|
|
ตอนที่ 1b หลงผิด...มืดเป็นแสง
แต่แล้วฉันได้ยินเสียงที่น่ากลัว ฉันไม่รู้ว่าเขาคือใคร แต่เขามีท่าทีมุ่งร้ายต่อฉัน ฉันเริ่มเชื่อใจเขา แล้วความมืดก็ค่อยๆเป็นรูปเป็นร่าง ฉันเห็นเขา เขาใส่ชุดประหลาด และบรรยากาศรอบตัวเขาก็ประหลาดเช่นกัน ฉันไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน ฉันถามเขาว่าฉันอยู่ที่ไหน เขาบอกฉันว่าอยู่ในนรกและเขาก็เป็นยมทูต เขาจะฆ่าฉันและครอบครัว ฉันพบแล้วว่าแสงคืออะไร...
เขาทรมานฉันทุกอย่าง ไม่ว่าจะเฆี่ยนตี อดอาหาร ขังลืม และชุดนักโทษ ฉันเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว เขาบอกว่าจะไม่ทรมานฉัน ถ้าฉันช่วยเป็นทูตไปพูดกับผู้อื่นว่าเขาเป็นเทวดา และเขาบังคับให้ฉันก็จะกลายเป็นยมทูต ซาตานต้องชอบใจฉันแน่ถ้ายอมทำตามคำสั่งของยมทูต ฉันจึงกลับไปในที่ๆฉันอยู่ ฉันแปลกใจที่วัยเด็กกับตอนนี้ สิ่งต่างๆมันดูเปลี่ยนไป ฉันมองพ่อแม่ พี่น้อง ญาติสนิทมิตรสหายเป็นสามัญชนที่ไม่รู้อะไร ฉันบอกเรื่องที่ฉันพบกับทุกคน ฉันอยากให้ทุกคนเป็นเหมือนฉัน
พ่อแม่ พี่น้อง ญาติสนิทมิตรสหาย ไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันพูด ฉันจึงบอกให้พวกเขาดูชุดที่เขาใส่ซิมันมาจากเทวดาเชียวนะ แต่พวกเขากลับบอกว่าฉันดูซอมซ่อลง ฉันโกรธพวกเขา และกลับไปหายมทูตอีกครั้ง
ฉันไปหายมทูต ฉันบอกให้เขาไปช่วยเกลี่ยกล่อมครอบครัวและเพื่อนๆฉัน เพราะลำพังตัวฉันเกลี่ยกล่อมอะไรเขาไม่ได้ ยมทูตโกรธจัด และเขาก็ลากคอฉันไปที่บ้านของฉัน
เมื่อยมทูตถึงบ้านของฉัน ฉันเรียกครอบครัว และบอกว่าหายโกรธพวกเขาแล้ว พวกเขาก็เดินออกมา และตกใจเมื่อเห็นยมทูต เมื่อเป็นเช่นนั้นฉันจึงชักชวนให้เขาเชื่อเรื่องที่ฉันพูด %จึงดีใจที่พวกเขาได้ไปที่ๆฉันอยากไปเช่นกัน แล้วฉันก็กลับไปกับเขา
ฉันถามเขาเกี่ยวกับพระเจ้า เขาบอกฉันว่าซาตานคือ “ความมืด” และความมืดนี้แหละที่ทำให้ฉันมองเห็นทุกอย่าง....
| Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2551 |
| Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2551 17:48:12 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 342 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
กาลเวลาร่องลอยคอยร่วงโรย
น้ำค้างโปรยปรอยทั่วทุกหัวระแหง
ดังความสุขทุกข์มิหลงจงสำแดง
จำต้องแปลงเปลี่ยนเรื่องเพราะเตือนความ
วันเวลาอยู่คู่ความทรงจำ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขเพียงใด
วันเวลาเหล่านั้นจะค่อยเข้ามาสู่ความทรงจำของเราเอง
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
