นับจากปี 2544 ... ที่เราได้รู้จัก”พ่อหมีอ้วน”
เรามีโอกาสได้ไปแม่ฮ่องสอนครั้งแรก
เพราะพ่อหมี พาเราไปพบพ่อกับแม่เขา ที่นั่น
(ไดอารี่อ้างอิง)

เวลาล่วงผ่านเลยไป เกือบ 8 ปี
จาก ”แฟน” ที่กลายมาเป็น “คู่ชีวิต” ... ในวันนี้

เราตัดสินใจแพ็คกระเป๋า ออกเดินทางอีกครั้ง
โดยมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่ “เมืองสามหมอก - แม่ฮ่องสอน”

เมืองที่พ่อหมีบอกว่า ไม่เคยคิดจะมา ถ้าเราไม่เอ่ยปากชวน
ด้วยความที่ ”เคยชิน” นั่นเอง

การเดินทางครั้งนี้ เราจะ”ตามหาความหลังเก่าๆ “
พร้อมๆกับ ”เติมเต็มความทรงจำใหม่ๆ”
ในเวลาเดียวกัน
:)

ถ้ายังไม่เบื่อ
กับการเดินทางอย่างไม่รู้จักจบ ของเราสองคน
ก็ออกเดินทาง ตามไปด้วยกันเลยค่ะ
.
.
.

FD3232 BKK/CNX 0640/0750LT
เครื่องบินแบบ A320-200 ทะเบียน HS-ABC
นำพาเราสู่ปลายทาง ที่เชียงใหม่


++ ก่อนชมทะเลหมอก ... นำภาพ"ทะเลเมฆ"มาให้ชมค่ะ ++

งานนี้ มีคนทิ้งให้เรานั่งหง่าว ใน cabin
แล้วไปซบอกกัปตัน ใน cockpit อีกแล้ว
จนน้องแอร์ฯ แซวกันใหญ่ บอกว่า เราถูกทิ้งตามเคย
T^T

อุณหภูมิภาคพื้นที่เชียงใหม่ 14 องศาเซลเซียสค่ะ !!!
หนาวกว่าที่คิดไว้

รอเวลาต่อเครื่อง เข้า”แม่ฮ่องสอน”
เพราะมีเวลาแค่ 3 วัน 2 คืน เลยไม่สามารถจะขับรถไปเอง

เดิมที ตั้งใจจะไป “ขุนแม่ยะ”
ไปชมดอกนางพญาเสือโคร่ง หรือซากุระเมืองไทยด้วย
เป็นทางผ่าน จากจ.เชียงใหม่ เข้าอ.ปาย
ใกล้ๆห้วยน้ำดัง

แต่เช็คมา เขาว่าช่วงที่เรามาถึง น่าจะร่วงหมดแล้ว
เลยมุ่งหน้า ตรงเขาแม่ฮ่องสอนเลยดีกว่า

ระหว่างรอเวลาต่อเครื่อง
พ่อหมีเลยโทรหา “พี่สุข” (คนนี้คือใคร หาอ่านได้ในไดฯเก่าๆ)
เลยมีเพื่อนคุย ฆ่าเวลาไปพลางๆ

จนเกือบ 10 โมง
ถึงได้ตั๋วเที่ยวบินเข้าแม่ฮ่องสอน มาไว้ในครอบครอง
.
.
.

TG190 CNX/HGN 1020/1055
เครื่องบินแบบ ATR72 ทะเบียน HS-TRA
Seat no. 4D

ประสบการณ์ครั้งแรก บนเครื่องบินแบบ ATR72
ว๊าวๆๆ เลยได้เห็นอะไรแปลกๆเยอะเลย
^^


++ ATR72 - พาหนะสู่แม่ฮ่องสอน ++

เพราะเป็นเครื่องใบพัดค่ะ
เลยไม่มีการทำ safety demo. พวกการใช้ oxygen mask
(เพราะไม่ได้บินในระดับที่สูงมาก เหมือนเครื่อง jet)

แถมเราว่า ดีกว่ามาแม่ฮ่องสอนด้วยเครื่อง B737
เพราะครั้งก่อน “มึนค่ะ”
!!!

Flight Time แค่ 35 นาที
บินขึ้นไป เครื่องยังไม่ทันวางระดับ ก็ต้องลงแล้ว

พ่อหมีบอกว่า สนามบินแม่ฮ่องสอน
ถูกจัดเป็นสนามบินอันตราย อันดับ 4 ของโลก
เพราะมีภูเขาล้อมรอบ เป็นลักษณะแอ่งกระทะ มีหมอกหนาตลอดเวลา

เขาถึงเรียกจังหวัดนี้ว่า “ดินแดนสามหมอก”
เพราะมีหมอกทุกฤดูกาลนั่นเอง

ที่สนามบินนี้
ถ้าเครื่องบินลงมาจนถึงจุด minimum จะต้องลงจอดให้ได้
ไม่มีการ go around ถ้าสภาพอากาศไม่ดี
เพราะ runway สั้นมาก และอาจจะปะทะกับภูเขา

น่ากลัวเน๊อะ ... แต่ก็บินมา
55555++

อุณหภูมิภาคพื้น ที่แม่ฮ่องสอน ตอน 1100 น.
อยู่ที่ 18 องศาเซลเซียสค่ะ
กำลังดีเลยล่ะ
^^

ติดต่อเช่ารถไว้ เป็น Hilux Vigo วันละ 1,500 บาท
ช่วยเหลือคนท้องถิ่นค่ะ เป็นรถส่วนตัว

ได้รถแล้ว ก็เข้าเมือง .. ใกล้นิดเดียว
แวะหาเพื่อนเก่าพ่อหมีอ้วน ที่ร้าน “Padonc”
เป็นร้านขายเสื้อที่ระลึก จ.แม่ฮ่องสอน


++ สติ๊กเกอร์ที่ระลึก จากร้าน Padonc ++
ผลงานออกแบบ ของพี่ขวัญ

”พี่ขวัญ” อดีตพิธีกรช่อง 5
พิธีกรงานแต่งงานของเราสองคนเองค่ะ
^^

ไม่ได้เจอกันเกือบ 5 ปีแล้ว
พี่ขวัญเตรียมดอกไม้สวยๆ ไว้ต้อนรับด้วย ... น่ารักมากๆ

พูดคุยกันพอหายคิดถึง ก็เดินทางกันต่อ
แวะไปทานข้าวซอย แบบไทยใหญ่แท้ๆ ที่”ร้านป้านูน”

พ่อบอกว่า คุณป้าเขาถามถึง เลยกะแวะไปเยี่ยม
แต่ไม่เจอกันซะนี่

ก่อนออกจากตัวเมือง แวะ”ศูนย์ศิลปาชีพแม่ฮ่องสอน”
เพื่อรับบัตรผ่านเข้าปางอุ๋ง
เห็นบางคนก็บอกว่าใช้ ... บางคนก็ว่าไม่ใช้

แต่เพื่อความสบายใจ ไหนๆ ก็ผ่านมาแล้ว
เลยแวะไปรับบัตรผ่านไว้ก่อน
(ต้องรับก่อน 1700 น.ค่ะ)


++ บัตรผ่านเข้าปางอุ๋ง ++

มุ่งหน้าต่อ สู่เส้นทาง “แม่ฮ่องสอน-ปาย” (1095)
ระยะทางจากตัวเมืองแม๋ฮ่งสอน ไปปางอุ๋ง
ประมาณ 44 กม.ค่ะ

แต่เราขับอ้อมไปเรื่อย แวะเที่ยวตามทางค่ะ
หุ หุ

เป้าหมายแรก คือ “ถ้ำปลา”
เมื่อ 8 ปีที่แล้ว มีคนเคยพาเรานั่งรถเต่าสีส้ม
ปุเลงๆ ขึ้นเขา-ลงเขา

เปิดกระจกรับลมธรรมชาติ
จับมือกันไป ... ถึงแม้ทางจะคดเคี้ยว - เกียร์กระปุก
(จำได้มั๊ยคะ?? หมีอ้วน)
^^

พ่อหมีบอกว่า เคยพามาแล้ว ไม่อยากพามาซ้ำอีก
แต่ทำไม เราอยากมาก็ไม่รู้
เหมือนภาพเก่าๆ ที่สามารถสัมผัสได้อีกครั้ง
:)

”ถ้ำปลา” วันนี้ เปลี่ยนแปลงไปมากค่ะ
จนเราเองยังตกใจเลย

มีร้านกาแฟ ผุดขึ้นมา
ทางเดินไม้ แบบธรรมชาติ ก็ถูกเปลี่ยนไป
ด้วยลานเดิน ปูด้วยหิน


++ ร้านกาแฟ @ ถ้ำปลา ++

เราเคยนั่งยองๆ ให้อาหารปลา ใกล้ๆปากถ้ำ
ก็มีแนวไม้มากั้นไว้

นักท่องเที่ยวก็เยอะมาก จนน่าตกใจ
ที่สำคัญ แต่ละคนซื้ออาหารมาให้ปลาคนละ 5 – 6 ถุง
แต่เหมือนปลาจะอิ่ม เลยไม่ยอมกิน

แล้วเศษขยะ พวกผัก – ผลไม้ที่ปลาไม่ยอมกินล่ะ
มันดูสกปรก จนเรากลัวว่า น้ำจะเน่าสักวัน

ดีใจ ที่เห็นนักท่องเที่ยวเยอะขึ้น
แต่ลึกๆแล้ว ก็รู้สึกถึงธรรมชาติ ที่ถูกเบียดบัง
จนไม่เห็นร่องรอยเดิม


++ ภูมิปัญญา แบบชาวบ้าน ++

ออกเดินทางกันต่อ ... ผ่านหมู่บ้านเล็กๆ
ลัดเลาะขึ้นเขา เส้นทางคดเคี้ยว

ทุ่งนา แบบขั้นบันได ที่เห็นข้างทาง
ให้ความรู้สึกดีจัง
เหมือนไม่ได้เห็นภาพแบบนี้ มานานมากแล้ว
^^


++ น้ำตกผาเสื่อ ++

เราแวะพักกันที่ “น้ำตกผาเสื่อ” ซึ่งเป็นทางผ่าน
ระยะทางไปจุดชมน้ำตก แค่ 20 เมตร
แต่ช่วงนี้ น้ำค่อนข้างน้อย
(เห็นในรูป ช่วงน้ำเยอะๆ สวยทีเดียวค่ะ)

ถึง”บ้านนาป่าแปก”
ที่เป็นทางแยกเลี้ยวเข้า”ปางอุ๋ง”
แต่เราจะเลยไปก่อน ตรงไปอีกประมาณ 6 กม.


++ บ้านดิน @ หมู่บ้านรักไทย ++

และแล้ว เราก็ถึง “บ้านรักไทย”
ที่นี่ เป็นชุมชน/หมู่บ้านของ”ชาวจีนฮ่อ”
แหล่งขายใบชา และผลไม้แช่อิ่ม รวมถึงอาหารยูนาน

บ้านดินสีส้มๆ ถือเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นของที่นี่
แทบทุกร้าน มีใบชาที่ปลูกในท้องถิ่นขาย





สอบถามดู เขาว่าส่งออกไปประเทศจีนด้วย
เพราะที่โน่น ใบชาขาดตลาด

ชาวจีนที่นี่ มีภาษาพูดเป็นของตัวเอง
แต่ไม่มีภาษาเขียน

เราแวะถ่ายภาพ ที่ “ต้าเหล่าซือ”
ร้านอาหาร และบ้านพักติดริมบึง ... บรรยากาศดีทีเดียว


++ ที่พัก "ต้าเหล่าซือ" @ บ้านรักไทย ++



แต่เป้าหมาย ลองชิมอาหารยูนานของเรา
อยู่ที่ ”ร้านเฉินฟง” ซึ่งอยู่จนสุดทาง ด้านใน
เพราะได้บัตรลดมาจากร้าน Padonc

ลองสั่งขาหมู – หมั่นโถว (12 ลูก) – ยำใบชา
ผลไม้แช่อิ่มอีก 3 ขีด
หมดไปแค่ 340 บาทเท่านั้น

แถมทางร้านใจดี ... บริการข้าวสวยร้อนๆฟรี
พร้อมชาร้อนๆ อีก 3 ชนิด มาให้ลองชิม
(แอบติดใจ ใบชายอดน้ำค้าง)


++ หมั่นโถว @ ร้านเฉินฟง ++


++ ชาร้อนๆ บริการฟรี ++

งานนี้ พลาดไปอย่าง
เพราะทานข้าวซอย ตัดกำลังมาก่อน
มาทานอีกที ตอนบ่าย 3 เลยทานได้ไม่เยอะ

ทำให้ไม่ได้ลองชิม “หมูพันปี”
ที่เป็นอาหารเลิศรส ของที่นี่
T^T


++ บรรยากาศ @ บ้านรักไทย # 1 ++


++ บรรยากาศ @ บ้านรักไทย # 2 ++


++ บรรยากาศ @ บ้านรักไทย # 3 ++

เกือบ 4 โมงเย็นแล้ว ต้องรีบเดินทางกันต่อ
เพราะทางเข้าปางอุ๋ง เป็นถนนแคบๆ
ถ้ามืดแล้ว จะอันตราย

ปางอุ๋ง คือ “โครงการพระราชดำริ ปางตอง 2”
เป็นอ่างเก็บน้ำ”ห้วยมะเขือส้ม” อยู่ในเขต “ปางตอง”
ริมอ่างเก็บน้ำ เป็นแนวสน
มองดูเหมือนทะเลสาป สวยงาม

แต่ “ปางอุ๋ง” จริงๆ อยู่เส้นทางขุนยวม-แม่แจ่ม
ซึ่งเป็นโครงการต้นแบบ และนำมาสร้างที่ริมห้วยมะเขือส้มอีกแห่ง
คนจึงเรียกที่นี่ว่า “ปางอุ๋ง” เช่นกัน

ก่อนถึงอ่างเก็บน้ำห้วยมะเขือส้ม หรือปางอุ๋ง
เราจะผ่าน “หมู่บ้านรวมไทย”

ที่นี่ เป็นชุมชนชาวบ้านท้องถิ่น
และมีกลิ่นไอ ในรูปแบบเก่าๆ ที่เราไม่ค่อยจะได้เห็น


++ วิถีชาวบ้าน @ บ้านรวมไทย # 1 ++

ชาวบ้านที่นี่ มี Guesthouse และ Homestay
ไว้บริการนักท่องเที่ยว

... เพียงแรกพบ ...
เราเปิดกระจกหน้าต่าง มองดูฝูงควายที่เดินผ่านตัดหน้ารถ
เด็กน้อยคนหนึ่ง ยืนอยู่ข้างทาง
หันมายิ้มให้ แล้วบอกว่า “เชิญครับ”


++ วิถีชาวบ้าน @ บ้านรวมไทย # 2 ++

ชาวบ้านอีกคน เดินมาถาม ว่าจองที่พักไว้หรือยัง
เราบอกชื่อ Homestay ที่เราจองไว้
เขาก็ตะโกนบอกต่อๆกัน
แล้วโบกทางให้เรา จนถึงที่หมาย

เรารู้สึกว่า ชาวบ้านที่นี่ น่ารักดีค่ะ
ช่วยเหลือกันดี และเป็นกันเอง


++ ลุงจาย Homestay ++

”ลุงจาย โฮมสเตย์” ที่พักของเราคืนนี้ค่ะ
เดิมที จองที่พักของป่าไม้ไว้
แต่เหลืออยู่ห้องเดียว เป็นห้องน้ำรวม

พ่อหมีอยากได้ห้องน้ำส่วนตัว
ก็มาลงเอยที่ “บ้านลุงจาย” ในราคาคืนละ 500 บาท
เป็นที่นอนยางพารา มีมุ้ง
(แต่ไม่ต้องกางก็ได้ เพราะไม่มียุงเลย)

ปั่นไฟตั้งแต่ 1800 – 2100 น.

ได้ข้อมูลมาจากชาวบ้านคนหนึ่ง
เขาบอกว่า หมู่บ้านนี้ จะไม่มีไฟฟ้าเข้ามาค่ะ
ชาวบ้านเขาต้องการอยู่กันแบบนี้

จะตั้งไฟ – ต้มน้ำ ก็จุดเตาถ่าน
ไม่มีทีวีให้ดู ... ตอนกลางคืน ก็จุดตะเกียง-เทียนไข
อยู่กันอย่างสมถะจริงๆ


++ วิถีชาวบ้าน @ บ้านรวมไทย # 3 ++

จากนั้น ก็เดินจากที่พัก ไปริมอ่างเก็บน้ำค่ะ
ไม่ไกลเลย ประมาณ 100 เมตรได้
ถือโอกาสเดินชมหมู่บ้านด้วย

บรรยากาศ เหมือนอยู่ริมทะเลสาปธรรมชาติ
ไม่เหมือนอ่างเก็บน้ำเลย


++ ดอกนางพญาเสือโคร่ง ที่หลงเหลือให้เห็น ++

เดินเล่นถ่ายรูปแล้ว ตัดสินใจ”ล่องแพ”ชมบรรยากาศ
เป็นกิจการของชาวบ้าน รอบละ 150 บาท

เราเลือกไปดูสะพานไม้ กับบ้านหงส์
ซึ่งอยู่คนละทางกัน เลยจ่ายไป 300 บาท

ตอนแรก ก็ต่อราคาอยู่หรอก
แต่เห็นคนพาย พายจนมือแตก แถมไกลมาก
สุดท้าย เลยจ่ายราคาเต็มๆ
แบบเต็มใจจะให้

เขาพายไป คุยไป
เลยได้รู้จัก “ปางอุ๋ง” ในอีกหลายๆแง่มุม
:)


++ ห้วยมะเขือส้ม หรือ ปางอุ๋ง # 1 ++


++ ห้วยมะเขือส้ม หรือ ปางอุ๋ง # 2 ++

เขาบอกว่า คนไทยชอบมาหน้าหนาว
แต่ฝรั่ง ชอบมาเที่ยวหน้าร้อน มาว่ายน้ำเล่น
(อ่างเก็บน้ำที่นี่ ลึก 14 - 18 เมตร)


++ ห้วยมะเขือส้ม หรือ ปางอุ๋ง # 3 ++
(บ้านพักคืนละ 250 บาท ที่จองตอนแรกค่ะ)


++ มุมกางเต๊นท์ ในแนวต้นสน ++

... อย่างหงส์ที่นี่ ...
สมเด็จพระราชินี ทรงพระราชทานมา 6 ตัว
แต่ถูกสัตว์ป่าอื่นทำร้าย เลยเหลืออยู่ค่า 3 ตัวเท่านั้น

และที่น่าดีใจ
ตอนที่เราไป หงส์กำลังกกไข่อีก 4 ฟองอยู่ค่ะ
คาดว่า ... อีกไม่นาน คงมีลูกหงส์มาว่ายน้ำเล่นแน่


++ หงส์พระราชทาน (สีดำ - ตัวเมีย) ++

ใกล้มืด ... อากาศเย็นลงเร็วมากๆ
เราเลยเดินกลับไปเอาเสื้อหนาว ที่บ้านพัก

กะว่า จะไปเดินเล่นชมดาว ถ่ายรูปอีกรอบ
แต่สุดท้ายไม่ไหว ... อากาศหนาวมาก
เลยซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่น
(ต้องรีบชาร์จแบตฯกล้องให้เต็มด้วยค่ะ ก่อนเขาตัดไฟ)


++ ล่องแพไม้ไผ่ ++


++ น้ำใสมาก ... จนเกิดเงาสะท้อนสวยๆ ++

พ่อหมีอ้วน เดินไปซื้อ”ถั่วเหลืองทอด” ร้อนๆ
มากินแก้หนาว

เป็นของทานเล่นที่นี่เลย ขายเยอะมาก
พ่อหมีตั้งชื่อใหม้ใหม่ว่า “French Fried คนดอย”
^^"

คืนนี้ บ้านลุงจาย จัดฟูกไว้ 2 เตียง
แต่อากาศมันหน๊าว~หนาว
นอนเบียดกัน 2 คน บนเตียงนอน อุ่นกว่าเน๊อะ
^^

อ่า ... รีบนอนๆ
พรุ่งนี้ก่อนเช้ามืด จะรีบตื่นไปชมไอหมอกค่ะ