|
|
โหย
อา...ท้องฟ้าสีฟ้าป่าและเขา
ทุกลำเนาห่างไกลไร้แสงสี
สงบและร่มรื่นชื่นฤดี
ซ้อนขจีแจ่มจ้ากว่าสิ่งใด
มิมีวันได้เห็นเหมือนเช่นก่อน
ความอาวรณ์ทุ่มร่างอย่างหวั่นไหว
เมื่อเราเคยก้าวมา...คราเราไกล
ก็อยากไปอีกครั้งทั้งเป็นเป็น
แต่ก็เพียงแอบฝันในวันตื่น
เพราะสิ่งอื่นแทรกร่างหว่างทุกข์เข็ญ
ต้องต่อสู้เลือดพล่านแทบซ่านเซ็น
ชีวิตเห็นหรุบหรู่อยู่เต็มที
ในสังคมกว้างใหญ่ใครหนอสร้าง
ทุกทุกอย่างยุ่งเหยิงกระเจิงขวัญ
ได้เห็นรอยยิ้มท้อวันต่อวัน
ต่างกัดฟันเครียดไล้ในด้วงตา
ต่อสู้เพื่อพรุ่งนี้ของชีวิต
ให้งานลิดวันผ่านการเดินหน้า
ทั้งอยากจะยอกย้อนซอกซอนมา
สู่บ้านป่าพงไพรเหมือนวัยเยาว์
ที่นี่...นครใหญ่เพียบไอพิษ
ไร้ไม้ปิดใบหนาไร้ป่าเขา
ความร่มรื่นชื่นฤดีไม่มีเงา
มีแต่แดดแผดเผาอยู่เท่านั้น
สถานที่ : ถ.สุรวงศ์ กรุงเทพฯ 10500
| Create Date : 10 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 16 พฤษภาคม 2549 7:15:04 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 248 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ไพร่ฟ้า ขี้ข้ากรุงศรีฯ IP: 124.120.163.91 วันที่: 7 มิถุนายน 2549 เวลา:18:30:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ตื่นมาแดดจ้าพาตาหยี
ตกเย็นเมฆคล้ำดำทวี
หม่นสีมีฝนพัดหล่นพรำ
ท้องฟ้าวานนี้สีหม่น
มองดูผู้คนทนหมองคล้ำ
ตกเย็นลมพัดหอบเมฆดำ
พอพลบค่ำจนย่ำรุ่งกลับเห็นดาว
ชีวิตคล้ายเป็นเช่นฉะนี้
วันนี้ดีมีเพียงประเดี๋ยวประด๋าว
เมื่อวานความหวังยังแพรวพราว
แค่ครั้งคราว..ผ่านวันฝันผ่านเลย
..................................
ลาดพร้าว กทม
วันอากาศครึ้มฝน