พสวยดีจ้ะ แถมทำเส้นเองอีกตะหาก ถ่อมตัวจัง ดูน่าทานจ้ะ

เห็นแล้ว น้ำลายไหล

wow

ยังไม่ทันแปะนางกวักหน้าบล็อกเลย ลูกค้ามาเร็วจัง

ขอบคุณค่ะ คุณ Goret คุณปลาอินทรี

เฟื่องดูว่า หน้าตามันผิดจากของเจ้าของสูตรแบบไกลไปหน่อยนะคะ

เข้าตำราลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น แต่ลูกคนมักหล่นจนไกลบ้านเปี๊ยบเลยค่ะ

เฟื่องตัดเส้นหนาไปหน่อย แต่อร่อยค่ะ ดึ๋งๆ แบบอุด้ง แต่ความตึ๋งหนืดกินขาดค่ะ

ตอบชนกับคุณมรรคณิชา น้ำลายชนผสานกันในอากาศ (กรุณานึกภาพนำลายกระเซ็นสโลว์โมชั่นแบบแมทริกซ์)

สงสัยอยู่เหมือนกันค่ะว่าหมูยอยี่ห้อไหนอร่อยสุด

น้องพราวน่ากินมากเลยค่ะ ทึ่งๆตะลึงๆจริงๆ ทำเส้นเองก็เป็นด้วย เอาไว้พี่ทำกินมั่งดีกว่า ของน้องพราวออกมาดูดีว่ะ เส้นเหนียวดีไหมน้องพราว

รูปนี้โพสต์รอบที่ล้านเจ็ด เพราะว่าชอบกินเป็นชีวิตจิตใจ
แถบอีสานเหนือเรียกข้าวเปียกเส้น

กะลังจะบอกอยู่เชียวว่า เหมือน "ข้าวเปียกเส้น"

เอามาสามจานรวดน้อง เป็กซี่หนึ่ง ด่วน เห็งม๊ะว่าตาลาย น้ำลายฟูมปากแร๊ววว? บอกหลายทีแระว่า อย่ายั่วๆๆๆๆๆ
อย่าเอามาทำให้ดู แล้วไม่ให้กิน

เฮ๊ ฮ่วย ห้วย เขียนงัยเนี่ย
เราก้อคน อุบลฯเด้อ แต่แค่เกิด สองขวบก้อไปรอบโลกแร๊ว แต่ก้อยังคิดว่าตัวเองเป็นคนอุบลนะ แม้ว่าจะไปไหนๆ ไม่ถูกและแทบไม่รู้จักใครแล้วละค่ะ แบบยืมที่เกิดจริงๆ

น่าหม่ำเนาะ เราก็ชอบกินเหมือนกันแหระ ก๋วยจั๊บเนี่ย

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อค่ะว่าเห็นรูปแล้วหิวดีแท้ ๆเลย ยิ่งคนชอบเส้นนๆ แบบเราด้วยแล้วนะ ชอบใหญ่ หิวค่ะ

น่าทานมาก ๆ เลยค่ะ พี่พิพพ์บอกว่า พี่โจ้บอกมาว่าที่ออสมีขาย พี่ก็เคยเห็นเหมือนกัน แต่ไม่เคยซื้อมาทาน ทำง่ายแบบนี้ เดี๋ยววันหลังซื้อมาทำทานบ้างดีกว่า เพราะคงไม่มีปัญญานวดแป้งเองแน่ ๆ เลย

แม่เจ้าโว้ย ...อุดมสมบูรณ์ ไปด้วยหมายอ เอ้ย หมูยอ ชิ้นโตๆ ที่อุบล คนที่เขา ขายเส้นใหญ่ๆ ก็มีเหมือนกันพราว แบบเส้นทำเอง ไม่ออกจากโรงงาน ถ้าเส้นออกจากโรงงาน ซอยด้วยเครื่องนี่เล็กมากๆ กินลื่นลงคอไปเลย อยากให้ใสๆก็ผสมแป้งมันให้มากขึ้น แบบนี้ดีแล้วล่ะ ถ้ามีเลือดหมูใส่ด้วยยิ่งเจ๋ง แถมด้วยตีนไก่ต้มเปื่อยๆอีก ก๋วยจั๊บตีนไก่ กระดูกหมูประมาณนั้น แต่แค่นี้ ก็ส่งเสริม ความอ้วนดีแล้วล่ะ ถ้าจะทำขนมเทียนก็เปลี่ยนจากแป้งข้าวจ้าว เป็นแป้งข้าวเหนียวเด้อ แบบของแม่ปูนี่ ของจริงแถวอีสานเหนือ ข้าวเปียกเส้น ใส่หอมเจียวหอมๆ แถวเมืองอุบลนี่กลายพันธุ์ไปแล้ว เส้นแบบของพราวนี่ของแท้เมืองปารีส ฮ่าๆๆ เดือนหน้า เดี๋ยว หิ้ว หม้อน้ำยา ขึ้นทาลิส มาหานะ
ผักมาเอาข้างหน้า

สวัสดีค่ะ ขอบพระคุณที่มาอุดหนุนก๋วยจั๊บญวนเมืองอุบลสาขาปารีส

ตอบเลยนะ ดึกแระ อิอิ

คุณบราสเซอรี คะ เพื่อนเวียดนามแนะนำไว้ค่ะ หมูยอยี่ห้อที่มีตราเป็นผู้หญิงน่ะค่ะ
จำยี่ห้อไม่ได้แล้ว แต่มีอยู่เจ้าหนึ่งแน่ๆ ที่มีตราหญิงยวนติดไว้
อร่อยจริงๆ ค่ะ

พี่ปูคะ ข้าวเปียกเส้นพี่ปูน่าหม่ำกว่าเป็นกองเชียว
ลองทำแป้งสูตรพี่พิมพ์น่ะค่ะ เหนียวหนึบ ดึ๋งๆ ดีมากๆ เลย
อร่อยกว่าเส้นอุด้งญี่ปุ่นเยอะ
ถ้าตัดเส้นแบบประณีตบางๆ กว่านี้ คงใสเหนียวกว่านี้แน่ค่ะ

อุ๊ย คูทิงเจ้าขา ตกลงนี่ จะมากินข้าวเปียกเส้น หรือก๋วยจั๊บญวนคะเนี่ยยยย
(สั่งสามชามนี่ จะเอาไปเลี้ยงนักเรียน หรือจะกินคนเดียวคะ)
หนูก็เคยอยู่อุบลนะ แต่จำอะไรไม่ได้เลยง่ะ แหะๆ
ก็ตอนนั้น ยังจำความไม่ได้นี่

คุณจิวคะ ลองทำดูสิคะ ง๊ายง่าย
ตอนนวดอย่าลืมใส่อีพอด นวดไป แด๊นซ์ไปให้เข้าจังหวะด้วยนะคะ
(พวกไม่กินเกาเหลาเหมือนกันค่ะ กินเส้น ชอบเส้น อิอิ)

พี่แนนนี่จ๋า ถ้าหนูนวดแป้ง ทำเส้นออกมาได้อย่างนี้นะ
รับรองไม่เกินความสามารถคนอื่นๆ แน่ ค่า
อย่างพี่แนนนี่ ใจเย็น แถมมีฝีมืออยู่แล้ว สบายค่า

อุ๊ย เจ๊ต้นตำรับมาแระ (หนูแค่ดอกตำรับ)
เส้นหนุบมากเลยค่ะ พี่พิมพ์ คราวนี้ หนูทำเยอะเหมือนกัน
แป้งข้าวเจ้าสองถ้วยแน่ะ ทำไปเผื่อชาวบ้านด้วยไงคะ

ต๊าย แล้วหนูเหมือนจะนกรู้นะคะ
ซื้อเลือดหมูมาด้วยยยยยยยยยย แต่ไม่ใส่ดูกหมูนะ ขี้เกียจแทะ
ชอบแบบกล้วยไข่ง่ะ เพราะมันไม่มีกระดูก
แต่ตีงก่าย คงไม่สู้หน่อ กลัวโดนไก่ดีด
หม้อนี้ ทำให้แมวกินด้วยน่ะค่ะ เลยยังไม่ใส่เลือดหมู
เพราะหล่อนแหยะเลือดหมูมากๆ
เดี๋ยววันพฤหัสจะทำอีก คราวนี้จะเอาเขียงวางบนแป้ง ให้แมวนั่งทับ
แล้วเอาตะไกรตัดๆๆๆ ให้เล็กๆเลย
(คราวนี้ บรรจงตัดด้วยมีด กรีดยาวววว เหนื่อยง่ะ)

แล้วจะเอารูปเส้นใหม่มาให้ตรวจนะคะ

อะโห เนี่ยถ้าไม่เรื่องกิน น้องหญิงจะมาอัพบล็อกไหมเนี่ย

แต่ทำออกมาได้อลังการดีแท้ ขนาดอิ่มๆ ยังหิวเลยนะเนี่ย

หิว น่ากินมากเลยคุณ ว่าแต่เจียวกระเทียมได้ละเอียดมากเลยนะจ๊ะ

พราว เก่งมากจ๊ะ ความพยายามเป็นเลิศ พี่ลองทำแล้วตัดปุ๊บลงหม้อต้มปั๊บ มันไม่ยอมเป็นเส้นๆ อ่ะ

แหม..เจ๊ต้องเสียค่าตั๋วเรือเหาะไปกิน ข้าวเปียกเส้นที่ปารีสซิคะเนี่ย ออกมาก็ดูหน้าตาน่ากินเหมือนที่เคยกินที่อุบลนะคะ
แม๊ๆๆๆ ไม่นึกว่าจะทำกับข้าวเป็นนะคะ หนูดี

ตามมาทำน้ำลายหกเรี่ยราดที่ทู้นี้อีกที อิอิอิ

นี่ขนาดลูกพี่ไม่อยู่กำกับผลงานนะเนี่ย ยังทำออกมาได้น่ากินขนาดนี้ ว่าแต่ว่าหนูเป็นลูกสาวเจ้าของโรงงานหมูยอหรือเปล่าจ๊ะเนี่ย

เพราะความคิดถึง จึงมาหา นำรักมาให้ค่ะ
หนูขา อย่ากินข้าวเปียกเพลินนะคะ อัพบล๊อกมั่ง

เพิ่งจะเห็นข้อความที่ฝากไว้ใน blog


ด้วยความยินดีค่ะ

เนื่องจากบ้านไกลเวลาน้อยฮ่ะ ตอบรวมๆ เลยนะ
ขอบพระคุณที่มาอุดหนุนกันคนละชามสองชามค่ะ
แป้งข้าวเจ้าหมดถุง เลยเลิกทำเส้นไปแระ ฮ่าๆ
หนูจะอัพบล็อกเร็วๆ นี้นะคะ เจ๊กอขา


อ้อ พี่จินนี่นวดแป้งเนียนดีหรือเปล่าคะ หรือผสมน้ำเยอะไป
เวลาผสมน้ำเดือดหนูค่อยๆ ตักใส่ค่ะ ใช้ทัพพี ตักใส่ แล้วก็ใช้พายอีกอันคนๆ แป้งเข้าด้วยกัน
พอดูว่าแป้งจับตัวกันดีหมดแล้ว ไม่เหลือผงๆ หรือเหลือนิดหน่อย
ค่อยนวดแบบเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ
ถ้ามันนิ่มไป ก็เอาแป้งมันโรยๆตรงโต๊ะที่เรานวดก็ได้ค่ะ (แบบจารย์พิมพ์สอนไว้)
นวดให้เนียนเป็นก้อนแป้งดึ๋งๆ เลยน่ะค่ะ ก่อนตัดเป็นเส้นๆ

ท่าทางพี่คงนวดน้อยไปแน่เลย คราวหน้าเอาใหม่ละกันเนาะ แต่ไม่รู้เมื่อไรแป้งหมดเหมือนกันเลยหายซ่า

หนูขา...
เด๋วเจ๊จะส่งโค้ด สายรัดข้อมือรักในหลวงไปให้ทางเมล์นะคะ
เจีเอามาจากหนูหม่องอีกทีน่ะค่ะ

หนูขา...
วันนี้โทษทีค่ะ เจ๊ยุ่งมากๆ เมื่อบ่ายน่ะค่ะ ติดสายกับทีจี อยู่น่ะค่ะ
เมื่อเย็นได้กินผัดผักกระหล่ำปลีสมใจอยากแล้วค่ะ ฝีมือเจ้าเก่ารายเดิม

ต๊าย ตาย ลูกสาวเราเก่งซะไม่เมียะ แหม ทำเป็นกะเค้าด้วยนะเนี่ยะ เฮ้อ ภูมิใจจริงจริ๊งงงง

น้องพราว สบายดีไหมคะ คิดถึงนะ

หนูดีเอ๊ยยยย....
ก๋วยจั๊บญวนของหนูมันค้างมาหลายวันแล้วนะคะ เปลี่ยนเมนูด่วน อิอิอิ
เจ๊ไปละ ผู้พันไม่สบายค่ะ โยเยชะมัดเลย

น้องพราว กินก๋วยจั๊บยังไม่เสร็จอีกเหรอคะ อิอิ..

พราวเอ๊ย

พี่เบื่อก๋วยจั๊บแล้วอ่ะ

สวัสดีค่ะ สาวสวย

คิดถึงค่ะ

เอาบุญมาฝากค่ะ

น่ากินโค่ดๆ