|
...
Today without any reasons, I suddenly feel so blue. May be it is a reason, but I just do not want to find out…I guess because within a year I need to go back home…to my country…to the place I used to think I was always belonged…
Really?
I guess deep inside I am scare of so many things. I have not been back home at least 4 years. Even though I went back once in awhile, each time (I went back) I was staying for only a month. I do not know if I would be able to blend myself to a new culture…to people in my own country. I may not think much if those people are not people from my own family. I was completely changed after eight years of staying abroad. I do not know if I could live the way I was…when I was younger. I do not know if I could be a filial daughter like before. I just do not want to disappoint my parents.
Daddy… Mommy…
Are you going to be disappointed if I reject to do something you want me to do? Will you be able to accept me just the way I am? Will you be able to forgive me if I cannot follow the plan that you have for me? Will you let me do things as I wish?
Even though I may not be able to follow your orders…I am still your daughter…your daughter…
|
| Create Date : 21 กันยายน 2551 | | |
| Last Update : 21 กันยายน 2551 18:10:59 น. |
| Counter : 597 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
|
|
|
~ One Way Communication ~
|
บล็อกนี้อยู่ภายใต้
การคุ้มครองของ
กฎหมายลิขสิทธิ์
ปี 2537ดังนั้น
ทุกสิ่งที่ปรากฏในบล็อก
ทั้งภาพ, เนื้อหา
ห้ามทำการดัดแปลง
ทำซ้ำ หรือกระทำการใดๆ
ก็ตามโดยนำไปใช้
เพื่อวัตถุประสงค์ใด
หรือผ่านสื่อใด หากยัง
ไม่ได้รับอนุญาติ
จากเจ้าของบล็อก
อย่างเป็นทางการ
ถือเป็นการละเมิด
กฎหมายลิขสิทธิ์
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
