|
|
รักเธอก็เหมือนนอนกอดน้ำ
From : Bitter_N@hotmail.com
Date : ๑๐ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๒๓.๓๐ น.
To : Sweet_P@yahoo.com
Subject : รักเธอก็เหมือนนอนกอดน้ำ---
Sweet P.ที่รัก
"รักกับมุทสึจิ ก็เหมือนนอนกอดน้ำ"
ฉันอ่านเจอจากหนังสือ kirakira หรือ เป็นประกาย* ในชื่อไทย เรื่องรักของบางเรา ที่นางเอกนักเขียนขี้เหล้า ขี้แย
ชอบกินขนมหวาน เลี้ยงปลาทองในอ่างอาบน้ำ เลี้ยงต้นไม้ด้วย
น้ำสารพัดทั้งน้ำมะเขือเทศ น้ำชา ฯลฯ สุดแท้แต่จะไขว่คว้าได้
แต่น้อยครั้งที่จะรดด้วยแอลกอฮอล์ น่าจะเป็นเพราะ
เธอหวง ---
พระเอกแสนสุภาพ ร่ำรวย แถมเป็นคุณหมอหนุ่ม
แต่มีลักษณะของชายที่ผู้หญิงต้องการและปรารถนาทุกอย่าง
สุภาพ อ่อนโยน เอาใจ รักสะอาด จิตใจดี มีวินัย ---
และเป็นเกย์ มีคู่รัก(ชาย) ที่มีกลิ่นกายเป็นโค้กและคบหากันมาเกินสิบปี
ทั้งสองคนมาแต่งงานกัน อยู่ด้วยกัน โดยปราศจากเซ็กส์ :-O
"รักกับมุทสึจิ ก็เหมือนนอนกอดน้ำ"
พ่อของพระเอกบอกกับนางเอก ...
ฉันว่าได้นอนกอดน้ำก็ดีนี่นะ ฉันว่ามันก็คงจะเย็นเยียบดี
อย่างน้อยก็รู้สึก สัมผัสได้กว่าการกอดลม ห่มฟ้า
น้ำเย็นยังสัมผัสได้ว่า ไหลเย็น- - แม้ไม่เห็นตัวปลาก็เถอะ
ยามร้อนๆได้นอนกอดน้ำเย็น อะไรจะสุขไปกว่านี้เธอว่าไหม
แต่ตอนนี้หนาวแล้ว ขอเป็น นอดกอดน้ำอุ่น ก็อุ่นใจ
...
โชโกะจังนางเอกนักเขียนอารมณ์ศิลปิน
อารมณ์ขึ้นลงช่างง่ายดาย
เมื่อเธอควบคุมไม่ได้ เธอก็ร้องไห้ดีกว่า...
รู้ไหมฉันอ่านไป โคตรเข้าใจความรู้สึกของเธอคนนี้เลย
โดยที่ไม่ต้องเมา
ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ร้องไห้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้าง
ไม่ใช่เพราะเธอเสียใจจนคุมไม่ไหว
หรือว่าร้องไห้เพื่อให้ใครมาสงสาร หรือรำคาญเธอ
แต่เปล่าเลย ...เธอร้องไห้เพราะร้องไห้เท่านั้นเอง
เอ-- เขียนไปอย่างนี้เธอคงไม่เข้าใจ
การร้องไห้ของเธอคงเหมือนกับเป็นทางออก ทางระบาย
เป็นการระบายทำนบของความขมขื่น
การได้ปล่อยให้น้ำตาได้ไหลออกมาเสียบ้าง
บางครั้งอาจดูเหมือนว่า เธอร้องไห้เหมือนกำลังจะตาย
...
เธอคงจะหายใจหายคอไม่สะดวก
แต่เธอรู้ไหม ที่เธอ(โชโกะจัง)ร้องไห้อยู่นั้น เธอกำลังหายใจอยู่ต่างหาก
ถ้าหากว่าวันใด เธอเสียใจ แต่น้ำตาเธอไม่ไหลรินอีกแล้ว..นั่นสิ
ฉันว่าน่ากลัว -----
ดังนั้นอย่ามาห้ามฉัน ตอนฉันร้องไห้เลย...
อย่ากลัวที่จะเห็นน้ำตาฉัน ถ้าจะกลัว ก็กลัวที่จะไม่เห็นน้ำตาฉันดีกว่า--ที่รัก
ไม่มีใครตายตอนร้องไห้สักที แต่ตอนน้ำตาแห้งแล้วนี่สิ ---
สติมันกลับมาพร้อมๆกัน ตั้งตัวไม่ทันอยู่เหมือนกัน
บางทีการไร้สติ สักพักมันก็ดีอยู่
การได้อยู่ในภาวะไร้สติเสียบ้าง ....ก็ช่วยให้เราหายใจโล่งดี
นางเอกเธอเลี้ยงปลาทองแสนรักด้วยนะเธอ
เลี้ยงปลาทองในอ่าง แล้วเธอก็เฝ้าบันทึกสถิติการว่ายน้ำจากขอบ
อ่างด้านนึงไปอีกด้านนึง ของปลาทอง ว่าใช้เวลานานแค่ไหน
แล้วพระเอกในฝันของฉันเธอก็ละมุน เอาใจด้วยการ
ทำกราฟเพื่อบันทึกสถิติให้นางเอก ----
ฉันว่าบางทีมีคนรักเป็นเกย์ก็คงจะดีไม่น้อย...
มีอยู่ตอนนึงนางเอกเธอริจะชิมอาหารปลา
เธอบอกว่ารสชาติไม่อร่อยหรอก
แต่ก็ได้เข้าใจความรู้สึกของปลาทองดี
เธอรู้ไหมบางทีฉันยังอยากกินอาหารหมาเลย
บางวันมีข้าวคลุกน้ำต้มกระดูกหอมๆ ต้มกับหมูบดร้อนๆ
บางวันเป็นตับบด บางวันมีอาหารเสริมเป็นเม็ด
ทั้งเล็กใหญ่ หลายสีสรร ฉันเดาเอาว่าคงไม่ค่อยอร่อยอีกเช่นกัน
แม้ว่าจะผ่านการปรุงแต่งตั้งมากมายก็ตาม
ธ่อ !!! ถึงยังไง ฉันก็เข้าใจความรู้สึกของไอ้ลูกหมาดี
โดยไม่ต้องพึ่งอาหารหมาหรอกน่า-- ที่รัก
Bitter N.ผู้ยังไม่พิสมัยอาหารหมาเท่าไหร่
ปล. แต่ฉันรู้ว่าที่แน่ๆ รักเธอเหมือนนอนกอดน้ำขึ้น - น้ำลง
(ไว้ฉันจะมาอธิบายวันหลัง)
เอ ---หรือว่ารักเธอ ก็เหมือนนอนกอดน้ำร้อนนะ
เธอเป็นของร้อนรึเปล่า Sweet P. ?
*kirakira - เป็นประกาย /เอคุนิ คาโอริ แปลโดย น้ำทิพย์ เมธเศรษฐ์
| Create Date : 28 มิถุนายน 2548 |
| Last Update : 28 มิถุนายน 2548 5:53:34 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 479 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: stella@luna  วันที่: 28 มิถุนายน 2548 เวลา:14:55:27 น. |
|
|
|
| โดย: คนขับช้า วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:12:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
การได้ปล่อยให้น้ำตาได้ไหลออกมาเสียบ้าง
อืม ...เข้าใจนะ