๏ กลับคืนสู่วิถี ๏ ป่าเขาอีกแมกไม้.........ลำธาร ทุกสิ่งผสมผสาน...........อุ่นเอื้อ มอบสู่ทุกกัลป์กาล..........เทียบสิ่ง แท้นอ พิงพักอีกกอบเกื้อ..........ผ่านพ้นภัยเสมอ ๚ ๏ ถึงเวลากลับเเล้ว...........สู่วิถี ธรรมชาติหลากสิ่งดี..........อยู่ยั้ง งดงามอีกมากมี..............สรรพสิ่ง ระลึกจิตทุกคราครั้ง..........อย่าได้ลืมหลง ๚๛ กรวี 12.11 25/02/09 ปล.รูปเทือกเขาหลวงค่ะถ่ายจากเขามหาชัยค่ะ จิ๊กของอาจารย์ทศมาค่ะ กิกิกิ   Create Date : 14 มีนาคม 2552     Last Update : 4 เมษายน 2552 19:49:01 น. Counter : 587 Pageviews.   1 comment Share Tweet

๏ รานรอน ๏ เคยรวมหอร่วมห้อง................เดียวกัน กาลเปลี่ยนจิตแปรผัน.................ห่างไร้ ปล่อยเคว้งอยู่เดียวฝัน.................เคยร่วม ประคองเฮย ทิ้งจิตถูกคว้างไว้........................ดั่งร้างแรมรา๚ ๏ เมื่อพี่มีหนึ่งน้อง....................เคียงหทัย สานต่อเสริมสายใย.....................มั่นแล้ว ร้องเรียกสักเพียงใด....................คงมิอาจ คืนเฮย ขอห่างขอคลาดแคล้ว.................จบสิ้นสิ่งหวัง๚ ๏ ตามหามาด้วยรัก.....................ภักดี ได้ประจักษ์มากมี.........................หม่นเศร้า ร้าวเหน็บดั่งโดนตรี.......................ปักอยู่ หทัยเฮย หมองหม่นปนเจ็บเคล้า..................หลั่งแล้วชลนา๚ ๏ สัญญาไม่เที่ยงแท้......................แน่นอน ไม่หักห้ามอาวรณ์............................เจ็บร้าว หน่วงหนักสุดทอดถอน....................ใจกลับ ต่อแต่นี้ต้องก้าว..............................มุ่งแล้วลำพัง ๚๛ ใจคนรอ - แพนเค้ก เขมนิจ. ....... C Dm Em F G คืนเงียบเหงา ดาวยังมีดวงจันทร์ ผิดกับฉัน ไม่มีใครคอยห่วงหา Am Em F G เสียงหัวใจแผ่วเบา เคล้าเสียงลมพัดมา บอกว่าสัญญา หมดความหมาย C Dm Em F G คนที่รอ ใจมันทรมาน แค่คำหวาน หว่านล้อมให้หลงงมงาย Am Em F G C G หอมกลิ่นความคิดถึง ซึ่งเธอไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยรู้สึกอ่อนไหว เพราะใจด้านชา Am Em Dm G C มีแต่เพียงน้ำตา อาสาเป็นเพื่อนปลอบใจ ดูสิแต่ใบไม้ ยังรอจะสมน้ำหน้า Dm Em Am Dm F G C ไม่ใช่คนสำคัญอะไร แค่คนรอที่ไม่มีค่า ไม่เคยอยู่ในสายตา แล้วเค้าจะมองกลับมาทำไม C Dm Em F G * คนใจเหงา มองดาวในอ้อมกอดจันทร์ ร่องรอยความฝัน ไม่ทันเลื่อนลางจางหาย Am Em F G C หนึ่งคนตั้งใจจะรอ อีกคนก็ลืมง่ายดาย สงสารกันหน่อยเป็นไร เห็นใจคนรอ .Instru: C Dm/Em/F/G Am/Em/F/G (*).....   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 29 มีนาคม 2552 22:12:04 น. Counter : 708 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ ฝากฝัน ๏ ลิขิตกานท์ผ่านหลากร้อย......คำความ เขียนขีดอักษรตาม..................จิตต้อง ผ่านบทผ่านนิยาม....................เพียงหนึ่ง แท้เฮย เริงรื่นย์ชื่นจิตคล้อง..................ดั่งน้ำชโลมใจ ๚ ๏ ถ้อยคำเปี่ยมปริ่มด้วย.............ความฝัน สานต่อรักรำพัน.......................สลักไว้ เอมอิ่มจิตโดยพลัน...................ฝังฝาก โคลงเฮย เพียงนิดตรึงจิตให้.....................ไป่ร้างห่างหาย ๚๛ ปล.ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ ...   Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2552 21:05:43 น. Counter : 660 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ คือแสงธรรมส่องใจ ๏ คือแสงธรรมส่องใจ ๏ ชีวิตนี้เคยเหนื่อยล้ามากี่ครั้ง เทประดังทุกข์มาไม่หวาดไหว พอความวัวห่างหายไม่ทันไร แล้วความควายก็ปรี่ให้ได้ประดัง ๏ ก็ขจัดสิ้นไปไม่ทดท้อ เพื่อเดินต่อมุ่งไปดั่งใจหวัง เฝ้าแต่งเติมเสริมสุขที่พินพัง หวังจะยังความสดใสในใจมี ๏ แต่ลึกแล้วเหนื่อยล้าทุกคราท้อ แม้เดินต่อเหมือนหัวใจไม่หลีกหนี มุ่งมั่นว่าหากกระทำนำความดี จะได้ผลสิ่งดีดีนี้ตอบแทน ๏ เพราะไม่เคยได้รับกลับสิ่งหวัง ความเหน็ดเหนื่อยยังพลังสั่งสมแสน ต้องสูญเสียต้องร้องไห้ปวดร้าวแทน นี่หรือสิ่งที่ตอบแสนแคลนใจ-กาย ๏ เมื่อแสงธรรมส่องฉายจากปลายฟ้า ความศรัทธาเริ่มกระจ่างสร้างความหมาย คงถึงฝั่งครานี้คงคลี่คลาย ขอฝากกายด้วยหมายกลายนิพพาน ๏ จึงได้รู้รับทุกอย่างกระจ่างจิต ว่าชีวิตผูกติดลิขิตสาน ปรารถนาแสงธรรมนำทุกกาล และนำจารจดทั่วทุกตัวคน ๏ จึงต้องมาเรียนรู้ดูให้เห็น ว่าทุกอย่างที่เป็นเร้นทุกหน สัจจะธรรมจักคอยย้ำน้อมนำตน ถึงฝั่งหนยังจุดหมายกลายสุขเอย ๚๛ ชีวิตเคยประสบพบเจอเรื่องราวมากมาย ที่ทำให้ชีวิตต้องเปลี่ยนแปลงเส้นทาง หลายครั้งหลายคราวที่ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่จาก 0 ต้องสูญเสียมากมาย เหน็ดเหนื่อย ทดท้อ จนวันหนึ่งได้รับรู้ว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร? ความเหน็ดเหนื่อย ทดท้อที่ผ่านมาจึงห่างหายไป ... ขอบคุณค่ะ กรวี 7.32 29/01/09 ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต   Create Date : 29 มกราคม 2552     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2552 0:09:38 น. Counter : 715 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ เพียงย่ำเยือน ๏ ยามจันทราเริ่มแล้ว........ส่องแสง ร้าวเจ็บยิ่งแสดง...............แผ่ฟื้น หนาวเหน็บดั่งลมแรง........พัดโบก เย็นเยือกยิ่งเจ็บสะอื้น.......อกนี้สั่นหนาว ๚ ๏ วอนลมช่วยโบกพริ้ว.....พัดพา ขอจิตย้ำเตือนมา............ร่วมพ้อง หนาวสั่นจิตตรึงตรา......คอยอยู่ เพียงพี่มาร่วมคล้อง........ดั่งครั้งก่อนกาล ๚๛ *ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ...   Create Date : 08 ธันวาคม 2551     Last Update : 8 ธันวาคม 2551 20:04:56 น. Counter : 668 Pageviews.   1 comment Share Tweet