้จะลุ้นยากเพราะโอกาสชนะของไอ้ตัวเล็กซึ่งเป็นคนสุดท้ายแทบไม่มี .. กระซิก.. กระซิก.. ป.5 -- ชนะ.. กรี๊ดดดด.. น้องทำได้แว้วววว ตะตะ..แต่.. พี่คนสุดท้ายนี่ล่ะ .. คราวนี้ทำใจลำบากกก.. เหลือเกินนนนน.. ลำบากกก.. เอาเว้ย.. เดินหน้าชนรถถังมะซะกิซักตั้ง ไหนๆก็ไหนๆ มากสุดก็แค่แพ้!! (ไอ้ตัวเล็กคิดยังงี้ จากการสัมภาษณ์ของแม่มันตอนจบการแข่งขันว่าคิดยังไงตอนนั้น?) มะซะกิคุง.. คู่ต่อสู้รอบนี้ของเจ้าตัวเล็ก ยืนหน้าสุดแถวขวามือถัดจากแถวของเจ้าตัวเล็กซึ่งอยู่ซ้ายสุด คนที่หน้าอกด้านซ้ายมีธงชาติญี่ปุ่นปักอยู่ .. ถือเป็นตัวแทนนักกีฬาระดับจังหวัด จากการที่จัดแข่งขันระดับจังหวัดปีต่อปี เริ่มการแข่งขัน.. ด้วยลีลาแบบเดิมๆที่เวียนไปรอบๆคู่ต่อสู้ และตัดการจับของคู่ต่อสู้ทุกครั้งทำให้ยืดเวลาแพ้ไปได้แต่ละการกระดืบของเวลา(อันนี้แม่มันลุ้น ) พั่บ!! อ๊ายยยย.. ถูกจับได้แล้ว เค้าผลักลงจะกดทับอ้ะ เร้วววว.. หยัดตัวพลิกคว่ำหนีเด๋วนี้.. แม่มันยืนเกร็งหุบปากแน่นตะโกนบอกในใจ ซึ่งเจ้าตัวเล็กก็ไวทันใจไม่ยอมให้ทับง่ายๆ ดิ้นหลุดไปตั้งหลักใหม่ได้ ตอนนั้นผ่านไปน่าจะนาทีกว่าแล้ว ป้าโซมองเวลาว่าเหลืออีกกี่นาที การแข่งขันทั้งหมด 3 นาที น่าจะเหลืออีกซักสองนาทีเต็มที่ แต่เมื่อมองไปที่นาฬิกาจับเวลา เฮ้ยยยย!!!!! เวลาไมมันไม่กระดิกเลยฟระ ? ยังคงอยู่ที่สามนาทีแล้วแน่นิ่งอยู่อย่างนั้นแม้กรรมการจะสั่งให้ดำเนินการแข่งขันต่อ.. นี่หมายความว่าคนจับเวลาไม่ได้กดเวลาตั้งแต่แรกงั้นสิ จ๊ากกกก.. จากปากที่หุบนิ่งเพื่อส่งสมาธิให้ลูกมาแต่แรก มาถึงตอนนี้นังแม่ทนไม่ไหว เดินไปริมสนามแข่งมือชี้ไปที่เวลาแหกปากร้อง.."จิคัง!! จิคัง!!" (เวลา..เวลาโว้ยยยย..) ไม่ยอมหยุดปากจนคนอื่นรู้สึกและมองไปเห็นเช่นกันจึงช่วยกันตะโกนบอกกรรมการให้หยุดการแข่งขันชั่วคราว และคนจับเวลาถึงเพิ่งจะได้สติกดเวลาเริ่มนับถอยหลังใหม่ ป้าดดดดด.. ถ้าลูกชั้นมันไซส์อย่างหนาตราช้างพอฟัดพอเหวี่ยงกับคู่ต่อสู้ ชั้นจะไม่กระเทือนเล้ยยย บักห่านช้างฟัด!! ลืมได้ไงฟระของพรรค์นี้ มันยิ่งจะหักเป็นสองท่อนอยู่ แต่เวลาไม่มีให้หงุดหงิดได้นานต้องมาลุ้นในสนามต่อไป ผ่านไปสองนาทีกว่า คู่ต่อสู้..มะซะกิคุงเริ่มรุกใหญ่เพราะรู้ตัวว่าเวลาเหลือน้อยแล้ว ขณะที่ไอ้จิ๋วเราเริ่มมีกำลังใจมากขึ้นว่าทนอีกหน่อยกรูก็พ้นแล้ว มะซะกิรุกไปฟืดฟาดไป จนในที่สุดเค้าก็พลาดถลำเข้ามาให้ไอ้จิ๋วจับเข้าท่าล้มลงได้คะแนนยูโคหนึ่งคะแนนจนได้.. เหลืออีกไม่ถึงนาที คู่ต่อสู้ต้องทำแต้มให้ได้ น้ำตามะซะกิคุงเริ่มไหลจมูกเริ่มสูดขี้มูกแระ แต่ไอ้ตัวเล็กมันได้เปรียบเรื่องคะแนนอยู่ มีหรือจะยอมง่ายๆ .. เอาสิวะ ได้เปรียบมาคะแนนนึงแล้ว ระวังแค่อย่าแพ้ด้วยคะแนนที่สูงกว่าก็แล้วกัน เสียงเชียร์กึกก้อง แม่มันเริ่มกัดปากไม่อยู่แล้ว แหกปากให้กำลังใจลูก .. "โม่ซึโคะฉิ.. เท็ตซึ.. กัมบะเระ!!" .. อีกนิดเดียวลูก สู้ๆ.. ไอ้ตัวเล็กหันมามองเวลา.. ปรี๊ดดดดดดดดดด.. หมดเวลา... กรรมการหยุดการแข่งขัน ระหว่างที่เดินกลับเข้าที่เพื่อคำนับคู่ต่อสู้นั้น ไอ้ตัวเล็กเหลียวหลังมามองข้างหลังเพื่อมองหน้าครูฝึก ทำหน้าจะยิ้มก็ไม่เชิง อมๆเหมือนอยากจะยิ้มกว้างๆ แต่ยังเกรงใจอยู่ว่าตัวยังอยู่ในสนามแข่ง ยังต้องรักษามารยาทอยู่ หน้าเลยออกมาตลกมากกก.. คือยิ้มๆแบบกัดๆปากข้างใน ก่อนจะหันไปตีหน้าเคร่งโค้งคำนับคู่ต่อสู้และกรรมการเพื่อจบการแข่งขัน นึกถึงหน้าเจ้าตัวเล็กตอนนั้นแล้วยังขำไม่หาย.. ในที่สุด เจ้าตัวเล็กก็ชนะ จึงทำให้ทีมชนะเลิศ เป็นแม็ชท์ที่ดีที่สุดอีกครั้งหนึ่งของเจ้าตัวเล็กในปีนี้ และแน่นอน..ชื่อทีมได้ลงในหนังสือพิมพ์ที่เป็นสปอนเซอร์การแข่งขันครั้งนี้ด้วย แม็ทช์นี้เป็นแม็ทช์สุดท้ายของปี 2010 จากนี้ไปเนื่องจากใกล้สิ้นปี ทุกคนต่างมีกิจกรรมมากมายที่ต้องทำ จึงต้องเว้นเรื่องการแข่งขันไปจนผ่านปีใหม่ไปแล้ว ขอขอบคุณพี่ยก แม่ยก น้ายก อายก ป้ายก ลุงยก ญาติยกทั้งหลายที่ได้ผ่านเข้ามาอ่าน เจอขอบสนามกันอีกทีในปีหน้า.. สวัสดีขอรับ..
Create Date : 08 ธันวาคม 2553
Last Update : 8 ธันวาคม 2553 21:51:28 น.
40 comments
Counter : 1252 Pageviews.
โดย: kim_tiger วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:18:42:32 น.
โดย: TIRAMISUCARAMEL IP: 219.5.109.118 วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:18:51:50 น.
โดย: apple.007 วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:21:32:22 น.
โดย: keng_toshi วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:22:15:23 น.
โดย: พี่หมี (Bkkbear ) วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:8:32:50 น.
โดย: แม่หมู (jamaica ) วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:9:58:10 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:11:05:08 น.
โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:14:23:40 น.
โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:20:24:09 น.
โดย: apple.007 IP: 1.46.18.229 วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:23:42:02 น.
โดย: yyswim วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:0:01:12 น.
โดย: Dingtech วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:0:56:30 น.
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:10:57:26 น.
โดย: apple.007 วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:16:22:01 น.
โดย: aArMel วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:23:32:01 น.
โดย: kaiyangtookpaomanjatookmaiseab IP: 27.54.110.57 วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:11:58:03 น.
โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:16:05:04 น.
โดย: apple.007 วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:20:19:43 น.
โดย: ขวัญและพระจันทร์ (Great_opal ) วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:20:30:55 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 ธันวาคม 2553 เวลา:15:58:42 น.
โดย: Dingtech วันที่: 12 ธันวาคม 2553 เวลา:21:15:57 น.
โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 13 ธันวาคม 2553 เวลา:7:37:37 น.
โดย: แม่ปู IP: 118.172.246.141 วันที่: 13 ธันวาคม 2553 เวลา:12:47:09 น.
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [? ]
สวัสดีค่ะ .. ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
ขวัญจะแวะมาบอกค่ะว่า
บ้านขวัญมีตรึมเลย
ถ้าป้าโซสนใจบอกนะคะ
จะส่งหนังไทยสนุกๆไปให้ดูค่ะ
แหะแหะ
คนงานที่บ้านรู้กันหมดเลยค่ะ
ว่าพ่อน่ะเก่งเรื่องงานนอกบ้าน
แต่กับลูกสาว...กลัวสุดๆ
อิอิ
พ่อไม่รู้หรอกว่า
ลูกสาวรักพ่อขนาดไหน
แต่แค่ลูกสาวนอนอยู่บ้าน
ไม่ไปไหน
พ่อก็ทำนู่นทำนี่ให้ทานทั้งวันค่ะ
พ่อขวัญทำกับข้าวเก่งมากๆ
แต่ไม่ทำให้ใครทาน
นอกจากลูกสาว
ภูมิจายค่ะ
ป้าโซมีความสุขมากๆนะคะ