เล่าเรื่องให้มิ้วฟัง.....ตอนงานแต่งงานของแม่กับพ่อ

วันศุกร์ที่ 18 ก.ค. 55 เวลา 17.04 น. ณ.โต๊ะทำงาน
อายุครรภ์ 31 สัปดาห์ 4 วัน

    อัพเดทอาการล่าสุด ช่วงนี้แม่เริ่มมีอาการใหม่เข้ามาแทรกแซง อาการนั้นคือเจ็บขาหนีบ และเดินเหมือนจะมีอะไรหลุดออกมา แม่เดินแล้วกลัวมิ้วหลุดจังเลย
เพราะรู้สึกถ่วงท้องมากๆ และเดินเหินเริ่มไม่สะดวกละ แม่รู้สึกมาตั้งแต่วันจันทร์ รู้สึกว่ามิ้วน้อยของแม่ตัวใหญ่มาก (แม้จะไม่ได้ซาวน์) บางครั้งเดินๆก็เหมือนฉี่จะเล็ดออกมา
เหมือนมิ้วดิ้นเป็น B-Girl หมุนไปเรื่อยๆ บางวันไปซ้าย บางวันไปไปขวา แต่วันนี้มาทางซ้าย มามุดๆ โก่งก้นตรงสะดือ วันนี้มิ้วน้อยดิ้นแรงในช่วงเช้า แต่พอมาบ่าย มิ้วดูแรงถดถอยหรือว่า
แม่ทำงานมากไป เครียดมิ้วเลยดิ้นน้อยไป จริงๆชอบให้ดิ้นเยอะๆนะจ๊ะ ดิ้นแรงๆ ให้แม่รู้ว่ามิ้วยังแข็งแรง เวลามิ้วดิ้นน้อยๆ มันใจหวิวๆยังไงไม่รู้ ต้องเอามือคอยจับ คอยกด
กลัวว่าจะมีอันตราย แต่พอจับไปก็ดิ้นคืนมา แม่เริ่มจะประสาทหลอนขึ้นทุกวัน ท่าทางกว่าจะถึงวันคลอดคงบ้าซะก่อน 5555

    การแต่งงานของแม่กับพ่อนั้น เริ่มมาตั้งแต่การเตรียมการเมื่อตอนต้นปี 54 เมื่อพ่อของมิ้วเริ่มขายของรัก (P.O.P ของ onepiece) ขายซะหมดตู้
แม่ถามเค้าก็บอกว่าจะเอาเงินมาแต่งงาน แต่การแต่งงานของเราสองคนไม่ได้ราบรื่นเท่าไหร่นัก เพราะเราทั้งคู่ไม่มีเงินเก็บ บางคนอาจมองว่า
ทำไมไม่รอเก็บเงินก่อนถึงมาแต่ง ถ้ามัวแต่เก็บเงิน คงอายุ 40 (5555 เรื่องจริง) แม่เลยมองว่าเอางี้ละกัน เราวางแผนกู้ยืมกันดีกว่า เพราะเราจะยืมระยะสั้น
พอได้ซองคืนมาก็เอาหนี้ไปคืนซะ (แต่แผนก้เปลี่ยนไป เพราะน้ำท่วมปลายปี 54 ทำให้กลายเป็นหนี้ระยะยาวและเสียดอกไปเฉยๆ รวมทั้งต้องยืมตังคนอื่น
เพื่อเอามาจัดงานซะด้วย แผนเสียไปหมด น้องน้ำไม่น่ามากรุงเทพเลยยยย) งานแต่งงานของพ่อกับแม่ แม่ได้ดูฤกษ์ยามด้วยตนเอง (ไม่มีใครดูให้)
ว่าอยากได้วันที่ 19 พ.ย. 54 ตรงกับวันเสาร์ สถานที่ในใจแม่ก็ได้ทำการค้นหามาว่า แม่อยากได้ที่ๆไม่แพงมาก และสามารถเอาโต๊ะจีนเข้าไปจัดได้
เพราะแม่ได้ไปค้นหาร้านโต๊ะจีนที่ดูดีและน่าสนใจสุดๆไว้ 1 ที่ (จริงๆก็ไม่รู้ว่าอร่อยมั้ย แต่ราคาและแพคเกจถุกใจคนไม่ค่อยมีตังเช่นพ่อและแม่มากๆ)
    แม่เริ่มหาข้อมูลสถานที่แต่งงานและเริ่มโทรไปถาม ที่แรกที่แม่โทรไปคือ อาคารรับรองพระราชวังดุสิต ซึ่งแม่อยากได้ที่นี่ที่สุด เค้าบอกยังไม่มีคนจอง แต่ไม่รู้ว่า
ช่วงนั้นจะมีพระองค์ภา มาใช้สถานที่บริเวณนั้นหรือไม่ แต่ชื่อแม่ก็ถูกจองเอาไว้ แม่ก้ดีใจมาก แต่ก็ไม่วายโทรไปถามสโมสรอื่นๆ แต่ไม่มีที่ไหนว่างเลย (วันดีมาก)
แล้วสุดท้ายฟ้าก็ประทานให้แม่ได้สถานที่แห่งนี้ แม่นัดไปดูสถานที่ สถานที่ไม่ใหญ่มาก หลังคาไม่โปร่ง การเดินทาองญุ่บริเวณพระบรมรูปทรงม้า
เดินทางมาไม่ยาก แต่อาจจะยกเพราะถนนมันมาบรรจบกันเยอะ 555 แม่ตัดสินใจจองไปทันที แล้วแม่ก็นอนยิ้มกริ่มไป (ต้องทำเอกสารเพื่อขอใช้สถานที่ด้วยนะ)
    ต่อมาเรื่องโต๊ะจีนร้านที่แม่อยากได้คือ ถวิลโภชนา ดูจากการจัดงาน และคอมเม้นต์ว่าอาหารอร่อย คนจัดงานโอเค แม่ก็เชื่อใจ (เชื่อคนง่ายมากกก)
แม่นัดชิมอาหาร อาหารโอเคทีเดียว และห่อกลับมาฝากพี่ๆที่ทำงานช่วยชิม ทุกคนบอกอาหารโอเค แม่ก็เลือกกันไป ราคาไม่แพงมากและสามารถออกแบบ
การจัดสถานที่ตามใจ ซึ่งแม่มีไอเดียบรรเจิดตลอดเวลาและอยากทำอะไรที่เป็นตัวแม่มากที่สุด ไม่อยากเหมิอนใคร และไม่อยากบานปลาย (สุดท้ายก็บานปลาย 555)
แม่ก็ทำการออกแบบสถานที่ วางแบบไปให้เค้าทั้งหมด ซึ่งในวันงานเค้าได้จัดออกมาตามที่แม่ต้องเป๊ะ และสวยงามสมใจอย่างที่แม่อยากได้ คุ้มราคาเป็นที่สุด...
    มาถึงของชำร่วย แม่อยากได้อะไรที่เป็นตัวแม่มากๆ ก็คือแมว 555 เห็นแมวแล้วต้องนึกถึงแม่แน่ๆ แม่เลยเลือกเซรามิกแมวคู่ ซึ่งพ่อของมิ้วก็เห็นว่าเหมาะและดี
เราเลยเลือกกันมาเป็นของขวัญแทนใจในราคาย่อมเยา ซื้อกันที่จตุจักร
    ชุดแต่งงาน แม่ก็ไม่เคยคิดแม้แต่ซักครั้งว่าจะเอาแพคเกจ แม่อยากเลือกเองและอยากได้เห็นกับตา แม่ไปเดินบางลำภู ที่ที่เค้าบอกว่ามีชุดแต่งงานมากมาย
ตอนนั้นแม่ก็อวบอ้วนพอตัว ไปร้านไหนเค้าก็ไม่ให้แม่ลอง เจอร้านนึงเค้าให้แม่ลอง แล้วแม่ใส่ได้ แม่เลยใจง่ายเอาซะงั้น 555 แถมต่อราคากันกระหน่ำ 4 ชุด 15000
แต่แม่ไม่เสียใจเลยที่เลือกร้านนี้ แม่เปลี่ยนชุดในรอบหลังเพราะผอมลง ชุดที่ใส่วันงานแต่งสวยมาก และมีงานปักช่วงอกที่ละเอียด คุ้มราคาสุดๆ รวมถึงชุดไทย
ตอนงานเช้าที่สวยเลิศประทับใจ ไม่ว่าจะเป็นดีเทลหรือสีของชุด แม่ไม่เสียใจเลยที่เลือก และจะแนะนำคนให้ไปที่ร้านนี้ด้วยถ้ามีโอกาส ^_^
    การ์ดแต่งงาน แม่ก็เลือกที่จะออกแบบเองทั้งหมด และอยากได้เป็นโปสการ์ด เพื่อสีจะได้ไม่ตกกรณีส่งไปให้เพื่อนแล้วฝนตก (ส่งเรียนเชิญช่วงฝนตกพอดี -.-)
แม่ติดต่อพี่รหัสของแม่ ที่มีโรงพิมพ์ทันทีแจ้งรายละเอียดและได้การ์ดมาหน้าตาสวยงามตรงกับความต้องการ และพี่รหัสก็ช่วยแม่ทุกอย่าง เพราะแม่ต้องออกการ์ดใหม่ 2 รอบ
เนื่องจากน้องน้ำมาบุก ทำให้แม่ต้องเลื่อนงานแต่ง พี่รหัสก็พร้อมช่วยเหลือ ขอบคุณมากๆจริงๆนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆ
    รูปถ่าย Pre Wedding แม่มีการถ่ายเยอะมาก แต่ราคาย่อมเยา เพราะหาจาก ดีลต่างในเว็บเอา แบบถูกสุดๆ มีหลายเจ้าให้เลือกสรร ได้รูปมาเลือกอย่างมากมาย
ร้านแรกได้เสียรู้ซื้อรูปเพิ่มไป ตอนนั้นแม่ยังอ้วน เลยได้ภาพที่ไม่ดดนใจเท่าไหร่ แต่ว่าดูแลดีมาก ร้านที่สองถ่ายธรรมดาเน้นแต่งหน้านานมากกก ร้านที่สามนี่แม่ถูกใจมากแต่แต่งหน้าไม่สวย
แต่ภาพที่ได้สวยและแม่ซื้อไปเยอะ เอาเป็นรูปหน้างานด้วย ส่วนร้านสุดท้ายแย่ที่สุด รูปเอามาใช้ไม่กี่รูปแต่แม่ก็ต้องยอมใช้ เพราะเสียดายที่ไปถ่ายมา ได้ลองครบทุกร้าน รูปที่ได้มาก็มากอยู่
แต่ใช้เงินไปไม่ถึง 10000 บาท คุ้มมากและสามารถไปแนะนำต่อได้ว่าร้านไหนถ่ายสวย บริการดี แม่กะว่าไว้มิ้วคลอดออกมาอายุซัก 1 ขวบ แม่จะพาเราสามคนไปใส่ชุดแต่งงาน แล้วถ่ายกับมิ้ว
คงน่ารักน่าดู ยังไม่พอ แม่ได้รับความอนุเคราะห์จากป้าแตงโม ป้าแตงโมเป็นป้ารหัสของเพื่อนแม่คือน้าอีฟ (ตอนนี้เป็นด็อกเตอร์ อยู่อเมริกา) ป้าแตงดมถ่ายรูปสวยมากๆ แม่ก็เลยไปขอให้ป้าแตงโมไป
ช่วยถ่ายให้แม่หน่อย เพราะแม่อยากได้รูป outdoor บ้าง แม่เลยเลือกไปหัวหิน แถมไปด้วยรถไฟ (เปรี้ยวมาก) รถไฟก็ช้าตามสไตล์ แม่เอาของไปเยอะแยะ แต่งหน้าเอง เอาเสื้อผ้าไปเอง
เราเริ่มถ่ายกันตั้งแต่บนรถไฟ ไปถ่ายที่สถานีรถไฟหัวหินที่เค้าว่ากันว่าสวยที่สุดในไทย ถ่ายที่ชายหาดหัวหิน(นั่งมอเตอร์ไซค์กันออกมา) และปิดท้านที่เพลินวานยามเย็น (แม่เปลี่ยน 3 ชุด)
ป้าแตงโมช่วยอย่างเต็มใจและวันนั้นเราเหนื่อยกันมาก แม่ไม่ได้ให้ค่าตอบแทนใดๆ ป้าแตงโมอยากช่วยแม่อย่างเต็มที่ แม่ขอขอบคุณป้าแตงโมมาก ณ ที่นี้นะคะ ไม่มีป้าแตงโมแม่คงแย่
ไว้ให้ป้าแตงโมมาถ่ายมิ้วตอนเกิดด้วยดีมั้ย 555 (ได้คืบเอาศอกตลอด 555)
    ช่างภาพวันงาน แม่เฟ้นหาอย่างมากที่จะต้องได้ช่างภาพที่ดีที่สุด เรื่องราคาไม่เกี่ยง (ขนาดนั้น เว่อร์ไปอย่างมาก...) จริงๆราคาเกี่ยงนะ 555 คือมีงบอยู่น่ะล่ะ แต่เป็นงบที่สูงงมาก
ถ้าเทียบกับความจำเป็นกับของชนิดอื่นๆ แต่แม่เคยไปดูรูปงานบางคนแล้วแม่ไม่ปลื้ม แม่ไม่อยากให้งานแม่เป็นแบบนั้นเลย งานเช้าแม่ได้พี่ที่รู้จักแนะนำร้านมา และงานเย็นแม่เฟ้นหาเอง
และช่างภาพงานเย็นแม่พูดได้เต็มปากเลยว่าแม่เลือกไม่ผิด ไม่ผิดเลยจริงๆ!!!! ช่างภาพงานเย็นถ่ายรูปสวยมาก แล้วเอาช่างภาพมามากกว่าที่ตกลงไว้ เอาของเอาไฟมาเต็มที่ในวันงาน
แม่ประทับใจมาก แม่เลยจ้างช่างวีดีโอ ที่เค้าโคกับช่างงานเย็น ก็ไม่ผิดหวังจริงๆ แม่ได้ช่างไฟเพิ่ม ได้งานวีดีโอที่ไหลลื่นสมูท ภาพสวย เหมาะแกการจดจำไปตลอดชีวิต เป็นเงินที่แม่บอกได้เลยว่า
ไม่เสียใจเลยที่เลือกมา และจะแนะนำต่อไปๆๆๆ เพราะว่าประทับใจ(หน้าตาช่างภาพหล่อด้วยอ่ะจิ 5555) ประทับใจมากๆ เรื่องช่างงานเช้าแม่ไม่อยากพูดอะไรมาก เพราะมันไม่ค่อยปลื้ม
ทั้งมุมกล้อง นิสัยช่างภาพ และภาพที่ได้มา แม่ต้องมานั่งแก้สี ปรับภาพเอง ซึ่งไม่ใช่หน้าที่แม่เลยที่ต้องมาทำ (ดีว่ามีสกิลด้านนี้มากๆ) มันไม่เข้าท่าในสายตาแม่
แล้วงานเช้าของแม่ก็สั้นเพราะเราจัดแป๊บเดียว ก็เลยเกิดความสงสัยและเคลือบแคลงใจ และดีใจมากที่แม่ไม่เลือกเค้ามาเป็นช่างงานเย็น ไม่อย่างนั้น แม่คงร้องไห้ หรือไม่ก็ด่าไปแล้ว 5555
    ลืมเรื่องสถานที่จัดงานตอนเช้าไป แม่เลือก โรงพยาบาลสงฆ์ ตอนแรกแม่กะว่าจะจัดที่บ้าน แต่ที่บ้านมันเหนื่อยและไม่มีคนช่วยทำ แม่คงตายแน่ๆ
ดังนั้นเลือก รพ. สงฆ์ ราคาย่อมเยา และเค้าจัดให้เราครบทีเดียว ห้องแอร์ด้วย แม่ว่าคุ้มค่ามากๆ และที่สำคัญไม่เหนื่อยเรา ไม่ต้องจัดสถานที่ และได้บุญมากๆ เพราะเงินที่จ่ายไปจะไปช่วยเหลือพระทีอาพาธ
    วงดนตรีวันงาน แม่ไม่เอาเลยจ่ะ แม่เลือกที่จะเป็นการเปิดเพลงจากแผ่น ฉายสไลด์ เพราะแม่ไม่มีตังในเรื่องนี้แล้ว พยายามเซฟสุดๆ แต่ก็บานปลาย -*- ถ้าเลือกได้นะ แม่อยากไปร้องเองซะเลย
ไผเป็นนักร้องในงานแต่งของตัวเอง มันจะเท่ขนาดไหนกัน เอางี้ในงานแต่งมิ้วแม่ขอเป็นนักร้องบนเวทีของมิ้วละกันนะจ๊ะ เท่ดี 5555
    แหวนแต่งงาน แม่กับพ่อเนี่ยงบน้อยมาก เราไม่มีปัญญาซื้อหรอกแหวนหมั้น แหวนแต่งงาน อะไรหลายวง เราก็เลยตัดสินใจกันว่า เอาวะ เราซื้อคนละวงก็พอ แล้วก็ซื้อแหวนทอง ไม่เอาเพชรพลอย
วันที่เราสองคนไปซื้อเป็นวันที่ทองราคาลงที่สุด (รอมานาน 555) 24500 บาท ซึ่งจริงๆก็ยังแพงแต่วันนั้นลดสุด ตอนแรกจะซื้อฮั่งเซ่งเฮง แต่ที่ร้านคนเยอะไม่สนใจเรา เลยเปลี่ยนไปแม่ทองใบแทน ซึ่ง
ไม่ว่าจะยี่ห้อไหน พ่อกับแม่ก็ไม่ขายเพราะมันคือทองหมั้นของเรา หุๆๆๆ
    ช่างแต่งหน้าทำผม แม่มีช่างในใจ พี่ภา คนเดียวเท่านั้น ทำไมนะหรือ แม่รู้จักพี่เค้ามาได้ประมาณ2-3 ปีแล้วล่ะ ตอนนั้นแม่อยากทำสีผมมากๆ แล้วแม่ก็ไม่รู้ว่าเอ๋...แม่จะไปหาช่างที่ไหนดีน้า
ที่เค้าทำดีราคาไม่แพง แมหาแล้วหาอีก เจอคนมาแนะนำบน pantip ให้เบอร์มา แม่ติดต่อไปทันทีแล้วไปทำวันนั้นเลย (ปกติพี่ภาไม่ว่างแต่เหมือนดวงจะได้เจอ)
หลังจากนั้นแม่ก็ไปทำผมกับพี่ภาตลอด พ่อด้วยก็ตัดผมที่นั่นล่ะ แม่แนะนำคนให้ไปทำผมกับพี่ภา พี่ที่ทำงาน และอื่นๆมากมาย แต่งหน้า แม่เลือกพี่ภาอย่างไม่ลังเล ด้วยความที่เราสนิทกัน
พี่ภาแต่งหน้าทำผมให้ดารามากมาย แม่ไปทีไรก็คุยกันเรื่องดาราได้อัพเดทข่าว กับรูปถ่ายที่ไปถ่ายมาล่าสุด ไม่ว่าจะมีงานอะไร แม่ไว้ใจแค่พี่ภาเท่านั้น เรื่องแต่หน้าและทำผม
ดังนั้นวันงานแต่งงานแม่ พี่ภา จึงเป็นช้อยส์เดียว และช้อยส์สุดท้าย ไม่ว่าวันนั้นพี่ภาจำเป็นต้องไปทำงานที่ไหน ก็ต้องมาแต่งหน้าทำผมให้แม่อย่างแน่นอน เพราะเรารักกันมาก
เห็นมั้ยจ๊ะมิ้วคนเราเมื่อเราจริงใจต่อกัน เราก็จะได้เพื่อนเพิ่ม เราจะได้ความสัมพันธ์อันดี และที่สำคัญเราจะได้ของดีอีกต่างหากนะ
    โรงแรมส่งตัว อันนี้เนี่ยแม่พยายามมองหาว่า เอ้....เราจะไปส่งตัวกันที่ไหนดี เพราะแม่ไม่ได้มีพี่น้องที่จะมาช่วยเหลือเกื้อกูล ทุกอย่างพึ่งพาเพื่อนๆทั้งนั้น ดังนั้นพอจบงาน ตอนแรกที่ยังไม่ถึงวันงาน
แม่คิดว่าเราจะนั่งรถสวยงามเดินทางเข้า โรงแรม แต่เอาจริงๆไม่ใช่เลย ของบ้าของบอเอยะมาก สภาพก็เละเทะเหนื่อยสุดๆๆ ต้องไปเช็คอินเอง (ไม่เห็นเหมือนในละคร ที่เปิดมาเข้าห้องมีดอกกุหลาบ)
แบกของพาขึ้นไปบนห้องที่ไม่ใช่ห้องสวีท (ขนาดไม่สวีท ซื้อในงานไทยเที่ยวไทยยังแพงขนาดนั้น ห้องสวีทไม่รู้จะจ่ายกันจนน้ำตาไหลขนาดไหน 555) ไปถึงของก็เกือบเต็มห้อง
ก็ต้องมานั่งเก็บของ เก็บเสื้อผ้าที่ใส่งานเช้างานเย็น เก็บใส่ถุงเตรียมเอาไปคืนววันรุ่งขึ้น แถมคิดว่าจะได้สวีทกับสามี ก็อด ได้แต่นั่งนับซอง ข้าวก็ไม่ได้กิน ได้กินปลาที่เหลือจากงาน 1 ตัว
กับเค้กที่เหลือจากงานตัวเอง 1 ก้อน ความฝันที่มีสลายไปหมด 555 แหม่ ลืมตัวไปนึกว่าเป็นซินเดอเรลล่า ความจริงปรากฎ 555
    สินสอด อยากรู้ละสิว่าพ่อกับแม่มีมั้ย 555 ไม่มีหรอกจ่ะ เราไม่มีอะไรจะให้กัน มีแต่ความรักที่เรามอบให้กัน และมีมิ้วอยู่ในพุงแล้วอีกต่างหาก 555 โดยที่อยู่ในวันสำคัญที่สุดของพ่อกับแม่
ตรงตามที่แม่วาดฝันไว้ว่า อยากมีลูกในวันแต่งงาน เวลาแม่ชี้ให้ดูจะได้บอกว่ามิ้วอยู่ในพุงแล้วนะวันนั้นอ่ะจ่ะ บางคนมองว่าสินสอดคือเรื่องสำคัญ ถามแม่ว่าสำคัญมั้ย มันแล้วแต่ว่ามองยังไง
แม่มองว่ามันคือการแสดงฐานนะทางสังคม ซึ่งแม่ก็ไม่รู้จะเรียกร้องทำไม เพราะรู้อยู่แล้วว่าเราก็พอมีพอกิน เรากู้มาแต่งงานด้วยซ้ำ ไม่ได้มีเงินเก็บ บางคนอาจคิดว่าไม่พร้อมแล้วจะแต่งเพื่อ??
แม่เป็นคนที่มีความฝันและมีจุดหมายในชีวิต แม่ติดว่าต้องมีบ้านตอน 25 แม่ก็มีแต่งงานตอน 27 แม่ก็แต่ง มัวแต่รอเวลาทุกอย่างก็จะสายเกินไป แม่ไม่อายซักนิดที่จะพูดว่าแม่กู้เงินมาแต่งงาน
มุมมองของคนเรามองได้หลายมุม และหลายแง่ แม่ก็ใช้หนี้ของแม่ไป เรื่อยๆเดี๋ยวก็หมดเอง แต่แม่ได้จัดงานที่สร้างความภาคภูมิใจให้แก่ญาติ งานแต่งงานที่ไม่ได้ใหญ่เกินตัว งานที่แม่ตั้งใจทำเอง
ทำเองทุกอย่าง แทบจะอยากแยกร่างไปทำทุกอย่างด้วยตัวเองให้หมดด้วยซ้ำ งานแต่งงานที่แม่ได้เจอคนที่รักแม่และแม่ก็รัก จริงๆมันจะไม่มีทางบานปลายเลยถ้าน้องน้ำไม่มาระราน
แต่มันก็ไม่เป็นไปตามแผน ทุกอย่างเปลี่ยนแผนไปหมด จากที่ต้องจัดงานวันเสาร์ ต้องมาจัดวันจันทร์ เพื่อนที่เคยจะมาได้ พอเลื่อนวันก็มาไม่ได้ หลายๆอย่างๆมันเปลี่ยนไปหมด แต่แม่ก็ไม่ท้อใจ
แม่ก็พยายามให้มันผ่านไป แล้วทุกคนก็พูดถึงงานแม่ในแง่ดี อาหารอร่อย งานน่ารัก เจ้าสาวสนุก เจ้าบ่าวขี้อาย ทุกอย่างเป้นไปด้วยดี และจบอย่างดีงาม
    สุดท้ายนี้ งานแต่งงานของแม่ไม่ใช่การแสดงฐานะทางสังคมว่าแม่มีแค่ไหน หรืออย่างไร แต่มันคือการแสดงเกียรติต่อธารกำนัล (ว่าไปนั่น) ให้แก่ญาติฝ่ายแม่และญาติฝ่ายพ่อ
มันคืองานรวมเพื่อน งานร่วมญาติ งานรวมคนที่เค้ารักและเป็นห่วงแม่ คนที่เค้าสนใจและต้องการร่วมแสดงความยินดีกับแม่ แม่มีความสุขมากในวันนั้น เพื่อนแม่ช่วยเหลือแม่เป็นอย่างดี
ช่วยแม่ทุกอย่าง ถ้าขาดเพื่อนๆไปแม่คงไม่รู้จะทำยังไง แม่รักเพื่อนๆของแม่มาก และรู้เลยว่าคำว่าเพื่อนแท้คืออะไร และเวลาลำบากเราควรพึ่งพาใคร ไม่ผิดหวังและเหมือนคนมีบุญ
ที่เราได้เพื่อนดีและรักเราจริงๆ งานแต่งงานของแม่นี้ แม่อยากให้มิ้วรู้ว่า มันคือความทรงจำที่สวยงาม อาจจะเหนื่อยยากแสนสาหัส อาจจะเจ็บในเรื่องราวบางเรื่อง แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้
และมันจะกลายเป็นความทรงจำตลอดไป ที่รอมิ้วมาดู DVD และรูปที่แม่ถ่ายมา (แม่ยังไม่ได้อัดซักใบเลย 555 )

รักมิ้วเสมอ
จาก พ่อทรและแม่กีฟท์

Create Date : 18 กรกฎาคม 2555 Last Update : 18 กรกฎาคม 2555 17:52:14 น. Counter : 5611 Pageviews.		3 comments
Share Tweet