makeup artist diary : 2ปีกับการไร้ซึ่งงานประจำ

นานมากจนเหมือนลืมแล้วครับว่าผมไม่ได้ทำงานประจำมานานแค่ไหน มุมมอง และความคิดในการใช้ชีวิตของผมเปลี่ยนไปมากเหมือนกัน

ตอนนี้ผมดำเนินชีวิตอย่างสบายๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก อยู่อย่างง่ายๆ เอาจริงๆ ไม่ได้คิดเรื่องงานด้วยซ้ำ ถ้ามีงานก็เพียงแค่ทำเต็มที่ที่สุดเท่าที่เราทำได้แค่นั้นเอง

ในปีที่ผ่านมา หลายๆ อย่างเป็นประสบการณ์ใหม่ เข้าใจเลยครับคำว่าอาบน้ำร้อนมาก่อนเป็นไง ( เกี่ยวไหมเนี้ย ) เลยมีหลายสิ่งที่อยากจะบอกคนที่เข้ามาอ่าน blog ของผม

1. ผมยินดีที่จะตอบทุกคำถามครับ ถึงแม้บางคำถามที่ถามกันมีอยู่ใน blog สรุปไว้แล้ว บางคำถามยังหาข้อสรุปไม่ได้ บางคำถามเป็นคำถามที่ตอบไม่ได้จริงๆ ดังนั้นคำตอบที่ได้อาจไม่ตรงใจ เข้าใจผมนิดนึงนะ

ผมมีช่องทางในการถามคำถามผมหลายช่องทาง ไม่ว่าจะเป็น e-mail ,msn ,facebook ,BB ก็มี เบอร์โทรศัพท์มือถือผมเปิดเผย หลายท่านเลือกที่จะโทรหาผม หากผมมีเวลาผมก็ยินดีนะครับ แต่ในบางครั้งก็อาจจะตอบไม่ได้ยาวมากนักเนื่องจากติดธุระอยู่ ต้องรีบๆ ตอบ ก็ไม่ทราบว่าจะเข้าใจกันหรือเปล่า ผมพยายามรับโทรศัพท์ทุกสายแม้ว่าจะยุ่ง และโทรกลับหากเป็น miss call

2. ดีใจนะครับที่หลายๆ ท่านชื่นชอบผลงานผม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะมีงานมากมายล้นมือยุ่งซะเหลือเกิน ช่วงที่ผมนอนอยู่บ้านเฉยๆ ก็มีเยอะแยะไป และที่อยู่ได้สบายๆ ก็เพราะที่บ้านแหละครับ ผมยังอาศัยอยู่กับคุณพ่อคุณแม่เลย หากมีงานโทรมาได้นะคร้าบ งานเล็ก งานน้อย ปลาซิวปลายสร้อยก็รับ

3. ส่วนตัวผมว่าคนเราทำงานดีให้ดีที่สุด อะไรก็จะดีเอง อย่าเอาเงินมาเป็นตัวตั้งว่าต้องได้เท่านั้นเท่านี้ แต่ก็อย่าลืมถึงต้นทุน ซึ่งผมดันเรียกได้บ้าเลยทีเดียวกับการ update เครื่องสำอาง และอุปกรณ์ใหม่ๆ เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนางานของเราให้ดียิ่งๆ ขึ้น คำว่าดี ไม่ได้หมายรวมถึงคำว่าตลอดไปไว้ด้วย

4. เครื่องสำอาง และอุปกรณ์ดีๆ เป็นส่วนประกอบสำคัญส่วนหนึ่งในการเป็นช่างแต่งหน้าที่ดี หลายคนต้องแอบคิดกันแน่ว่าต้องมีคนให้มา โถ่ทุกวันนี้ผมยังเดินซื้อเครื่องสำอางตามเคาวน์เตอร์อยู่เลยคร้าบ ในราคาเท่าๆ กับที่ทุกคนซื้อกันแหละครับ

ที่จะได้มาก็มีบ้าง เป็นของที่ผมอยากได้หรือเปล่า ใช้ได้หรือเปล่าเขาก็ไม่ได้ถามผมซะด้วยซิ แถมถ้าชอบก็ต้องซื้อเพิ่มเองอีก บริษัทไหนจะยกชุดให้ทั้ง collection ก็ยินดีนะคร้าบ ผมไม่ได้หยิ่งแต่ประการใด

5. สิ่งที่มั่นใจทุกครั้งที่อ่าน blog ผมคือดีผมก็บอกว่าดี โดยมุมมองที่ผมบอกว่าดีผมพยายามนะที่จะมองจากมุมของทุกๆ คนเมื่อเอาไปใช้กัน ไม่ใช่มุมของผมคนเดียว แต่สิ่งที่ไม่ดีผมขอไม่พูดแล้วกันนะ ยังอยากเขียนให้ทุกคนอ่านอีกนานๆ โลกนี้ไม่ได้ใจดีนักหรอกครับ

6. ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เชื่อตัวเองนะครับว่าผมจะมาเป็นช่างแต่งหน้าได้ เรียนแต่งหน้าก็ไม่ได้เรียน ทำงานมาก็หลายอย่าง แต่สิ่งที่ประสบการณ์สอนผมก็คือ สิ่งที่เราจะทำ ไม่ใช่เราคนเดียวที่มาตัดสิน ไม่ใช่เราชอบแล้วเราจะมาดันทุรังทำ แต่คนอื่นๆ จะเป็นคนที่บอกเราด้วยว่าเราควรจะทำอะไร ค้นหาให้เจอครับ เรามีความสุข คนอื่นมีความสุข แล้วคุณจะต้องการอะไรไปมากกว่านี้กับชีวิต

ท้ายสุดผมจำได้แม่นเลยว่าทุกครั้งที่ผมสัมภาษณ์งาน คำถามว่าจุดมุ่งหมายของชีวิตของผมคืออะไร ผมตอบว่าความสุขครับ และผมว่าตอนนี้ผมมีความสุขแล้วครับ

Create Date : 12 เมษายน 2553 Last Update : 12 เมษายน 2553 14:21:12 น. Counter : 1278 Pageviews.		13 comments
Share Tweet