Group Blog
 
All Blogs
 
SOTEN KORO : สามก๊ก จอมราชันย์อหังการ

เรื่อง : I Hagin
ภาพ : King Gonta

Burapat Comics มี 29 เล่ม (ยังไม่จบ)

ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยมิตรรักแฟนคลับทั้งด้วย (หลงตัวเองจริงเรา ฮ่าๆ) ที่กระผมหายหน้าหายตาไปนานโข ซึ่งสาเหตุก็ไม่มีอะไรมากนอกจากความขี้เกียจครับ (ขอสารภาพแบบตรงๆไปเลย) จริงๆตอนแรกลืม blog นี้แล้วนะเนี่ย พอดีวันนั้นบังเอิญเปิดเข้ามาดู แล้วตกใจ เอ้ย!! ไม่ได้ up มาเป็นชาติ ว่าแล้วเลยจัดแจงหาเรื่องมารีวิวให้สำราญใจ (รึเปล่า?) แก่ท่านๆ ทั้งหลายกันดีกว่า

เรื่องที่จะเอามาบอกเล่าเก้าสิบกันคราวนี้คิดว่าแฟนๆสามก๊กทุกท่านคงจะคุ้นเคยกันดี ชื่อเรื่องภาษาไทยว่า “จอมราชันย์อหังการ” ดูจากชื่อแล้วท่าทางพี่แกคงจะห้าวน่าดู ซึ่งก็เป็นจริงดังคาดครับ อ่านไปนี่เจอแต่ความห้าวของพระเอกเราเต็มไปหมด เหอ เหอ

ความแปลกใหม่อันดับแรกของการ์ตูนเรื่องนี้อยู่ที่การเปลี่ยนจุดหมุนการเล่าเรื่องสามก๊ก จากที่เราคุ้นเคยว่าท่านเล่าปี่ผู้ทรงคุณธรรมของเราเป็นตัวเอก ในเรื่องตัวเอกของเรื่องกลับกลายเป็น “โจโฉ” ในใครๆในใต้หล้าก็ต่างขนานนามว่าเป็นโจรชั่วกดขี่องค์ฮ่องเต้

ผู้เขียนพยายามตีความนิยายพงศาวดารสามก๊กให้ออกมาวาดลวดลายบนแผ่นกระดาษ ในแบบของเค้าเอง อยากจะบอกว่าการ์ตูนเรื่องนี้สุดขั้วดีครับ ภาพที่สื่อออกมาค่อนข้างเกินจริงไปพอสมควร ซึ่งถ้าใครอินกับสามก๊กแบบเรียบง่ายอาจจะรับไม่ได้ แต่ถ้าคนชอบของแปลกรับรองอ่านแล้ว “อิน” แน่นอนครับท่าน

ในส่วนของการดำเนินเรื่องราวก็ไม่ได้ผิดเพี้ยนจากสามก๊กที่เราคุ้นเคยกันซักเท่าใดนัก อาจจะมีรายละเอียดเล็กๆน้อยผิดแผกไปบ้าง จริงๆนึกไม่ค่อยออก ถ้าเท่าที่นึกออกตอนนี้ก็เช่น ในช่วงศึกศึกเซ็กเพ็กมันต้องมีบังทองโผล่มาแล้วนี่หว่า นี่เลยไปนานแล้วยังไม่เห็นแม้เงาหัว เหอ เหอ (แต่เข้าใจครับว่าในสามก๊กตัวละครเยอะมาก การที่จะพูดให้ครบทุกคนคงเป็นการยาก อย่างไรก็ตามบังทองจะโผล่มามีบทบาทตอนที่เล่าปี่บุกจกครับ แต่โผล่มาไม่กี่ตอนก็ม่องแล้ว) แต่โดยรวมแล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากครับ

นอกจากเนื้อหาที่เข้มข้น ผมว่าสามก๊กฉบับนี้มีจุดเด่นตรงที่การตีความตัวละครเสียมากกว่า........

เริ่ม “โจโฉ” พระเอกของเราก่อนเลย สำหรับผมคิดว่าผู้เขียนตีความโจโฉให้ออกมาเป็นยอดคนแห่งยุคโดยแท้ มีความสามารถ ฉลาดเฉลียว บู๊บุ๋นได้หมด อีกทั้งยังมีความเป็นผู้นำอย่างเหลือล้น แต่ที่น่าสนใจก็คือผู้เขียนมักจะพยายามใส่ความ “ทีเล่นทีจริง” ของโจโฉลงไป ไอ้การทีเล่นทีจริงนี่แหละที่ทำให้โจโฉรู้สึกดู “เหนือ” กว่าคนอื่นๆอย่างเห็นได้ชัด ท้ายที่สุดสิ่งที่เราจะได้เห็นจากโจโฉก็คือความ “modern” ครับ เพราะในเรื่องถือได้ว่าเป็นคนที่มีหัวคิดที่ก้าวหน้ามากๆ โจโฉจะใช้คนโดยมองผลงานเป็นหลัก แม้แต่ลูกตัวเองถ้าหากไม่มีผลงานหรือความสามารถก็มีสิทธิ์จะโดนเมินเช่นกัน รวมไปถึงยังสังคยานาลัทธิความเชื่อเก่าๆ ทิ้งไป จะเห็นได้ว่าความคิดของเค้าก้าวหน้าเสียจนขัดกับแบบแผนธรรมเนียมเก่าๆ ไปเสียหมด ถึงจะเป็นแบบนั้นโจโฉก็ไม่สนใจครับ เค้ายังดำเนินการสร้างแผ่นดินที่เค้าวาดเอาไว้

ต่อมาก็เป็นอีกคนที่บทบาทสำคัญไม่แพ้กันซึ่งก็คือ “เล่าปี่” ผู้ที่มักจะได้บทเป็นพระเอกอยู่ตลอด (แต่ในเรื่องนี้ไม่ใช่ ฮ่าๆ) ในเรื่องนี้เล่าปี่ก็ยังคงมีความเป็นเล่าปี่ครบครับ แต่ผมชอบการตีความของผู้เขียนที่พยายามมองเล่าปี่ให้เป็นคนมากกว่าที่เราได้รับรู้หรือได้ยินมา กล่าวคือ เล่าปี่เหมือนเช่นคนอื่น ที่มีความดี เลว ปะปนกัน จังหวะโฉดๆ เล่าปี่เราก็ใช่ย่อยซะที่ไหน จังหวะจะกะล่อน ก็กะล่อนซะน่าหมั่นไส้ จังหวะที่จะร้องไห้จูงใจคนก็ทำได้กินใจเหลือเกิน กล่าวคือผู้เขียนพยายามเพิ่มมิติของเล่าปี่เข้าไปให้แลดูมีสีสันขึ้นครับ มากกว่าที่จะเป็น พระเจ้าอาเล่า ที่เป็นคนดีประดุจเทพยาดา

เมื่อมีผู้นำ “วุย” และ “จก” ก็ต้องมี “ซุนกวน” ผู้นำแห่ง “ง่อ” ซึ่งในเรื่องนี้การตีความซุนกวนของผู้เขียนก็ทำออกมาได้น่าสนใจเช่นกัน ในเรื่องซุนกวนจะเป็นคนพูดน้อย แต่น่าประหลาดตรงที่ว่าเค้าสามารถสื่อสารกับคนอื่นได้เป็นอย่างดี (โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเหล่าบรรดาสิงสาราสัตว์) อีกทั้งบุคลิกที่นิ่งเงียบนั้นกลับทำให้รู้สึกว่าเป็นคนที่สามารถมองทะลุปรุโปร่งไปได้ทุกอย่างเลยทีเดียว อย่างไรก็ตาม ซุนกวนพึ่งโผล่มาตอนเล่มหลังๆนี่เองครับ บทบาทวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรก็คงจะต้องติดตามดูกันต่อไป

นอกจากตัวละครหลักๆ ทั้งสามแล้ว ในเรื่องนี้ยังมีอีกหลายคนที่น่าสนใจครับ แต่จะยกมาเล่าหมดก็คงจะไม่ไหวแฮะ ผมคงต้องขอเล่าเฉพาะตัวที่ผมชอบเป็นพิเศษแล้วกัน

ถ้าเป็นฝั่งโจโฉผมคิดว่า “กุยแก” เป็นคนที่น่าสนใจมากที่สุดนะ แม้ว่าในเรื่องซุนฮกจะรับบทเป็นกุนซือคนสนิท แต่บทบาทของกุยแกนี่ไม่แพ้กันทีเดียว และโจโฉก็ค่อนข้างที่จะไว้ใจเค้าเป็นอย่างสูงด้วย ที่ผมชอบกุยแกในเรื่องนี้ก็ตรงที่มีบุคลิกที่โผงผางไม่กลัวใคร (คือเถียงกับเจ้านายได้ ฉอดๆๆ) อีกทั้งยังเป็นกุนซือที่มีชีวิตอยู่เพื่อสนามรบโดยแท้จริงๆ (อะไรมันจะเท่ปานนั้น)

อีกคนหนึ่งก็คงจะเป็น “แฮหัวตุ้น” ทหารคนสนิทของโจโฉ คนนี้ไม่ต้องสืบเลยครับ เป็นชายชาติทหารล้านเปอร์เซ็นต์ เหี้ยมหาญ ดุดัน แข็งแกร่ง แถมยังเป็นคนที่เชื่อใจโฉมากกว่าใครๆ ขนาดตอนนี้โจโฉสั่งให้นายทหารทุกคนไปเป็นพลทหาร ก็มีเพียงแฮหัวตุ้นนี่แหละที่ทำตามอย่างสมัครใจโดยที่ไม่บ่นซักแอะ

ส่วนทางฝั่งเล่าปี่ ก็มีหลายคนที่น่าสนใจครับ แต่ที่สุดๆเลยก็คงเป็น “ขงเบ้ง” ซึ่งผู้เขียนตีความให้อีตานี่เพี้ยนไปเลยครับ แต่เป็นความเพี้ยนที่มีพร้อมกับสติปัญญาอันเลอเลิศ การตีความขงเบ้ง (ในช่วงที่ปรากฏตัวแรกๆ) ออกไปในแนวที่ว่าไม่ใช่คนกันเลยทีเดียว เหมือนกับเป็นเซียนก็ไม่ปาน ดังนั้นจะเห็นได้ว่าขงเบ้งในเรื่องนี้จะทำตัวแปลกๆ แถมบางเรื่องก็น่าบัดสีเสียอีก ซึ่งผู้เขียนคงอยากนำเสนอว่าภายใต้การตีความแบบนี้ ศีลธรรมหรือบรรทัดฐานแบบปกติคงไปวัดเค้าไม่ได้นั่นเอง

และที่ชอบมากๆก็คือการตีความของผู้เขียนที่พยายามมองว่าแท้ที่จริงแล้ว ไอ้พี่น้อง กวนอู เตียวหุยมันไม่ค่อยจะรักกันหรอก (ฮ่าๆ) เพราะมักจะมีฉากที่ต้องทำให้ทะเลาะกันประจำ ซึ่งตรงที่ก็เป็นอีกจุดหนึ่งที่น่าสนใจทีเดียว

สำหรับทางด้านซุนกวนนั้นผมยังไม่ค่อยถูกใจใครเป็นพิเศษ นอกจากพี่ชายของซุนกวนซึ่งก็คือ “ซุนเซ็ก” ที่ในเรื่องผมยกให้เป็นอีกหนึ่งยอดคนเลยทีเดียว เปี่ยมไปด้วยปัญญา และความเหี้ยมหาญ อีกทั้งบารมียังเยอะอีก ไปไหนมาไหนผู้คนก็ยกย่องชมชอบ แต่เสียดายที่อายุสั้นไปนิด บทไม่ส่งเลยพับผ่าดิ แต่ถือได้ว่าเป็นตัวละครสำคัญที่ปูพื้นฐานให้แก่ซุนกวน

จะเห็นได้ว่าตัวละครเรื่องนี้เยอะแยะจริงๆ มากมายสาธยายไม่หมดแน่ๆ ซึ่งถ้าหากท่านอยากเห็นตัวละครเหล่านี้โลดแล่นแล้วล่ะก็ขอแนะนำให้อ่านเรื่องนี้เลยครับ รับรองไม่ผิดหวัง (จบดื้อๆซะงั้น)

แล้วพบกันใหม่ครับ



Create Date : 25 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2549 15:19:09 น. 7 comments
Counter : 1932 Pageviews.
Share

 
การ์ตูนสามก๊กที่ถูกใจผมคือ หงสาจอมราชันย์ครับ

ส่วนเรื่องที่ถามผมในบล็อกว่าจะหาราโชมอนดูได้ที่ไหน ก็แนะนำว่าร้านลูกแมว ที่มาบุญครอง แล้วก็ร้านเฟรมที่ท่าพระจันทร์ครับ (ร้านเฟรมมีแต่ให้เช่านะครับ)


โดย: I will see U in the next life. วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:33:14 น.  

 
สวัสดีค่า แวะเข้ามาดู เพราะเตะตากะชื่อเรื่องจอมราชันย์อหังการ์ ชอบเรื่องนี้มากค่ะ เคยอ่านแล้วติดหนึบรวด10เล่ม แต่จากนั้นมาก้ไม่มีเวลาอ่านอีก(งานยุ่ง) นี่ก็ว่ารอให้มันจบก่อนดีกว่า
ขอบอกว่าน้อง review ได้เยียมมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ไม่รู้จะชมยังไงดีมากไปกว่านี้แล้ว
แล้วจะมาเยี่ยมอีกนะคะ
ป.ล.หงสาจอมราชันย์ก็เยี่ยมเลยนะ อ่านแล้วมึนแต่ก็อลังสุดๆ


โดย: walk in dream (walkin ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:01:12 น.  

 
อ่านแล้วได้กลิ่นสามก๊กฉบับ "เล่าชวนหัว" นิดๆ

ผมเห็นคนในห้องเฉลิมไทยพูดถึงเรื่องนี้กันมากมาย แต่ด้วยนิสัยไม่ดีบางประการเฉพาะตัว ฮ่าๆ เลยยังไม่อ่าน คงรอตอนที่ไม่มีคนพูดถึงก่อนละครับ หุๆ


โดย: นายเบียร์ วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:8:35:46 น.  

 
แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่า


โดย: walk in dream/เก๋ (walkin ) วันที่: 7 มกราคม 2550 เวลา:13:28:55 น.  

 
ผมเคยอ่านประมาณ 12 เล่มได้มันเริ่มเวอร์ขึ้นเรื่อยๆ
เลยไม่อ่าน ไปอ่าน หงส์สาจอมราชันส์แทนซึ่งเป็นกาตูนย์ที่น่าสนใจกว่ามาก



โดย: calbeross IP: 168.120.27.64 วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:17:40:53 น.  

 
ชอบอ่านเรื่องแนวสามก๊กเหมือนกันค่ะ

แต่ส่วนตัวแล้ว ชอบเรื่อง"หงสาจอมราชันย์"มากกว่าค่ะ

เพราะก็อย่างที่เจ้าของblogเล่าละค่ะว่าเรื่องส่วนใหญ่จะนำเสนอโดยมุมมองของเล่าปี่ซะส่วนใหญ่
แต่เรื่องหงสาจอมราชันย์นี้นำเสนอในมุมมองของสุมาอี้ค่ะ

เนื่อเรื่อง ภาพ ภาษา เรียกได้ว่าโอเคสุดๆๆๆ
โดยเฉพาะภาษาค่ะ เรียกได้ว่า งดงามจริงๆค่ะ

------------------------------
**สามแซ่สู้กันแถบตาย สุดท้ายแซ่สุมาเอาแผ่นดินไปครอง**



โดย: {เพียว เพียว} IP: 203.144.144.164 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:19:57:35 น.  

 
ลายเส้นดีมาก เนื้อเรืองอ้างอิงปวัติศาตร์ สมเหตุผล อ่านแล้วผมชอบโจโฉไปเลย ดีกว่าหงส์สาเยอะ เยียมจริงจริง


โดย: Dave IP: 124.120.192.157 วันที่: 10 มิถุนายน 2554 เวลา:14:09:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gelgloog
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs
[Add gelgloog's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.