แพนด้ามีขนบริเวณ หู รอบดวงตา จมูก ขา หัวไหล่ สีดำ ในขณะที่บริเวณอื่นจะมีสีขาว มีฟันกรามขนาดใหญ่ และมีกล้ามเนื้อขากรรไกรที่แข็งแรงสำหรับเคี้ยวต้นไผ่ ซึ่งเป็นอาหารของมัน ตัวของมันที่อ้วนและลักษณะการเดินที่อุ้ยอ้าย ทำให้มันดูเป็นสัตว์ที่น่ารัก แต่ในยามที่มีภัยมาถึงตัว แพนด้าก็มีวิธีการต่อสู้เหมือนหมีทั่วๆ ไป นักวิทยาศาสตร์คิดว่าลักษณะสีขาว-ดำ ของแพนด้า อาจช่วยให้มันดูกลมกลืนกับสภาพแวดล้อมที่เป็นภูเขา และมีหิมะ
ขนาดเมื่อวัดส่วนสูงในท่ายืน 4 เท้า แพนด้าสูงประมาณ 2-3 ฟุต จากเท้าถึงหัวไหล่ ในขณะที่ท่ายืน 2 เท้า วัดได้ 4-6 ฟุต น้ำหนักประมาณ 80 ถึง 125 กิโลกรัม โดยตัวผู้จะมีน้ำหนักมากกว่าตัวเมีย 10 ถึง 20 %
ถิ่นที่อยู่อาศัยแพนด้าอาศัยอยู่ในป่าไผ่ที่ความสูงประมาณ 3,600 ถึง 10,500 ฟุต ซึ่งครั้งหนึ่งพวกมันเคยอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ต่ำกว่านี้ แต่การถางป่าเพื่อทำฟาร์ม หรือเพื่อประโยชน์อย่างอื่น ทำให้มันต้องเปลี่ยนถิ่นที่อยู่อาศัย เราพบแพนด้าอาศัยอยู่บริเวณภูเขาทั้งในตอนกลาง และตะวันตกของประเทศจีน
การสืบพันธุ์ระยะเวลาผสมพันธุ์อยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งในช่วงเวลานั้น ตัวเมียจะมีความต้องการเพียง 2 ถึง 3 วันเท่านั้น สิ่งที่ทำให้ตัวผู้และตัวเมียมาพบกันคือ เสียงร้อง หรือสิ่งที่ถูกขับออกมาจากตัวผู้หรือตัวเมียตามจุดต่างๆ เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม ตัวเมียใช้ระยะตั้งครรภ์ตั้งแต่ 95 ถึง 160 วัน และถึงแม้ว่าแพนด้าตัวเมียสามารถให้กำเนิดลูกแพนด้าฝาแฝดได้ แต่ส่วนใหญ่จะมีลูกแพนด้าเพียงตัวเดียวที่รอดชีวิต เนื่องจากอาหารที่จำกัด
ถ้ายกเว้นสัตว์จำพวกจิงโจ้แล้ว เราถือว่าลูกแพนด้าเป็นลูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่เล็กที่สุด ลูกแพนด้าที่เกิดใหม่มีน้ำหนักเพียง 4 ถึง 6 ออนซ์เท่านั้น (110 ถึง 170 กรัม) และยังไม่ลืมตา ลูกแพนด้ามีการเจริญเติบโตที่ช้า จะมีน้ำหนักเท่ากับแพนด้าพ่อ-แม่ของมันเมื่ออายุประมาณ 2 ถึง 4 ปี ลูกแพนด้าจะอยู่กับแม่จนอายุประมาณ 2 ปี จึงออกไปเผชิญโลกด้วยตัวเอง เนื่องจาก อายุที่สามารถสืบพันธุ์ได้ของแพนด้าตัวเมีย อยู่ในช่วงประมาณ 6 ถึง 20 ปี และตัวเมียจะให้กำเนิดลูกอย่างมาก 2 ปีต่อลูกแพนด้า 1 ตัว ดังนั้นแพนด้าตัวเมียสามารถให้กำเนิดลูกแพนด้าได้อย่างมากประมาณ 7 ตัว ในช่วงอายุขัยของมัน ซึ่งถือว่าเป็นอัตราการให้กำเนิดลูกที่น้อยมาก และนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมจำนวนแพนด้าที่เกิดใหม่จึงไม่สามารถทดแทนแพนด้าที่ตายไปจากการถูกล่าได้ การลดจำนวนลงอย่างมากของหมีแพนด้าในระยะเวลาที่ผ่านมา ทำให้มีการตั้งองค์กรที่ทำหน้าที่อนุรักษ์หมีแพนด้าขึ้น
อายุขัยนักวิทยาศาสตร์ยังหาข้อสรุปที่แน่นอนไม่ได้ว่าแพนด้ามีอายุได้ยืนยาวเท่าไร มีสถิติที่บันทึกไว้โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวจีนว่า แพนด้าที่สวนสัตว์มีอายุถึง 35 ปี
ดูสิ! ความรักระหว่างช่วงกะฮุ่ย แม้ว่ากำแพงจะขวางกันแต่ช่วงทะลายกำแพงเดินลงมาปีนหาฮุ่ย รักกันเหลือเกิน อิจฉาหมีแพนด้าเค้าว่าน่ารัก ผมนี้ชักชักอยากจะเห็น อยากสัมผัสหมีตัวเป็นๆ อยากจะเห็นเห็นหมีแพนด้า อยากจะรู้มันอยู่ยังไง มันกินอะไรถึงได้โตมา กินยอดไม้ ยอดไผ่ ยอดหญ้า หรือกินพิซซ่าเหมือนกันกับคน.........หมีแพนด้ามันหาดูยาก ได้มาจากจีนแผ่นดินใหญ่ เป็นของฝากมาจากแดนไกล เขามอบให้คนไทยได้ดู ไปดูหมี กันดีไหม ถ้าจะไป ก็รีบมา เหมาเครื่องบิน ขี่ขึ้นฟ้า มาเรามามาไปดูหมี ไปดูด้วยกันนะ...นะ...
+
=
1 + 1 = 3
หมีแพนด้าเขาว่าน่ารัก...
ช่วง.ช่วง รักทุกคน
ปวดท้อง..ไหมแล้ว
โชว์หวาดเสียว
หล่อไหมครับ
เดินเล่น
ร้อนจังเล่นน้ำดีกว่า
แย่แล้ว..ตก..ตกแล้ว...
สวยไหม..จ๊ะ!
ช่วง ฮุ่ย ทะเลาะกัน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
บล็อกนี้ยังพาเราวนเวียนอยู่ในเชียงใหม่อยู่เลยนะครับ อย่างว่าแหละครับ เชียงใหม่ที่เที่ยวเยอะจะตาย ผมไปมาหลายรอบแล้วยังเที่ยวไม่ทั่วซักที .....
เคยไปดูแพนด้า นานมากแล้ว ตั้งแต่ยังมีแค่ช่วงช่วงกับหลินฮุ่ย ....ส่วนน้องหลินปิงตอนนั้นคงยังเป็นวุ้นอยู่เลยล่ะมั๊ง ..... ถ้ามีโอกาสอยากพาเด็กๆ ไปดูบ้างก่อนที่เขาจะส่งคืนกลับเมืองจีน .....