แล้วผมกับเพื่อนพ้องก็ทำได้ครับ
โดนว้ากแทบตาย จำชื่อเพื่อน ชื่อบูรพาจารย์ และอื่นๆ อีกมากมาย
และฝ่าฟันความกดดันสารพัดชนิด เพื่อให้ได้รุ่นมา

หลังจากที่พวกเราได้รับเป็นรุ่น Soc 36 แล้ว ซึ่งไอ้วันแห่งคืนดำเดือดนั่น เป็นวันศุกร์นะครับ
พอวันเสาร์ เขาก็มีงาน Soc Day - Soc Night ให้พวกเราได้ผ่อนคลายร่วมสนุกกัน
มีการแสดง (พวกเราเล่นกันเองน่ะครับ) มีการกิน เต้น และในช่วงท้ายของงานก็คือการผูกข้อมือ

รุ่นพี่มากมายก็นั่งเป็นหย่อมๆ เราก็วิ่งเข้าไปหาให้พี่แกผูกให้ อวยพรและให้โอวาทกันไป
ส่วนมากพวกพี่ว้ากก็จะได้รับเรตติ้งดีครับ น้องมันจะเข้าไปกวนประสาท (ผมก็กวนครับ) ประมาณว่าขอมั่งเหอะวะ ทำตูมาเยอะแล้ว เอาไปซักดอกสองดอก

คืน Soc Night ที่ว่านี้ สิ่งที่เราเฝ้ารอก็สำเร็จลุล่วง ... ในเบื้องต้น

ใช่ครับ มันยังมีการรับน้องภาคพิเศษรอเราอยู่
แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นทันทีครับ มันค่อยๆ ก่อตัวแล้วฉับพลันก็ตู้ม ยังกับหนังแนวภัยพิบัติอย่างนั้นแหละ
ทว่าก่อนการรับน้องตอนอวสานจะมาถึง มันก็มีเรื่องก่อนหน้านั้นครับ

ไม่ใช่เรื่องอะไรหรอกครับ ... เส้นทาง พณฯท่าน ของผมไงครับ

พอเสร็จจากงานต่างๆ ที่บอกไป ชีวิตพวกเราก็เข้าสู่ความสงบสุขครับ
การเรียนยังดำเนินต่อไป วิชาที่โปรดปรานของพวกเราโดยมากยังคงเป็นจิตวิทยาเบื้องต้น
ส่วนวิชาที่ทำเอาพวกเราแทบจะโดดตึกกันอยู่แล้วก็หนีไม่พ้น แคลคูลัส
แล้วพวกเราก็รู้จักกันมากขึ้น ส่วนเพื่อนรายที่ซี้ที่สุดของผมก็หนีไม่พ้น เจ้ามีนาคม(ที่ผมให้เครดิตภาพอยู่ไงล่ะครับผม)

เราสองคนจัดเป็นตัวบ้าชนิดหนึ่งครับ วีรกรรมก็มีเพียบ
แต่ช่วงที่ว่านี่ยังไม่มากมายครับ ต้องหลังจากงานรับน้อง Psy ไปก่อน (ค่อยเอามาเล่าละกัน)

แล้วในที่สุด ผมก็หนีเส้นทางแห่งพณฯท่านไม่พ้นจนได้

คืองี้ครับ มันมีการให้น้องปี 1 ลงสมัครเป็นสส. (สมาชิกสภานิสิต) น่ะครับ โดยแต่ละคณะจะเลือกสส.เข้าสภาได้ 1 ราย
ทีนี้ ในคณะสังคมของผม ก็มีอยู่ด้วยกัน 5 ภาควิชา แต่ละภาคก็เลือกตัวแทนมาลง
แน่นอนว่าภาคผม ก็ต้องเลือกใครซักคนมาลงสมัครเป็นของธรรมดา

ต่อมาก็มีการนัดประชุมสามัญประจำสัปดาห์คุยกันเรื่องต่างๆ
แล้วก็วกเข้ามาเรื่องนี้ "เอาล่ะ เราจะให้ใครลงสส.ดี"
เพื่อนๆ ก็เล็งก็เลือกกันไปครับ เสนอชื่อแล้วค่อยยกมือโหวตกัน
ส่วนกระผ้มนั้นสารภาพว่าไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย
ตอนที่เขากำลังเลือกชื่อกัน ผมมัวแต่นั่งคุยเรื่องหนังไปเพลินๆ
แล้วก็เหลือบมองไปบนกระดานซึ่งจะมีชื่อที่เพื่อนเสนอไป

... โอ้ พระเจ้า ... ชื่อตูไปขึ้นจนได้

ตอนแรก เออ ไม่คิดมาก ชื่อไปโผล่ คงไม่ได้รับเลือกหรอก
แล้วการยกมือโหวตก็มาถึง เดาสิครับ ใครได้รับมือจากเพื่อนๆ มากที่สุด

ผมไง!!!!!! เอิ้กๆๆ

ตอนแรกมันเรียกผมว่า พณฯท่าน กัน ผมก็ไม่นึกว่ามันจะเอาผมให้เป็นจริงๆ นะเนี่ย

พอผลออกมาเราก็ไม่อาจปฏิเสธครับ เอาก็เอา
ผมถือโอกาสสอบถามไปด้วยว่าทำไมถึงเลือกกระผ้ม
ท่านคงเดาได้ว่าทำไมนะครับ ... ก็ไอ้วีรกรรม "เราไม่ไ่ด้กินหญ้านะเฟ้ย" นั่นแหละ ไม่รู้เพื่อนมันจะประทับใจอะไรกันนักหนา (แล้วผมก็เชื่อเรื่องเวรกรรมตอนนั้นน่ะเอง ขอโทษครับพี่ว้าก ผมทำผิดไปแล้ว)

แต่ตอนนั้นผมยังไม่ทุกข์ไม่ร้อนครับ เพราะมันแค่ตัวแทนน่ะ ยังไม่ต้องเป็น สส. ซะหน่อย
ไหนจะต้องมีการลงคะแนนเลือกจากคนทั้งคณะอีก ผมก็คิดว่าคงไม่หรอก ภาคอื่นน่าจะอัดฉีดแรงกว่า
พอไปดูหน้าผู้สมัคร ผมก็ว่ามีคนดูน่าเชื่อถือกว่าผมนะ แต่ละรายผมว่าก็มีไฟกันทั้งนั้น

แล้ววันเลือกตั้งก็มาถึง คนไปลงคะแนนเพียบ เพื่อนๆ พี่ๆ ภาคจิตผมแต่ละรายพอหย่อนบัตรปุ๊บก็เดินมาบอกด้วยหน้าตายิ้มแย้มว่า

"ไม่ต้องห่วง เราลงให้นายน่ะแหละ"

ผมก็ตอบไป "เหรอคร้าบ"

แต่ในใจ "ตายโฮ่งแหล่ว"

จากการสำรวจคร่วๆ แล้ว แต่ละภาคเขาก็ต้องเลือกคนของเขาจริงมั้ยล่ะฮะ
ทีนี้จากที่ผมไม่ลุ้นเลย มันก็เริ่มมีขึ้นมาบ้างแล้ว

ไม่รู้สิครับ ผมน่ะเป็นก็ได้ ไม่เป็นก็ได้ แต่พอถึงจุดนั้น มันก็อยากรู้น่ะว่า เออ เราจะทำได้ถึงขั้นไหน
กลายเป็นความสนุกด้วย และรุ่นพี่หลายๆ คนก็อยากให้เราได้เป็น
เพื่อนๆ ผมหลายคนมาช่วยผมในการลงสมัครด้วยนะครับ

เพื่อนผมคนหนึ่ง ขอเรียกว่าแมวอ้วนนะ (555) เป็นคนคิดสโลแกน คำขวัญ
... หรือคติประจำใจ (อะไรซักอย่างน่ะแหละ ผมจำไม่ได้แล้ว) เพื่อให้คนอื่นอ่านแล้วพิจารณาวิสัยทัศน์เรา แล้วก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่จะทำให้คนเลือกเราหรือไม่

เธอได้คิดสโลแกน ประมาณนะครับ ประมาณว่า

"ความฝันกับความจริง ต่างกันเพียงแค่การลงมือทำ"

ฟังดูเข้าท่าว่ามั้ยครับ ผมยังชอบเลย พอถึงจุดนี้ก็ยอมรับครับ ว่าอดสนุกและลุ้นไปกับการเลือกตั้งครั้งนี้ไม่ได้

เอาล่ะครับ บัดนี้ 3 โมงแล้ว หีบถูกปิด และการนับคะแนนก็เริ่มต้น
อีกไม่กี่นาที หรืออย่างมากไม่เกินชั่วโมง ผลการเลือกตั้งก็จะประกาศออกมา
ผมจะได้หรือไม่ สิ่งที่เพื่อนๆ หลายคนพยายามช่วยผมไป จะได้ผลออกมาอย่างไร

แต่ในใจผมก็คิดครับ ได้หรือไม่ เราก็ทำเต็มที่แล้วนี่หน่า
และไม่ว่าผลมันจะเป็นไง ผมก็ได้เห็นน้ำใจเพื่อนที่ร่วมฝ่าฟันการรับน้องกันมาแล้วด้วย

กระดานขีดคะแนนก็ปรากฏตรงหน้าครับ ผลคะแนนอยู่ตรงหน้าผมแล้ว
มันก็สูสีเอาการ มีคะแนนคู่คี่กันอยู่คู่หนึ่ง แน่นอนครับ รายหนึ่งย่อมได้รับเลือก

และผลก็ปรากฏว่า

... น่าเสียดายครับ

... น่าเสียดายจริงๆ

...

...

...

... เสียดายที่พื้นที่ของเราหมดลงตรงนี้แล้ว

เจอกันใหม่ตอนหน้าคร้าบบบบ



******To Be Continued******



Credits ภาพ - วันนี้ เอาภาพที่มีของเก่าๆ ที่สแกนไว้มาใช้คับ

เพลงการ์ตูนญี่ปุ่นเพราะๆ จากเว็บ //www.nipponcomics.com

เพลงวันนี้คือ RAMUNE Iro no Natsu จาก Love hina นะครับ
เพลงสนุกสนาน ที่อยากให้ลองฟังกันอีกแล้วครับ

Create Date : 30 สิงหาคม 2548
Last Update : 9 กันยายน 2548 22:55:26 น.		36 comments
Counter : 989 Pageviews.
Share Tweet