แป๋วชอบทานแอปปริคอทมากเลยคะ
ทานแล้วนึกถึงมะปรางบ้านเรา (แต่ว่ามะปรางอร่อยกว่านะคะ)

แคปปาโดเกียนี้อยากไปมาก
วันนี้เวลาน้อย มาดูรูปก่อน เดี๋ยวกลับมาอ่านอีกรอบค่ะ

ผมมีโอกาสได้ทานผลแอปปริคอทครั้งแรกก็ที่ตุรกี เป็นแอปปริคอทสดๆเลย

ในญี่ปุ่นเขาเอาอุเมมาตากแห้งกลายเป็นบ๊วยแห้งแบบบ้านเรา เขาทานอุเมโบฉิกับอาหาร อุเหมะที่มีชื่อเป็นของจังหวัดวากายาม่าซึ่งอยู่ตอนใต้ของจังหวัดโอซาก้า ผมไม่ค่อยชอบทานของหมักดองเลยไม่มีโอกาสได้ทานอุเมโบฉิ และไม่ดื่มเหล้าเลยไม่มีโอกาสได้ลิ้มรส "อุเมชู"

ชอบตรงที่เจาะหินให้นกพิราบอาศัยค่ะ มีเมตตาดีค่ะ
อยากให้เมืองไทยมีการอธิบายเป็นหลาย ๆ ภาษาแบบนี้จัง
บรรยากาศเมืองคัปปาโดเกียยามพลบค่ำ ก็สวยดีค่ะ^_^

คราวนี้เช้าวันอาทิตย์ ค่อยๆมีเวลาอ่านแล้วค่ะ

เขาช่างคิดนะคะ เจาะหน้าต่างสำหรับนกพิราบนี่ ถ้าไปเดินตอนกลางคืนคงหลอนๆหน่อยเหมือนกันนะคะ ส่วนภาพเขียนสีดูสวยดีค่ะ ฝีมือวาดเป็นอีกแบบหนึ่งนะคะ ค่าเข้ายังไม่ค่อยโหดเท่าไหร่

แถมเรื่องเหล้าอูเมชู เคยชิมแล้ว ปกติแป๋วไม่ทานเหล้าค่ะ แต่ชิมได้ ขอบอกว่าอร่อยจนอยากจะคิดว่ามันเป็นน้ำหวานเลยล่ะ ชอบมากค่ะ

แหมแว่นตาอันสุดเท่ห์อันนี้นี่เอง กว่าจะใช้ได้เนาะ

ไม่เคยดื่มอุเมชู...เลยคอมเม้นท์ไม่ได้ครับ

เรื่องบ้านนกพิราบ...มันก็เก๋ดีแต่ทำให้เห็นว่าคนกับนกพึ่งพิงกัน ปุ่ยจากอึนกพิราบทำให้พืชที่ปลูกงอกงามดี นกพิราบก็ได้บ้านพักฟรีๆ

คุณจิ๊บ...แว่นอันนี้อันเก่าจ้ะ เพียงแต่ไปเปลี่ยนเลนส์เป็นรุ่น Transition ถ่ายรูปกลางแจ้งทีไรเหมือนใส่แว่นกันแดดทุกที แว่นอันใหม่ต้องไปดูจากเรื่อง "ข้อคิดจากการไปร่วมทำบุญที่วัดพระบาทน้ำพุ" อันนั้นสวมแว่นอันใหม่ที่เป็นเลนส์โปรเกรสซีฟแล้ว แต่ก็เป็นเลนส์แบบ Transition เหมือนกัน