• จดหมายของฉัน
• จดหมายของคุณ

ฉันเองก็ไม่รู้ได้... From : Bitter_N@hotmail.com Date : ๑๗ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๐๒.๒๐ น. To : Sweet_P@yahoo.com Subject : ฉันเองก็ไม่รู้ได้... Sweet P. ที่ ไ ก ล ห่ า ง เราไม่เคยหยุดร้องไห้ - - เพียงแต่เรามีโอกาส พักเหนื่อยได้เพียงบางครั้ง บางคราวเท่านั้น : ปราบดา หยุ่น นั่นสิหนอ ฉันก็แค่หยุดพัก ในบางครา ก็เท่านั้น . . . อ่านจดหมายเธอแล้วฉันก็เผลอร้องไห้ ไม่อยากทิ้งกัน ...ไม่รู้ว่าเธอแค่รำพึงรำพันรึเปล่าหนอ เมื่อมีคนถามถึงเธอ ฉันเองก็ไม่รู้จะตอบอย่างไร ได้แต่ปล่อยให้คำตอบไปสายลม และสายตา ใครจะรู้ว่าฉันจะหลอกตัวเอง ถึงคนที่ไม่มีอยู่จริงอย่างนี้ ได้นานแค่ไหน ฉันไม่เคยเอ่ยปากบอกเพื่อนรัก ได้แต่ร้องไห้ให้เพื่อนเห็นก็เท่านั้น เพื่อนคนนึงเคยบอกว่า ไม่ต้องไปถามมัน ต่อให้บีบคั้น แค่ไหน ฉันก็ไม่มีวันเอ่ยปากพูดออกมาได้ ทางเดียวที่ทำแล้ว ฉันอาจจะดูช่วยผ่อนคลาย แค่ร้องไห้กับสหาย . . . ก็เท่านั้น ก็ได้แต่ปล่อยให้มันร้องไห้ไป - - เดี๋ยวมันก็กลับมา แล้วตอนนี้ฉันจะทำอย่างไรดี - - ฉันเองก็ไม่รู้ได้ นอกจากร้องไห้ไป ก็เท่านั้น .. Bitter N.ผู้สับสนอยู่ไม่น้อย   Create Date : 02 สิงหาคม 2548     Last Update : 2 สิงหาคม 2548 0:03:51 น. Counter : 565 Pageviews.   10 comment Share Tweet

เพียงแค่ได้รัก- - ก็เท่านั้น From :Bitter_N@hotmail.com Date : ๑๔ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๒๑.๑๐ น. To : Sweet_P@yahoo.com Subject : เพียงแค่ได้รัก- - ก็เท่านั้น Sweet P. ที่ ไ ก ล ห่ า ง Love, how often I loved you without seeing-- without remembering you-- not recognizing your glance, not knowing you, a gentian in the wrong place, scorching in the hot noon, but I loved only the smell of the wheat. Or maybe I saw you, imagined you lifting a wineglass in Angol, by the light of the summer's moon; or were you the waist of that guitar I strummed in the shadows, the one that rang like an impetuous sea? I loved you without knowing I did; I searched to remember you. I broke into houses to steal your likeness, though I already knew what you were like. And, suddenly, when you were there with me I touched you, and my life stopped: you stood before me, you took dominion like a queen: like a wildfire in the forest, and the flame is your dominion. ถ้อยคำรัก ที่บ่อยๆ เรารู้สึกรักได้ โดยไม่ต้องสงสัยใคร่ดู หรือแม้จะระลึกถึงไปได้ว่า คำรัก นั้น จะอยู่ผิดที่ผิดทาง หรือ ว่าถูกที่ถูกคนไหม ... บ่อยๆ ที่ ท่วงถ้อยคำรัก หาได้สนใจ ว่า สายตาเธอจะเพียงชำเลือง หรือเหลียวมาบ้างหรือไม่ เพียงแค่ได้รัก --เท่านั้น หากว่าฉันจะเป็นดอกไม้ที่ขึ้นอยู่กลางแดดแรง โดยที่ ตัวเองหาใช่ ดอกทานตะวัน ไม่ แต่ ดอกไม้กลีบบางนั้น ก็ยินดี ที่จะถูกเผาไหม้เกรียม โดยที่มันได้เลือกที่จะขึ้นอยู่ตรงที่นี่--ตรงนี้ ด้วยตัวมันเองแล้ว เพียงแค่ได้รัก--ก็เท่านั้น ลองถอดความ-ใส่ไข่ดู โดยที่ไม่ต้องให้เกี่ยวข้องกันได้เลยแม้แต่น้อย เป็นลุง Pablo Neruda ฉบับ ฉันเอง อย่าเรียกว่ากวีเลย อย่าแม้แต่จะคิด เชียว ไม่รู้ว่าถ้าลุงแกมาเห็นจะน้ำตาไหลไหม Bitter N.เนรูด้อย ปล. ภาพประกอบเป็น รูปดอกสวีท พี อีกยี่ห้อ ถอดความจากบทกวีของ Pablo Neruda   Create Date : 01 สิงหาคม 2548     Last Update : 1 สิงหาคม 2548 16:35:12 น. Counter : 644 Pageviews.   7 comment Share Tweet

ขอบคุณที่โลกนี้มีกาแฟ From : Bitter_N@hotmail.com Date : ๑๔ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๐๘.๑๐ น. To : Sweet_P@yahoo.com Subject : ขอบคุณที่โลกนี้มีกาแฟ- - Sweet P. ที่ ไ ก ล ห่ า ง วันนี้เอาบทกวีของ Shawn Steinman ชื่อบทว่า Passionมาฝาก คาดว่าพ่อคนนี้คงจะเป็น coffeemania ขนานแท้ ยากที่จะมีผู้ใดเทียบได้เลยนะเธอ ขนาดที่ว่าหายใจเข้าออกเป็น กาแฟได้ขนาดนี้ ฉันก็ยอมแพ้เหมือนกัน ... passion When I want to , I drink it. When I feel the need , I drink it. When i am alone , I drink it. When people are with me , I drink it. When the sun is out , I drink it. When the heavens are crashing , I drink it. When anything , I drink it. I need it to be with me. I need it to be a part of me. I need to have it. I need to be one with it. I need to experience it. I need it always. It is heaven. It is earth. It is love. It is what makes me happy. It is what always there for me. It is what I want to do with my life. It is what has made me innumerable friends. It is all that I could ever dream for. Coffee , coffee, COFFEE, coffee, coffee , coffee, coffee Ahhhhhh...Coffee อ่านแล้วได้กลิ่นกาแฟควันฉุยบ้างไหม ? ไปรื้อมาจากหนังสือกาแฟเล่มเก่าๆ อ่านแล้วคิดถึงกาแฟปนกลิ่นบุหรี่ จากริมฝีปากเธอแท้ ... ขอบคุณที่โลกนี้มีกาแฟ ขอบคุณที่โลกนี้มีเธอ ที่ดื่มกาแฟเฉกเช่นเดียวกัน ขอบคุณที่ทำให้วันนั้น เราดื่มกาแฟพร้อมกัน ได้กลิ่นกาแฟ ใกล้ๆกัน แม้จะเป็นกาแฟคนละแก้วก็ตาม กาแฟกับใครสักคน กาแฟกับใคร ... กาแฟของใคร กาแฟทำไม (ต้อง) กับใครสักคน กาแฟ ไม่มี .. ใครสักคนก็ไม่มี (อยู่ดี) จำได้ใช่ไหมเธอ - - Bitter N. coffeemania เขียนในวันที่อยากดื่มกาแฟข้างๆเธอที่สุด   Create Date : 14 กรกฎาคม 2548     Last Update : 14 กรกฎาคม 2548 1:21:14 น. Counter : 555 Pageviews.   11 comment Share Tweet

เหมือนเป็นนกเพนกวินแถวหน้า- - From : Bitter_N@hotmail.com Date : ๑๒ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๐๓.๐๐ น. To : Sweet_P@yahoo.com Subject : เหมือนเป็นนกเพนกวินแถวหน้า- - Sweet P. ที่ ไ ก ล ห่ า ง เรื่องเล่าระหว่างดูบอล*- - ในโลกของมนุษย์เพนกวิน** "ว่ากันว่าถ้าเพนกวินตัวใดเผลอไผลไปยืนอยู่แถวหน้า มักจะถูกเจ้าตัวที่อยู่ด้านหลังถีบไถลตกลงน้ำทันที และในสังคมมนุษย์ก็มีผู้คนจำนวนมาก ดำรงตนเป็นมนุษย์เพนกวินคอยถีบใครต่อใครให้พ้นทาง เพื่อตนเองจะได้ทำเรื่องเหลวไหลได้ตามอำเภอใจอยู่ทุกหนแห่ง"* - - - - - - - (จากคอลัมน์ประจำ แห่งเสาร์สวัสดี ) บางทีฉันเองก็อยากเปนนกเพนกวินแถวหน้า ที่เต็มใจโดนถีบลงน้ำ อยากอาศัยแรงผลัก จากมือที่มองไม่เห็น มาช่วยผลักดัน ทั้งที่เราเองก็อยากโดดลงน้ำอย่างเต็มใจ - - และแม้ว่าเราจะรู้ว่า น้ำตอนนั้น เป็นน้ำแข็ง เย็นยะเยือกแค่ไหนก็ตาม เพราะฉันรู้ว่าพื้นที่ยืนบนฝั่งมีไม่พอ คงจะดีกว่าที่จะทนฟังพวกมนุษย์เพนกวินแถวหลังๆ พูดถึงอย่างชาเฉย เอ่ยอ้างอย่างละเลย หรือคอยเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ แต่กับพวกของตน ความเห็นแก่ตัว การเห็นผู้อื่นมีทุกข์ มักสร้างความสุขให้กับมนุษย์เพนกวิน และ สิ่งมีชีวิตอื่นๆเสมอ ไม่แต่เฉพาะคนอย่างเดียวหรอก เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า... แม้แต่สังคมเพนกวินก็ไม่เว้น - - เธอเองเป็นเพนกวินแถวหลัง รึเปล่า--- แอบหัวเราะเยาะฉันหลังจากถีบฉันตกน้ำไปไหม เพราะพอเงยหน้ามาจากน้ำฉันก็มองไม่เห็นคนผลักฉันตกน้ำซะแล้ว... ฉันอยากจะรู้สึกให้ได้ว่าโกรธเธอเหลือเกิน Bitter N.เพนกวินตกน้ำป๋อมแป๋ม * ขณะดูฟุตบอลยูโรสองสันสี่ อิตาลี-ยูโกสลาเวียอยากดูบอลแมตซ์นี้ใกล้ๆเธอ **กระบี่ไม้ไผ่ / เสาร์สวัสดี ๑๒ ตค. ๔๕   Create Date : 06 กรกฎาคม 2548     Last Update : 6 กรกฎาคม 2548 0:00:32 น. Counter : 551 Pageviews.   6 comment Share Tweet

Happy ทุกข์เดย์ From : Bitter_N@hotmail.com Date : ๑๒ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๑๓.๒๐ น. To : Sweet_P@yahoo.com Subject : Happy ทุกข์ เดย์ พ่อถั่วหวาน...ใจดำ เป็นเช้าอีกวันที่ตื่นขึ้นมาแล้วก็.. เออหนอ --เออหนอ ถอนหายใจแรงๆ แล้วน้ำตาก็ไหลริน ไม่อยากบอกหรอกว่า--ต่อให้เช้า ความเศร้ามันก็ไม่ได้จากไปไหน แสงสว่างของขอบฟ้า ไล่ไปได้ก็แต่เพียงความมืดของราตรีกาลก็เท่านั้น อ่านหนังสือพิมพ์ฉบับวันเสาร์กับวันอาทิตย์ไปด้วยกัน เหมือนกับว่าขณะที่เราอยู่กับปัจจุบัน เราก็มองเห็นอนาคตได้ด้วย (ฉันอ่านเสาร์สวัสดีควบมติชนวันอาทิตย์) มีข่าวงานหนังสือ- - อีกแล้ว นึกถึงคราวก่อนที่เธอพาฉันไปงานหนังสือด้วยความอดทน แต่ไม่ได้กล้ำกลืน เพราะเราต่างมีความสุขกับการ เลือกในสิ่งที่อยากอ่าน ฉันเคยเดินงานหนังสือคนเดียวตลอดมา แม้จะไปกับเพื่อนก็ต้องขอแยกกัน ... คิดว่าต่างคนต่างเดินก็ดี เราได้เลือกเอาตามใจชอบ แต่ก็พึ่งมารู้ว่าเดินกับคนรู้ใจ เราก็มีความสุขไปอีกแบบ มีคนคอยหิ้วตะกร้าให้ มากกว่าที่จะเดินตัวเอียงเพียงลำพัง เกรงใจเธอก็เกรงใจอยู่- - แต่เธอบอกว่าไม่เป็นไร แล้วก็ตั้งใจฟังฉันพูดถึงหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้อย่างอดทน ฉันรู้ว่าเธอเมื่อยและหนักเพียงใด แต่ก็ยังเดินยิ้ม... ฉันเริ่มยิ้ม เมื่อเธอเริ่มหยิบหนังสือที่เธออยากอ่านลงตะกร้าบ้าง ฉันยิ้มกว้างกว่า เมื่อเธอถามว่าแล้วนักเขียนคนนี้ เธอน่าจะอ่านเล่มไหนของเขาดี .... เป็นการเดินในงานหนังสือที่ฉันใช้เวลาอยู่ในงานน้อยที่สุด แต่ก็อิ่มเอมใจไม่น้อยกว่าครั้งไหน อาจจะมากกว่าครั้งใดด้วยซ้ำ .... ฉันเอ่ยขอบคุณเธอเมื่อเราแยกกัน ขอบคุณที่พาฉันไปงานนี้ เธอรู้ว่าฉันสุขแค่ไหน หน้าบานกระเป๋าแบนกลับบ้าน แต่หัวใจพองโต วันนั้นเธอขอให้ฉันเป็นคนรักของเธอ- - ฉันกลับบ้านด้วยหัวใจบวมเป่งไปถึงคันเร่ง ไม่ว่าหนทางจะไกลแค่ไหน ฉันรู้ว่าฉันจะฝ่าฟันไปได้ ทางสว่าง--ตลอดทาง ไม่รู้ว่าแสงนำทางมาจากที่ไหน ตอนนั้นแม้ทางจะมืดแค่ไหน ฉันก็ไม่กลัว แต่ตอนนี้แค่แสงกระพริบของไฟขอทางของรถคันหน้า - - ฉันยังหวาดระแวง ความสุขมักจะมาเคาะประตูแล้วก็จากไปอย่างรวดเร็วเสมอ Bitter N. ผู้ยอมตาถั่วเสมอเลย * Happy Book Day - - สำหรับปีนี้ happy book day สำนักพิมพ์มติชน วันที่ 4 - 8 กรกฎาคม 2548 ณ ศาลาพระเกี้ยว จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย   Create Date : 04 กรกฎาคม 2548     Last Update : 4 กรกฎาคม 2548 0:05:46 น. Counter : 406 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• คุณน้องเต้
• grappa
• นก ปักษนาวิน
• ลูกแกะหลงเฝ้า เงาจันทร์
• Webmaster - BlogGang