๏ กับการรอคอย เมื่อฝนโปรยลงมาจากฟ้ากว้าง ทุกทุกอย่างมีชีวาหาใดไหน แม้ซากไม้ก็มากรายกลับผลิใบ เป็นต้นไม้ต้นใหม่ใบสวยงาม เขียวขจีมีให้เห็นเป็นสีสัน อาจแปลกแยกแตกต่างกันพลันไถ่ถาม หลากหลายสิ่งหลายอย่างต่างนิยาม บ้างเกาะเกี่ยวเลี้ยวลดตามความเป็นมา แม้ดินแยกแตกระแหงยังชุ่มฉ่ำ เมื่อโดนน้ำฝนประดังหลั่งจากฟ้า ความสวยใสมีให้เห็นเต็มดวงตา ยากจักหาสิ่งใดเปรียบเทียบเทียมทัน ..............   Create Date : 11 พฤษภาคม 2549     Last Update : 11 พฤษภาคม 2549 17:54:18 น. Counter : 651 Pageviews.   3 comment Share Tweet

๏ จะทนอยู่อย่างไร... ใจดวงนี้ วันนี้...ไม่เข้าใจหลายหลายอย่าง วันนี้...อยู่ระหว่างทางสับสน วันนี้...เธอยังมีใครอีกคน วันนี้...ฉันจะทนอยู่อย่างไร ห่างหาย...ไปแล้วหรือความรัก ห่างหาย...ในความภักดิ์ที่มีให้ ห่างหาย...ไปแล้วหรือกำลังใจ ห่างหาย...เพียงเพราะใจเธอไม่ต้องการ อ่อนไหว...เพราะในใจพลาดผิดพลั้ง อ่อนไหว...เพราะใจยังไม่ผสาน อ่อนไหว...เพราะเพียงคิดในวันวาร อ่อนไหว...เพราะเธอผลาญผล่าค่ารัก   Create Date : 04 พฤษภาคม 2549     Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 13:05:45 น. Counter : 617 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ เพียงมายา เดือนดาวคราวหม่นฟ้า........ฤาหาย ยังอยู่คู่เคียงกาย................คู่ฟ้า ดั่งแสงสุริยะฉาย................คงอยู่ เสมอเฮย เพียงแค่หมอกบังข้า...........โศกเศร้าใจหมอง เพ่งมองใช่แค่เพี้ยง.........ผิวเผิน มองลึกยิ่งไกลเกิน..........เก็บได้ ความจริงแค่เพียงเดิน......วนอยู่ คิดว่าคงอยู่ใกล้..............จึ่งก้าวเดินหลง มองฟ้าให้ยิ่งร้าว................ใจหมอง เสียงลั่นดังคะนอง...............สั่นสะท้าน ฟ้ามืดแต่ยังมอง.................ยังสว่าง ฝนตกแดดออกจ้าน.............รูปเพี้ยงมายา ***รูปลักษณ์ภายนอกใช่บอกได้ว่า สิ่งไหนเป็นจริง สิ่งไหนเป็นสิ่งเท็จ พึงมอง-เข้าใจในสิ่งที่เป็น และดำเนินอยู่ในปัจจุบัน...   Create Date : 29 เมษายน 2549     Last Update : 4 พฤษภาคม 2549 23:04:47 น. Counter : 576 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ เป็นหนึ่ง ๏จันทร์...เจ้างามเจิดจ้า.....................เทียมตะวัน เพ็ญ...ผ่องผุดผาดครัน.......................คู่ฟ้า สา...ส่องที่จิตพลัน............................มาสู่ ริษฐ์...เลิศกำเหนิดกล้า......................ร่วมสร้างทางฝัน๚ ๏ร้อยเรียงเคียงคู่คล้อง......................รวมหทัย สองรักเป็นหนึ่งใจ.............................แน่แท้ สรรค์สร้างสิ่งสรรค์ใด........................สำเร็จ แท้นอ เพียงจิตรวมหนึ่งแล้...........................ละล่วงพ้นภัยเสมอ๚ ๏ขอรักจงผ่านพ้น.............................ภัยพาล ขอพบสุขสำราญ................................ยิ่งล้ำ ขออยู่ยิ่งยืนนาน................................เคียงคู่ เสมอเฮย ขอฟากฟ้าช่วยค้ำ...............................รักให้ยิ่งเกษม๚ กรวี (น้องไหม) กว่าจะได้โคลงสามบทนี้มา ผู้แต่ง(กรวี)ต้องกระมิดกระเมี้ยนแต่งเป็นอันมาก เนื่องจากไม่แน่ใจในฝีมือของตัวเอง ว่าจะสามารถแต่งโคลงพอที่จะออกงานได้ ตั้งแต่เริ่มเห็นกร์าดแต่งงานของพี่โอห์ม(อ.สาริษฐ์) ก็มีความคิดที่จะแต่งโคลงอวยพรร่วมด้วย เนื่องจากเคยเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก ก่อนงานแต่งงานจะเริ่มราว 1 อาทิตย์จึงได้ขอช่วยเดียร์(นัวเนียร์แสนซน) ให้ช่วยแต่งให้ ท่านนัวเนียร์ฯรับปาก แต่บอกว่ากำลังวุ่นๆอยู่ ไว้ค่อยคุยรายละเอียดกันอีกครั้ง กรวีรู้ว่าท่านนัวเนียร์ฯวุ่นๆอยู่ มิฉะนั้นคงไม่ขอร้องล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ หลังจากนั้นก็โทรฯหาทุกวัน แต่ท่านนัวเนียร์ฯไม่รับสายคงเพราะงานยุ่ง จนวันที่ 11 มีนาคมซึ่งใกล้เริ่มงาน กรวีโทรฯไปอีกครั้งท่านไม่รับสาย มันจวนเจียนแล้วนี่นากรวีจึงกระหน่ำโทรฯเกรงใจท่านอยู่เหมือนกันอะแหละ แต่ทำไงได้ สักพักหลังจากที่เสียงโทรศัพท์เรียกอยู่นาน ท่านนัวเนียร์ฯก็มารับพร้อมกับตะโกนบอกว่า “ไฟไหม้อยู่” ท่านนัวเนียร์ฯคงกำลังภาระกิจคือดับไฟอยู่“ค่ะ” กรวีรับคำแล้วรีบวางสาย พรางนึกว่าซวยแน่ละคราวนี้ตรู เพราะจะแต่งยังไงในเมื่อพจนานุกรมก็ไม่มี เข้าเน็ตก็ไม่ได้ ตายแน่งานนี้ แถมผู้หลักผู้ใหญ่มางานนี้เพียบ ถ้าแต่งผิดอายตายเลย แต่หากกรวีไม่แต่งแล้วใครจะแต่งเมื่อเวลามันจวนเจียนแล้ว “เอาฟร่ะ ลองชักตั้ง” จึงได้โคลงที่ออกจะทะแม่งทะแม่งมาสามบท เหอๆ โคลงสามบทนี้กรวีขอรับแต่ชอบนะเจ้าค่ะ หากผิดพลาดประการใด ก็ขอยกให้ท่านนัวเนียร์ฯรับไปเจ้าค่ะ เหอๆๆๆๆๆๆ แต่กรวีได้รับคำชมจากท่านผู้หลํกผูใหญ่หลายท่านเชียวเจ้าค่ะเพราะคะแนนสงสารมีเพียบ อิอิอิ ใครอยากจะช่วยแบ่งปันความดีความชอบบ้างนา เหอๆๆๆๆๆ   Create Date : 14 เมษายน 2549     Last Update : 14 เมษายน 2549 18:11:05 น. Counter : 542 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ ตามแต่ใจเธอ >+++ตามแต่ใจเธอ+++ ทำผิดอะไรก้อไม่รู้...?? อยู่... อยู่...เธอก็มางเมิน บางครั้ง...คิดแค่หยอกเอิน เธอกลับคิดเกิน.. แล้วเดินจากไป ทำผิดอะไรไม่รู้?... อยู่... อยู่... เธอก้อผลักไส เห็นฉันเป็นตัวกวนใจ เฮ้อ... ตามแต่ใจว่าไปตามสบาย สบายใจใช่ไหม?ที่ทำ... เหยียบย่ำให้หนำจนหาย เธอจักได้รู้สึกสบาย... สบาย เชิญเถิดทำร้ายใจกัน   Create Date : 13 เมษายน 2549     Last Update : 13 เมษายน 2549 18:01:05 น. Counter : 565 Pageviews.   0 comment Share Tweet