|
|
เขากบ มินิ-ฮาล์ฟมาราธอน ครั้งที่ 16, ปี พ.ศ. 2552
ตอนไปแข่งฮาล์ฟมาราธอนที่จอมบึงมาราธอน เห็นแผ่นผ้าประชาสัมพันธ์งานเขากบมินิ-ฮาล์ฟมาราธอน เลยมีความตั้งใจจะลงไปแข่งรายการนี้
วันเสาร์ที่ ๗ มีนาคมได้กลับไปนครสวรรค์เพื่อสมัครเข้าร่วมการแข่งขันฮาล์ฟมาราธอน อากาศตอนบ่ายร้อนมาก แดดแรง  อาจจะเป็นเพราะว่ามีการจัดการแข่งขันมาราธอนที่จังหวัดอื่นในเวลาเดียวกันถืงสามที่ และการประชาสัมพันธ์ของงานเขากบมินิฮาล์ฟมาราธอนก็ไม่แรงพอ จำนวนนักวิ่งที่มาแข่งรายการนี้จึงไม่มากเมื่อเปรียบเทียบกับรายการมาราธอนที่เคยไปแข่งมา
เข้านอนคืนวันเสาร์แต่เช้า ตื่นมาเองก่อนเวลา 
มาถึงจุดสตาร์ทก่อนเวลาเริ่มต้นออกตัวราวๆ ๑ ชั่วโมง มีเวลาถ่ายภาพเล่นๆก่อนปล่อยตัว ลืมเอาเสื้อกล้ามที่รึดน้ำได้ดีมาด้วย...คราวนี้เลยได้เสื่้อระบายเหงื่อของอาดิดาสตัวใหม่มาสวมสำหรับการแข่งขันคราวนี้ ความร้อนในระหว่างที่วิ่งมาราธอนถ้าไม่มีการระบายที่ดีพอ...จะมีผลอย่างมากต่อตัวนักวิ่ง ประสบการณ์แบบนี้มีตัวอย่างให้เห็นจากการแข่งขันมาราธอนรายการใหญ่ๆทั่วโลกมาแล้ว
เนื่องจากนักวิ่งมีไม่มาก ดังนั้นการจะมายืนอยู่แถวหน้าก่อนปล่อยตัวเป็นเรื่องไม่ยากเย็นแสนเข็ญนัก
ตอนแข่งหลายๆรายการ....ได้ยินพี่บางคนที่รู้ว่าคงทำเวลาได้ไม่ดี พี่รายนั้นเขาขอยืนแถวหน้าเลย เวลาที่ทำได้เขาไม่สนขอให้มีหน้าเขาติดในรูปที่ช่างภาพบันทึกเป็นใช้ได้ 
งานนี้ผมได้มายืนแถวหน้า....เลยมีรูปติดในเว็บนักวิ่งอย่าง Patrunning.com
ก่อนปล่อยตัวมีพิธีแต่ไม่เยิ่นเย้อนาน แต่เวลาปล่อยตัวจริงๆตอนตี ๕ กับ ๓๗ นาที เกินจากกำหนดการที่ระบุไว้ที่ตีห้าครึ่ง
พอได้ยินเสียงแตรแปร้นๆๆแบบตอนเขาเชียร์บอลล์กันดังขึ้น นักวิ่งต่างก็วิ่งออกจากจุดสตาร์ท
ก็วิ่งรักษาความเร็วมาเรื่อยๆตลอดระยะ ๑ กิโลเมตรแรก แต่อาการปวดฉี่เกิดขึ้นจนท้องแข็งขึ้น  ถ้าจะทนวิ่งแบบนี้ต่อไปคงวิ่งด้วยความเร็วตกลงเรื่อยๆแน่ ตัดสินใจแวะฉี่ก่อนจะวิ่งต่อ โล่งขึ้นเยอะเลย  แต่เวลาที่เสียไปไม่สามารถชดเชยได้
ใช้ความเร็วอยู่ที่ ๕ นาทีกว่าต่อ ๑ กิโลเมตร แต่เวลาค่อยๆตกลงมาเป็น ๖ นาที เริ่มมีกลุ่มหลังแซงเราขึ้นไปข้างหน้าเรื่อยๆ ตอนที่วิ่งมาถึงบริเวณถนนสายนครสวรรค์-พิษณุโลก ตอนที่วิ่งมาถึงอุทยานสวรรค์มีนักวิ่งกลุ่มที่วิ่งระยะ ๑๐ กิโลเมตรที่ปล่อยตัวทีหลังวิ่งตามมา
ฟ้าเริ่มสางตอนที่วิ่งเข้าไปภายในอุทยานสวรรค์ ภายในมีนักวิ่งส่วนหนึ่งที่วิ่งอยู่ ขณะเดียวกันก็มีประชาชนทั่วไปมาออกกำลังกายที่นี่ด้วยตอนเช้าๆ ที่ไม่เข้าใจก็คือทำไมผู้จัดการแข่งขันรายการวิ่งมาราธอนในไทยไม่คิดทำแผ่นป้ายนักวิ่งทั้งข้างหน้าและข้างหลังเหมือนการจัดการแข่งขันมาราธอนในต่างประเทศ ในแง่ความปลอดภัยต่อตัวนักวิ่ง คนหรือรถที่แล่นมาข้างหลังจะสามารถแยกแยะได้ว่านักวิ่งคนไหน ประชาชนทั่วไปคนไหน ซึ่งจะช่วยให้เขาระมัดระวังในการขับขี่มากขึ้นถ้าเขาเห็นนักวิ่งที่แข่งขันรายการมาราธอนกำลังวิ่งอยู่
ดูเหมือนการประสานงานภายในเขตเทศบาลเมืองนครสวรรค์ทำได้ดี ตำรวจทำการปิดกั้นการจราจร มีคนคอยเช็กนักวิ่ง มีคนคอยให้น้ำแก่นักวิ่งเป็นระยะๆ ชาวบ้านทั่วไปไม่มีใครมาตะโกนด่านักวิ่งอย่างที่เคยเห็นในกรุงเทพฯ แต่สิ่งหนึ่งที่ดูจะหายไปคือ "รอยยิ้ม" ของเจ้าหน้าที่ ตอนแข่งรายการลากูน่าภูเก็ตมาราธอน ตำรวจคอยโบกไม้โบกมือให้นักวิ่ง ยิ้มให้นักวิ่ง หรือน้องๆจากมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตเขาคอยส่งเสียงให้กำลังใจนักวิ่ง มีรอยยิ้มให้กับนักวิ่ง ตลอดเส้นทางที่นักวิ่งวิ่งผ่าน สำหรับการแข่งขันเขากบมินิ-ฮาล์ฟมาราธอนคราวนี้...คนที่มาทำหน้าที่ตรงนี้ดูเหมือนก็ทำไปเพราะหน้าที่ มันผิดกับบรรยากาศจอมบึงมาราธอน ที่เห็นเด็กๆมีความสุขที่ได้ทักทายนักวิ่ง แม้ว่าพวกน้องๆจะตื่นขึ้นมาแต่เช้ามากๆ ฟ้ายังมืด อากาศยังเย็น น้องๆเขาก็ยังสนุกสนานที่ได้มาร้องเพลง ตบมือ เต้นโชว์เป็นกำลังใจให้นักวิ่ง แต่สำหรับเขากบมินิ-ฮาล์ฟมาราธอน มีชาวบ้านที่เห็นนักวิ่งที่วิ่งผ่านพวกเขาแล้วยิ้มให้มีจำนวนหนึ่งแต่น้อยมาก
เริ่มมาเร่งความเร็วได้ตอนที่วิ่งไประยะ ๑๓ กิโลเมตรตอนที่วิ่งเข้าเขตถนนโกสีย์ วิ่งผ่านโรงเรียนลาซาลโชติรวี ต้นดอกโสนริมรั้วออกดอกสีเหลืองให้เห็น วิ่งผ่านบริเวณโกสีย์เหนือซึ่งย่านนี้ไม่เคยผ่านมาก่อน มีรถพยาบาลและพี่พยาบาลมาตะโกนให้กำลังใจนักวิ่ง เห็นนักวิ่งหลายคนเริ่มเหนื่อยล้า บางคนเริ่มเดิน
ความเร็วมาตกอีกทีตอนเข้าระยะ ๑๖ กิโลเมตรและเริ่มขึ้นเนินบริเวณทางไปโรงฆ่าสัตว์เก่า
พอวิ่งขึ้นเนินเขากบ...เริ่มมีอาการปวดขา เพราะต้องต่อสู้กับแรงโน้มถ่วงของโลกและวิ่งมาร่วม ๑๗ กิโลเมตรแล้ว
วิ่งประกบมากับคุณลุงที่เป็นข้าราชการเกษียณของการรถไฟแห่งประเทศไทย แกวิ่งมาได้ ๗ ปีแล้วก็พอๆกับผม สิ่งสำคัญสำหรับการแข่งขันมาราธอนคือการฝึกซ้อม มันไม่สำคัญว่าจะทำเวลาดีขนาดไหนในอดีตก็ตาม..ถ้าซ้อมไม่ดีคราวนี้....ผลลัพธ์ก็ออกมาไม่ดีได้เช่นกัน
พอวิ่งมาเจอเนินชันแบบนี้ เหนื่อยจัดมากๆ ตัดสินใจว่าหยุดวิ่ง เดินขึ้นเขาแทน นักวิ่งควรจะรู้กำลังตัวเอง ห้ามฝืนเป็นอันขาด นักวิ่งหลายคนเสียชีวิตเพราะไม่รู้จักตัวเอง..ทำอะไรฝืนกำลังตัวเองจนเกินไป
เดินขึ้นเขาไปคุยไปกับคุณลุงที่เป็นข้าราชการเกษียณจากการรถไฟแห่งประเทศไทย คุณลุงยังไม่เคยมาเที่ยวนครสวรรค์ เขากบเป็นแลนด์มาร์คของตัวอำเภอเมือง เหมือนเขารังที่จังหวัดภูเก็ต ถ้านักท่องเที่ยวได้มายืนบนยอดเขากบก็จะสามารถมองเห็นทิวทัศน์ของตัวเมืองนครสวรรค์และยังสามารถมองเห็นบึงบอระเพ็ดได้ชัดเจน แต่ตอนนี้วัดคีรีวงศ์ได้ปรับปรุงจนยอดเขาวัดคีรีวงศ์กลายเป็นจุดชมวิวตัวเมืองนครสวรรค์ที่มาแทนที่เขากบไปแล้ว แนะนำคุณลุงให้ลองหาโอกาสขึ้นไปชมวิวบนยอดเขาคีรีวงศ์ดูหลังจากแข่งขันมาราธอนเสร็จ
พอเริ่มหายเหนื่อยก็กลับมาเริ่มต้นวิ่งกับคุณลุงใหม่...
แต่พอมาเจอบริเวณทางขึ้นยอดเขาที่อยู่ใกล้ๆกับสถานีถ่ายทอดสัญญาณของสถานีโทรทัศน์ช่อง ๕ และช่อง ๗ ที่มีความชันขนาดนี้....เราก็ถอดใจ เพราะมันเอาเรื่อง
มีเจ้าหน้าที่เอาแอมโมเนียมาให้นักวิ่ง แต่ผมไม่ได้ขอแอมโมเนียเขา เพราะมันยังไหวเพียงแต่เหนื่อยมาก
แล้วคราวนี้เป็นคอร์สลงเขาบ้าง สภาพเส้นทางลงเขาเป็นแบบนี้
ปกติเวลาเดินลงยังต้องคอยจิกส้นเท้าเอาไว้เพราะมันชัน แล้วนี่วิ่งลงเขา ถ้าไม่ระมัดระวังให้ดี.....ข้อเท้ามีปัญหาแน่ๆ
ตอนนั้นไม่สนใจเรื่องของเวลาแล้ว รู้แต่ว่าวิ่งให้ถึงเส้นชัยเป็นอันใช้ได้ คุยกับคุณลุงว่าคาดว่าเราน่าจะถึงเส้นชัยก่อนเวลา ๒ ชั่วโมง ๓๐ นาที
ภาพนี้เป็นภาพทีช่างภาพของทีมแพทรันนิ่งบันทึกเอาไว้
อายุไม่เกี่ยว คนในวัย ๔๐ กับคนในวัย ๗๐ ต่างสามารถวิ่งมาราธอนได้ และถ้าคนในวัย ๗๐ ฟิตดีพอเขาก็สามารถทำเวลาได้ดีกว่าคนในวัย ๔๐ ได้ไม่ยาก เคยเห็นนักวิ่งวัยเกษียณหลายคนที่มาเริ่มต้นวิ่งในวัยหลังเกษียณและคุณปู่คุณย่าเหล่านั้นทำเวลาได้ดีกว่าคนในวัย ๓๐ เสียอีก
คนเราสามารถเริ่มต้นทำในสิ่งที่เรารักได้ตลอดชีวิต เพียงแต่เราจะค้นหาสิ่งที่เรารักเจอไหม บางคนอาจจะหลงทางตลอดชีวิต ไม่มีโอกาสมาเริ่มต้นทำในสิ่งที่ตนเองรัก ในขณะที่อีกหลายๆคนรู้ว่าตนเองชอบอะไรแต่ไม่กล้าเริ่มต้นที่จะทำเพราะอาย กลัวคนอื่นต่อว่าเอาว่าอายุขนาดนี้จะทำไปทำไม? เขาจึงไม่เคยมีโอกาสได้ทำในสิ่งที่เขารักเลยตลอดชีวิตของเขา ไม่เสียหายที่จะกล้าเริ่มต้นทำในสิ่งที่ใจเราเรียกร้องแม้ว่าจะมาเริ่มต้นในวัยที่มากแล้วก็ตาม ขอให้ทำในสิ่งที่เรารักจริง ทำอย่างเต็มที ความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่เรารักจะส่งผลทำให้มีพลังมาหล่อเลี้ยงชีวิตให้สร้างสรรค์ผลงานดีๆออกมาเป็นกำลังใจให้ตัวเองเดินต่อไปข้างหน้า แล้วผลงานที่เราทำก็จะส่งผลทำให้เกิดคุณค่าแก่คนรอบข้างที่ได้พบเห็นในความตั้งใจและทุ่มเทที่เราทำให้กับสิ่งที่เรารัก แล้วเกิดแรงบันดาลใจผลักดันให้เขาสร้างสรรค์ผลงานที่เขารักบ้าง
การได้เห็นคนสูงอายุ คนพิการที่สามารถวิ่งมาราธอนด้วยเวลาที่ดี ทำให้ผมสนใจมาวิ่งมาราธอน เมื่อก่อนอาจจะอยากวิ่งเพื่อเวลาที่ดี แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกต่อไป เรากลับพบว่าสิ่งที่มีคุณค่าของการวิ่งมาราธอน นอกเหนือจากสุขภาพที่ดีแล้ว เราได้ฝึกฝนตนเอง หัดที่จะเอาชนะใจตนเอง มีวินัย และพัฒนาตนเองไปเรื่อยๆ เห็นคุณค่าของการพัฒนาอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีข้อแม้ให้ตัวเอง ได้เห็นกีฬาวิ่งมาราธอนสร้างการเปลี่ยนแปลงในชีวิตผู้คนจำนวนมาก ใครที่เคยมีข้อแม้ให้ตัวเองและเฝ้าบอกกับตัวเองว่าฉันคงวิ่งไม่ได้ ถ้าสักครั้งหนึ่งในชีวิตที่ท่านสามารถวิ่งถึงเส้นชัยในการแข่งขันมาราธอนสำเร็จ...ท่านจะเห็นการเปลี่ยนแปลงในชีวิตเกิดขึ้นทันที คำพูดนี้จะเป็นจริงก็ต่อเมื่อท่านได้พิสูจน์ด้วยตัวของท่านเอง....อย่าเชื่อจนกว่าจะได้พิสูจน์แล้ว
สำหรับการแข่งขันฮาล์ฟมาราธอนในรายการเขากบมินิ-ฮาล์ฟมาราธอนปีนี้เสร็จสิ้นลงเมื่อผมวิ่งผ่านเส้นชัย และเวลาทีทำได้น้อยกว่า ๒ ชั่วโมง ๓๐ นาทีสำเร็จ แม้ว่านี่อาจจะเป็นเวลาที่แย่ที่สุดในรายการฮาล์ฟมาราธอนที่เคยวิ่งมา แต่สำหรับผม...การแข่งขันมาราธอนคราวนี้ซึ่งเป็นสนามมาราธอนสนามที่ ๘ ในเมืองไทยถือเป็นประสบการณ์หนึ่งในชีวิต โดยเฉพาะได้มาวิ่งขึ้นเขากบเป็นครั้งแรกในชีวิต
ขอบคุณภาพประกอบกระทู้หลายภาพจาก Patrunning.com คราวนี้ภาพที่ถ่ายเองบางภาพก็มาจากกล้องที่ติดในตัวโทรศัพท์มือถือของโนเกียรุ่นN-Series แม้จะให้ภาพที่ไม่ละเอียดเท่ากับกล้องดิจิตัลทั่วๆไปก็ตามแต่ก็ช่วยให้เราสามาาถเก็บภาพความประทับใจในช่วงเวลาหนึ่งไว้ได้
| Create Date : 21 มีนาคม 2552 |
| Last Update : 21 มีนาคม 2552 14:00:56 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 2254 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: พ่อหมีใจดี  วันที่: 21 มีนาคม 2552 เวลา:14:23:54 น. |
|
|
|
| โดย: endless man วันที่: 21 มีนาคม 2552 เวลา:14:41:03 น. |
|
|
|
| โดย: ชีวประภา วันที่: 21 มีนาคม 2552 เวลา:22:22:52 น. |
|
|
|
| โดย: พ่อหมีใจดี วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:1:12:01 น. |
|
|
|
| โดย: พ่อหมีใจดี วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:1:15:38 น. |
|
|
|
| โดย: ชีวประภา วันที่: 24 มีนาคม 2552 เวลา:23:35:20 น. |
|
|
|
| โดย: เกศสุริยง วันที่: 28 มีนาคม 2552 เวลา:20:36:59 น. |
|
|
|
| โดย: ชีวประภา วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:17:44:02 น. |
|
|
|
| โดย: เกศสุริยง วันที่: 2 เมษายน 2552 เวลา:14:47:08 น. |
|
|
|
| โดย: เกศสุริยง วันที่: 2 เมษายน 2552 เวลา:14:48:23 น. |
|
|
|
| โดย: อรพิน IP: 58.147.40.87 วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:10:28:28 น. |
|
|
|
| โดย: อรรถพล ปรึกษา IP: 203.172.204.145 วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:44:08 น. |
|
|
|
| โดย: บ่าวแพร่ IP: 61.19.147.5 วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:13:16:06 น. |
|
|
|
| โดย: chompu YCL IP: 118.172.172.200 วันที่: 25 สิงหาคม 2552 เวลา:6:59:33 น. |
|
|
|
| โดย: น _น_น IP: 118.172.32.181 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:22:48:01 น. |
|
|
|
| โดย: น _น_น IP: 118.172.32.181 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:22:49:27 น. |
|
|
|
| โดย: น้องแบงค์ IP: 61.19.147.13 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:20:38 น. |
|
|
|
| โดย: หญิง IP: 118.172.57.220 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:59:58 น. |
|
|
|
| โดย: เม IP: 223.207.56.254 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:28:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อาจจะเป็นเพราะว่ามีการจัดการแข่งขันมาราธอนที่จังหวัดอื่นในเวลาเดียวกันถืงสามที่ และการประชาสัมพันธ์ของงานเขากบมินิฮาล์ฟมาราธอนก็ไม่แรงพอ จำนวนนักวิ่งที่มาแข่งรายการนี้จึงไม่มากเมื่อเปรียบเทียบกับรายการมาราธอนที่เคยไปแข่งมา
ถ้าจะทนวิ่งแบบนี้ต่อไปคงวิ่งด้วยความเร็วตกลงเรื่อยๆแน่ ตัดสินใจแวะฉี่ก่อนจะวิ่งต่อ โล่งขึ้นเยอะเลย 
แต่เวลาที่เสียไปไม่สามารถชดเชยได้
เพราะมันยังไหวเพียงแต่เหนื่อยมาก 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
อยากจะมาราธอนมั่งแต่ยังมือใหม่หัดวิ่งอยู่ค่ะ
บล๊อกนี้เปนกำลังใจให้มากเลย ขอบคุนนะคะ