|
|
เครื่องบินไม้ ดอกชบา และหมาป่วย
From : Bitter_N@hotmail.com
Date : ๕ พฤศจิกายน ๒๕๔๕ ๑๓.๑๕ น.
To : Sweet_P@yahoo.com
Subject : เครื่องบินไม้ ดอกชบา และหมาป่วย
Sweet P.ที่รัก
วันนี้ฉันพยายามต่อเครื่องบินไม้ - - ยากกว่าพับเครื่องบินซะอีก
ตั้งใจว่าจะต่อแล้วส่งไปให้เธอ ฉันเป็นโรคแพ้เครื่องบิน เห็นแล้วมันนึกถึงทุกทีไป คนขายบอกว่าต่อง่ายครับ แค่ประกอบตามหมายเลขในภาพ , พี่ก็จะได้เครื่องบินโก้เก๋สมใจ - -
ถึงบ้านฉันก็เริ่มลงมือ ไม้ขนาดบอบบางต้องอาศัยมือที่นุ่มละมุนพอ
ไม่อย่างนั้นชิ้นส่วนเครื่องบินอาจจะหักก่อนมีปีก หรือใบพัด
ขณะที่แกะไม้ออกจากแบบ ฉันก็ดูตามภาพประกอบ ที่ไม่น่าจะยากของคนขาย
เฮ้อ- - คนด้อยทักษะอย่างฉันจะรอดไหมนี่ ชิ้นส่วนหนึ่งมีหมายเลขกำกับ มากกว่าสามเลข ส่วนหัวใส่ที่เลข ๑ ส่วนร่องตรงแยกนี้ประกอบกับเลข ๑๒A
นั่นมี A ย่อมหมายถึงว่า มี B ด้วยไม่ต้องสงสัยเลย
ว่าแล้วก็ปาดเหงื่อ -_-'
ทิ้งไว้สักพักแล้วค่อย ส่งไปให้เธอทั้งแผงแบบนี้เลยจะดีไหมนะ
น้องชายฉันบอกว่า ไม่ต้องไปดูตามภาพประกอบหรอก ใช้สามัญสำนึก (ที่มีอยู่น้อยนิดนี่)ลองต่อดู
แค่ดูภาพประกอบสำเร็จรูปก็พอแล้ว
เธอว่าเราต้องใช้ความพยายามมากเท่าไหร่ในการทำอะไรสักอย่าง
พี่จิกประภาสบอกว่า แค่ ๓ % เท่านั้นเอง มนุษย์ก็จะทำอะไรได้สำเร็จตั้งมาก แต่คนเรามาท้อก่อนที่จะทันถึง สามเปอร์เซ็นต์ที่ว่านั่นซะก่อน
เธอว่ากับความรักของเรา ฉันพยายามเกิน สามเปอร์เซ็นต์ไปหรือยัง ?
(กับความรัก เรา ต้องใช้ความพยายามกันด้วยหรือนี่)
ดอกชบาสีขาว บน จอคอมพิวเตอร์
ที่ฉันเก็บมาจากข้างทาง ตั้งแต่เมื่อวานตอนบ่ายๆ ถึงตอนนี้
กลีบเริ่มม้วนเข้าหากันโผล่มาให้เห็นแต่ส่วนที่เป็นเกสร
(ที่ไม่รู้ว่าว่าตัวผู้หรือตัวเมีย)ดอกไม้ม้วนงอจนเหลือดอกนิดเดียว
แต่กลีบดอกยังไม่แห้งเหี่ยวไปซะทีเดียวหรอก
ชบาสีขาวที่เราคงไม่ได้ พบเห็นได้ทั่วไป ก็เดี๋ยวนี้รั้วบ้านเลิกปลูกดอกชบากันมานานแล้วแต่ดอกนี้ฉันแอบเด็ดมาจากรั้วหน้า องค์การโทรศัพท์ เหมือนว่าชบาจะขึ้นเอง
ดอกชบาไม่สวยเด่น ดอกชบาไม่หอมกว่า
แต่ดอกชบาดูอ่อนหวาน จากกลีบดอกม้วนวน จากสัมผัสปลายกลีบที่พับย่น
ฉันหลงรักดอกชบา ทั้งที่เธอไม่หอม ทั้งที่เธอไม่หวาน
นึกถึงหนังสือ ฉันหลงรักฤดูกาล หนังสือที่เขียนถึงดอกไม้
ได้หวานที่สุดที่ฉันเคยมี วันหลังฉันจะเล่าเรื่องคนเขียนให้เธอฟัง
ผู้หญิงที่น่ารักอีกคนนึง ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ฉันคงหลงรักเธอ
พี่ก้อยเองก็พูดกับฉันแบบนี้ ถ้าพี่เป็นผู้ชาย พี่คงรักเธอหว่ะ ...
ว่าแล้วก็ขำดี เราสองคนต่างเป็นผู้หญิงที่หลงรักกันและกัน
เฮ้อ -- ชมรมหญิงรักหญิง
ดอกชบาข้างทางอย่างพวกฉัน ไม่สวย ไม่หวาน ไม่น่าดึงดูดใจ
แต่ก็เข้าที- -
หมาที่บ้านฉันป่วย มันเจ็บกลับมาบ้านเหมือนหมาจนตรอก
คืนวันที่ฝนตกหนักทั้งคืน ไอ้จูเนียร์หมาไทยพันธ์ผสมหลายทาง
ขนหัวหูลู่ เปียกปอน เนื้อตัวเต็มไปด้วยดินโคลน เห็นครั้งแรกฉันจำมันไม่ได้เพราะมันโทรมจนผิดหน้าผิดตา มีเพียงแค่หางเท่านั้นที่กระดิกรับ - - ทำให้ฉันรู้ว่านี่เป็นหมาที่บ้านเราเอง
ตอนเช้าเราถึงเห็นร่องรอย การถูกสกรัมของจูเนียร์ยอดชายท้ายซอย
มันนอนนิ่งเงียบ ไม่กระดิกตัว ไม่สั่นหัว ไม่แตะต้องข้าวปลา
จนฉันคิดว่ามันจะตายเสียแล้ว มันนอนนิ่งมากจนน่าตกใจ
ได้แต่ภาวนาให้มันปลอดภัย ท่าทางบาดแผลที่หลังมันใหญ่มาก
จนน่าสงสาร แค่เพียงเราช่วยกันล้างแผล ทำความสะอาดดินโคลน
ทำความสะอาดแผลรอบๆ จะเห็นแผลลึกแม่บอกเหมือนมันถูกฟัน
แต่ฉันว่ามันถูกกัด ส่วนน้องฉันว่ามันอาจจะถูกรถชน - -
รอยแผลบวมเป่ง เพียงเรากดเบาๆ เลือดก็จะไหลซึมออกมาเหมือนอะไรสักอย่าง
เราช่วยกันกดแผล ไล่เลือดที่เสียนั่นออก จูเนียร์มันอึดนัก
ไม่ร้องสักแอะ ได้แต่ยืนนิ่งและหายใจแรงๆ ฉันเองนับถือน้ำใจมัน
อยากจะอดทนให้ได้เหมือนหมาสักครึ่ง
จากการบาดเจ็บหนนี้จูเนียร์ไม่ได้ออกไปไหนเลยเธอ
มันนอนนิ่งเงียบๆ ตามผ้าที่ปูให้นอน ทั้งที่เลียแผลไม่ถึง ทำให้อาการมันดูน่ากลัวมากยิ่งขึ้น ปกติ หมามันต้องหลบมาเลียแผลใจ ฉันก็พึ่งเข้าใจมันจะเลียแผลได้แต่ตรงแผลที่ขา เท่าที่มันเลียถึงเท่านั้น
และมันก็ไม่ร้องครวญครางเลยสักนิด ได้แต่นอนนิ่ง เฝ้ารอ
และลืมตาบางทีเมื่อเราเรียกเท่านั้น
ฉันเองก็ได้แต่เฝ้าเอาใจช่วยให้มันหายเร็ววัน
Bitter N.ที่กลับมาเลียแผลใจโดยลำพัง
ปล.ทำไมจดหมายฉบับนี้มันปนมั่วหลายอย่างจังเลยเธอ
ก็แค่เรื่องของผู้หญิงที่พยายามต่อเครื่องบินไม้ และไม่น่าสนใจนักเหมือนดอกชบาข้างทาง แต่ก็เธอก็อึดและทนเหมือนหมาจนตรอกนั่นเชียว
| Create Date : 04 กันยายน 2548 |
| Last Update : 4 กันยายน 2548 6:30:03 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 638 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: โมจิ IP: 58.147.64.180 วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:52:12 น. |
|
|
|
| โดย: โมจิ IP: 58.147.64.180 วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:58:35 น. |
|
|
|
| โดย: โมจิ IP: 58.147.64.180 วันที่: 16 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:04:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
รักเขาจังเลย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
กับความรัก เราต้องพยายามกันด้วยหรือ??
ผมเคยถามตัวเองเช่นนั้นมานานแล้ว
แต่ก็ยังตอบไม่ได้อยู่ดี
แปลกดีที่ดอกชบาไม่เคยงามเท่านี้มาก่อน
ตลอดมา จากที่เคยเห็นและจดจำได้
เธอก็แค่สวยดี แต่ไม่ใช่สเป็คผม
พอได้อ่าน เธอกลายเป็นดอกไม้ที่สวยสดและสูงค่าขึ้นมา
โดยที่ผมไม่ต้องมองเห็น หรือแม้แต่คิดภาพตามเลยทีเดียว
เป็นยอดหมาจริงๆฮะ
ป่านนี้เป็นอย่างไรบ้างแล้วก็ไม่รู้
เครื่องบินประกอบเสร็จแล้วหรือยัง
ดอกชบาออกดกรับเม็ดฝนเต็มต้นแล้วหรือยัง
ไอ้จูเนียร์หายดีแล้วหรือยัง
ผมจะขอคิดไปในทางที่ดีที่สุดของผมแล้วกัน