ดีครับ บางครั้งก็ต้องรู้จังหวะจริงๆครับชีวิตก็เป็นอย่างนี้หล่ะครับ

ศีล สมาธิ ปัญญา

ปั่น
ปั่น
ปั่น
ปั่น
ปั่น

สองขาปั่น
จักก่ะย๊าน
จักกะยาน

ได้แต่ซ้อน

และก้อน๊านนาน..มาแล้วค่ะ

แอบมานั่งซ้อนท้าย จขบ.ค่ะ คิก คิก

ชีวิตเราต้องรู้จักผ่อนบ้าง เร่งบ้างตามโอกาสและจังหวะค่ะ

ตอนแรกผมก็ไม่รีบ
แต่มารีบตอนที่มันไม่ทันแล้ว

ชีวิตขยับไปข้างหน้า ด้วยความเร็วคงที่
ดูสบายๆ สดชื่นกับการใช้ชีวิตดีนะคะ

เวลาไปเที่ยว แล้วปั่นจักรยาน
เอื้อยๆ เรื่อยๆ ชมวิวข้างทาง
สบายใจดีค่ะ .. แต่ชีวิตแต่ละวัน
เราปล่อยมันเรื่อยๆ เอือยๆ ก็ไม่ได้
สมดุลเราไม่ค่อยจะดีเลย ก็พยายามอยู่นะคะ

อืม ..ลึกซึ้ง...ลึกซึ้ง...

หลายคนรอบตัว ก็ชอบทำอะไรรีบๆ บางทีที่เราไม่รีบ แล้วเห็นคนอื่นรีบทั้งที่ไม่มีเหตุให้ต้องรีบซักนิด ก็สงสัยอยู่เรื่อย ว่ามันจะรีบไปไหนวะ...คุณพี่สาวของข้าพเจ้า มักจะตอบว่า เออ..ก็ไม่รู้เหมือนกัน

แถวบ้านคุณ Q นี่ฟังดูน่าปั่นจักรยานเล่นจัง หรือว่าคุณมองโลกเป็นสึ pastel ทำให้มันดูอบอุ่นน่าอยู่ไปหมด ดิฉันปั่นจักรยานไม่เก่ง แถมแถวนี้ถ้าปั่นขึ้นเนินลงเนินก็อาจน่องปูดได้ ร้อนด้วย แถมมีมลพิษ และอันตรายอาจถูกรถเฉี่ยวตายได้ค่ะ เห็นโลกสีขาวดำเทาของดิฉันชัดมั้ยคะ วันไหนเด็กได้เรียนรู้ในสิ่งที่ดิฉันพยายามให้ โลกดิฉันจะเป็นสีสว่างจ้า และเบิกบานมาก ไม่งั้นโลกก็จะหม่นหมอง...