เป็นนักตอบ ขี้เล่น มาเล่นด้วย
เจ้าของ blog คนสวย จะว่าไหม
ถึงตอนนี้ ยังคอยเขา อยู่หรือไร
เจ้าของใจ ใจยังเจ็บ หรืออยู่ดี

คิด .. คิด .. คิด .. คอยเขา ทุกเช้าค่ำ
ใจคงช้ำ หน้าคงหมอง อยู่ตรงนี้
นับ .. นับ .. นับ .. เร่งเวลา ทุกนาที
จันทร์เคยเปลี่ยน สีบ้าง หรืออย่างไร

พอศอใด ได้เจอะ ไม่อาจรู้
เดือนไหน จะมีคู่ ไม่รู้ได้
แต่หากเพียง เลิกรอเงา ให้ขึ้นใจ
คงได้มี ความสุข เสียวันนี้.

เราไม่สวยแต่รวยร่ำคร่ำความคิด
โดนสกิดบ่อยไปแล้วไถ่ถาม
ว่าทำไมมากเรื่องและมากความ
ทุกโมงยามเอาดีไม่ได้เลย

ว่าจะบวชซักกะหน่อยให้หรอยจิต
ก็มาติดยังเดินไปไม่ได้เหวย
เพราะยังต้องใช้ว๊อคเกอร์เดินอยู่เลย
ฝึกเดินเอยไม่เหนื่อยไรเท่าใจเรา

ส่วนอื่นๆใช้งานปกติ
เขียนหนังตัวน้อยนิดไม่ได้เหมือนเขา
เพราะสมองขาดอ๊อกซิเจนมานานเนาว์
ตอนนี้เราได้แค่นี้หมอแปลกใจ

หมอบอกว่าน่าจะตายวายชีวาติ
แต่บังอาจฟื้นขึ้นมาได้จนไหว
เป็นเจ้าหญิงนิทรามาสี่เดือนปะไร
จนวันนั้นแม้ใครบอกได้ตายแน่นอน

ถึงวันนี้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยและล้า
ต้องสู้หนักหนาจนกว่าถอน
เหนื่อยแสนเหนื่อยกายาไม่อาวรณ์
อกสะท้อนแค่ไหนไม่หวั่นเลย

**แหะๆๆบอกตรงๆนะ บางวันเราก้อท้อเหมือนกันแหละ ...

มาอ่านกลอนเล่น ๆ