|
|
above all
บันทึกในคืนวันศุกร์
ที่เช้านี้
ตื่นมาเมาแก้วกาแฟว่าจะหยิบใบไหนมาใช้ดี
ก่อนจะลงท้ายที่แก้วลายเรียบกับกาแฟรสเดิม
และโทรหาแม่ไปพลาง
แม่บ่นเรื่องเพื่อนบ้านถมที่ทางจนสูง
ว่าผู้คนเขาพากันถมที่จนคนเดินถนนมิดหัว
แม่กลัวว่า
ถ้าน้ำมาปีนี้ จากที่บ้านเคยท่วมมิดชั้นล่าง
จะกลายเป็นท่วมมิดทั้งสองชั้นไปเลย
จริง ๆ อยากบอกแม่ว่า
ถ้าจะต้องเสียเงินนับแสนเพื่อถมที่สร้างบ้านใหม่
ให้เป็นแบบยกพื้นสูงอย่างเรือนโบราณ
ก็เอาเงินนั้นไปสร้างบ้านใหม่ในอีกจังหวัดดีกว่า
เพราะอย่างน้อยแถวนั้นก็เป็นถิ่นเกิดของแม่
และก็อยู่ในแวดวงของพี่ป้าน้าอา
แล้วถ้าบ้านหลังนี้จะถูกท่วมหนักขนาดนั้น
ก็ไม่คุ้มที่จะมานั่งต่อสู้กับธรรมชาติซึ่งมนุษย์ช่วยกันย่ำยี
บอกขายที่ไปก็ได้
เพราะยังไงรอบด้านก็เป็นหมู่บ้านไปหมดแล้ว
แต่ทั้งหมดก็ยังไม่ได้คุยมากเพราะต้องรีบไปทำงาน
.
.
วันนี้ งานไม่เยอะเพราะอากาศเริ่มเย็นจัด
หลายคนเลยเหมือนจะลาไปฉีด flu กันอีกตึกนึง
จริง ๆ ฉันก็ว่าจะไปฉีดนะ
ยอมจ่ายเข็มละ 20 เหรียญแลกกับ 2 ประโยชน์
อย่างแรกคือ
ไม่ต้องขับรถไปฉีดไกลถึงคลินิกหมอในแปลนสุขภาพ
เพราะถึงจะฉีดฟรีที่คลินิกหมอ
แต่ก็ต้องจ่าย co-pay จำนวน 20 เหรียญ
แล้วหมอยังส่งเคลมประกันได้อีกทอด
ก็ในเมื่อไปฉีดนอกรอบ
เราจ่ายให้หมอที่ฟาร์มาซี 20 เหรียญเท่ากัน
แถมไม่ต้องขับรถให้กินน้ำมันเล่นอีก
แลก 20 เหรียญกับการไม่ต้องป่วยตลอดช่วงหน้าหนาว
ก็คุ้มดีนะ
แต่ก็นั่นแหละ ยังผลัดว่าจะไปฉีดพรุ่งนี้วันเสาร์
จะได้พักสบาย ๆ
เพราะจำได้ว่า เวลาฉีดกัน flu ทีไร
คล้ายจะป่วยแต่ไม่ได้ป่วยทีนั้น
.
.
ทำงานเสร็จบ่ายก็ออกมาขึ้นรถกลับบ้าน
พอดีป้าโทรมาบอกให้ไปซื้อของที่ตลาดหน้าวัดไทย
ก็เลยขับรถไปจัดการให้
ระหว่างทางเจอคนเจ็บด้วย
ทันเห็นรถพยาบาลดึงเปลลงมาเข็นคนเจ็บขึ้นรถ
ก่อนเปิดหวอพาดิ่งไปโรงพยาบาล
ที่ฉันเพิ่งเลิกงานออกมา
.
.
กลับถึงบ้านกินกาแฟเป็นแก้วที่ 3
จะได้อุ่นจากอากาศเย็น ๆ
ที่ก็คงเพราะเข้าช่วง fall แล้วนั่นล่ะ
อากาศเลย 8 องศาซีซะงั้น
ค่ำนี้เลยตั้งใจว่าเดี๋ยวจะเปิดกล่อง
ดึงเสื้อกันหนาวออกมาเตรียมซักแล้ว
จริง ๆ ไม่ชอบอากาศร้อน
แต่หนาวนี้ก็ไม่ใช่เรื่องน่ายินดี
| Create Date : 13 ตุลาคม 2555 |
| Last Update : 13 ตุลาคม 2555 12:44:01 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 811 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
United States
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]
|
ดีกับทุกคนที่เจอ
ส่วนเขาจะจดจำเราอย่างไร
เป็นมุมมองของเขา
แต่ในมุมมองของเรา
อย่างน้อยเราจดจำได้เสมอว่า
เราปฏิบัติดี กับเขา
นึกย้อนไปจึงไม่มีอะไรเสียดาย
เพราะ moment นั้น
อาจเป็นครั้งนี้ครั้งเดียว, ที่เจอกัน
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
