นี่นะหรือ คือ มารยาหญิง
เมื่อวานนี้เป็นวันพุธ ที่ 25 ก.พ. เวลา 5.30 น. ซึ่งมันเป็นเวลาเลิกงานที่ ออฟฟิศพอดี (จะบอกทำไมวะ เนี่ย 5555 ) ที่จริงมันก็เป็นเวลาปรกติของทุกๆวันทำงานของผมนะครับ มาทำงานสาย แต่กลับตรงเวลานี่มันนสัยของผมเลย 555 (แต่ที่สายนิไม่ได้สายแบบน่าเกลียดนะครับ สัปดาห์ นึง สาย ซะ 2 วัน ถ้านับเป็นเวลาก็ 1-3 นาที อันนี้เรื่องไม่ดีต้องตีแผร่ 555) กลับมาเข้าเรื่องเลยครับ หลังจากเลิกงานขับรถกลับ ประมาณ 30 นาทีก็ถึงที่ซุกหัวนอน ผมก็จอดรถเรียบร้อย แล้วก็ต้องทำหน้าที่ประจำของทุกวัน คือ เดินไปรับลูกที่ประตูน้ำ ซึ่งมันก็เป็นเวลาที่แฟนปิดร้าน แล้วก็เดินกลับบ้านพอดีเหมือนกัน ส่วนมากแล้วผมจะเดินไปทันช่วง ครึ่งทางพอดี ผมก็เดินไปเรื่อยๆ ๆ แล้วก็เรื่อยๆ อีก (มันจะเรื่อยอะไรเยอะแยะวะ ฮา) ผ่านครึ่งทาง ก็ยังไม่เจอ แฟนกับลูกซะที ผมก็ยังเดินไปอีก คิดในใจว่า คงกำลังชอปปิ้งข้างทางไปด้วยเลยช้า เดินไปสักพักก็ยังไม่เจอ เลยตัดสินใจหยิบโทรศัพท์มาโทรหาดีกว่า ว่าแล้วก็หยิบโท สับ มาโทร.... ผม : ฮา... โหล... อยู่ไหนนิ..... แฟน : อยู่ร้าน... ลูกมันไม่ยอมเดิน ลูกมันบอกว่าปวดขา เดินไม่ไหว งานเข้าแล้วครับ... ลูกเป็นอะไรหรือเปล่า... ไปเล่นซนอะไร ทำไมถึงขึ้นเดินไม่ได้เลยเหรอ ผมเลยต้องรีบไปรับลูกที่ร้าน แล้วก็อุ้มลูกมาเรื่อยๆ ระหว่างที่อุ้มเดินมาเรื่อยผมก็ถามตลอดทางเลยว่า ไปเล่นอะไรมา ทำอะไรมาบ้าง ปีนโต๊ะแล้วตกหรือเปล่า ลูกก็ตอบว่าไม่ เดินมาเรื่อยๆ จนถึงบ้าน กำลังจะเดินเข้าบ้าน คุณลูกก็พูดขึ้นมาว่า ป๊า ลืมซื้อ เซเว่น หรือเปล่า... โอเค.. ในเมื่อตอนเช้าเราบอกเองว่า จะซื้อขนมให้ตอนเย็น แต่ผมก็พูดในใจว่า บร๊ะ ยังจำได้อีก 555 เลยต้องเดินเข้า เซเว่น พอประตูเซเว่นเปิดเท่านั้นล่ะครับ คุณลูกก็ลงเดินเองเลย เท่านั้นยังไม่พอ ยังวิ่งไปโซน ชอคโกแลตที่ประจำอีก พอตอนมาจ่ายตังค์ ผมก็เลยถามลูกว่า แล้วไม่เจ็บแล้วเหรอขา อ่ะ คำตอบที่ได้ก็คือ มันหายแล้วจ่ะ ป๊า ผมก็ได้แต่พูดว่า ฟระ มันช่างเหมือนแม่ ไม่มีผิดเลย 55555 สรุปก็คือ คุณลูก ขี้เกียจเดิน เลยแกล้งเจ็บขาซะงั้น
หลังจากกินเสร็จก็ยังวิ่งเล่นได้ตามปรกติ
Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2553 | | |
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2553 11:11:19 น. |
Counter : 398 Pageviews. |
| |
|
|
|