| |
|||||||||||||||||||||
* แทนคุณ..พ่อ * วันนี้ไปงานพระราชทานเพลิงศพคุณพ่อของลูกค้า เห็นลูก ๆ เขาร้องให้ ทำให้นึกถึงความหลังเมื่อครั้งที่สูญเสียคุณพ่อ ก็เลยได้กลอนบทนี้มาเจ้าค่ะ มีความหลังฝังใจเมื่อวัยเด็ก แม้จะเล็กแต่แม่เราเล่าเสมอ ว่าโชคดีเพียงใดแม่ได้เจอ พ่อของเธอเป็นผู้นำทางชีวิน สมัยนั้นยากจนอยู่บนเขา บ้านก็เก่าขาดไร้ในทรัพย์สิน มีสองมือสองเท้าเฝ้าทำกิน บนแผ่นดินในหลวงของปวงชน พ่อเป็นคนพลัดถิ่นแผ่นดินเกิด พ่อเตลิดเข้าป่าพนาสณฑ์ พ่อต่อสู้อุปสรรคอย่างอดทน จนล่วงพ้นถึงถิ่นแผ่นดินไทย มาพบแม่ที่นี่จนมีลูก ช่วยกันปลูกพืชผักเลี้ยงเป็ดไก่ เป็นสินค้าแลกเปลี่ยนเวียนกำไร กลางพงไพรพ่อช่วยเหลือเอื้อเฟื้อทุกคน พ่อเป็นหลักมั่นคงตรงใจมั่น ไม่หวาดหวั่นเกรงใครไร้เหตุผล แบ่งเบาความเดือดร้อนทุรายทุรน เป็นผู้ช่วยให้พ้นทุกขเวทนา เป็นตัวอย่างที่ดีสร้างชีวิต สุจริตสัตย์ซื่อถือเป็นวาสนา ที่ได้เกิดเป็นลูกของบิดร - มารดา จึงปรารถนาให้ท่านเป็นสุขชั่วกาลนาน เจ็ดสิบสี่ปีสร้างทางชีวิต ฟ้าลิขิตให้พ่ออยู่ดูลูกหลาน ถึงวันนี้ร่างกายได้อันตรธาน ถูกเพลิงผลาญจนหมดรันทดใจ สิ่งดีดีที่พ่อทำแต่กาลเก่า เป็นเรื่องเล่าเป็นตำนานผ่านสมัย พ่อก่อสร้างแนวทางเพื่อย่างไป ลูกหลานได้รำรึกสำนึกคุณ เขียนบทกลอนสะท้อนใจอาลัยนัก พ่อที่รักจากไปขาดไออุ่น ไร้คนคอยห่วงใยใจการุณ สนับสนุนส่งเสริมเพิ่มพลัง นับจากนี้ต่อไปในภายหน้า ลูกสัญญาจะเดินทางสร้างความหวัง เฉกเช่นพ่อทำไว้ให้อยู่ยัง ชนรุ่นหลังจดจำไว้ในความดี จะสืบต่อตำนานพ่อสานไว้ จะโยงใยเส้นทางสร้างสุขศรี จะทำตามความเมตตาและปราณี จะสร้างแต่กรรมดีสืบต่อไป จะทดแทนคุณแผ่นดินแทนคุณพ่อ จะสานต่อความหวังสร้างชีวิตใหม่ จะจงรักภักดีต่อพ่อของไทย จนสิ้นอายุขัยของตัวเอง  หนูหิ่ง ฯ ตัวกลมบ็อกแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วเจ้าค่ะ 
เน็ตหลุดแล้วไม่รอเลยนะ อิอิ แล้วคุยกันใหม่จ้ะ ..   โดย: Shaleebow
 วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:0:10:08 น. |
หิ่งห้อยน้อยใจ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]  
| ||||||||||||||||||||
แวะมาอ่านกลอนประทับใจ
อิอิ ..ตัวกลมบ๊อก น่ารัก
เกงเหมือนคุณพ่อเลยนะเด็กคนนี้ ..