ประเดิมด้วย ก๋วยจั๊บญวน
เหตุเกิดเพราะความอยากแท้ๆ ดูซิ เลยต้องมาตั้งกลุ่มบล็อกใหม่ว่าด้วยเรื่องของความอยากกกกกกก ทั้งหลายทั้งมวลความผิดของพี่สาวคนงามประจำเมืองอุบล แต่ตอนนี้ ย้ายถิ่นฐานความงามไปอยู่เมืองเบียร์นู่นแล้วสมัยอยู่เมืองไทย เธอก็ชอบงัดเอาของกินดีๆ ของเมืองไทยมายั่วยวนเราเป็นประจำพอเจ้าหล่อนมาอยู่เมืองเบียร์ นึกว่าจะประพฤติตัวดีขึ้นรึ ก็เปล่าอาการกลับเป็นหนักกว่าเดิม หนอยยย มาชวนเราปั้นเส้นก๋วยจั๊บญวนกินเสียอีกเรื่องยากๆ ละอยากกกกนักพออาเจ๊ บรรยายสรรพคุณความอร่อยเลิศล้ำของก๋วยจั๊บญวนที่หล่อนบรรจงปั้น ให้ฟังอิชั้นก็เกิดกิเลส+ตัณหา ให้อยากรับประทานขึ้นมาด้วยทั้งๆ ที่เกิดมาไม่เค้ย ไม่เคยเห็นกับเขาหรอกนะ ว่าไอ้ก๋วยจั๊บญวนนี่ หน้าตาเป็นยังไงฟังแค่เจ๊บรรยายน้ำลายอิชั้นก็สอจะแย่อยู่แล้ว อย่างกระนั้นเลย วันนี้ ลากแมวตัวผู้อ้วน ๆ ของเราไปตลาด ซื้อแป้งข้าวเจ้าแป้งมัน หมูยอมาต้มก๋วยจั๊บกินดีกว่าเจ๊บอกว่า โอ๊ย นวดไปเหอะ แป้งน่ะ ทำเค้กยากกว่าเยอะหึ อย่าประมาทฝีมืออีน้องนะคะ เจ๊ขาหนูน่ะ ถนัดนัก ไอ้ทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากเนี่ย ไปแอบสอบถามแฟน ๆ ก๋วยจั๊บญวนเมืองอุบลมาอีกเสียงเพื่อฟังให้แน่ว่า ไอ้ก๋วยจั๊บอันนี้ หน้าตามันเป็นไงหว่าได้ความมา่ว่า เส้นมันจะหนุบหนับ จมอยู่ในน้ำซุปใส มีเครื่องโรยหน้าอันประกอบไปด้วย หมายอ หรือ ไก่ฉีกฝอยเอาฟะ เล่นไม่ยาก ลงไม้ลงมือนวดแป้งทันทีสูตรของเจ๊ บอกให้นวดด้วยน้ำร้อน อู๊ย ร้อนมือง่ะแต่พอนวดๆ ไปก็มันมือดีเหมือนกันนิ โดยเฉพาะตอนที่แป้งมันนวลเนียนเป็นเนื้อเดียวกันแต่... ลำบากอีกตอนตัดนี่แหละ สอบถามมาแล้วเส้นก๋วยจั๊บญวนจะคล้าย ๆ เส้นอุด้ง แต่ผอมกว่าด้วยความที่ไม่มีไม้กลิ้ง ใช้มือกดๆ เอาอย่างเดียวให้แป้งแผ่เป็นแผ่นเรี่ยวแรงก็ไม่ค่อยจะมี แป้งก๋วยจั๊บของอิชั้นเลยออกมาหน้าตาเป็นงี้ฮ่ะ ..พอตัดๆ หั่น ๆเส้นให้ออกมาเป็นเส้นยาวๆ ได้พอพ้นๆ ตัว (หิวนี่นา)ทีนี้ ก็ต้มให้ใส เออ ลองต้มเส้นเล็กๆ ดู มันไม่ยักกะใสแจ๋วแหววเหมือนเส้นก๋วยจั๊บหรอกแต่พอสุกแล้ว มันลอยตุ๊บป่อง เหมือนแป้งบัวลอยเลยฟ่ะพอแป้งเย็นตัวลงบ้าง ก็ออกใสๆ นิดหน่อย แบบนี้ไม่รู้ถูกไหม บอกแล้ว ไม่เคยเห็นก๋วยจั๊บญวนนี่..เอาฟะ อย่างน้อยก็ออกมาเป็นเส้นๆ แล้ว คงพอกระเดือกได้หรอกทีนี้ เราก็มาวาดภาพก๋วยจั๊บญวนในหัว (ไอเดียมักจะบรรเจิดค่ะ พอถึงขั้นตอนจวนจะได้รับประทานเนี่ย) อิฉันไม่รอช้า น้ำซุปผสมคนอร์ซุปไก่และหัวนาเว่ (ไชเท้าฝรั่ง หัวเท่ากำปั้นผู้ดีอย่างอิฉัน) ตั้งคอยไว้แล้วไปเข้าคอร์สควบคุมน้ำหนักมา เขาบอกให้กินอาหารให้ครบห้าหมู เอ๊ยหมู่อ้าว ไอ้ก๋วยจั๊บญวนนี่ มันใส่ผักอะไรละหว่า หันซ้ายหันขวา ก็คว้าผักบุ้งขึ้นมาเด็ดๆๆๆ เอาไอ้นี่แหละ ของชอบนี่หว่าจะญวน หรือ แขก หรือ เขมร ก็จะกินละลวกไปวางคอยไว้ก้นชามโคมขนาดเท่ากาละมังย่อมๆ ก่อนหมูยอหั่นเป็นชิ้นหนาๆ อวบๆ โยนใส่หม้อซุปไปอย่างน้อย รสชาติมันต้องออกมาญวนไม่มากก็น้อยละ ไอ้หมูยอเนี่ย ดิฉันซื้อยี่ห้ออร่อยสุด ตราหญิงยวน มาประโคมใส่ลงไปทั้งต่อนแล้วไม่อร่อยก็ให้มันรู้ไปเอาเส้นลง ว้ายย ทิ้งไว้นาน ติดกันหนืด ก็เปิดน้ำเย็นล้าง ๆ เข้าไปที่ได้ชื่อว่า ก๋วยจั๊บญวน คงเพราะอย่างนี้นี่เอง ได้น้ำเข้าหน่อย ลื่นปร๊าดเป็นปลาไหลเทียวตั้งหมูยอ ราดน้ำซุป กระเทียมเจียวหอมๆ ตัดต้นหอมลงไปหน่อย โรยพริกไทยนิด เออ หน้าตาก็น่ากินเหมือนกันนิ.. ..คุณนายตัวยั่วกิเลสตัณหาของอิฉัน ป่านนี้คงนอนหลับคร่อกสบายไปแล้วดิฉันก็เลยไม่มีคู่คิดว่าจะปรุงก๋วยจั๊บกาละมังนี้อย่างไรแต่เผอิ๊ญ นึกขึ้นมาได้ว่า คู่หูที่ทำงาน (มีเพื่อนร่วมงานอยู่คนเดียวอ่ะ เลยจำต้องเป็นคู่หูแบบไม่มีทางเลือก อิอิ )ผู้เชี่ยวชาญเรื่องก๋วยจั๊บญวน เํธอบอกอิชั้นไว้ว่า เวลาปรุงจะต้องมีพริกเผาดิฉันเลยต้องประโคมลงไป ทั้งพริกเผา พริกป่น น้ำปลา มะนาว น้ำส้ม หน้าตาค่อยดูมีสีสันน่ารับประทานยิ่งขึ้น..ประเดี๋ยว คงต้องอัญเชิญผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาก๋วยจั๊บญวนเส้นใหญ่ มาดูว่าหน้าตามันเป็นแบบนี้ไหมแต่ตะกี้ เอารูปให้เพื่อนสาวดูแล้ว หล่อนร้องว้ายยยยยทำไมเส้นมันใหญ่อย่างนี้ละ แถมแบนๆ เหลี่ยมๆ อีกตังหากเลยบอกว่า เส้นโฮมเมดนี่ยะ ไม่ใช่เส้นอุตสาหกรรม ไม่แทะกินทั้งแผ่นก็ดีถมไปแล้ว นี่ อุตส่าห์นวดแป้งเผื่อ ตัดเส้นสวยงาม แบ่งใส่ถุงไว้ให้นะยะ หล่อนจะกินหรือไม่กิน ??เจ้าหล่อน เลยหุบปากเลิกวิจารณ์แบบทันทีทันควัน ฮิฮิ กลัวอดเส้นก๋วยจั๊บญวนโฺฮมเมดของเราละสิ ใครอยากได้สูตรตามไปรับได้จากบล็อกเจ้าตำรับได้เลยค่ะ//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pipp&group=4ดูของพี่เขาน่ากินจังเลยนะ ของเรานี่ หน้าตาออกหัวมังกุท้ายมังกร ยังไงก็ไม่รู้รู้อย่างเดียวว่า.....อร่อย ..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [