|
|
ฝันร้ายแห่งไพรกว้าง
เปรี้ยง!
กัมปนาทเสียงเพียงป่าไหว
ชีวิตป่าหนึ่งชีวิตถูกปลิดไป
ง่ายกว่าใบไม้ปลิดขั้วทิ้งตัวตน
เปรียบใบไม้หนึ่งใบในราวป่า
ยังคงค่าทั้งปวงเมื่อร่วงหล่น
หากสัตว์ป่ามาม้วยด้วยมือคน
ค่าถูกปล้นเปล่าปร่าน่าเสียดาย
เนื้อลงหม้อเพียงน้อยจากร้อยส่วน
เขางามควรคู่ประดับกลับถูกขาย
ใช่จะล่ามากินเพื่อกันตาย
แต่มักง่าย โลภมาก อยากประลอง
เห็นเป็นเกมกีฬาน่าสนุก
เที่ยวบั่นบุกรุกฆ่าน่าสยอง
เฝ้าชื่นชมฝีมือล้ำเก่งช่ำชอง
โลดลำพองหลงตัวอย่ามัวมัน
เสียดายเอยมวลชีวิตที่ปิดฉาก
เหลือเศษซากฝากไว้ในป่านั่น
จะฟ้องร้องต่อใครที่ไหนกัน
ให้ลงทัณฑ์ผู้ล่าอย่างปรานี
จึงทุกวันฝันร้ายแห่งไพรกว้าง
ใช่เยี่ยงอย่างสัตว์ต่อสัตว์กัดหรือหนี
หากเป็นเป้าประลองมือซื้อขายดี
ไม่นานปีป่าวิบัติเพราะสัตว์เมือง
| Create Date : 10 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 16 พฤษภาคม 2549 7:35:29 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 210 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
