๏ สิ่งหวัง ๏ สิ่งหวัง... วงเวียนวนว่ายเวิ้ง.................วกวน มนุษย์มากกิเลสจน...............จิตท้อ ฉุดช่วยแต่ยังปน..................เปอยู่ คิดยิ่งให้ยากน้อ....................จะฉุดพ้นอย่างไร ย่ำย่างคงไม่พ้น.......................เพลิงกาฬ เผาจิตจนแหลกราญ................รุ่มร้อน คงคุกรุ่นไฟผลาญ...................เผาตลอด หากไม่ช่วยผ่อนฮ้อน...............จะอยู่ได้จะใดกัน เราคือคนหนึ่งนี้...........................ธรรมดา แค่อยากเห็นฝูงปลา......................อยู่พร้อม วนว่ายในน้ำนา.............................เย็นสงบ มุ่งสู่ความสุขน้อม........................มอบให้ใจเกษมฯ *ขอแค่ทุกคนมีความสุข .... **สุขใดไหนจะเท่า จิตเราที่สุข ....   Create Date : 02 ตุลาคม 2549     Last Update : 2 ตุลาคม 2549 21:02:39 น. Counter : 624 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ ข่มจิต เหนื่อยเหลือเกินเหนื่อยกายเพราะพ่ายจิต ทางชีวิตคิดไปให้เป็นแผล แสนปวดร้าวระกำใจใครเหลียวแล คงอ่อนแอเลยแพ้พ่ายแทบวายชนย์ ขมดวงใจลึกเข้าไปข้างในนี้ ร้าวฤดีหมองไหม้ใจสับสน อยากจะปิดหู-ตา-ใจในบัดดล เพื่อให้พ้นคนไร้ใจใคร่ทิ่มแทง บทกวีนี้คือคำสั่งสอน ให้สงบอย่าอาวรณ์ละครแฝง สิ่งพบเจอเพียงภาพอาบเคลือบแคลง ไม่แจกแจงระแวงโกรธหรือโทษใคร... *ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายก็จริงอยู่ แต่บางครั้งมันอาจเป็นสาเหตุหรืออาจทำให้คนตายได้.... **มีความฝันอันยาวไกลมอบให้เธอคนดีเก็บไว้เสมอ ***รักน่ะ   Create Date : 01 กันยายน 2549     Last Update : 2 กันยายน 2549 13:23:47 น. Counter : 836 Pageviews.   3 comment Share Tweet

๏ ความคิดหมายของชายชาตรี-ความคิดหมายของชายโฉด ความคิดหมายของชายชาตรี เมื่อเจ้าหลับตาพริ้ม.........................อิงกาย สูดกลิ่นแก้มเพียงคลาย...................เหนื่อยล้า โอบแอบอุ่นองค์หมาย...................วายวุ่น ใจเฮย นิดนิดคิดเอื้อมคว้า........................ร่างน้องอิงใจ งานหนักแม้เหนื่อยล้า..................เพียงไร เพียงหนึ่งกำลังใจ...........................จากเจ้า เสริมสร้างต่อเติมใด.......................เทียมเท่า เหิมฮึกแม้ศึกเร้า.............................รุกเข้าฝ่าฟัน ***จิตเป็นนายกายเป็นบ่าว ความคิดหมายของชายโฉด ลูบไล้โลมร่างเจ้า............จอมใจ จนจิตกระสันต์ไป..........หมดแล้ว อดอยู่ได้เช่นไร.............. กายสั่ง จิตเฮย จึงตะโบมโลมแม่แก้ว....นิ่มน้องนวลอนงค์ ซุกไซ้เนินนิ่มเนื้อ..........นุ่มนวล แว่วแว่วเริ่มครางครวญ...ซ่านซึ้ง กระเส่าเสียงดุจนางจวน..ใจจะขาด เรียนรักแรกแรงทึ้ง...........สั่นเทิ้มกายนาง ***กายเป็นนาย จิตเป็นบ่าว   Create Date : 28 สิงหาคม 2549     Last Update : 28 สิงหาคม 2549 15:06:53 น. Counter : 667 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ ถึง... นางฟ้า นางฟ้าจ๋า..... ใยมาหลงรักกาดำได้ รู้ทั้งรู้ไม่คู่ควรอยู่เคียงใจ แล้วทำไมต้องหลงรักฟูมฟักมัน นางฟ้าจ๋า..... กาย่อมอยู่คู่กาอย่าห่างหัน ที่ผ่านมาไม่เจ็บปวดบ้างหรือไรกัน ที่กามันกลับกลอกให้ชอกช้ำ นางฟ้าจ๋า... เจ็บหนักหนาขอเถิดอย่าถลำ ในเมื่อที่ผ่านมาอีกาใจดำ ต่อไปก็อย่าระกำให้มันหนำใจ นางฟ้าจ๋า.... เช็ดน้ำตาอย่าไปหลงไหล มันเป็นเพียงสัตว์ที่ไร้หัวใจ ที่ผ่านไปคิดว่าให้ “เป็นทาน”   Create Date : 12 สิงหาคม 2549     Last Update : 12 สิงหาคม 2549 22:11:12 น. Counter : 626 Pageviews.   0 comment Share Tweet

๏ คุณค่าของกาดำ เจ้ากาดำเอ๋ย... ไฉนเลยหลอกนิยมชมนางฟ้า เพียงวันก่อนเจ้าปีกหักหลงพรัดมา มีนางฟ้าโอบอุ้มคุ้มครองใจ เจ้ากาดำเอ๋ย ไฉนเลยหลอกนางฟ้าไว้ ว่ามีรักค่าภักดีที่กลางใจ ขอฝากฝันเอาไว้ให้ครอบครอง เจ้ากาดำเอ๋ย... พอวันผ่านเลยชักผยอง เมื่อแข็งแรงปีกแข็งคิดลำพอง บินกลับจองกาดำครองเคียงกาย เจ้ากาดำเอ๋ย ทำนางฟ้าใจจวนเจียนสลาย หลงเชื่อคำยึดมั่นพรั่นมิวาย สุดท้ายกายของกาค่าควรกัน *** กาย่อมอยู่คู่เคียงกา... ใยนางฟ้าถึงลดตัวลงมาเคียงคู่กับกาดำ...   Create Date : 12 สิงหาคม 2549     Last Update : 12 สิงหาคม 2549 18:46:56 น. Counter : 1930 Pageviews.   0 comment Share Tweet