..เปรียบดังเป็นนักเดินทาง ที่รอนแรมหนทางไกล .. .... ย่อมมีเรื่องมากมายมากับทางไกลที่ได้เดินมา.... บนถนนรัชดาภิเษก หน้าโรงแรมฟอร์จูนค่ะ วันสองวันนี้ ยังคงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับการแว้บจากงานมานั่งเลือกรูปเก่าๆ ที่เพิ่งได้คืนมา (ความเดิมในบล็อกที่แล้ว) เมื่อวาน เลือกไปเลือกมา เจอภาพชุดหนึ่ง ที่ทำให้นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาค่ะ นักเดินทาง ของ กัมปะนี ก็เลยเอาเนื้อเพลงมาตั้งเป็นชื่อบล็อกหน้านี้อ้ะค่ะ แล้วก็ไม่รู้ว่าจะเลือกบล็อกไว้ในกลุ่มไหนดี ก็เลยเอาำไว้ในแกลเลอรี่ภาำพถ่ายซะงั้น ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่ามันจะเข้าคอนเซปต์ไหม แหะๆ บริเวณแยกประชาสงเคราะห์ (แยกโบสถ์แม่พระ) ดินแดง เอาเนื้อเพลงมาฝากด้วยค่ะ.... นักเดินทาง - กัมปะนี จากเวลาที่ยาวนานกับวันวานที่เลยไป จะมีภาพที่ใจยังจดจำไว้ทุกคืนวัน ผ่านไปเร็วดูราวเหมือนฝัน ภาพความหลังครั้งนั้นไม่เคยเก่า ย้ำและเตือนในหัวใจเรา ตลอดเวลา เปรียบดังเป็นนักเดินทาง ที่รอนแรมหนทางไกล ย่อมมีเรื่องมากมายมากับทางไกลที่ได้เดินมา สู่ปลายทางในการค้นหา ผ่านภูผา ขุนเขาที่กว้างใหญ่ ทิ้งร่องรอยเอาไว้ในใจ ไม่อาจลืมเลือน ล่วงเลยผ่านไป ถูกกลืนกับกาลเวลา ไม่พบอะไรที่ยั่งยืน ดุจกระแสน้ำที่ไม่คืนกลับมา หันมองกลับไป ก็มีแต่ความทรงจำ ชีวิตที่เคยผ่านมา เปี่ยมด้วยรอยยิ้มและน้ำตาเก็บไว้ จากทางไกลที่เดินมา สู่เวลาที่เดินไป ไม่มีหนทางใด ที่จะนำวันนั้นหวนคืนมา เก็บความจริงในการค้นหา เป็นบันทึกล้ำค่าและยิ่งใหญ่ เขียนเรื่องราวเอาไว้ในใจ ตลอดเวลา หาเพลงนี้มาให้ฟังในที่นี้ไม่ได้น่ะค่ะ แต่ถ้าใครเคยฟังจะรู้ว่าเป็นเพลงที่ไพเราะมาก และมีความหมายดีๆ ค่ะ บนถนนจตุรทิศ หรือ ถนนเลียบบึงมักกะสัน ทางลัดจากถนนศรีอยุธยามายังแยกประชาสงเคราะห์สมัยเปิดใช้ไม่นาน ชีวิตช่างภาพอาชีพ โดยเฉพาะช่างภาพสารคดี คงไม่ต่างจากนักเดินทางเท่าใด เพราะหากไม่เดินทาง ก็คงไม่ได้ภาพถ่ายดีๆ มาให้คนไม่ได้เดินทางได้ดู ขนาดเราเป็นแค่ "คนนิยมการถ่ายภาพ" คนหนึ่ง บางทียังรู้สึกว่า ต้องเิดินทางมากเหลือเกิน จึงจะได้ภาพถ่ายที่ถูกใจมา เอ๊ หรือว่า จริงๆ การถ่ายภาพของเรา เป็นแค่ข้ออ้างในการเดินทางนะ เพราะจริงๆ แล้ว เราชอบเดินทาง เราจึงถ่ายรูป หรือเปล่า อืมมมมมม สะพานพระรามแปดเมื่อเปิดใช้ใหม่ๆช่วงหัวค่ำ สะพานพระรามแปดเมื่อเปิดใช้ใหม่ๆ ช่วงสายๆ คงไม่มีใครบอกได้ว่า การเดินทางครั้งต่อไปจะเกิดขึ้นเมื่อไร แต่ที่แ่น่นอนที่สุด การเดินทางครั้งก่อน ยังคงบันทึกไว้ในความทรงจำ และในบางภาพถ่ายเสมอ ไม่ว่าเส้นทางนั้น จะราบรื่น หรือลำบากเดียงใด สะพานตากสินยามค่ำ และแม้บนเส้นทางเดิมที่เราเคยเดินผ่าน และ/หรือ ต้องใช้เส้นทางนั้นเป็นประจำ หลายๆ ครั้งก็มีอะไรที่สะดุดตาในบางหน บางครา โดยเฉพาะในโอกาสพิเศษบางวาระ เกาะกลางถนนราชดำริ ก่อนวันปีใหม่เมื่อสองปีก่อน คนที่ช่างสังเกตจะเก็บจำรายละเอียดในแต่ละเส้นทางเอาไว้เพื่อเพิ่มพูนประสบการณ์ชีวิต ทั้งในด้านดีและร้าย แต่จะไม่เก็บจำฝังใจจนไม่กล้าเดินกลับไปในเส้นทางเดิมอีก แม้เส้นทางนั้น จะเต็มไปด้วยความทรงจำอันเลวร้ายมากมาย ครั้งหนึ่งเคยจำได้ว่า ไม่สามารถจะนั่งรถผ่านเส้นทางเส้นหนึ่งได้ เพราะมีความทรงจำที่เจ็บปวดกับใครบางคนที่ทำงานในอาคารละแวกนั้น ผ่านเวลาไปปีกว่า เมื่อทำใจกับทุกสิ่งได้ เดินทางผ่านเส้นทางนั้นทีไร ก็แค่เจ็บแปล๊บขึ้นมาในใจ แต่ไม่ทุรนทุราย มือเย็นเพราะเหงื่อออกที่มือจนชุ่มอีกแต่อย่างใด คิดย้อนกลับไป ก็แอบขำตัวเองอยู่มิวาง บนเส้นทางสายใต้ เมื่อนั่งรถกลับจากอัมพวา เฮ่ออออออออออ ในแต่ละช่วงชีวิตเรานี้ มีความทรงจำมากมายเหลือเกินเนาะ บางทีแค่นั่งอยู่เฉยๆ ความทรงจำก็หลั่งไหลมาเป็นสายๆ น่าจะยาวกว่าถนนสายใดๆ ในโลกนี้เสียอีกกระมัง เฮ่ออออออออ เริ่มฟุ้งซ่านอีกแล้วสินะ ยัยนักเดินทางตัวเล็ก... ถนนอุทยาน หรือชื่อเดิม ถนนอักษะ ยามสายวันหยุด วันนี้บันทึกความรู้สึกไว้แค่นี้ก่อนดีกว่าเนาะ กับภาพเก่าๆ ที่ถ่ายไว้เมื่อเกือบๆ สองปีที่ผ่านมา เมื่อมีกล้องถ่ายรูปได้สองสัปดาห์ค่ะ วันก่อนที่บ่นๆ เรื่องไม่เกี่ยวกับภูกระดึง เมื่อวานได้รับของฝากจากภูกระดึงแว้วววววววว เป็น แมว (หรือลูกขนุนละเนี่ย) ตัวนี้อ้ะค่ะ สงสัยมันจะจับกระต่าย หรือไม่ก็สิงสาราสัตว์บนเชิงภูกินนะ ดูตัวมันสิ กลมดิ๊ก ยังกะลูกขนุนเลยอ้ะ เพื่อนๆ มารับของฝากด้วยกันนะคะ อิอิ สำหรับผู้ที่แวะมาทุกท่าน ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ   Create Date : 05 ตุลาคม 2548 35 comments Last Update : 5 ตุลาคม 2548 18:20:50 น. Counter : 1986 Pageviews. Share Tweet

จ๊ะเอ๋ ..(คุณ )มาหยาค่ะ (คุณ )มาหยาถ่ายได้สวยจริงๆๆค่ะ แอบบบบบบ กระซิบ จริงๆๆๆน๊ะ ขอหนี่ฯทำงานก่อนน๊ะค๊ะ สดชื่นค่ะ ..(คุณ )มาหยา   โดย: หนี่หนีหนี้ 5 ตุลาคม 2548 10:07:42 น.

สวยยยย..มาก...ครับคุณแอน.. อืมม...ตลอดเส้นทาง...ของการเดินทาง..มีเรื่องราวตามรายทางไปตลอดอยู่แล้วล่ะครับ.. อ่า..คัมปะนี..เพลงนี้ผมก็ชอบเหมือนกันครับ... ป.ล.พรุ่งนี้ผมเดินทางแล้ว..ฝากดูแลบ้านผมด้วยนะครับ..ขอบคุณครับ.. กลับมาจะเอา..เรื่องราวจากการเดินทางเที่ยวนี้มาแบ่งปันประสบการณ์นะครับ.. แต่เรื่องภาพถ่ายนี่..คงสู้คุณแอนไม่ได้อ่ะครับ..5555   โดย: กุมภีน 5 ตุลาคม 2548 10:16:19 น.

แวะมาเดินทางผ่านความทรงจำของคุณแอนนะคะ ภาพสวยเช่นเคยค่ะ   โดย: rebel 5 ตุลาคม 2548 10:24:36 น.

"กาลเวลาผ่านไป แต่ในใจยังลืมไม่ลง ปานนี้เธอคงเบิกบาน..." คนความจำดีก็มักจะเป็นแบบนี้แหละครับ เจอะอะไรแว๊บหนึ่งทั้งๆที่มันนานมาแล้ว ก็ย้อนคิดเหมือนดั่งว่าพึ่งจะเกิดไม่นาน.. ปล.ผมโชคดี(หรือเปล่า?)ครับที่เป็นคนความจำสั้น   โดย: merf1970 5 ตุลาคม 2548 10:35:38 น.

หนี่ฯรีบ จู๊ดๆๆๆมาบอก(คุณ )มาหยาค่ะ ถูกต้องแล้วค่ะ ของคุณดวงจันทร์สุวรรรณีค่ะ หนี่ฯไม่เคยได้ฟังค่ะ พอได้ฟังก๊รุ้สึกชอบบบบค่ะ ไปก่อนน๊ะค๊ะ เด๋วมาใหม่ค่ะ อิ ..อิ .   โดย: หนี่หนีหนี้ 5 ตุลาคม 2548 10:47:17 น.

เก็บหลักฐานการเดินทางมาเพียบเลยนะครับป้าแอน อิอิ   โดย: ตะเกียงลาน 5 ตุลาคม 2548 10:50:30 น.

ดีค่ะ เก็บภาพเยอะๆ เพราะมันคือความทรงจำของเราและมันก็ไม่เคยจางหายค่ะ .... เห็นภาพถนนหนทางแล้วมันช่างคุ้นเคยเหลือเกินค่ะ ยิ่งหน้า รร ฟอร์จูนด้วยแล้วนะยิ่งคุ้น เมื่อก่อนไปขึ้นรถเมล์แถวนั้นประจำไปทำงาน คุ้นเคยจริงๆ ค่ะ   โดย: JewNid 5 ตุลาคม 2548 11:05:36 น.

รูปสวยทุกรูป โดยเฉพาะรูปในช่องเม้นท์อ่ะค่ะ คุณแอน   โดย: Black Tulip 5 ตุลาคม 2548 11:19:45 น.

อยากมีกล้องถ่ายภาพอดีตที่ประทับใจไว้กับเรา เผื่อวันไหนนึกถึงมันขึ้นมาก็สามารถนำมาดู พร้อมกับยิ้มเบาๆให้กับตัวเอง ... แต่ตอนนี้มันก็ดูเหมือนว่าเนิ่นนานเหลือเกินกับเหตุการณ์นั้นๆที่จะกลับไปบันทึกได้..   โดย: tenz 5 ตุลาคม 2548 11:22:43 น.

รูปถ่ายมัฟ้องอ้ะ... ว่าตอนนั้นกำลังเห่อกล้อง   โดย: me2you 5 ตุลาคม 2548 11:28:27 น.

นักเดินทาง ภาพเข้ากะหัวข้อ กรุงเทพนี่สวยและเจริญจริงๆ สะพานพระรามเก้า ไม่เคยได้ไปทางนั้นซะที น่าเสียดาย   โดย: อยู่ไกลบ้าน 5 ตุลาคม 2548 11:40:33 น.

^ ^ ^ ^ ตอนนี้ก็ยังเห่อนะ น้อง TenZ วันไหนมีกล้อง แล้วเราไปถ่ายรูปด้วยกัน นะ นะ นะ สวัสดีทุกๆ คนที่แวะมาทักทายกันจ้า   โดย: มรกตนาคสวาท 5 ตุลาคม 2548 11:41:36 น.

คุณอุ๋ยขา ลูกศรแอน ชี้ไปที่ลุง มีทูยู นะคะ แหะๆ เดี๋ยวเข้าใจผิด สะพานในรูปคือ สะพานพระรามแปด ค่ะ สะพานพระรามเก้า จะอยู่อีกทิศหนึ่ง ยังไม่มีมุมดีๆ เลย ไว้แล้วจะถ่ายมาให้ชมกันวันหลังจ้า   โดย: มรกตนาคสวาท 5 ตุลาคม 2548 11:43:04 น.

ภาพสวยๆจังค่ะ   โดย: prncess 5 ตุลาคม 2548 11:43:59 น.

นักเดินทางมี ๒ แบบค่ะ แบบแรก เน้นให้ถึงจุดหมายเป็นหลัก แบบนี้ ถึงเร็ว ไม่เสียเวลา แต่ไม่สนุก แบบที่สอง ตั้งใจไปให้ถึงจุดหมาย แต่ขอแวะชมความสวยงามระหว่างทางด้วย จะเสียเวลากว่าแบบแรก แต่จะรื่นรมย์ในการเดินทางมากกว่าค่ะ อืมม์... เราว่า..คนเราควรมีการเดินทางทั้งสองแบบในตัวเองล่ะค่ะ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และจุดหมายในขณะนั้น ตอนเราไปภูกระดึง เจอแต่เพื่อนแบบแรก เหนื่อยและทำให้ไม่ประทับใจภูกระดึงเอาซะเลย   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 5 ตุลาคม 2548 11:57:40 น.

นักเดินทางได้ทำตามฝันนะคะ แต่คนบางคน ยังไม่ทราบความฝันตัวเองเลยค่ะ   โดย: MDA 5 ตุลาคม 2548 12:06:25 น.

แวะมาชมภาพสวยๆค่ะ   โดย: ค้างคาว (Batgirl 2001 ) 5 ตุลาคม 2548 12:41:50 น.

การเดินทางและการถ่ายรูปมักจะไปพร้อมกัน อิอิ งงอ่ะดิ่   โดย: นกซิลล่า IP: 202.44.40.2 5 ตุลาคม 2548 13:00:58 น.

อย่างเนี้ยแหละฮะ คนมันอายุเยอะ ความทรงจำก็เยอะตามๆกันไป.... //วิ่งหนีอย่างสุดชีวิต..   โดย: แปล๊ก แปลก IP: 193.138.113.22 5 ตุลาคม 2548 13:04:53 น.

สวัสดีค่ะพี่แอนที่นู๋คิดถึง อีกแระ คริคริ นู๋ชอบรูปถนนอุทยานค่ะพี่ ยังไม่เคยได้ไปเห็นด้วยตาตัวเองเลย   โดย: สาวหน้าใส 5 ตุลาคม 2548 13:20:11 น.

ป้าติ๋วว่าการเดินทาง กับการถ่ายภาพ เป็นข้ออ้าง เอ๊ย ข้อสนับสนุนซึ่งกันและกันนะคะ เส้นทางที่คุณมาหยาถ่ายภาพมาเป็นเส้นทางคุ้นเคย ของป้าติ๋วเป็นส่วนใหญ่ค่ะ นึกไม่ถึงเลยว่าบนถนนจตุรทิศจะถ่ายรูป ออกมาได้สวยขนาดนี้! มารับของฝากที่ถูกใจจากภูกระดึงแล้วค่ะ อ้วนและน่ารักมากๆ ...   โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) 5 ตุลาคม 2548 13:41:48 น.

สวัสดีค่ะ รูปเล่าเรื่องได้จริงๆ   โดย: ป้ามด 5 ตุลาคม 2548 14:05:11 น.

คิดถังพี่แอนจัง ไม่ได้ไปถ่ายรูปกันตั้งนานแล้ว   โดย: หมวยแก้มป่อง 5 ตุลาคม 2548 15:17:46 น.

สรุปว่า ตอนไหนๆ ก็เห่อกล้อง ^^ ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 5 ตุลาคม 2548 17:06:57 น.

ถ่ายภาพสวยดีนะครับ.......คุณชังเป็นคนชังสังเกตในการถ่ายภาพดีเหลือเกินครับ.......   โดย: ครีเอทีฟ หัวเห็ด 5 ตุลาคม 2548 17:11:13 น.

จากเวลาที่ยาวนานกับวันวานที่เลยไป จะมีภาพที่ใจยังจดจำไว้ทุกคืนวัน ชอบถ้อยคำนี้ครับ ขอกระซิบว่ถ่ายรูปได้สวยมาก ๆ ครับ   โดย: ชายคา 5 ตุลาคม 2548 18:01:09 น.

หวัดดีจ้า ภาพสวยจังเลยยคะ ชอบภาพสะพานนะคะ   โดย: ตะวันสีชมพู 5 ตุลาคม 2548 19:19:11 น.

ถ่ายรูปได้สวยมากค่ะ   โดย: tumble (Tumble ) 5 ตุลาคม 2548 21:43:42 น.

แวะมาเยี่ยมภาพสวยๆ   โดย: anan IP: 202.183.155.52 5 ตุลาคม 2548 21:49:56 น.

อุ๊ย รร ฟอร์จูน ใกล้บ้านนางฟ้าเลยคะ อิอิ คุณมาหยา - ภาพแรกอะได้แรงบันดาลใจมาจากรูปของคุณตะเกียงลานคะ แล้วธัญญ่าก็ว่าจะวาดรูปจากภาพที่คุณมาหยาถ่ายมาด้วย ภาพดอกบานไม่รู้โรยอะคะ แต่มันยากจริง ๆ ยังคิดไม่ออกเลยคะว่าจะเริ่มยังงัยดีอะคะ แบบว่าไม่มีพื้นฐานการวาดรูปเลยอะคะ คือการวาดของธัญญ่าไม่เน้นว่าจะต้องเหมือนต้นฉบับนะคะ เน้นวาดแล้วสบายใจ ได้ระบายความเซ็งออกมาเป็นภาพ อิ อิ   โดย: Angel Tanya 6 ตุลาคม 2548 2:02:12 น.

น้ำตา (2) วันนี้ขอเขียนต่อภาษาของผมอาจไม่ค่อยสละสลวยเท่าไร อภัยให้กันแล้วกันนะ บางครั้งผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเหตุใดบางคนเห็นธรรมชาติงามทำให้เขาร้องไห้ เขาอาจเป็นคนเปราะบางกว่าใคร มีแรงกดดันชีวิตยิ่งกว่าใคร หรือมีความตึงเครียดยิ่งกว่าใคร ในชีวิตปรกติของเขาอาจจะสะสมบาดแผลในใจ และเก็บกดความผิดหวังไว้ในใจ ทันทีที่เขาได้พบกับความงดงาม ทำให้เขาดีใจ ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายและอารมณ์ต่าง ๆ ก็พรั่งพรูออกมาทีละเล็กละน้อย จนเอ่อท้วมท้นเขื่อนอารมณ์น้ำตาที่หลั่งออกมาจึงเป็นการผสมผสานของความทุกข์และสุขในจุดที่เกิดสมดุล ความโกรธ ความกลัว และความเสียใจอาจทำให้เกิดการลี่ยนแปลงทางร่างกายของเราได้ เช่น ระบบการย่อยอาหารจะหยุดชะงักลงทันที ความดันโลหิตจะเพิ่มสูงขึ้น หัวใจเต้นเร็วและมือเท้าเย็น ในระยะยาวสภาพเช่นนี้จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในบุคลิกภาพ ในบรรดาคนที่ไม่กล้าที่จะเปิดเผยอารมณ์ปวดร้าวของตนเอง แพทย์พบว่าน้ำตาแห่งความกดดันและเก็บกดจะทำให้เกิดความเจ็บป่วย เช่น โรคหอบหืด ปวดหัว ฯลฯ ในทางตรงกันข้าม การร้องไห้ก็เป็นส่วนหนึ่งชี้ให้เห็นอารมณ์ตรงกันข้าม เช่น ตกใจและโกรธได้เหมือนกัน ดังนั้นน้ำตาจึงไม่ใช่สิ่งที่บอกให้รู้สึกผิดหวังและเสียใจเท่านั้น แต่มันเป็นจุดสมดุลของอารมณ์และความรู้สึกต่อความอบอุ่น ความหวังและสุขภาพของมนุษย์ด้วย เอาละไม่เขียนมากไปกว่านี้ครับเดี๋ยวเพื่อน ๆ จะเบื่อเสียก่อนพรุ่งนี้เขียนต่อตอนจบครับ ขอให้เพื่อน ๆ ทุกคนได้รับสิ่งที่มุ่งหมายไว้ในใจ อย่าลืมนะครับ “จงร้องไห้กับผู้ที่ร้องไห้ จงชื่นชมยินดีกับผู้ที่มีความชื่นชมยินดี” เท่านี้ชีวิตเราก็เต็มไปด้วยความสุขครับ Last Update : 6 ตุลาคม 2548 0:21:57 น. 12 comments บล็อกสีสวยเชียวครับ โดย: me2you วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:0:40:55 น. สำเร็จป่ะ โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:0:47:55 น. ส่วนใหญ่จะชอบร้องให้ตอนดูหนังซึ้ง เศร้า เหงา อะไรประมาณนี้ ฮิอๆๆน้ำตามันไหลพรากเลย ป.ล หวัดดีตอนดึกๆด้วยน่ะคุณชายคา วันนี้ไม่เรียกชื่อผิดแล้วแหละ โดย: about_love วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:1:12:44 น. สำเร็จแต่ไม่สวยเลย โหลดยางรัยที่ตรงเราใช้สนทนาจะสวย ๆ โดย: ชายคา วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:1:16:07 น. ไม่มีอะไรทำมาทักทายค่ะ โดย: Tumble วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:1:18:48 น. ขอตัวไปพักผ่อนแล้วครับเพื่อนๆ ขอให้มีความสุข ผ่านมาอย่าลืมเม้นท์ด้วยนะครับ เพื่อเป็นกำลังกับเจ้าของครับ โดย: ชายคา วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:1:29:01 น. กำลังใจ โดย: ชายคา วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:1:29:40 น. ถ้าจะร้องไห้ จะไม่ให้ใครเห็นน้ำตาค่ะ เพราะน้ำตาเรา หลั่งมาเพื่อชำระใจตัวเอง ไม่ได้หลั่งมาให้ใครเขาสมเพชเวทนา งืองือ ดูแรงๆ ใช่ไหมคะ แต่มันมาจากประสบการณ์ที่ครั้งหนึ่งเคยร้องไห้ แล้วได้รับการปฏิบัติที่ไม่ค่อยดีมาก่อนน่ะค่ะ ไม่มีอะไรแรงเลยครับ หวัดดีสำหรับวันใหม่ที่สดใสครับ   โดย: ชายคา 6 ตุลาคม 2548 8:47:03 น.

สวยครับ สวย   โดย: เด็กชายก้อง 11 ตุลาคม 2548 3:06:26 น.

ภาพแนวที่ผมเห็นแล้วต้องวูบทุกทีคือskylineของเมืองหลวงที่เคยไปมา อย่างภาพข้างบน เห็นทีไรจะสื่อถึงความอ้างว้างทุกทีเลย คงเพราะสมัยก่อนตะลอนไปทั่วโลกคนเดียวมั้ง นั่นคือภาพที่เห็นบ่อยที่สุดเวลาไม่มีใคร   โดย: แป๊กก 11 ตุลาคม 2548 8:02:14 น.

น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ   โดย: ลูกศิษย์ที่น่ารัก IP: 202.69.139.194 6 กุมภาพันธ์ 2551 10:23:44 น.

แวะมาดูเนื้อเพลง นักเดินทางครับ ขอบคุณนักเดินทาง ตัวน้อย คริๆ หนทางที่เดินมาในชีวิตมันยาวกว่าถนนทุกสายในโลกรวมกันซะอีก อืม.. เจงด้วยแฮะ คริๆ   โดย: จอโอ IP: 223.207.85.45 20 ธันวาคม 2553 13:04:26 น.