นกขมิ้นยืนเกาะกิ่งค่ำคืนหงาย
อยู่เดียวดายรอบกายไร้เพื่อนผอง
นกขมิ้นหวาดกลัวเมื่อเมียงมอง
แม้แต่ท้องนภายังมืดมน

นกขมิ้นขยับปีกท้าลมหนาว
ด้วยใจร้าวราญรอนแลสับสน
พระพายพัดซัดหัวใจให้ผจญ
จำต้องทนทรมานเพียงลำพัง

นกขมิ้นเหลืองอ่อนต้องร่อนเร่
คล้ายคนพเนจรอาวรณ์หลัง
ดอกขจรเจ้าจงช่วยเติมพลัง
ให้ขมิ้นมีรังซุกหัวนอน…

Cr. Youtube (เพลง นกขมิ้น : Ost.ดงผู้ดี)