เพื่อนกันไม่จำเป็นต้องชอบอะไรที่เหมือนกัน

เพียงแต่ต้องหัดยอมรับความแตกต่างของกันและกันให้ได้เท่านั้น

ก็จะอยู่ร่วมกันได้เป็นปกติสุข

นึกถึงเพื่อนเลยคุณQ มันชอบกินมะเขือเทศแทน..เราอิอิอิ

มีวันหนึงเราไม่สบายก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวกะเพื่อนๆ..ที่คาราโอเกะ..

มันก็โผล่มาที่ห้อง..พร้อมขนมของกินและแผ่นซีดี..ทำเป็นร้องเพลง ชวนกินหนมไปซะเรื่อยๆ

ถามว่าแกมากวนฉันทำไม..ทำไมไม่ไปกะเพื่อนๆ

มันบอกมันจะร้องเพลงอย่างมีความสุขได้ไง..ในเมื่อคนที่มันอยากร้องให้ฟังนอนเปื่อยอยู่ตรงนี้..

โอ้..หนักๆที่ตัวเหมือนกันจ้า...

ฝันดีนะคะคุณคิว

ใช่เลยค่ะ เรื่องแบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับต่ายเหมือนกันค่ะ พอเรามารู้ทีหลังเนี่ย....ซึ้งเลยอ่ะ รักมันมากๆๆๆเลยค่ะ

ใช่เลยค่ะ บางทีเราก็มองข้ามสิ่งที่คนอื่น
ทำเพื่อเราไปเหมือนกัน

แต่ดิฉันชอบกินมะเขือเทศนะคะ
รับบริจาคจากจานเพื่อนๆอยู่เรื่อย

ปล. อยากฝากบอกด้วยว่า ลองหยิบเสื้อผ้าในตู้
ที่ไม่เคยใส่และไม่คิดจะใส่ มาใส่ดูสักวัน
ดิฉันถือหลักอย่างงี้ค่ะ อายุปูนนี้แล้ว
ลองเปลี่ยนตัวเองซะบ้าง ก็น่าจะสนุกดี
(หมายถึงตัวเองนะคะ ไม่ได้กระทบคนอื่น)

ถ้าใส่แล้วไม่สวย เหมือนไม่ใช่ตัวเอง
อย่างน้อยก็ได้ชื่อว่าฉันใส่แล้วนะ

เพื่อนน่ารักมั่กๆ

เพื่อนน่ารัก (แม้ว่าจะแปลกๆ ที่ให้คุณนั่งรถไปเป็นเพื่อนจ่ายค่าโทรศัพท์จริงๆ) คุณก็น่ารักค่ะ เพื่อนคงปลื้มมากที่จะได้กินเนื้อเปื่อยเสียที

ชอบเพลงนี้มากค่ะ C'est si bon หาลิงค์ตั้งนานก็ไม่มี

นั่นสิคะ คิดถึงเพื่อนเราเหมือนกัน

มองที่มุมตัวเองก็มักจะเห็นว่าเราทำให้เขามากมายเหลือเกิน
แต่
เขาก็ทำให้เรามากมายเหมือนกันนะ

อ่านแล้วมีความสุขค่ะ

หวังว่าคงไม่เป็นแบบดิฉันกับสามี (คือเราเป็นเพื่อนกันมาก่อน) ทำในของที่ตัวเองไม่ชอบทั้งคู่ เพราะคิดว่าอีกฝ่ายหนึ่งไม่ชอบ แล้วเลยเสียสละทำให้ จริงๆแล้วอีกฝ่ายน่ะชอบทำ กว่าจะรู้เวลาผ่านไป 5 ปี เพราะก็ไม่กล้าบ่นกลัวอีกฝ่ายเกรงใจ แล้วจะมาทำของที่ตัวเองเกลียด อยู่อย่างเนี้ย จนแต่งงานกันมาสองปีกว่าแล้ว ยังมีอยู่ที่จะค้นพบสิ่งใหม่ๆที่เราทำให้กันโดยที่ไม่อยากทำ ไปเรื่อยๆ

กับเพื่อนสนิทไม่ทราบค่ะ เพราะตอนนี้เหลือเพื่อนสนิทจริงๆที่ยังโทรหากันเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียว คนที่เหลือค่อยๆเลื่อนลอยไป ตามสายลมแสงแดด และระยะทาง
สำหรับมันจะเอาอะไรไม่เคยขัดอยู่แล้ว แต่มันเป็นคนขี้เกรงใจชาวบ้าน แต่มีความเป็น จนต้องเป็นคนยัดเยียดให้มันเอง

แต่หนึ่งในเพื่อนสนิทที่แต่งงานไปแล้วดิฉันก็กินมะเขือเทศให้จนตอนนี้มันชอบมะเขือเทศไปแล้วนะ

แวะมาอ่านค่ะ

อ่านแล้วยิ้มในมิตรภาพดีๆค่ะ

นึกถึงเรื่องขนมปังหัวกะโหลกในหนังสือของโรเบิร์ต ฟูลกัม
จขบ.อาจจะเคยผ่านหูผ่านตามาบ้าง แต่ขอเล่าซ้ำนะคะ
ที่เล่าถึงภรรยาที่ยอมกกินขนมปังหัวกะโหลกซึ่งสามียื่นให้ทุกครั้ง
เธออดทนมาตลอดชีวิตแต่งงาน
จนกระทั่งวันหนึ่งในวันครบรอบแต่งงานปีที่สามสิบ
หลังจากส่งแขกเหรื่อกลับไป เธอกับสามีนั่งลงที่โต๊ะ
ทั้งคู่ยังไม่ได้กินอะไรเลย มีแต่ขนมปังหนึ่งแถว
แล้วสามีก็ยื่นส่วนหัวกะโหลกให้เธอ
เธอทนไม่ไหว
บอกสามีว่าเธอเกลียดขนมปังส่วนหัวกะโหลกมากที่สุด
สามีตอบด้วยเสียงอ่อยๆ ว่า แต่นั่นเป็นส่วนที่ผมชอบมากที่สุด

คล้ายๆ เรื่องของคุณ พี่หมูน้อยเลย อิอิ
^^

น่ารักจังค่ะ
เราเองก็มีเพื่อนสนิทนับหัวได้เลย
แต่ละคนกระจัดกระจายไปทำงานต่างๆกัน
น๊าน....นาน......จะมาเจอกันซะที
แต่เวลามีเรื่องสนุก เรื่องดีๆ เราจะนึกถึงเพื่อนพ่วงเข้ามาด้วยค่ะ

เพื่อนกันอ่ะค่ะ มีอะไรแบบนี้เสมอ
อ่านแล้วน่ารักมากค่ะสำหรับเรื่องราว
เกี่ยวกับเพื่อนๆ ..

อยู่ๆ ก็คิดถึงเพื่อนอย่างช่วยไม่ได้ค่ะ

ซึ้งอะ ซึ้งมากๆ เลย

ซึ้งค่ะ
เพื่อนคุณน่ารักดีนะคะ .. เรายังไม่เคยทำ
ได้ขนาดนี้ เคยแต่สั่งที 2 อย่างที่รู้ว่าเค้า
ชอบกับอีกจานที่เราชอบ ..

เราก็มักจะเป็นเอาตัวเองเป็นที่ตั้งคนนึง
กำลังใช้ชีวิตตัวเองให้พอดีๆ แล้วแบ่งปัน
กับคนรอบข้างให้มากขึ้น ..

เพื่อนเลิฟ...น้อยกว่านี้ได้อย่างไรน้ำหนัก5555

เพื่อนซี๊สุดเลิฟอันดับ1 1/2 กลับมาจากเมืองจีนแล้ว
เดินไปไหนกับพี่ ก้อจะเหมือน10
เธอจะตามใจพี่สุดๆกินอะไรสั่งเลย
แต่ต้องกินให้หมดน๊ะ

บอกแล้วว่า eat with me like a friendกินเป็นเพื่อนกัน

สวัสดีค่ะ

ยังไม่ทักทายและยังไม่ตามไปเยี่ยมทุกคนที่blogนะคะ แค่แวะมาบอกว่า คนที่กินมะเขือเทศแทนดิฉันมาตั้งแต่เด็กๆคือแม่ดิฉันเอง...

ไปกู้โลกต่อแล้วค่ะ มวลมนุษยชาติรออยู่...เย่!

แม่คุณ Q นี่ดีจังไม่บังคับให้ลูกกินผักแถมยังกินแทนอีก แม่ดิฉันล่อลวง (ต้องใช้คำนี้เลย) ให้กินผักตั้งแต่เล็ก เธอจะผัดกระหล่ำดอก แล้วก็เอามาปักจานข้าวเป็นต้นไม้ แล้วล่อหลอกให้กิน ตอนนั้นดิฉันยังเด็กเล็กมากๆ จำได้จนโตเอาไปหลอกน้องชายต่ออีก ตั้งแต่โตมาดิฉันจึงเป็นคนชอบกินผักมากกว่าเนื้อสัตว์มาโดยตลอดค่ะ

ว่าง ๆ มาเป็นเพื่อนกันนะคะ แล้วยิ้มจะสั่งเป็ดจานใหญ่ให้คุณเองคะ

ที่พูดมาน่ะ แต่ก่อนดิฉันกินหมดเลยค่ะ
อะไรขวางหูขวางตานี่ ฟาดเรียบ
แต่ตั้งแต่ฉันเริ่มแก่เฒ่าอ้วนน่าเกลียดเหนียงยาน

จึงเลือกทานแต่อาหารมีประโยชน์เท่านั้นค่ะ

เรื่องราวไม่ได้อยู่ที่อาหาร
แต่สาระที่คุณ Q ให้
ซึ้งใจค่ะ

โชคดีเพื่อนเหลือหลายคนค่ะ
ฉันอยากเหลือพวกมัน
แต่พวกมันคงไม่อยากเหลือฉัน
แงงงง

แวะมาสำนึกผิดปนคิดได้ ..
ว่าเออนะ .. คราวก่อนแปะเรียกคุณQว่าเจ้ .. ไป ..
จึงเรียนมาเพื่อกราบขออภัยด้วยใจรักยิ่ง ..

ผมเจอบล๊อกคุณQด้วยบังเอิญ ..
แต่ชวนให้น้องกะเพื่อนแวะมาอ่านด้วยตั้งใจไปแล้วหลายคน ..
ด้วยมีอะไรที่มีคุณค่าต่อร่างกายและจิตใจ .. ในนี้ ..

ขอบคุณครับ ..

ปล.
ผมเคยโดนบอกเลิกด้วยเหตุผลว่า ตามใจเค้ามากจนเกินไปด้วยล่ะ ขอบอก ..

ู^
^
อ๊ายเหรอคะ (ขออนุญาตแจมอีกทีนะคะคุณ Q) ถ้าไม่ใช่ข้ออ้างในการบอกเลิกเค้าก็คงไปเจอคนที่ทำให้รู้สึกว่า (หรือรู้สึกเองว่า)อยากเป็นคนที่ดีขึ้นกระมังคะ

เป็นข้อหนึ่งในผลสำรวจคุณสมบัติสิบข้อของสาวในอุดมคติเชียวนะคะ
(จาก Askmen.com ดิฉันไม่ได้พบเองแต่เพื่อนเล่าให้ฟังค่ะ)

ไม่ได้มานาน ยังเป็นที่ๆ ให้รอยยิ้มในวันที่เหนื่อยล้าได้เช่นเดิม

ขอบคุณค่ะ ^^

กู้โลกเสร็จแล้ว มาทักทายกันหน่อยเน้อ

หนูขาฯ วันจันทร์สีเหลือง แต่พี่ใส่สีน้ำตาล

ปลายอาทิตย์จะไปเที่ยวค่ะ

สวัสดี...ชาวโลก

แฮะ...แฮะ...ขอโทษค่ะที่หายไปเลย เพื่อนๆมัธยมนัดเลี้ยงรุ่นที่รีสอร์ทไม่ใกล้ไม่ไกล เลยหายออกจากบ้านไปซะ 2 วัน 1 คืน...(ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะหายนานกว่านี้ แต่ตอนนี้ต้องรับผิดชอบอะไรเยอะแยะ ขืนหายไปนานๆ เป็นได้ "หาย-ยะ-นะ" แน่ๆ...ฮ่า...ฮ่า...)

ก็กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ แต่ยังไม่รู้จะเขียนอะไรใส่blogเลย เอาเป็นว่าดิฉันสบายดี ดีจนไม่มีอะไรจะเล่านั่นแหล่ะค่ะ

อ้อ...อาทิตย์หน้าเพื่อนที่คณะก็นัดเลี้ยงรุ่นอีกแล้ว...นี่มันฤดูเลี้ยงรุ่นหรือยังไงเนี่ย???

55 เพิ่งเจอเทศกาลเลี้ยงเหมือนกันค่ะ
แต่ส่วนมากกลับกลายเป็นวันแจกซองแต่งงานซะงั้น

ส่วนตัวเอง ไม่ได้ค่อยได้เลี้ยงอะไรกับเขาเลย
เพราะต้องนั่งแก้แบบเรือนหอให้ผองเพื่อน... ^^


ไม่มาจ้างฉันทำเลยล่ะ ฮี่ๆ

เอาเป็ดย่างมากฝากคะ

มีเพื่อนน่ารักแบบนี้...

ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ เลยนะคะเนี่ย

(เข้ามาสองสามรอบแล้ว เพิ่งจะอ่านค่ะ อิอิ
เพราะมัวแต่มาบอกข่าวคราวเรื่องพ่อ)

เพลงโปรด โปรดเพลงนี้

อีหลีคั๊กคั๊กแอนด์คิ๊กคิ๊ก

หวัดดีค่ะ...ตามกลิ่นเจ๊โซจูมาค่ะ

เค้าแนะนำว่าบลอคพี่คิวมีอะไรดีๆ อ่านง่าย สบายๆ แต่มีสาระ

แวะมาอ่านดูก็ชอบค่ะ..จะทยอยอ่านเรื่อยๆนะคะ

เพื่อนแท้หายากพอๆกับเนื้อคู่เลยนะคะ