• My family
• My Memory
• My Home
• My Star
• My Music
• My Beauty's Secret
• My Caring Job
• My holiday
• My Cooking
• My Life In Scotland
• Just U & Me
• My Health
• บอกเล่าเก้าสิบ

อากาศดีๆอย่างนี้ทำอะไรดีน้า สรุปว่าออกไปเดินเล่นกะลูกกะปิ๋วดีกว่า ต้องให้คุณชายออกกำลีงมั่ง พุงนี้ใหญ่ขนาดจะรับไม่ได้แล้วนะเนี่ย  จริงๆแล้ว ไม่ใช่เดินเล่นหรอกน่ะ เรียกว่าเดินจริงดีกว่า เพราะว่าเดินตั้ง 3 ไมล์คิดเป็นกิโลก็ประมาณ 4 กิโลกว่า เรียกว่าแทบจะท้อเลย แต่ว่าถอยหลังกลับไม่ได้ เพราะว่าเดินรอบสระขนาดใหญ่ ถ้าเดินกลับก็อาจจะต้องเดินมากกว่าเดิมอีก ก็เลยต้องฝืนใจเดินจนครบรอบ ใช้เวลาเดิน 1 ชั่วโมงเต็มๆ เรียกว่าเดินจริงๆ ไม่ได้เดินเล่นเรื่อยเปื่อย กลับถึงบ้านปวดขาไปตามๆกันเลย ดีที่ว่าวิวสวย ทำให้คลายความเหนื่อยลงไปได้มากทีเดียว มาดูรูปกันดีกว่าค่ะ  ประชันกันสุดๆแม่กะลูก ภาพนี้เพื่อนรักทั้งหลาย Free TextEditor   Create Date : 26 กรกฎาคม 2554     Last Update : 26 กรกฎาคม 2554 0:05:26 น. Counter : 302 Pageviews.   4 comment Share Tweet

คิดถึงบ้านจังเลย ช่วงนี้คิดถึงบ้านจังเลย ไม่ได้กลับมา 2 ปีแล้ว กว่าจะได้กลับอีกทีก็ปีหน้าแน่ะ เพราะว่าต้องรอนังตัวเล็กมหาลัยปิดเทอมก่อน ปีนี้ก็กำลังปิดเทอม แต่ว่าเค้ากำลังจะเริ่มงานใน 2 สัปดาห์ ก็เลยต้องทำงานก่อน อีกอย่างเราไม่ได้วางแผนที่จะกลับบ้านด้วย ก็เลยวางแผนอย่างอื่นไว้เรียบร้อยแล้ว เมื่อเช้าโทรไปบ้าน ได้คุยกะพ่อ แม่ น้องสาว หลานชาย ชวนให้พ่อมาเที่ยวที่นี่อีกที แต่พ่อบอกว่าไม่เอาแล้ว  ครั้งเดียวก็พอแล้ว เออทำให้เราคิดว่า ช่วงที่พ่อมาเที่ยว เราดูแลพ่อไม่ดีเหรอเปล่าว่ะ แต่ว่าสายไปแล้วนี่หว่า พ่อ แม่ สบายดี ลูกหลานทุกคนก็สบายดี เค้ากำลังย่างอาหารทะเลกินกัน เพราะว่าเป็นวันอาทิตย์ ยิ่งทำให้คิดถึงบ้านมากขึ้นไปอีก เลยมานั่งดูรูปครอบครัว ให้หายคิดถึงซะหน่อย แม่จ๋า หนูคิดถึงแม่จัง ไว้ปีหน้าหนูกลับบ้าน แล้วจะพาแม่มาเที่ยวที่นี่่ด้วยน่ะ  < href="//s498.photobucket.com/albums/rr350/yaabua/?action=view¤t=cheese1.png" target="_blank"> สาวน้อยคนนี้ หลานย่าค่ะ สวยเหมือนย่าเลยน่ะเราน่ะ ยิ่งดูก็ยิ่งน่ารัก ลูกใครหว่า อ้อ ลูกของลูกชายเราเอง หนุ่มน้อยคนนี้เป็นลูกของน้องสาว น้องสาวเรามีลูกตอนอายุ 42 ตอนนี้เค้า 3 ขวบแล้ว คุยกันทางโทรศัพท์ เค้าบอกว่าวันนี้ตาเตะตูดหนูด้วย 2คนนี้ไม่ได้เป็นพี่น้องกันน่ะ แต่ว่าโตมาด้วยกัน น้องสาวเราเค้ารักหลานเราเหมือนลูกเค้าเอง เพราะเค้าไม่มีลูก แต่พอหลานเราได้ 2 ขวบ น้องเราเค้าท้องลูกอิจฉาเลย เค้าก็เลยเลี้ยงคู่ก้นมาตลอด ตอนนี้ก็เข้าโรงเรียนแล้วทั้งคู่ ส่วนเจ้านี่ชื่อ แตงโม เป็นพันธ์บางแก้ว ซื้อมาตอนอายุได้แค่ เดือนกว่าเอง ตอนนี้อายุ 6 ปีกว่าล่ะ โคตรจะเห่าเก่งเลย เจ้านีตัวโปรดของพ่อเราล่ะ ทั้งอาบน้ำให้ ทำกับข้าวให้ พ่อเราซื้อโครงไก่ทอด มาให้กินเกือบทุกวัน ตกวันละ 30 แน่ะ ไหนจะหาหมออีก ฉีดวัคซีนอีก วาสนาดีจริงน่ะมึงไอ้โม วีนนี้พอแค่นี้ก่อนเนาะ ไปล่ะ บาย     Free TextEditor   Create Date : 18 กรกฎาคม 2554     Last Update : 18 กรกฎาคม 2554 3:44:57 น. Counter : 669 Pageviews.   1 comment Share Tweet

กำลังติดดอกส้มสีทองอย่างหนักเลยเราตอนนี้ ความจริงแล้ววันนี้จะต้องไปบริจาคเลือดด้วย แต่ว่าเกิดท้องเสียเมื่อสัก 2-3 ชั่วโมงก่อนไปก็เลยต้องเปลี่ยนใจ เพราะเค้ามีกฏว่า ถ้าท้องเสียหรือเป็นไข้ ไม่ควรบริจาคเลือด อีกอย่างท้องยังไม่ค่อยดีด้วย ก็เลยไม่อยากเสี่ยง มีบล๊อคที่จะต้องอัพเดตตั้ง 2 บล๊อคแหน่ะ  ยังดองอยุ่เลย รูปก็ยังไม่ได้โหลดใส่คอมป์  แต่เพราะว่าติดดอกส้มสีทองสุดๆเลยตอนนี้ มีเวลาวันหยุดหรือไม่มีธุระไปไหน ก็มานั่งอยู่หน้าแลปทอปทั้งวัน ทั้งที่เบื่อที่กว่าจะโหลดได้หมดแต่ละหน้า จนคนข้างๆเรื่มสนใจไปด้วยแล้วเรื่องไปถึงไหนแล้ว ไว้ละครจบก่อนน่ะ แล้วจะรีบอัพก่อนที่บล๊อคจะร้าง เพราะไม่ค่อยได้เข้ามาปัดกวาดเลย ไปก่อนน่ะ  Free TextEditor   Create Date : 18 พฤษภาคม 2554     Last Update : 18 พฤษภาคม 2554 20:06:46 น. Counter : 321 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ทำบุญครั้งยิ่งใหญ๋ในชีวิต ครั้งแรก ตั้งแต่มาอยู่ที่สก๊อตแลนด์ แทบจะไม่เคยทำบุญเลย ไม่เคยไปวัด ไม่เคยไปโบสถ์ ไม่เคยสวดมนต์ก่อนนอน อยากทำบุญ ชาติหน้าอาจจะเกิดมาสบายกว่านี้ ทำไงดี จนวันนึงขับรถผ่าน ทาวน์ฮอลล์ เห็นรถบริจาคเลือด เลยแวะเข้าไปดู ว่าต้องทำยังไงบ้าง ครั้งแรก เค้าให้เรากรอกแบบฟอร์มก่อน ซักประวัติต่างๆ เรามาจากเมืองไทย ซื่งเป็นประเทศที่เข้าคลาสของมาลาเรีย เราจึงต้องผ่านการตรวจเลือดก่อน แล้วรอฟังผลทางไปรษณีย์ ว่าเราสามารถบริจาคเลือดได้ไหม ผ่านไปเดือนกว่าก็ได้รับจดหมายว่า เราสามารถบริจาคเลือดได้ แต่ต้องรอว่าเมื่อไหร่ทางเรดครอสจะเข้ามาในเมืองที่เราอยุ่อีกที แล้วเค้าจะส่่งการ์ดมาให้ ปกติแล้วเค้าจะกลับมาทุก 3 เดือน ได้รับการ์ดมา 2-3 สัปดาห์ก่อน ก็คิดว่าจะต้องไปบริจาคให้ได้ เค้าจะมารับบริจาคเลือด 3 วัน แต่เป็นวันที่เราทำงาน 2 วัน ได้มาบริจาคเลือดครั้งแรก ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของเที่ยวนี้ ไม่งั้นก็ต้องรอไปอีก 3 เดือน กว่าเค้าจะกลับมากันอีกที รู้สึกประหม่ายังไงก็ไม่รู้ อากาศก็หนาว มือไม้เราเย็นไปหมดเลย ในทาวน์ฮอลล์ก็หนาว เพราะฮึตเตอร์เหมือนไม่แรงพอประมาณนั้น หลังจากเข้าคิวสักพัก ก็ถึงคิวเรา ก็ต้องตอบคำถามในแบบฟอร์มก่อนอีก แล้วก็ต้องเจาะเลือดเอาไปนับก่อนว่า ค่าเลือดเรามากพอที่จะบริจาคไหม ถ้าต่ำกว่า 12.5 ก็บริจาคไม่ได้ ของเรา 13.8 โอเค ใช้ได้ โดนสอบถามเรื่องโรคภัย ไข้เจ็บอีก ก่อนที่จะให้เลือดได้ หลังจากนั้นก็มารอคิว รอเตียงอีก ยืนรอเตียงอยู่ เห็นผู้หญิงที่เค้ากำลังให้เลือดอยู่ หน้าซีดมาก แล้วพนักงานก็มาคอยดูแลเค้า ปรับเตียงที่ปลายเท้าให้สูงขั้น แล้วก็คอยดูแลอยู่ข้างเตียงตลอด เราโดนเรียกแล้ว นอนรออยู่ที่เตียงด้วยใจประหม่ามาก เพราะนี่เป็นครั้งแรกในชีวิต วิตกว่าตัวเองจะเป็นแบบคนนั้นรึเปล่า แล้วเราจะขับรถกลับบ้านได้ไหม สักพักพนักงานก็มา เอาสายรัดแขนเรา ให้เรากำมือ ดูว่าเส้นเลือดเราขึ้นไหม จากนั้นก็เอาสายรัดออก แล้วทำความสะอาดแขนเราอีกทีก่อนที่จะทำการเจาะเลือดจริง เราต้องเอาผ้าพันคอปิดตาตัวเองไว้ เพราะไม่ชอบเห็นเข็มฉีดยาเลย เจ็บนิดหน่อย ตอนเข็มแทงเข้าไป อยากรู้ อยากเห็นว่าเค้าจะทำยังไงต่อไป เห็นเค้าเอาเลือดใส่ถุงเล็กก่อน แล้วก็ถ่ายเอาไปใส่ขวดเล็กอีก 3 ขวด เค้าบอกว่าเอาไปเป็น แซมเปิล จากนั้นก็เอาถุงใหญ่มาต่อท่อ แล้วบอกให้เราขยับมือไว้ตลอดเวลา ประมาณ 5 นาที เค้าก็บอกว่าได้ครึ่งนึงแล้ว เราก็คิดว่า เอ๊ะ ทำไมเร็วจัง ก็เลยถามเค้าว่า ทุกคนใช้เวลาเท่ากันรึเปล่า เพราะว่าผู้ชายข้างๆฉันเค้ามาก่อน ทำไมเค้ายังไม่เสร็จเลย พยาบาลตอบว่า แต่ละคนจะใช้เวลาไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับว่า เส้นเลือดของเราจะใหญ่หรือเล็ก แล้วเลือดแต่ละคนก็ไหลไม่เท่ากัน บางคนก็ไหลช้า บางคนก็ไหลเร็ว แต่เค้าจะไม่ให้เกิน 15 นาทีต่อคน แม้ว่าจะไม่ได้เลือดตามปริมาณที่ต้องการ คือ 1 แก้วเบียร์ pint อืม ได้ความรู้อีกเรื่อง หลังจากให้เลือดเสร็จ เราก็กลัวว่าเราจะรู้สึกหวิว หรือเวียนหัว แต่ว่าเราไม่เป็นอะไรเลย เค้ามีบริการ เครื่องดื่ม บิสกิต ไว้ให้ แต่เราดื่มแค่น้ำส้มแก้วเดียว ทีแรกคิดว่าจะนั่งสักพักก่อน แต่เห็นว่าผู้ชายคนข้างๆ เค้าดื่มน้ำส้มเสร็จ เค้าก็ลุกไปเลย เราก็คิดว่า เออ ถ้าเราไม่ได้รู้สึกอะไร เราก็คงกลับบ้านได้เลย สรุปว่าขับรถกลับบ้านมาไม่รู้สึกอะไร ทำกับข้าวให้สามีก็ยังไม่รู้สึกอะไรอีก คิดว่าเราคงแข็งแรงดีมาก แล้วก็ภูมิใจ ดีใจมากที่ได้ทำบุญครั้งนี้ แล้วคิดว่าจะบริจาคเลือดทุกครั้งที่มีโอกาศ   Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554     Last Update : 30 กันยายน 2554 0:40:15 น. Counter : 481 Pageviews.   4 comment Share Tweet

หิมะตกหนักมากจังปีนี้ อยู่ที่นี่มาตั้งแต่ปี 1999 จำได้ว่าเห็นหิมะครั้งแรกแล้วดีใจมาก ออกไปเล่นหิมะกะสามีด้วย จากนั้นมาก็มีหิมะมากบ้างน้อยบ้างเป็นบางปี แต่ปีนี้ยอมรับว่ามากจริงๆ เพราะปกติแล้วไม่เคยมีปัญหาเรื่องหิมะมาก่อนเลย แต่มาดูปีนี้ซิว่า ต้องทำยังไงมั้งถึงจะออกจากบ้านได้   Create Date : 30 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 30 พฤศจิกายน 2553 5:52:51 น. Counter : 335 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• dalanda
• ป้ามด
• ลิ้มทั่งตง
• N_BEE810
• สร้อยหมาก
• zita_jira
• ป้าภัคหน้ามน
• Paradijs
• เวตาล เวอร์ชั่น x
• เช้านี้ยังมีเธอ
• ooh_kk2007
• suthatip_g
• bagarbu
• Whan-famous
• thaispicy
• จอมแก่นแสนซน
• Napassawan
• CindyD
• CrackyDong
• lozocat
• the river of Aquarius
• Hawaii_Havaii
• assima01
• KungGuenter
• UStogetheR
• grippini
• แม่บ้าน Uk
• patrizia_pat
• Mooky Miracle Mom
• uggie*
• blog..ชั้นเอง
• thattron
• tangkaw
• thitiwat
• katie-thanika
• pipp29
• Tristy
• Webmaster - BlogGang

• koosangkoosom
• manager.coth
• BlogGang.com